Αφού δεν υπάρχει κάποιο κρίσιμο εθνικό θέμα μπροστά μας, ώστε να πρέπει να «αναβαπτιστεί» η εμπιστοσύνη της βουλής στην παρούσα κυβέρνηση.
Τότε γιατί όλο αυτό το τζέρτζελο και με την απουσία μάλιστα του πρωθυπουργού, τουλάχιστον στο πρώτο 48ωρο της σχετικής συζήτησης στη βουλή. Κάποιοι, που κάνουν ότι τα ξέρουν όλα, λένε ότι γίνεται για να κερδίσει πολιτικό χρόνο η κυβέρνηση. Τρίχες. Από ποιον κινδυνεύει να την ρίξει, μέχρι τις προεδρικές εκλογές;
Κάποιοι άλλοι, πιο πονηροί, λένε ότι ο Σαμαράς θέλει έτσι να μετρήσει τα «κουκιά» των δικών, να τους μαντρώσει και μήπως σε όλα αυτά τσιμπολογήσει και κάποια ψήφο από τους ανεξάρτητους. Τρίχες. Ξέρει πολύ καλά ότι έχει μέχρι 152-153 ψήφους και ποιος ανεξάρτητος θα «καεί», για μία τέτοια ανούσια ψηφοφορία λέγοντας ναι στην κυβέρνηση.
Και τέλος, αυτοί που ξέρουν καλύτερα τα πράγματα λένε ότι το κάνει αυτό ο Σαμαράς για να δείξει στους ξένους, σε μια εποχή που ακούγονται όλο και πιο δυνατοί οι τριγμοί για το μέλλον αυτής της κυβέρνησης, ότι αντέχει, ότι θα τη βγάλει, πάντως, μέχρι το Φεβρουάριο. Άρα πρέπει και αυτοί, οι «γνωστοί ξένοι», εκεί κατά το Δεκέμβρη, να δώσουν κάποιο πολιτικό δωράκι (έξοδος από το ΔΝΤ θα είναι αυτό; Έξοδος από το μνημόνιο; Αναβάθμιση της Ελλάδας από κάποιους οίκους αξιολόγησης; Μια ζεστή αγκαλίτσα από τις αγορές το λένε αυτό;). Πάντως, πρέπει να δοθεί αυτό το πολιτικό δωράκι στην παραπαίουσα κυβέρνηση.
Οπότε εσείς διαλέγετε ένα από τα παρακάτω τρία λαϊκά γνωμικά:
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και το «αυτό» χτενίζεται.
Εδώ τρώμε σπάνια και ονειρευόμαστε παντεσπάνια.
Γιατί έτσι είναι τα πράγματα, σε μια εποχή που κάνουμε και το .... παξιμάδι, ο άλλος προκαλεί μία ανούσια τριήμερη συζήτηση στη βουλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου