Τροχοπέδη για την ανάπτυξη το «σύνδρομο Costa Navarino»*Costa Navarino που ξεκίνησε το 1997 ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος και χρειάστηκαν περίπου 12 χρόνια και... 3.000 υπογραφές προκειμένου να μπουν τα θεμέλια ενός από τα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα της Ευρώπης.

Παρότι είναι γενικά παραδεκτό ότι η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση μπορεί να προέλθει μόνο με την έλευση νέων επενδύσεων στη χώρα μας, εντούτοις οποιαδήποτε αποκρατικοποίηση ή μεγάλη επένδυση δρομολογείται, αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα υλοποίησης τα οποία σχετίζονται με την υψηλή γραφειοκρατία, το πολιτικό κόστος και τα ουκ ολίγα νομικά... κωλύματα.

Τροχοπέδη για την ανάπτυξη το «σύνδρομο Costa Navarino»
Πότε οι επενδύσεις αυτές «μπλοκάρουν» από τις αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά ακόμη και από στελέχη της συγκυβέρνησης, πότε από τους εργαζομένους των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών, πότε από τοπικούς παράγοντες (και τοπικές κοινωνίες) και πότε από το... Ελεγκτικό Συνέδριο.
Το τελευταίο έβαλε προσωρινά «φρένο» σε μεγάλες επενδύσεις από ξένους ομίλους, όπως είναι για παράδειγμα αυτή του επενδυτικού σχήματος Global Investment Group στο Ελληνικό. Ξύπνησε έτσι μνήμες από τη μεγάλη επένδυση του Costa Navarino που ξεκίνησε το 1997 ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος και χρειάστηκαν περίπου 12 χρόνια και... 3.000 υπογραφές προκειμένου να μπουν τα θεμέλια ενός από τα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα της Ευρώπης.
Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο είχε «παγώσει» σε πρώτη φάση και άλλες επενδύσεις, όπως την παραχώρηση του ακινήτου της Κασσιόπης στην NCH, του Παλιουρίου Χαλκιδικής στον Ιβάν Σαββίδη, καθώς και του χαρτοφυλακίου των 28 κτιρίων του Δημοσίου μέσω sale & leaseback στις Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ και Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ.
230 εκατ.
Τέλος, σε πρώτη φάση, το Ελεγκτικό Συνέδριο «μπλόκαρε» και τις επενδύσεις της κινεζικής Cosco στον ΟΛΠ. Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε πρωτοβάθμιο επίπεδο αμφισβητούσε ουσιαστικά την ανάγκη κατασκευής του νέου προβλήτα. Τα συνεχόμενα «εμπόδια» που ανακύπτουν απειλούν να «τινάξουν στον αέρα» τον λεγόμενο «φιλικό διακανονισμό», τη μεγαλύτερη επένδυση στη χώρα μετά την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, όπως χαρακτηρίστηκε από τον υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.
Θυμίζουμε ότι αφορά επενδύσεις ύψους 230 εκατ. ευρώ από την Cosco στο δυτικό τμήμα του προβλήτα ΙΙΙ προκειμένου να αυξηθεί η δυναμικότητα των τερματικών σταθμών εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά. Αρχικά είχαν αντιδράσει οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ, οι οποίοι, όντες αντίθετοι με το μοντέλο της παραχώρησης και της ιδιωτικοποίησης γενικότερα του λιμανιού, προσέφυγαν και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πιο συγκεκριμένα στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών.
Η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ) και η Ενωση Λιμενεργατών κατήγγειλαν στις αρμόδιες επιτροπές της ΕΕ ότι υπάρχει θέμα παραβίασης του Ενωσιακού Δικαίου σχετικά με τον «Φιλικό Διακανονισμό» με τον οποίο η ΣΕΠ (COSCO) επιζητεί επέκταση στο δυτικό τμήμα του προβλήτα ΙΙΙ, χωρίς καμία διαγωνιστική διαδικασία και αναστολή-κατάργηση του «εγγυημένου τιμήματος» που προβλέπεται στη Σύμβαση Παραχώρησης του Προβλήτα ΙΙ.
Σημειώνεται ακόμη ότι έχει κατατεθεί στο ΣτΕ «Αίτηση Ακύρωσης» των προκηρύξεων πώλησης των δύο οργανισμών λιμένων (ΟΛΠ, ΟΛΘ) στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) από τους εργαζομένους, τους δικηγορικούς συλλόγους και τους παραγωγικούς φορείς Πειραιά και Θεσσαλονίκης, η οποία έχει προσδιοριστεί να εκδικαστεί στις 2 Δεκεμβρίου του 2014.
Θρίλερ με Ελληνικό, αγωνία για ΟΛΠ
Η σημαντικότερη αστική ανάπλαση στην Ελλάδα και μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις ύψους 8 δισ. ευρώ, αυτή που αφορά στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα εξαιτίας της γραφειοκρατίας και των δικαστικών εμπλοκών.
Πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου «παγώνει» προσωρινά την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του επενδυτικού σχήματος Global Investment Group, το οποίο απαρτίζεται από την εταιρεία Al Maabar από το Αμπου Ντάμπι, από τον κινεζικό όμιλο Fosun Group και λοιπά ευρωπαϊκά κεφάλαια και με τη συμμετοχή του ομίλου Λάτση (Lamda Development).
Ηδη έχουν περάσει έξι μήνες από την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας, ωστόσο δεν έχει υπογραφεί ούτε καν η σύμβαση με την οποία, σημειωτέον, θα εισρεύσουν άμεσα στα κρατικά ταμεία 300 εκατ. ευρώ ως προκαταβολή από τα 915 εκατ. ευρώ που προσέφερε η Lamda Development για το 100% των μετοχών της «Ελληνικό ΑΕ».
Παρά το γεγονός ότι από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ εκφράζεται η αισιοδοξία ότι θα παρακαμφθούν οι αντιρρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εντούτοις το μήνυμα που αποστέλλεται στο εξωτερικό και σε επενδυτές που θέλουν να τοποθετηθούν στην Ελλάδα είναι ότι η γραφειοκρατία από τη μια και τα δικαστήρια από την άλλη θέτουν εν αμφιβόλω μεγάλες επενδύσεις. Το επενδυτικό ρίσκο και η έλλειψη εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών αποτελεί άλλωστε διαχρονικό πρόβλημα για την Ελλάδα, καθώς μια σειρά από μεγάλα projects έχουν αναβληθεί ή «κολλήσει» για πολλά χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περίπτωση του Ελληνικού, ο έτερος διεκδικητής του έργου, η ισραηλινή εταιρεία Elbit, αποχώρησε από τον διαγωνισμό εξαιτίας του ρίσκου που διέβλεπε κι όχι επειδή υπήρξαν αλλαγές στους όρους της διαδικασίας όπως αρχικά είχε ειπωθεί. Μιλώντας πρόσφατα στην αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, το στέλεχος της Elbit, Oren Kolton, ανέφερε ότι ο όμιλος ανησυχούσε για τα εμπόδια που θα έμπαιναν σε τυχόν ανεύρεση αρχαίων ή μολυσμένου εδάφους κατά τις ανασκαφές που θα γίνονταν.
«Δεν το αναλαμβάνουμε»
«Συνήθως, σε τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση σου δίνει ένα είδος αποζημίωσης: ''Αν βρεις κάτι, αναλαμβάνουμε εμείς να το φέρουμε στην επιφάνεια και να καλύψουμε το κόστος. Οι Ελληνες δεν το καταλάβαιναν αυτό. Είπαν: αν βρείτε κάτι, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Θα είναι δικό σας το λάθος... Ετσι, είπα στον κ. Σαμαρά ότι δεν αναλαμβάνουμε αυτό το ρίσκο''».
Ουσιαστικά δηλαδή η Lamda κατέθεσε προσφορά 915 εκατ. ευρώ για την ανάπλαση του Ελληνικού γνωρίζοντας τα ρίσκα που αναλαμβάνει και χωρίς κανένα ρίσκο για το ελληνικό δημόσιο. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Οδυσσέας Αθανασίου είχε δηλώσει στην Wall Street Journal ότι οι πρώτες εργασίες που αναμένεται να διαρκέσουν από 15 έως 20 έτη, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μέσα στο 2015, ωστόσο, παραδέχτηκε ότι το «βουνό» γραφειοκρατίας μεταθέτει την έναρξη των εργασιών για το 2016.
Το ΤΑΙΠΕΔ πλέον πρέπει να κάνει αγώνα δρόμου προκειμένου να ξεμπλοκάρει το έργο. Εντός 15 ημερών θα πρέπει να καταθέσει αίτηση ανάκλησης της απόφασης και να αντικρούσει τις ενστάσεις του Ζ' κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ήδη καταθέσει ολοκληρωμένο φάκελο με τον οποίο αιτιολογεί όλα όσα επικαλείται το Ελεγκτικό Συνέδριο. Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι θα οριστεί νέα δικάσιμος και θα εκδώσει την τελική απόφαση. Ωστόσο, εκτιμούν ότι θα υπάρξει μια καθυστέρηση 2 - 2,5 μηνών.
Οσον αφορά τον ΟΛΠ, η επένδυση της Cosco «περάσει» από το Ελεγκτικό Συνέδριο, στη συνέχεια θα ακολουθήσει η υποβολή της για έγκριση στη Γενική Συνέλευση των μετόχων της εισηγμένης και για ψήφιση στη Βουλή.
Ωστόσο, τα «εμπόδια» για τον ΟΛΠ δεν σταματούν εδώ, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν αντιδράσεις για τον διαγωνισμό που αφορά στην πώληση του 67,7% του μετοχικού κεφαλαίου του λιμένος από το ΤΑΙΠΕΔ. Στις αρχές Δεκεμβρίου αναμένεται να συζητηθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι προσφυγές της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας, της Ενωσης Λιμενεργατών ΟΛΠ, του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, του Επαγγελματικού και του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, με τις οποίες ζητείται να ακυρωθεί η προκήρυξη που εξέδωσε το ΤΑΙΠΕΔ για την πρόσκληση ενδιαφέροντος για την πώληση του 67% των μετοχών του ΟΛΠ.
«Μέτωπο»
Το θέμα έχει πάρει πολιτικές διαστάσεις καθώς, παρότι η κυβέρνηση επιθυμεί να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η επένδυση της Cosco και η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ ώστε να δώσει «μήνυμα» στους ξένους επενδυτές ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων προχωράει κανονικά, εντούτοις μερίδα της συγκυβέρνησης εμφανίζεται να αντιδρά και να προκρίνει το μοντέλο των επιμέρους παραχωρήσεων έναντι της πώλησης των μετοχών. Στο «μέτωπο» αυτό είναι συντεταγμένοι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η δημοτική αρχή του Πειραιά και οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ.
Οι «σκόπελοι» δηλαδή που έχουν να αντιμετωπίσουν διεθνείς κολοσσοί που ενδιαφέρονται για τον ΟΛΠ, όπως είναι π.χ. οι Cosco, APM Τerminals, International Container Terminal Services, Ports America και Utilico είναι αρκετοί.
ΜΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...