Τσέζαρις Γκραουζίνις: Η Ελλάδα είναι η πατρίδα του γιου μου, με δένουν συναισθηματικοί δεσμοί και δεσμοί αίματος

Με τη σκηνοθετική υπογραφή του Λιθουανού σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις, το θέατρο «Ιλίσια-Βολανάκης» παρουσιάζει τον «Ιώβ» -τη βιβλική ενσάρκωση της υπομονής- βασισμένο σε επιλεγμένα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, καθώς και σε κείμενα που αφορούν στην ιστορία του από την παγκόσμια λογοτεχνία και ποίηση, με τον Θανάση Τσαλταμπάση στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Αφορμή για τη συγκεκριμένη παράσταση στάθηκαν οι πολιτικές αναταράξεις, ο φόβος των ανθρώπων για το απρόοπτο και, εν γένει, το ευμετάβλητο της ζωής.

Ο Ιώβ, πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν φημισμένος για το ήθος και την ορθοφροσύνη του. Δεν είχε κανένα παράπονο από τη ζωή του, ως τη στιγμή που από ένα καπρίτσιο του Σατανά, μπήκε στο θεϊκό στόχαστρο. Ο Θεός τον υποβάλλει σε δοκιμασίες, αφαιρώντας του όλα όσα του είχε προσφέρει γενναιόδωρα, προκειμένου ν” αποδείξει στον Σατανά ότι η αγάπη που του έτρεφε ο Ιώβ ήταν από σεβασμό και όχι από φόβο μην τυχόν στερηθεί την ευδαιμονία. Ο Ιώβ, παρά τον πόλεμο δοκιμασιών, δεν παραπονέθηκε ποτέ, γι” αυτό και ως ανταμοιβή για την υπομονή του -που έμεινε παροιμιώδης ως «ιώβειος υπομονή»-  αποκαταστάθηκε από τον Θεό στην αρχική του κατάσταση υγείας και ευδαιμονίας και μάλιστα με μεγαλύτερα πλούτη.
Η ιστορία του έχει εμπνεύσει πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη γεμάτη βάσανα ιστορία του προκειμένου να μιλήσουν για μείζονα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η παράσταση διατρέχεται από συναισθήματα και αξίες που αφορούν διαχρονικά τους ανθρώπους, καθώς πολλοί μέσα σε λίγα λεπτά πέρασαν από την ευτυχία στη δυστυχία και από τον πλούτο στην ανέχεια. Καταστάσεις που ο σύγχρονος Έλληνας μπορεί ν” αναγνωρίσει, λόγω των όσων βιώνει τα τελευταία χρόνια.

Ο σκηνοθέτης του έργου Τσέζαρις Γκραουζίνις –ο οποίος γεννήθηκε στο Βίλνιους της Λιθουανίας και σπούδασε σκηνοθεσία και υποκριτική στη Μόσχα– μας μιλάει για το έργο, αλλά και για όσα σχεδιάζει για το μέλλον. Επίσης, αποκαλύπτει ότι ο λόγος που τον κράτησε στην Ελλάδα -που πια θεωρεί δεύτερή του πατρίδα- ήταν το γεγονός ότι «ερωτεύτηκε μια υπέροχη Ελληνίδα», την οποία και παντρεύτηκε.

«Το ελληνικό κοινό έχει πιο δυνατούς
και πιο ειλικρινείς δεσμούς με το θέατρο…»

  – Φέτος παρουσιάζετε τον «Ιώβ» στο θέατρο «Ιλίσια-Βολανάκης». Τι σας οδήγησε στην επιλογή του συγκεκριμένου έργου;
Η φυσιολογική ανάγκη της συνεχόμενης δημιουργίας ενός «καθετοποιημένου» θεάτρου, υπό τις συνθήκες μιας «οριζοντιοποιημένης δημοκρατικής κουλτούρας» στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό… ΟΚ, το παραδέχομαι, απαντώ σ’αυτό με μια ελαφριά αίσθηση του χιούμορ!
Με πιο απλά λόγια, ένιωσα ότι το θέμα της «ιώβειας υπομονής» απέναντι στον ακατανόητο σημερινό κόσμο, θα ήταν αρκετά σημαντικό για τους Έλληνες θεατές.
Για να το θέσω με πιο απλά λόγια, ήθελα να προτείνω στο κοινό του θεάτρου να ξεφύγουν από τη ρουτίνα τους για λίγη ώρα και να μπουν σε μια φανταστική περιπέτεια, την περιπέτεια του Ιώβ. Που μας δείχνει ότι πέρα από αυτό το οποίο αποκαλούμε «αδικία» σε αυτόν τον κόσμο, υπάρχει και η πραγματική ευτυχία, η ευτυχία της ύπαρξης.
– Έχετε εντοπίσει κοινά στοιχεία ανάμεσα στον Ιώβ και στον σύγχρονο Έλληνα;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όλοι οι λαοί- όχι μόνο οι Έλληνες- πρέπει να μάθουν να ζουν μέσα στον κόσμο αυτόν, ο οποίος δεν είναι σχεδόν ποτέ όπως τον έχουν ονειρευτεί.
– Για ποιο λόγο επιλέξατε τον Θανάση Τσαλταμπάση για να υποδυθεί τον Ιώβ, έναν στην ουσία «κόντρα» ρόλο για εκείνον;
Μου φαίνεται πολύ περίεργο να ακούω από κάποιους ότι ο ρόλος του Ιώβ είναι «κόντρα» ρόλος για τον Θανάση. Απεναντίας, εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να έχω κανέναν άλλον ηθοποιό στο μυαλό μου, στον οποίο θα ρίσκαρα να προσαρμόσω το έργο του Ιώβ, εκτός από τον Θανάση.

 «Ερωτεύτηκα μια υπέροχη Ελληνίδα  την οποία και παντρεύτηκα. Έτσι έμεινα εδώ. Αυτό είναι όλο. Τόσο απλά…»

-Κατάγεστε από τη Λιθουανία. Τι ήταν αυτό που οδήγησε τα βήματά σας στη χώρα μας και τι είναι αυτό που σας κράτησε περίπου μια 10ετία εδώ;
Την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα, δεν ήρθα ως τουρίστας, αλλά για επαγγελματικούς λόγους, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες που έχω την τύχη να επισκέπτομαι. Ο κ. Δημήτρης Τάρλοου, καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Πορεία, είχε δει τι είδους θέατρο κάνω στη Λιθουανία, του άρεσε και μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Συμφώνησα,  στην αρχή λόγω περιέργειας, προκειμένου να τεστάρω τις ικανότητές μου και το θεατρικό μου όραμα κάτω από άγνωστες, για εμένα, συνθήκες και σε ένα πολύ ισχυρά πολιτισμικό περιβάλλον. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του έργου μου «Δάφνις και Χλόη» το 2006, γνωρίστηκα με καινούργιους ανθρώπους του χώρου, δημιούργησα νέους δεσμούς, με αποτέλεσμα να γεννηθούν νέες ιδέες, καθώς και λόγοι για τους οποίους επέστρεφα συνέχεια στην Ελλάδα. Αργότερα ερωτεύτηκα μια υπέροχη Ελληνίδα, την οποία και παντρεύτηκα. Έτσι έμεινα εδώ. Αυτό είναι όλο. Τόσο απλά…
-Η γλώσσα δεν σας δυσκόλεψε στη συνεννόηση με τους ηθοποιούς;
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το έχω περάσει με ηθοποιούς που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες από μένα. Έτσι είμαι συνηθισμένος σε αυτό. Το βασικότερο για όλους μας στο θέατρο είναι οι εμπνευσμένες ιδέες. Όταν έχεις κάτι σημαντικό να εκφράσεις, θα βρεις τον τρόπο να το κάνεις αργά ή γρήγορα, έτσι ή αλλιώς.
-Τι είναι για εσάς η Ελλάδα;
Η Ελλάδα είναι η πατρίδα του γιου μου, κατά συνέπεια με δένουν συναισθηματικοί δεσμοί και δεσμοί αίματος.
-Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στο κοινό της Λιθουανίας και της Ελλάδας;
Ναι, υπάρχουν κάποιες διαφορές. Ευτυχώς στη Λιθουανία δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα όπως αυτό το περίεργο «σταρ σύστεμ» που παρατηρώ στην Ελλάδα. Τους Λιθουανούς δεν τους ενδιαφέρει να πάνε να δουν « ένα γνωστό τηλεοπτικό πρόσωπο» να παίζει ζωντανά στο σανίδι. Θα ενδιαφερθούν για την ίδια την παράσταση ή το σόου ή για το τι είδους δημιουργία έχει να τους δείξει ο εκάστοτε σκηνοθέτης. Κατά τα άλλα, όμως, οφείλω να παραδεχτώ ότι το ελληνικό κοινό έχει πιο δυνατούς και πιο ειλικρινείς δεσμούς με το θέατρο. Οι Έλληνες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να πάνε στο θέατρο γι’ αυτό και πηγαίνουν πιο συχνά απ’ ό,τι οι Λιθουανοί. Αυτό το βρίσκω υπέροχο.

«Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που συνεχίζω
να διδάσκω νέους Έλληνες ηθοποιούς…»

-Μετά τον Ιώβ τι θα ακολουθήσει; Έχετε ήδη σχεδιάσει τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα;
Αυτή την εποχή βρίσκομαι σε πρόβες για μια σαρκαστική βερσιόν του έργου «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» του Edward Albees στο θέατρο Από Μηχανής στην Αθήνα. Συγχρόνως προετοιμάζομαι για το έργο του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας», που θα αποτελέσει μια μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και θα παιχτεί στην Επίδαυρο. (Βεβαίως, θα πάει και περιοδεία). Γράφω επίσης και ένα έργο για τη θεατρική μου ομάδα στη Λιθουανία, την «Ομάδα Τσέζαρις»  και προετοιμάζω κάτι για τον επόμενο χρόνο στη Φινλανδία. Πέραν όλων των παραπάνω, είμαι και πολύ ενθουσιασμένος που συνεχίζω να διδάσκω νέους Έλληνες ηθοποιούς σε Αθήνα και Πάτρα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Δραματουργική επεξεργασία: Τσέζαρις Γκραουζίνις, Θανάσης Τσαλταμπάσης
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – κοστούμια: Κατερίνα Αϊναροζίδου
Μουσική: Κώστας Ξενόπουλος
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ
Παίζει ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.
Τα κείμενα της παράστασης είναι σε μετάφραση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας.
INFO
ΘΕΑΤΡΟ «ΙΛΙΣΙΑ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ»
Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια, τηλέφωνο: 210 7223010
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: Τετάρτη: 19:30, Πέμπτη ως Κυριακή: 21:15
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: €15, €12, €5
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ: 08:00 – 21:30