Ο
Anton Ivanov δεν είναι ένας συνηθισμένος εκατομμυριούχος. Είναι μόλις 27
ετών, δεν εργάζεται στη Silicon Valley και δεν είναι κληρονόμος κάποιας
τεράστιας περιουσίας.
Ο Ivanov, ο οποίος μοιράζεται με τους λιγότερο τυχερούς συμβουλές για την οικοδόμηση πλούτου στο μπλογκ του, Financessful.com, έβγαλε το πρώτο του εκατομμύριο με τον πατροπαράδοτο τρόπο: Διάβαζε βιβλία, ξεκίνησε να αποταμιεύει από νωρίς και άρχισε να σχεδιάζει την είσοδο του στο κλαμπ των εκατομμυριούχων όταν οι περισσότεροι συνομήλικοι του δεν είχαν πάρει καν την άδεια οδήγησης.
“Είμαι ζωντανή απόδειξη του ότι εάν θέλεις κάτι πάρα πολύ και δουλεύεις προς αυτήν την κατεύθυνση...θα φθάσεις εκεί που θέλεις”, λέει στο yahoo finance.
Ιδού πώς τα κατάφερε.
Ξεκίνησε νέος
Πριν από μία δεκαετία, ο Ivanov δεν διέφερε σε τίποτα από τους συνομήλικους του στις ΗΠΑ. Οι γονείς του είχαν μόλις μεταναστεύσει από τη Ρωσία και δούλευαν σκληρά, η μητέρα του ως δικηγόρος και ο πατέρας του ως λογιστής. Ζούσαν όπως κάθε μικροαστική οικογένεια στα προάστια του Σαν Ντιέγκο.
Ωστόσο, ο Ivanov συνειδητοποίησε νωρίς ότι οι νέοι γείτονες του ήταν πολύ πλουσιότεροι από την οικογένειά του. Οι γονείς του ξόδευαν πολλά και δεν εμπιστεύονταν τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Δεν του έκανε εντύπωση. Εφθασαν στις ΗΠΑ έχοντας ζήσει μία από τις χειρότερες υφέσεις στην ιστορία της Ρωσίας.
“Στο γυμνάσιο δεν είχαμε οικονομική εκπαίδευση και οι γονείς μου σπανίως μου μιλούσαν για χρήματα”, λέει. “Ο,τι έμαθα για το χρήμα, το έμαθα μόνος μου”.
Αρχισε να “καταβροχθίζει” βιβλία για το πώς να γίνεις πλούσιος. Το αγαπημένο του ήταν το κλασικό “Σκέψου και γίνε πλούσιος” του Napoleon Hill, το οποίο περιγράφει τις στρατηγικές με τις οποίες ξεπερνούνται τα ψυχολογικά εμπόδια στο δρόμο για τον πλούτο.
“Αυτό το βιβλίο είχε εξαιρετικά μεγάλη επιρροή πάνω μου”, παραδέχεται. “Δεν ήταν ένα εγχειρίδιο για το “πώς να γίνεις πλούσιος”, αλλά μου έδωσε ένα όραμα και ένα τρόπο σκέψης που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να πετύχω σχεδόν ό,τι ήθελα”.
Σε ηλικία 16 ετών είχε ένα και μοναδικό στόχο: Να γίνει εκατομμυριούχος.
Ο Anton άνοιξε ένα λογαριασμό αποταμίευσης στην τοπική τράπεζα και άρχισε να τοποθετεί το 100% του μισθού, που κέρδιζε δουλεύοντας στο μετρό, σε διάστημα τριών ετών. Μέχρι που αποφοίτησε από το λύκειο, είχε εξοικονομήσει $ 10.000. Θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να πληρώσει μέρος των διδάκτρων στο κολέγιο, αλλά ήξερε ότι δεν θα ήταν αρκετά για να καλύψει όλα τα έξοδά του. Ούτε του άρεσε η ιδέα να πάρει φοιτητικό δάνειο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.
Δουλειά ή κολέγιο;
Κι ενώ οι φίλοι του ξεκινούσαν τιςσπουδές τους στο κολέγιο, εκείνος γιόρτασε τα 18α γενέθλιά του, υπογράφοντας ένα ατομικό συμβόλαιο συνταξιοδότησης (Roth IRA), ενώ δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο αμερικανικό Ναυτικό, όπου κέρδιζε 55.000 δολάρια το χρόνο ως ηλεκτρονικός. Παράλληλα, άρχισε μαθήματα εξ αποστάσεως για να πάρει πτυχίο στην τεχνολογίας πληροφορικής και τον προγραμματισμό.
“Οταν συνέκρινα το κολέγιο με την ένταξη στον στρατό, το δεύτερο μου φαινόταν εξυπνότερη ιδέα επειδή θα κέρδιζα αμέσως χρήματα αντί να περιμένω μέχρι να αποφοιτήσω”, τονίζει. “Επιπλέον, θα μπορούσα να έχω μία εκπαίδευση σχεδόν δωρεάν, όπως και είχα”.
Ο "τεμπέλης" επενδυτής
Στη συνέχεια άνοιξε ένα λογαριασμό σε μία χρηματιστηριακή. Υστερα από πολυετή και ενδελεχή έρευνα κατάλαβε ότι οι μετοχές δεν ήταν γι αυτόν. Η επενδυτική στρατηγική του ήταν απλή: Επικεντρώσου σε χαμηλού κόστους αμοιβαία κεφάλαια που καλύπτουν μία ευρεία κατηγορία assets και άσε την αγορά να κάνει τη δουλειά της.
“Είναι αυτό που αποκαλώ τεμπέλικο χαρτοφυλάκιο”, επισημαίνει. Ο ίδιος αποφάσισε να επενδύσει σε επτά κατηγορίες assets: εγχώρια, μεγάλης, μεσαίας και μικρής κεφαλαιοποίησης funds, commodity funds, και ένα μικρό μέρος σε ομόλογα. Και τα άφησε να...τρέχουν. Μία φορά το χρόνο έκανε κάποιες μικροαλλαγές.
Την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης, το 2008, έχασε “ένα μεγάλο ποσό”, όπως λέει, αλλά δεν πούλησε όπως έκαναν άλλοι επενδυτές.
Επηρεασμένος από βιβλία, όπως “The Millionaire Real Estate Investor” και “The Millionaire Next Door”, το 2009 άρχισε να επενδύει στα κτηματομεσιτικά, αγοράζοντας δύο ακίνητα στο Σαν Ντιέγκο, τα οποία νοικιάζει και του αποφέρουν έσοδα της τάξης των 24.000 δολαρίων το χρόνο, έχοντας αφαιρέσει τις δόσεις των δανείων.
“ Πιστεύω στα έξυπνα ρίσκα. Εάν δεις την ευκαιρία πρέπει να την αρπάξεις, ξέροντας όμως ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν κάνεις λάθος”.
Ελπίζει ότι θα έχει στην κατοχή του τουλάχιστον 100 ακίνητα μέχρι να γίνει 40 χρονών, αλλά δεν βιάζεται. Επενδύει όλα τα έσοδα του – από τα σπίτια που νοικιάζει, τη δουλειά του και τις freelance εργασίες του— στο συνταξιοδοτικό του πρόγραμμα, στον τραπεζικό λογαριασμό αποταμίευσης και στη διαχείριση των χρηματιστηριακών του συναλλαγών.
Μία απλή συνταγή
Η αποταμίευση του 60% των εισοδημάτων δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο μέσος Αμερικανός καταφέρνει να αποταμιεύσει μόλις το 5% των εισοδημάτων του το χρόνο. Ο ίδιος λέει ότι το μυστικό είναι ένα: Αυτοματοποίησε τα πάντα και μην βασίζεσαι ποτέ στην πίστωση.
“Την ημέρα που κατατίθεται ο μισθός μου στην τράπεζα, ούτε καν βλέπω τα χρήματα. Μπαίνουν και βγαίνουν αμέσως από το λογαριασμό μου”.
Ο Ivanov εγκατέλειψε το Ναυτικό το 2013. Ωστόσο, ακόμη κι επιστρέφοντας στο Σαν Ντιέγκο συνεχίζει τον ασκητικό τρόπο ζωής. Εχει πλήρη απασχόληση ως σχεδιαστής λογισμικού και σε συνδυασμό με τη συνεργασία του με διάφορα sites κερδίζει 100.000 δολάρια το χρόνο (χωρίς να περιλαμβάνονται τα ενοίκια που εισπράττει) και συνεχίζει να αποταμιεύει τουλάχιστον τα μισά από αυτά.
Ολα τα έξοδα του- από τη συνδρομή στο γυμναστήριο έως το σχεδιαζόμενο για το 2016 γάμο του- έχουν ήδη προβλεφθεί και εξοικονομηθεί.
“Συνήθως, στις αρχές κάθε χρόνου σκέφτομαι πώς θα είναι η ζωή μου τα επόμενα δύο με πέντε χρόνια και τη σχεδιάζω. Καταγράφω τα έξοδα που θα έχω και υπολογίζω πόσα θα χρειαστώ για να εκπληρώσω τους στόχους μου”.
Τα εισοδήματα του Ivanov ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο δολάρια μόλις δύο μήνες πριν γίνει 27 χρονών, φέτος τον Ιούνιο. Ηταν ενθουσιασμένος που πέτυχε το στόχο του, αλλά δεν αιφνιδιάστηκε.
“Εάν έχεις πραγματικά μία αληθινά ισχυρή επιθυμία στο κεφάλι σου, μπορείς να ξεπεράσεις οποιοδήποτε εμπόδιο”, τονίζει. “ Το πίστευα όταν ήμουν 16 χρονών και το πιστεύω και τώρα”.
Ο Ivanov, ο οποίος μοιράζεται με τους λιγότερο τυχερούς συμβουλές για την οικοδόμηση πλούτου στο μπλογκ του, Financessful.com, έβγαλε το πρώτο του εκατομμύριο με τον πατροπαράδοτο τρόπο: Διάβαζε βιβλία, ξεκίνησε να αποταμιεύει από νωρίς και άρχισε να σχεδιάζει την είσοδο του στο κλαμπ των εκατομμυριούχων όταν οι περισσότεροι συνομήλικοι του δεν είχαν πάρει καν την άδεια οδήγησης.
“Είμαι ζωντανή απόδειξη του ότι εάν θέλεις κάτι πάρα πολύ και δουλεύεις προς αυτήν την κατεύθυνση...θα φθάσεις εκεί που θέλεις”, λέει στο yahoo finance.
Ιδού πώς τα κατάφερε.
Ξεκίνησε νέος
Πριν από μία δεκαετία, ο Ivanov δεν διέφερε σε τίποτα από τους συνομήλικους του στις ΗΠΑ. Οι γονείς του είχαν μόλις μεταναστεύσει από τη Ρωσία και δούλευαν σκληρά, η μητέρα του ως δικηγόρος και ο πατέρας του ως λογιστής. Ζούσαν όπως κάθε μικροαστική οικογένεια στα προάστια του Σαν Ντιέγκο.
Ωστόσο, ο Ivanov συνειδητοποίησε νωρίς ότι οι νέοι γείτονες του ήταν πολύ πλουσιότεροι από την οικογένειά του. Οι γονείς του ξόδευαν πολλά και δεν εμπιστεύονταν τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Δεν του έκανε εντύπωση. Εφθασαν στις ΗΠΑ έχοντας ζήσει μία από τις χειρότερες υφέσεις στην ιστορία της Ρωσίας.
“Στο γυμνάσιο δεν είχαμε οικονομική εκπαίδευση και οι γονείς μου σπανίως μου μιλούσαν για χρήματα”, λέει. “Ο,τι έμαθα για το χρήμα, το έμαθα μόνος μου”.
Αρχισε να “καταβροχθίζει” βιβλία για το πώς να γίνεις πλούσιος. Το αγαπημένο του ήταν το κλασικό “Σκέψου και γίνε πλούσιος” του Napoleon Hill, το οποίο περιγράφει τις στρατηγικές με τις οποίες ξεπερνούνται τα ψυχολογικά εμπόδια στο δρόμο για τον πλούτο.
“Αυτό το βιβλίο είχε εξαιρετικά μεγάλη επιρροή πάνω μου”, παραδέχεται. “Δεν ήταν ένα εγχειρίδιο για το “πώς να γίνεις πλούσιος”, αλλά μου έδωσε ένα όραμα και ένα τρόπο σκέψης που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να πετύχω σχεδόν ό,τι ήθελα”.
Σε ηλικία 16 ετών είχε ένα και μοναδικό στόχο: Να γίνει εκατομμυριούχος.
Ο Anton άνοιξε ένα λογαριασμό αποταμίευσης στην τοπική τράπεζα και άρχισε να τοποθετεί το 100% του μισθού, που κέρδιζε δουλεύοντας στο μετρό, σε διάστημα τριών ετών. Μέχρι που αποφοίτησε από το λύκειο, είχε εξοικονομήσει $ 10.000. Θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να πληρώσει μέρος των διδάκτρων στο κολέγιο, αλλά ήξερε ότι δεν θα ήταν αρκετά για να καλύψει όλα τα έξοδά του. Ούτε του άρεσε η ιδέα να πάρει φοιτητικό δάνειο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.
Δουλειά ή κολέγιο;
Κι ενώ οι φίλοι του ξεκινούσαν τιςσπουδές τους στο κολέγιο, εκείνος γιόρτασε τα 18α γενέθλιά του, υπογράφοντας ένα ατομικό συμβόλαιο συνταξιοδότησης (Roth IRA), ενώ δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο αμερικανικό Ναυτικό, όπου κέρδιζε 55.000 δολάρια το χρόνο ως ηλεκτρονικός. Παράλληλα, άρχισε μαθήματα εξ αποστάσεως για να πάρει πτυχίο στην τεχνολογίας πληροφορικής και τον προγραμματισμό.
“Οταν συνέκρινα το κολέγιο με την ένταξη στον στρατό, το δεύτερο μου φαινόταν εξυπνότερη ιδέα επειδή θα κέρδιζα αμέσως χρήματα αντί να περιμένω μέχρι να αποφοιτήσω”, τονίζει. “Επιπλέον, θα μπορούσα να έχω μία εκπαίδευση σχεδόν δωρεάν, όπως και είχα”.
Ο "τεμπέλης" επενδυτής
Στη συνέχεια άνοιξε ένα λογαριασμό σε μία χρηματιστηριακή. Υστερα από πολυετή και ενδελεχή έρευνα κατάλαβε ότι οι μετοχές δεν ήταν γι αυτόν. Η επενδυτική στρατηγική του ήταν απλή: Επικεντρώσου σε χαμηλού κόστους αμοιβαία κεφάλαια που καλύπτουν μία ευρεία κατηγορία assets και άσε την αγορά να κάνει τη δουλειά της.
“Είναι αυτό που αποκαλώ τεμπέλικο χαρτοφυλάκιο”, επισημαίνει. Ο ίδιος αποφάσισε να επενδύσει σε επτά κατηγορίες assets: εγχώρια, μεγάλης, μεσαίας και μικρής κεφαλαιοποίησης funds, commodity funds, και ένα μικρό μέρος σε ομόλογα. Και τα άφησε να...τρέχουν. Μία φορά το χρόνο έκανε κάποιες μικροαλλαγές.
Την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης, το 2008, έχασε “ένα μεγάλο ποσό”, όπως λέει, αλλά δεν πούλησε όπως έκαναν άλλοι επενδυτές.
Επηρεασμένος από βιβλία, όπως “The Millionaire Real Estate Investor” και “The Millionaire Next Door”, το 2009 άρχισε να επενδύει στα κτηματομεσιτικά, αγοράζοντας δύο ακίνητα στο Σαν Ντιέγκο, τα οποία νοικιάζει και του αποφέρουν έσοδα της τάξης των 24.000 δολαρίων το χρόνο, έχοντας αφαιρέσει τις δόσεις των δανείων.
“ Πιστεύω στα έξυπνα ρίσκα. Εάν δεις την ευκαιρία πρέπει να την αρπάξεις, ξέροντας όμως ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν κάνεις λάθος”.
Ελπίζει ότι θα έχει στην κατοχή του τουλάχιστον 100 ακίνητα μέχρι να γίνει 40 χρονών, αλλά δεν βιάζεται. Επενδύει όλα τα έσοδα του – από τα σπίτια που νοικιάζει, τη δουλειά του και τις freelance εργασίες του— στο συνταξιοδοτικό του πρόγραμμα, στον τραπεζικό λογαριασμό αποταμίευσης και στη διαχείριση των χρηματιστηριακών του συναλλαγών.
Μία απλή συνταγή
Η αποταμίευση του 60% των εισοδημάτων δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο μέσος Αμερικανός καταφέρνει να αποταμιεύσει μόλις το 5% των εισοδημάτων του το χρόνο. Ο ίδιος λέει ότι το μυστικό είναι ένα: Αυτοματοποίησε τα πάντα και μην βασίζεσαι ποτέ στην πίστωση.
“Την ημέρα που κατατίθεται ο μισθός μου στην τράπεζα, ούτε καν βλέπω τα χρήματα. Μπαίνουν και βγαίνουν αμέσως από το λογαριασμό μου”.
Ο Ivanov εγκατέλειψε το Ναυτικό το 2013. Ωστόσο, ακόμη κι επιστρέφοντας στο Σαν Ντιέγκο συνεχίζει τον ασκητικό τρόπο ζωής. Εχει πλήρη απασχόληση ως σχεδιαστής λογισμικού και σε συνδυασμό με τη συνεργασία του με διάφορα sites κερδίζει 100.000 δολάρια το χρόνο (χωρίς να περιλαμβάνονται τα ενοίκια που εισπράττει) και συνεχίζει να αποταμιεύει τουλάχιστον τα μισά από αυτά.
Ολα τα έξοδα του- από τη συνδρομή στο γυμναστήριο έως το σχεδιαζόμενο για το 2016 γάμο του- έχουν ήδη προβλεφθεί και εξοικονομηθεί.
“Συνήθως, στις αρχές κάθε χρόνου σκέφτομαι πώς θα είναι η ζωή μου τα επόμενα δύο με πέντε χρόνια και τη σχεδιάζω. Καταγράφω τα έξοδα που θα έχω και υπολογίζω πόσα θα χρειαστώ για να εκπληρώσω τους στόχους μου”.
Τα εισοδήματα του Ivanov ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο δολάρια μόλις δύο μήνες πριν γίνει 27 χρονών, φέτος τον Ιούνιο. Ηταν ενθουσιασμένος που πέτυχε το στόχο του, αλλά δεν αιφνιδιάστηκε.
“Εάν έχεις πραγματικά μία αληθινά ισχυρή επιθυμία στο κεφάλι σου, μπορείς να ξεπεράσεις οποιοδήποτε εμπόδιο”, τονίζει. “ Το πίστευα όταν ήμουν 16 χρονών και το πιστεύω και τώρα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου