Πιο επιτακτική από ποτέ γίνεται η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία ---Καθαρή λύση τώρα!

Πιο επιτακτική από ποτέ γίνεται η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία προκειμένου να δοθεί καθαρή δημοκρατική λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Η κυβέρνηση κλυδωνίζεται υπό το βάρος των σκληρών μέτρων για τις συντάξεις, τις απολύσεις και τη μείωση των μισθών στο Δημόσιο ζητώντας πίστωση χρόνου από την τρόικα για να αποφύγει την κατάρρευση.
Νέα κύκλο αστάθειας στην εύθραυστη κυβερνητική συνοχή ανοίγει και η ευθεία αμφισβήτηση Βενιζέλου από τον Γ. Παπανδρέου. Την ίδια ώρα οργιάζει το παρασκήνιο επαφών του περιβάλλοντος Σαμαρά με βουλευτές της νεοναζιστικής οργάνωσης και ανεξάρτητους για την προεδρική εκλογή. Το σύστημα καίει ορισμένα από τα χαρτιά του, όπως το ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, για να εκκαθαρίσει τον χώρο στα δεξιά της Ν.Δ., ενώ στην ίδια κατεύθυνση διοχετεύονται "πληροφορίες" και για άλλους πολιτικούς χώρους. Ως έσχατη προσπάθεια να αποτραπούν οι εκλογές, μεθοδεύεται στο παρασκήνιο η συγκρότηση κυβέρνησης "ειδικού σκοπού" τύπου Παπαδήμου από "πρόθυμους" βουλευτές και κόμματα, που θα αναλάβει να κάνει τη νέα συμφωνία με τους δανειστές. Ο Αλέξης Τσίπρας επανέφερε το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογές και διεμήνυσε προς κάθε κατεύθυνση ότι θα πέσει στο κενό οποιαδήποτε προσπάθεια να εγκλωβιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέα μνημονιακή συμφωνία.

Αλ. Τσίπρας στους γραμματείς Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ: Κινητοποίηση του λαού και ανοιχτή πολιτική συμμαχιών

 

Η κινητοποίηση του κόσμου και η στρατηγική συμμαχιών του ΣΥΙΡΖΑ ήταν το αντικείμενο της συνεδρίασης των γραμματέων των Νομαρχιακών Επιτροπών και του Οργανωτικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα.
Στην ομιλία του, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι διαπραγματεύεται και πως η τρόικα προετοιμάζει το έδαφος της διαπραγμάτευσης με την επόμενη κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας, έχει δύο όπλα: την κινητοποίηση του κόσμου και πρέπει να αποκτήσει μια στρατηγική έντιμων καθαρών συμμαχιών.
"Χωρίς να γινόμαστε πλυντήριο, θα συγκροτήσουμε σε αξιόπιστη βάση, με προγραμματικούς όρους, έντιμα και ανοιχτά, όχι κάτω από το τραπέζι, ένα νέο πλειοψηφικό μπλοκ πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων" τόνισε ο Αλ. Τσίπρας. "Δεν πρέπει να επιτρέψουμε το επόμενο διάστημα οι οργανώσεις μας να γίνουν πεδίο αντιπαράθεσης ομάδων συμφερόντων στο όνομα του τάδε υποψήφιου ή του δείνα υποψήφιου. Και εδώ χρειάζεται μια λεπτή ισορροπία. Χρειάζεται ταυτόχρονα να είμαστε ανοιχτοί σε κοινωνικές δυνάμεις, σε φερέγγυα πρόσωπα" ανέφερε.
"Δεν είναι δυνατό να θεωρούμε ότι έχουν θέση δίπλα μας μόνο όσοι ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ του 4%, αλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο και να πάρουμε το 40 ή το 45%" συνέχισε. "Από την άλλη, δεν θέλουμε να βάλουμε στα ψηφοδέλτιά μας αυτούς τους οποίους αύριο μπορεί να τους βρούμε μπροστά μας. Είτε επειδή συμμετείχαν στο πάρτι της προηγούμενης περιόδου, είτε επειδή είναι διακριτό στον κόσμο ότι είναι έτοιμοι να πάνε όπου φυσάει ο άνεμος" παρατήρησε.
"Εγώ σας ζητώ να μελετήσουμε τους κώδικες δεοντολογίας για τους βουλευτές που συνέταξε το Podemos" πρόσθεσε ο Αλ. Τσίπρας. "Kαι να βάλουμε όρους και κανόνες για όσους/ες θα θελήσουν να είναι είτε υποψήφιοι στα ψηφοδέλτιά μας, είτε θα ενταχθούν στον κρατικό μηχανισμό αν πάρουμε την κυβέρνηση. Έτσι θα δημιουργήσουμε κανόνες, αλλά και συνθήκες νέας εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας γιατί εμείς δεν έχουμε σχέση με το χθεσινό, το παλιό και το διεφθαρμένο" είπε.
"Τέλος, πρέπει να δημιουργήσουμε και την αίσθηση ότι δεν είναι και το πιο σημαντικό στην οργανωμένη ζωή ενός αριστερού ανθρώπου το αν θα εκλεγεί ή όχι βουλευτής. Προσωπικά θεωρώ πολύ πιο σημαντική τη θέση του στελέχους που κρατάτε εσείς, του επικεφαλής δηλαδή, του γραμματέα μιας οργάνωσης από αυτή του βουλευτή. Δεν απαξιώνω το ρόλο του βουλευτή. Τη θέση σας όμως τη θεωρώ πιο σημαντική παρότι εμείς κάποιες στιγμές την έχουμε υποβαθμίσει και θεωρούμε στελέχη μας μόνο τους βουλευτές. Όσοι από εσάς θέλετε να είστε ή πρέπει να είστε υποψήφιοι βουλευτές να δώσετε τη θέση σας σε κάποιον/α άλλον/η που πρέπει να αναλάβει αυτήν την κρίσιμη θέση. Είναι ασυμβίβαστο" κατέληξε ο Αλ. Τσίπρας.

Wolfgang Münchau στους FT: Η ριζοσπαστική αριστερά έχει δίκιο για το ευρωπαϊκό χρέος

Τα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς βλέπει και ο έγκυρος αρθρογράφος των Financial Times ​Wolfgang Münchau ως τα μόνα που μπορούν να δώσουν μια ρεαλιστική και λογική λύση στο πρόβλημα του ευρωπαϊκού χρέους. Σε εκτεταμένο άρθρο του στους Financial Times, ένας από τους πλέον σημαντικούς αρθρογράφους της εφημερίδας, αναλύει την άνοδο των Podemos και του ΣΥΡΙΖΑ στην Ισπανία και την Ελλάδα αντίστοιχα, ενώ τονίζει ότι τα συστημικά κόμματα με τις πολιτικές τους κινδυνεύουν να οδηγήσουν την Ευρώπη σε έναν οικονομικό "πυρηνικό χειμώνα". Καταλήγει δε στο συμπέρασμα: Αν υποστηρίζεις την έξοδο της ευρωζώνης από την κρίση, έχεις ως μόνη επιλογή να ψηφίσεις κόμματα της Αριστεράς στην Ευρώπη.

"Ας υποθέσουμε ότι μοιράζεσαι την παγκόσμια συναινετική άποψη πάνω σε τι πρέπει να κάνει αυτή τη στιγμή η ευρωζώνη. Συγκεκριμένα, θέλεις να δεις περισσότερες επενδύσεις του δημοσίου τομέα και αναδιάρθρωση του χρέους" αναφέρουν συγκεκριμένα στο άρθρο τους οι FT.

"Τώρα, κάνε στον εαυτό σου το ακόλουθο ερώτημα: αν ήσουν πολίτης μιας χώρας της ευρωζώνης, ποιο πολιτικό κόμμα θα υποστήριζες προκειμένου η άποψη αυτή να υλοποιηθεί; Μπορεί να σε εκπλήξει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Στη Γερμανία, το μόνο κόμμα που πλησιάζει σε μια τέτοια ατζέντα είναι το Die Linke, οι πρώην κομμουνιστές. Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ. Και στην Ισπανία, οι Podemos που εμφανίστηκαν από το πουθενά και τώρα είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις" σημειώνουν.

"Μπορεί να μην θεωρείς τον εαυτό σου υποστηρικτή της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ωστόσο, αν ζούσες στην ευρωζώνη και υποστήριζες τέτοιες πολιτικές, αυτή θα ήταν η μοναδική σου επιλογή. Τι γίνεται με τα κεντροαριστερά κόμματα της Ευρώπης, τους σοσιαλδημοκράτες και τους σοσιαλιστές; Μπορεί να τα λένε αυτά όταν είναι σε αντιπολίτευση. Όμως, όταν γίνουν κυβέρνηση αισθάνονται την ανάγκη να γίνουν αξιοσέβαστα, οπότε και ανακαλύπτουν τα γονίδιά τους της οικονομικής θεωρίας της προσφοράς. Θυμηθείτε ότι ο Φρανουσά Ολάντ, ο πρόεδρος της Γαλλίας, εξήγησε την στροφή της πολιτικής της κυβέρνησής του, λέγοντας ότι η προσφορά δημιουργεί ζήτηση" αναφέρουν.

"Από τα ριζοσπαστικά κόμματα που έχουν αναδυθεί πρόσφατα, αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς είναι οι Podemos. Είναι ακόμη νέο και η ατζέντα του υπό δημιουργία. Από ό,τι έχω διαβάσει μέχρι τώρα, ίσως είναι αυτό που που έρχεται πιο κοντά από όλα εκείνα στην ευρωζώνη στο να προσφέρει μια συνεπή προσέγγιση στην μετά την κρίση οικονομική διαχείριση" συνεχίζουν οι FT.

"Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο Νάτσο Αλβάρες, ανώτερο στέλεχος της οικονομικής ομάδας του κόμματος, παρουσίασε το πρόγραμμά του με αναζωογονητική σαφήνεια. Ο 37χρονος καθηγητής οικονομικών λέει ότι το ισπανικό βάρος του χρέους, τόσο ιδιωτικό όσο και δημόσιο, είναι μη βιώσιμο και πρέπει να μειωθεί. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να περιλαμβάνει έναν συνδυασμό διαπραγμάτευσης των επιτοκίων, περιόδων χάριτος, αναδιάταξη του χρέους και ένα "κούρεμα". Επίσης, είπε ότι στόχος των Podemos δεν ήταν να φύγουν από την ευρωζώνη – αλλά ότι εξίσου το κόμμα δεν θα επέμενε σε συμμετοχή με κάθε κόστος. Ο στόχος είναι η οικονομική ευημερία της χώρας" σημειώνουν.

"Σε έναν εξωτερικό παρατηρητή, αυτό φαίνεται ως μια ισορροπημένη θέση. Όχι και στην Ισπανία. Το κατεστημένο φοβάται ότι η ατζέντα αυτή θα μετατρέψει τη χώρα σε μια ευρωπαϊκή εκδοχή της Βενεζουέλας. Όμως, δεν υπάρχει τίποτα το αμφιλεγόμενο στη δήλωση ότι αν το χρέος είναι μη βιώσιμο χρειάζεται να αναδιαρθρωθεί. Ή στο ότι αν το ευρώ επρόκειτο να φέρει δεκαετίες δεινών, θα ήταν απόλυτα νόμιμο να αμφισβητήσει κανείς τις δομές και τις πολιτικές της ευρωζώνης" επισημαίνουν.

"Η θέση των Podemos αναγνωρίζει μια απλή αλήθεια για την ευρωζώνη στα τέλη του 2014. Είναι λογικά ασυνεπές για ένα νόμισμα να εισέλθει σε μια διαρκή στασιμότητα και να μην αναδιαρθρώνει το χρέος του. Από τη στιγμή που τίποτα δεν γίνεται να να αποφευχθεί το πρώτο, υπάρχει πιθανότητα που αγγίζει το 100 τοις εκατό να συμβεί το δεύτερο" παρατηρούν.

"Παρόλα αυτά, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξακολουθούν να παίζουν το παιχνίδι της "παράτασης και της υποκρισίας". Πού οδηγεί αυτή η κοντόφθαλμη στρατηγική φαίνεται ξεκάθαρα στην Ελλάδα. Ύστερα από έξι χρόνια οικονομικής δυσπραγίας, η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια έντονη πολιτική κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ανέβει στην εξουσία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, πιθανόν εντός του 2015. Η Ισπανία δεν βρίσκεται ακόμη σ' αυτές τις συνθήκες. Οι Podemos μπορεί να στερούν από τα μεγάλα κόμματα – το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης – την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές του επόμενου χρόνου. Μπορεί να ωθήσει τους δύο σε έναν μεγάλο συνασπισμό γερμανικού τύπου – κάτι που θα καθιερώσει το νέο κόμμα ως την κύρια αντιπολίτευση" αναφέρουν.

"Η κατάσταση στην Ιταλία είναι διαφορετική αλλά όχι λιγότερο σοβαρή. Αν ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι αποτύχει να δημιουργήσει οικονομική ανάκαμψη στα υπόλοιπα τρία χρόνια του στο αξίωμα, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων θα είναι σε κομβική θέση να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τους Podemos, αυτό είναι ένα πραγματικά ριζοσπαστικό κόμμα, υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Το ίδιο είναι και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία και το γερμανικό Εναλλακτική για τη Γερμανία" λένε οι FT.

"Αυτό που χρειάζεται ακόμη να κάνουν οι Podemos είναι να προσφέρουν μια συνεκτική προοπτική ζωής μετά την αναδιάρθρωση του χρέους. Θα ήταν καλή ιδέα αν το κόμμα οργανωνόταν σε επίπεδο ευρωζώνης πέρα από τη συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επειδή εκεί είναι που οι σχετικές πολιτικές αποφάσεις δημιουργούνται. Μια λύση για το χρέος στην Ισπανία, όσο και αν είναι απαραίτητη, μπορεί να είναι μόνο η αρχή μιας γενικότερης αλλαγής πολιτικής" υποστηρίζουν.

"Η τραγωδία της σημερινής ευρωζώνης είναι η αίσθηση της παραίτησης με την οποία τα συστημικά κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς αφήνουν την Ευρώπη να παρασυρθεί στο οικονομικό ισοδύναμο ενός πυρηνικού χειμώνα. Είναι μια ιδιαίτερη τραγωδία το γεγονός ότι τα κόμματα της "σκληρής" αριστεράς είναι τα μόνο που υποστηρίζουν λογικές πολιτικές, όπως η αναδιάρθρωση του χρέους. Η άνοδος των Podemos δείχνει ότι υπάρχει απαίτηση για εναλλακτική πολιτική. Αν τα συστημικά κόμματα δεν αλλάξουν τη θέση τους, θα αφήσουν ένα μεγάλο άνοιγμα για κόμματα όπως οι Podemos και ο ΣΥΡΙΖΑ" καταλήγουν οι FT.

πηγη