Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην ευρωζώνη, ενώ ακολουθεί η Ισπανία (25,8%), η Πορτογαλία (15,3 %) και η Ιταλία (12,9%). Και οι αριθμοί είναι ακόμα πιο εξωφρενικοί εάν μελετήσουμε αποκλειστικά εκείνους που αφορούν στη νεολαία, 15-24 ετών, που το ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 57 %, ενώ είναι στο 62,5% για τις νέες γυναίκες. Αυτά υποστηρίζει με άρθρο της η γαλλική εφημερίδα Le Monde, σύμφωνα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με τη Eurostat, σε λιγότερο από 25 χρόνια, το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε κατά 54,6 % στην Ισπανία, κατά 34,7% στην Πορτογαλία και κατά 24% -κατά μέσο όρο- στην ευρωζώνη. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι τα αποτελέσματα που έχει αφήσει η κρίση στη γη του Ομήρου, είναι ακόμα πολύ βαθιά.
Το κράτος πιέζεται από την Τρόικα για την απομάκρυνση 11.400 ανθρώπων από τις θέσεις εργασίας τους μέσα στο τρέχον έτος. Αυτή θα είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα υποστεί μείωση, ενώ τα συνδικάτα φοβούνται για περαιτέρω περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με απώτερο σκοπό να επιτευχθούν οι στόχοι που έθεσε η Τρόικα σε αντάλλαγμα της οικονομικής βοήθειας.
Τα μέτρα προσαρμογής έχουν εφαρμοστεί καλύτερα στο Δουβλίνο
Αυτό μπορεί να φαίνεται παράδοξο: Ενώ η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που εισήλθε στο μνημόνιο, το Μάιο του 2010, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η τελευταία που θα φύγει. Ακόμη χειρότερα, ενώ η Ιρλανδία έχει αφήσει πίσω της με -οικονομική- επιτυχία το 2013, ετοιμάζεται να ακολουθήσει και το σχέδιο διάσωσης της Πορτογαλίας. Σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι, πιθανό η Ελλάδα, της οποίας το δημόσιο χρέος εξακολουθεί να ανέρχεται στο 170 % του ΑΕΠ, θα υποβάλει αίτηση για νέο δάνειο από τους εταίρους της. Και αυτό, παρά την οικονομική στήριξη που ήδη έχει δεχθεί: 380 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά, έναντι 85 δισ. ευρώ το Δουβλίνο και 78 δισ. ευρώ η Πορτογαλία. Βεβαίως, η σύγκριση δεν είναι ορθή, διότι τα διαρθρωτικά μεγέθη των οικονομιών αυτών είναι ριζικά διαφορετικά.
Τα μειονεκτήματα της Ελλάδας
Η Ελλάδα έχει σοβαρά μειονεκτήματα, έναντι των άλλων χωρών: Ανικανότητα του κράτους να αυξήσει περαιτέρω τους φόρους, διαρκή σκάνδαλα διαφθοράς, ενώ οι επίσημες στατιστικές δείχνουν πτώση στη βιομηχανική παραγωγή. Ωστόσο, η Ιρλανδία ανέκαμψε χάρη στην ιδιαίτερα ελκυστική φορολόγηση των επιχειρήσεων και πολύ ευέλικτη αγορά εργασίας της.
Τα λάθη της Τρόικας
Οι πιστωτές της Αθήνας έκαναν δύο μεγάλα λάθη που κόστισαν ακριβά στη χώρα. Μεταξύ 2010 και 2013 η Ελλάδα έχει διαρθρωτικό δημοσιονομικό ισοζύγιο 16,5 πόντους χάρη στα μέτρα λιτότητας. Η τρόικα υπολόγιζε την ανάπτυξη στο 1,1 % το 2012. Στην πραγματικότητα, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 6,4%. Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είχαν υπολογίσει πώς η λιτότητα θα κατέπνιγε τη δραστηριότητα, επιβραδύνοντας έτσι την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών. Τον Ιούνιο του 2013, το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος του, αναφέροντας πως υποτίμησε την ύφεση και τις επιπτώσεις των μέτρων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα. «Η Ελλάδα πλήρωσε τα σπασμένα, τα προγράμματα λιτότητας ήταν καλύτερα μελετημένα μετά το ελληνικό παράδειγμα» αναφέρει στην Le Monde o Jesus Castillo, ειδικός για τα ελληνικά θέματα στην εταιρεία Natixis.
«Είναι πολύ αργά για αναδιάρθρωση του χρέους»
Ένα άλλο λάθος που έγινε από τους πιστωτές: Περίμεναν μέχρι το Μάρτιο του 2012 για να αναδιαρθρώσουν το χρέος της χώρας , ενώ οι οικονομολόγοι είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου από το 2010. Εκείνη την εποχή, ερευνητές υποστήριζαν πως μερική διαγραφή του ελληνικού χρέους ήταν αναπόφευκτη. Όμως οι εταίροι δίσταζαν, με συνέπεια οι επενδυτές να πανικοβληθούν στην ιδέα ότι η Ελλάδα θα εγκαταλείψει τελικά το ενιαίο νόμισμα. Αυτό, επομένως, είχε ως συνέπεια να πάρουν τα λεφτά τους -μαζικά- από τη χώρα, να παγώσουν τις επενδύσεις τους, αλλά και να μεταφέρουν τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. «Αν είχαμε παρέμβει σωστά από το 2010 η ύφεση θα ήταν λιγότερο βίαιη» εξηγεί στην εφημερίδα ο Αντρέ Σαπίρ, οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Bruegel.
Για να μην αναφέρουμε τον τραπεζικό πανικό: Από τα τέλη του 2009 έως τον Ιούνιο του 2012, οι καταθέσεις των Ελλήνων έχουν μειωθεί κατά 250 - 160.000.000.000 ευρώ! Καθώς στερούνται αυτής της ρευστότητας, οι τράπεζες έχουν αναστείλει τη χρηματοδότηση των ΜμΕ, πολλές από τις οποίες έχουν χρεοκοπήσει.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί και η μείωση των εξαγωγών το 2013. Ο λόγος; Οι πτωχεύσεις των επιχειρήσεων ήταν τόσες πολλές που η ανταγωνιστικότητα που προήλθε από τη μείωση των μισθών, δεν μπορούσε να αντικαταστήσει την κατάρρευση πολλών μικρομεσαίων εξαγωγικών επιχειρήσεων.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου