Ο Νίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε το 4ο ματς από την Τετάρτη κιόλας, πριν ακόμη ολοκληρωθεί το 3ο.
πηγη
Ο
Ολυμπιακός καθάρισε τον αγώνα στο τέταρτο δεκάλεπτο, αλλά τοποθέτησε τα
θεμέλια του θριάμβου πολύ νωρίτερα. Όχι στην τρίτη περίοδο, ούτε στη
δεύτερη, ούτε καν στην πρώτη. Όσο και αν ακούγεται οξύμωρο, η Εφές
νικήθηκε στα τελευταία πέντε λεπτά του 3ου αγώνα…
Το έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, ακροβατώντας ανάμεσα στην επιθυμία και στην πρόβλεψη. Αυτό που συνέβη στο φινάλε του αγώνα της Τετάρτης ήταν ένα καίριο πλήγμα στην ψυχολογία των Τούρκων και μία τεράστια ώθηση στην αντίστοιχη των «ερυθρολεύκων».
Οι αθλητές και των δύο ομάδων έφυγαν από το Αμπντί Ιπεκτσί με την τελευταία εικόνα του αγώνα καρφωμένη στο μυαλό τους.
«Τους έχουμε ακόμα και όταν παίζουμε χάλια», αναθάρρησαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. «Τι κι αν είχαμε αέρα 17 πόντων, με το ζόρι τους ρίξαμε νοκ-άουτ», θα σκέφτηκαν οι της Εφές.
Στη βραδιά του αγωνιστικού Βατερλώ, ο Ολυμπιακός έχασε αλλά κόντεψε να κερδίσει. Γιατί λοιπόν να φοβηθεί το -14 του 12ου λεπτού; Το μόνο που όφειλε να κάνει για να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του ήταν να παίξει το μπάσκετ του.
Ένας βρυχηθμός ήταν αρκετός για να τρομάξει έναν άμαθο σε τέτοια μονοπάτια εχθρό…
Η Εφές προσπάθησε και απόψε να κερδίσει με «μπάσκετ Ολυμπιακού», αλλά δεν γίνεται να κάνει κάθε βράδυ εκατόν ένα το αλεπουδάκι.
Έγραφα, τις προάλλες, ότι ο Ολυμπιακός υπερτερεί σε μυαλό, σε πείρα, σε προσωπικότητα και σε σκληραγώγηση. Έγραφα επίσης, στη διάρκεια του α’ ημιχρόνου απόψε, ότι θα πάρει σίγουρα το ματς εάν κάποια στιγμή το γυρίσει («διότι δεν έχει Τζέισον Κιντ στον πάγκο»).
Όταν οι δύο ομάδες ανέβηκαν στη ζυγαριά του ειδικού βάρους, η απόσταση μεταξύ τους αποδείχθηκε χαώδης. Η εικόνα των πρώτων λεπτών έδινε την εντύπωση ότι η Εφές πήγαινε για 20άρα, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έχασε την ψυχραιμία του.
Με μεθοδικότητα και ηρεμία, ξεχαρβάλωσε το παιχνίδι των Τούρκων και παράλληλα βρήκε τρόπους να εκμεταλλευτεί τα δικά του δυνατά στοιχεία.
Δείτε, για παράδειγμα, πόσο υπομονετικά αναζήτησε τον Πρίντεζη μετά το 4ο ομαδικό φάουλ της Εφές στην γ’ περίοδο ή το ποστάρισμα, συνολικά, στο β’ ημίχρονο.
Οι κινήσεις του Σφαιρόπουλου άλλαξαν γρήγορα τις αρχικές ανορθογραφίες στην άμυνα (όπου ο Γκρέιντζερ πέτυχε 10 πόντους στο 18-6 του πρώτου πεντάλεπτου) και τα ψηλά σχήματα βοήθησαν ώστε να μικρύνει ο ορίζοντας, ιδίως όταν κάλυψαν το 4+5 οι Αγραβάνης, Γιανγκ.
Τα επιθετικά ριμπάουντ έμειναν πρόβλημα άλυτο μέχρι το τέλος, αλλά ο Ολυμπιακός δεν τα πλήρωσε, αφού οι ψηλοί του απάντησαν στα μούσκουλα των Τούρκων με μούσκουλα και μυαλό.
Κατά κάποιον διεστραμμένο τρόπο, το «μεγάλο κόλπο» του Ολυμπιακού ήταν το αντιαθλητικό φάουλ με το οποίο ο Μπερτς σταμάτησε τον Ντάνστον στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου (στο 38-37).
«Από εδώ και πέρα, θα ματώνετε για κάθε πόντο», ήταν το μήνυμα. Ο Ντάνστον μάζεψε τα δόντια του από το πάτωμα, περιποιήθηκε με αλοιφή τους μώλωπές του και σούταρε τις βολές στον γάμο του καραγκιόζη.
Αυτά τα δύο τούβλα ανέβασαν τον δείκτη της αισιοδοξίας στο ζενίθ. «Μήνυμα ελήφθη», έμοιαζαν να λένε. Η Εφές αστόχησε στην πρόσθετη επίθεση που κέρδισε και ο Ολυμπιακός δεν ξαναείδε την πλάτη της.
Στο πεντάλεπτο που ακολούθησε, οι τέσσερις Έλληνες συμπαίκτες του Μπερτς πέτυχαν από ένα τρίποντο και το 38-37 έγινε 48-52 με το δεύτερο του Σπανούλη, πριν ανεβάσουν τη διαφορά στο +7 δύο καμικάζι που ήλθαν από τον πάγκο (Παπαπέτρου, Ουότερς).
Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης επέστρεψαν από τον πάγκο ξεκούραστοι γύρω στο 34' για να δώσουν τη χαριστική βολή, σε μια Εφές αλαλιασμένη από το ξύλο και καταπτοημένη.
Στον 3ο αγώνα, ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού που σκόραρε πολύ, ο μοναδικός που δημιούργησε, ο μοναδικός που έκλεψε μπάλες, ο μοναδικός που ξεδίπλωσε αιφνιδιασμούς, ο μοναδικός που προξένησε φθορά.
Την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη μετρούσε με τρόμο τα τρίποντά του, οι εδώ φωστήρες επισήμαναν τα 8 του λάθη, λες και είναι εύκολο να κατατροπώσει ο ένας τους πέντε χωρίς να αιμορραγήσει.
Όταν έσβησαν τα φώτα, ο αρχηγός του Ολυμπιακού φοβόταν ένα πράγμα και άλλο ουδέν: την πιθανή κόπωση, εν όψει του 4ου αγώνα, που απείχε πια 48 ώρες.
Αλλά ο Σπανούλης βρήκε τρόπο να αναζωογονήσει το κορμί του, για να πραγματοποιήσει μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του.
Τα 5 τρίποντα τα έχει ξανακάνει, όπως και τις 4 ασίστ και το «clutch shooting» που κατέβασε τους διακόπτες στο Ιπεκτσί.
Πότε άλλοτε όμως πέρασε ολόκληρα δεκάλεπτα μαρκάροντας με επιτυχία θηρία όπως ο Χάνικατ; Όσο τον σημάδευε ο Περάσοβιτς, τόσο εισέπραττε τα «όχι» του Σπανούλη.
Και επειδή είναι καλό να αποστομωθεί και ο τελευταίος δύσπιστος, ο ηγέτης του Ολυμπιακού υπέπεσε σε μόλις 1 λάθος, και αυτό στο ξεκίνημα του αγώνα. Ο Ολυμπιακός έκανε μόλις 9 στα 40 λεπτά του κρισιμότερου φετινού παιχνιδιού του.
Mόνο άσχετος μπορεί πλέον να θεωρήσει την Εφές φαβορί για την πρόκριση. Στην ιστορία της διοργάνωσης, οι γηπεδούχοι του 5ου αγώνα μετρούν σερί 8-0. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, νίκησαν εύκολα.
Το έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, ακροβατώντας ανάμεσα στην επιθυμία και στην πρόβλεψη. Αυτό που συνέβη στο φινάλε του αγώνα της Τετάρτης ήταν ένα καίριο πλήγμα στην ψυχολογία των Τούρκων και μία τεράστια ώθηση στην αντίστοιχη των «ερυθρολεύκων».
Οι αθλητές και των δύο ομάδων έφυγαν από το Αμπντί Ιπεκτσί με την τελευταία εικόνα του αγώνα καρφωμένη στο μυαλό τους.
«Τους έχουμε ακόμα και όταν παίζουμε χάλια», αναθάρρησαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. «Τι κι αν είχαμε αέρα 17 πόντων, με το ζόρι τους ρίξαμε νοκ-άουτ», θα σκέφτηκαν οι της Εφές.
Στη βραδιά του αγωνιστικού Βατερλώ, ο Ολυμπιακός έχασε αλλά κόντεψε να κερδίσει. Γιατί λοιπόν να φοβηθεί το -14 του 12ου λεπτού; Το μόνο που όφειλε να κάνει για να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του ήταν να παίξει το μπάσκετ του.
Ένας βρυχηθμός ήταν αρκετός για να τρομάξει έναν άμαθο σε τέτοια μονοπάτια εχθρό…
Η Εφές προσπάθησε και απόψε να κερδίσει με «μπάσκετ Ολυμπιακού», αλλά δεν γίνεται να κάνει κάθε βράδυ εκατόν ένα το αλεπουδάκι.
Έγραφα, τις προάλλες, ότι ο Ολυμπιακός υπερτερεί σε μυαλό, σε πείρα, σε προσωπικότητα και σε σκληραγώγηση. Έγραφα επίσης, στη διάρκεια του α’ ημιχρόνου απόψε, ότι θα πάρει σίγουρα το ματς εάν κάποια στιγμή το γυρίσει («διότι δεν έχει Τζέισον Κιντ στον πάγκο»).
Όταν οι δύο ομάδες ανέβηκαν στη ζυγαριά του ειδικού βάρους, η απόσταση μεταξύ τους αποδείχθηκε χαώδης. Η εικόνα των πρώτων λεπτών έδινε την εντύπωση ότι η Εφές πήγαινε για 20άρα, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έχασε την ψυχραιμία του.
Με μεθοδικότητα και ηρεμία, ξεχαρβάλωσε το παιχνίδι των Τούρκων και παράλληλα βρήκε τρόπους να εκμεταλλευτεί τα δικά του δυνατά στοιχεία.
Δείτε, για παράδειγμα, πόσο υπομονετικά αναζήτησε τον Πρίντεζη μετά το 4ο ομαδικό φάουλ της Εφές στην γ’ περίοδο ή το ποστάρισμα, συνολικά, στο β’ ημίχρονο.
Οι κινήσεις του Σφαιρόπουλου άλλαξαν γρήγορα τις αρχικές ανορθογραφίες στην άμυνα (όπου ο Γκρέιντζερ πέτυχε 10 πόντους στο 18-6 του πρώτου πεντάλεπτου) και τα ψηλά σχήματα βοήθησαν ώστε να μικρύνει ο ορίζοντας, ιδίως όταν κάλυψαν το 4+5 οι Αγραβάνης, Γιανγκ.
Τα επιθετικά ριμπάουντ έμειναν πρόβλημα άλυτο μέχρι το τέλος, αλλά ο Ολυμπιακός δεν τα πλήρωσε, αφού οι ψηλοί του απάντησαν στα μούσκουλα των Τούρκων με μούσκουλα και μυαλό.
Κατά κάποιον διεστραμμένο τρόπο, το «μεγάλο κόλπο» του Ολυμπιακού ήταν το αντιαθλητικό φάουλ με το οποίο ο Μπερτς σταμάτησε τον Ντάνστον στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου (στο 38-37).
«Από εδώ και πέρα, θα ματώνετε για κάθε πόντο», ήταν το μήνυμα. Ο Ντάνστον μάζεψε τα δόντια του από το πάτωμα, περιποιήθηκε με αλοιφή τους μώλωπές του και σούταρε τις βολές στον γάμο του καραγκιόζη.
Αυτά τα δύο τούβλα ανέβασαν τον δείκτη της αισιοδοξίας στο ζενίθ. «Μήνυμα ελήφθη», έμοιαζαν να λένε. Η Εφές αστόχησε στην πρόσθετη επίθεση που κέρδισε και ο Ολυμπιακός δεν ξαναείδε την πλάτη της.
Στο πεντάλεπτο που ακολούθησε, οι τέσσερις Έλληνες συμπαίκτες του Μπερτς πέτυχαν από ένα τρίποντο και το 38-37 έγινε 48-52 με το δεύτερο του Σπανούλη, πριν ανεβάσουν τη διαφορά στο +7 δύο καμικάζι που ήλθαν από τον πάγκο (Παπαπέτρου, Ουότερς).
Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης επέστρεψαν από τον πάγκο ξεκούραστοι γύρω στο 34' για να δώσουν τη χαριστική βολή, σε μια Εφές αλαλιασμένη από το ξύλο και καταπτοημένη.
Στον 3ο αγώνα, ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού που σκόραρε πολύ, ο μοναδικός που δημιούργησε, ο μοναδικός που έκλεψε μπάλες, ο μοναδικός που ξεδίπλωσε αιφνιδιασμούς, ο μοναδικός που προξένησε φθορά.
Την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη μετρούσε με τρόμο τα τρίποντά του, οι εδώ φωστήρες επισήμαναν τα 8 του λάθη, λες και είναι εύκολο να κατατροπώσει ο ένας τους πέντε χωρίς να αιμορραγήσει.
Όταν έσβησαν τα φώτα, ο αρχηγός του Ολυμπιακού φοβόταν ένα πράγμα και άλλο ουδέν: την πιθανή κόπωση, εν όψει του 4ου αγώνα, που απείχε πια 48 ώρες.
Αλλά ο Σπανούλης βρήκε τρόπο να αναζωογονήσει το κορμί του, για να πραγματοποιήσει μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του.
Τα 5 τρίποντα τα έχει ξανακάνει, όπως και τις 4 ασίστ και το «clutch shooting» που κατέβασε τους διακόπτες στο Ιπεκτσί.
Πότε άλλοτε όμως πέρασε ολόκληρα δεκάλεπτα μαρκάροντας με επιτυχία θηρία όπως ο Χάνικατ; Όσο τον σημάδευε ο Περάσοβιτς, τόσο εισέπραττε τα «όχι» του Σπανούλη.
Και επειδή είναι καλό να αποστομωθεί και ο τελευταίος δύσπιστος, ο ηγέτης του Ολυμπιακού υπέπεσε σε μόλις 1 λάθος, και αυτό στο ξεκίνημα του αγώνα. Ο Ολυμπιακός έκανε μόλις 9 στα 40 λεπτά του κρισιμότερου φετινού παιχνιδιού του.
Mόνο άσχετος μπορεί πλέον να θεωρήσει την Εφές φαβορί για την πρόκριση. Στην ιστορία της διοργάνωσης, οι γηπεδούχοι του 5ου αγώνα μετρούν σερί 8-0. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, νίκησαν εύκολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου