Οι πολύ σπουδαίες ιδιότητες του μελιού είναι γνωστές και έχουν τονιστεί από γιατρούς και άλλους επιστήμονες ανά διαστήματα.
Ωστόσο υπάρχουν και κάποια χαρακτηριστικά και οφέλη που προσφέρει το
μέλι που δεν είναι γνωστά σε όλους. Για παράδειγμα ένα φυσικό σάκχαρο
που υπάρχει στο μέλι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία μας.
Συμβάλλει στην απομάκρυνση των λιπαρών ουσιών που συσσωρεύονται στα
τοιχώματα των αρτηριών, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για σοβαρές
καρδιαγγειακές επιπλοκές όπως το έμφραγμα.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στον Καναδά και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications.
Το σάκχαρο-κλειδί ονομάζεται τρεαλόζη και έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που δίνει εντολή στα ανοσοκύτταρα (μακροφάγα) να απομακρύνουν τις πλάκες λιπαρών ουσιών από τις αρτηρίες, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα. Εκτός από το μέλι, η τρεαλόζη βρίσκεται επίσης στα μανιτάρια, στον αστακό και στις γαρίδες.
Ο βασικός συντάκτης της μελέτης αναφέρει ότι όταν υπάρχει αθηροσκλήρωση στις αρτηρίες, τα μακροφάγα προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις βλάβες καθαρίζοντας την περιοχή, όμως υπερφορτώνονται λόγω της φλεγμονώδους φύσης των αθηροκληρωτικών πλακών. Αυτό, ουσιαστικά, που καταφέρνει η τρεαλόζη είναι να ενεργοποιήσει μια πρωτεΐνη, την TFEB, η οποία εισβάλλει στον πυρήνα των μακροφάγων, ενώνεται με το DNA του και πυροδοτεί στη συνέχεια μια αλυσιδωτή αντίδραση που προσδίδει στο μακροφάγο «υπερδυνάμεις», ενισχύοντας την ικανότητά του να απομακρύνει την πλάκα από τις αρτηρίες.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στον Καναδά και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications.
Το σάκχαρο-κλειδί ονομάζεται τρεαλόζη και έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που δίνει εντολή στα ανοσοκύτταρα (μακροφάγα) να απομακρύνουν τις πλάκες λιπαρών ουσιών από τις αρτηρίες, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα. Εκτός από το μέλι, η τρεαλόζη βρίσκεται επίσης στα μανιτάρια, στον αστακό και στις γαρίδες.
Ο βασικός συντάκτης της μελέτης αναφέρει ότι όταν υπάρχει αθηροσκλήρωση στις αρτηρίες, τα μακροφάγα προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις βλάβες καθαρίζοντας την περιοχή, όμως υπερφορτώνονται λόγω της φλεγμονώδους φύσης των αθηροκληρωτικών πλακών. Αυτό, ουσιαστικά, που καταφέρνει η τρεαλόζη είναι να ενεργοποιήσει μια πρωτεΐνη, την TFEB, η οποία εισβάλλει στον πυρήνα των μακροφάγων, ενώνεται με το DNA του και πυροδοτεί στη συνέχεια μια αλυσιδωτή αντίδραση που προσδίδει στο μακροφάγο «υπερδυνάμεις», ενισχύοντας την ικανότητά του να απομακρύνει την πλάκα από τις αρτηρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου