Προφανώς, ένας από τους κερδισμένους από τη δημιουργία του
«Ζωντανή Ιταλία» είναι ο ίδιος ο Ρέντσι. Ο αλλοτινός «παντοκράτορας» της
ιταλικής πολιτικής είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο μετά τις εκλογές
της 4ης Μαρτίου 2018 και τη μετέπειτα δημιουργία της συγκυβέρνησης Λέγκας του Βορρά - M5S.
Πλέον, ως επικεφαλής κόμματος, που προέρχεται από τη σχάση μίας κυβερνητικής παράταξης, παραμένει εντός της κυβέρνησης και μάλιστα αποσπά έναν κομβικό ρόλο για την επιβίωσή της.
Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος επειδή είχε συγκροτήσει εκείνος το ψηφοδέλτιο του PD πριν τις εκλογές του 2018, βρίσκεται με μία πλειοψηφία εδρών στη Βουλή και τη Γερουσία, μολονότι δεν διαθέτει πλειοψηφία υπουργών, καθώς οι θέσεις έχουν αποφασιστεί από το M5S και τον Τζινγκαρέτι.
Πλέον, το μέλλον της συγκυβέρνησης δεν θα εξαρτάται μόνο από τη στάση του ηγέτη του PD, Νικόλα Τζινγκαρέτι, αλλά θα περνά κι από τον ίδιο τον Ρέντσι.
Μάλιστα, στο εξής ο επικεφαλής του Κινήματος, Λουΐτζι Ντι Μάιο -που είχε επικρατήσει στις προηγούμενες εκλογές χάρις στην αντίθεσή του στον εκφραστή του συστήματος Ρέντσι- θα είναι αναγκασμένος να κάθεται στο ίδιο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον υπεύθυνο του σκανδάλου της «Τράπεζας της Ετρουρίας», των πτωχευμένων καταθετών και του bail-in.
Επίσης, χαμένος είναι κι ο ιδρυτής του M5S, που ήλπιζε πως η νέα κυβέρνηση θα διηύθυνε τη χώρα με τις ψήφους του Ρέντσι, αλλά χωρίς τον πρώην πρωθυπουργό.
Με αυτόν τον τρόπο, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων (M5S) χάνει πλέον την όποια αξιοπιστία είχε μεταξύ των κύκλων των «αντισυστημικών» ψηφοφόρων, που το θεωρούσαν εναλλακτική λύση στον Ρέντσι, ενώ ο Τζινγκαρέτι βρίσκεται εντός μίας κυβέρνησης, που ο ίδιος δεν ήθελε -καθώς τον Αύγουστο προέκρινε τη λύση των πρόωρων εκλογών και «σύρθηκε» στη συμφωνία για τον σχηματισμό συγκυβέρνησης- και που πλέον είναι γεμάτη με «Ρεντσικούς».
Επιπλέον, ο Ρέντσι θα μπορέσει να «βολέψει» τους δικούς του ανθρώπους σε κυβερνητικές και δημόσιες θέσεις χωρίς τη μεσολάβηση του Τζινγκαρέτι. Μέσα στο φθινόπωρο θα πρέπει να καλυφθούν πάνω από 400 δημόσια αξιώματα που έμειναν κενά με την αλλαγή της κυβέρνησης.
Επίσης, ο Ρέντσι έχει μπροστά του πολλές ευκαιρίες. Ήδη έχει δρομολογηθεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου, με επιστροφή στην απλή αναλογική, με στόχο να αποτραπεί μία θριαμβική επιστροφή του ακροδεξιού Ματέο Σαλβίνι στην κυβέρνηση, γεγονός που θα εξασφαλίζει συμμετοχή του «Ζωντανή Ιταλία» στη Βουλή, καθώς είναι βέβαιο πως σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα συγκεντρώνει μονοψήφιο ποσοστό.
Εκτός αυτού, ο Ντι Μάιο δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής ότι θα επιτύχει τη μείωση κατά 40% του αριθμού των βουλευτών και γερουσιαστών, νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για συζήτηση στα δύο Σώματα μέσα στον Οκτώβριο, καθώς ο Ρέντσι δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να «εκπαραθυρωθούν» οι δικοί του από το Κοινοβούλιο.
Η συναίνεση του Ρέντσι στη συγκυβέρνηση M5S/PD ήταν από την αρχή μία πολιτική κίνηση, καθώς κατόρθωσε να επανέλθει στην εξουσία χωρίς να περάσει από τις κάλπες.
Και όπως έχει αποδείξει ο πρώην πρωθυπουργός -όπως στην περίπτωση της κυβέρνησης Ενρίκο Λέτα- γνωρίζει καλά πώς να εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις για να αναλάβει εκείνος τα ηνία, χωρίς να έχει την έγκριση του εκλογικού Σώματος κι εκμεταλλευόμενος τις θεσμικές προβλέψεις. Εκείνοι που μάλλον θα πρέπει να αισθάνονται ανήσυχοι είναι οι Ντι Μάιο και Τζινγκαρέτι.
Πλέον, ως επικεφαλής κόμματος, που προέρχεται από τη σχάση μίας κυβερνητικής παράταξης, παραμένει εντός της κυβέρνησης και μάλιστα αποσπά έναν κομβικό ρόλο για την επιβίωσή της.
Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος επειδή είχε συγκροτήσει εκείνος το ψηφοδέλτιο του PD πριν τις εκλογές του 2018, βρίσκεται με μία πλειοψηφία εδρών στη Βουλή και τη Γερουσία, μολονότι δεν διαθέτει πλειοψηφία υπουργών, καθώς οι θέσεις έχουν αποφασιστεί από το M5S και τον Τζινγκαρέτι.
Πλέον, το μέλλον της συγκυβέρνησης δεν θα εξαρτάται μόνο από τη στάση του ηγέτη του PD, Νικόλα Τζινγκαρέτι, αλλά θα περνά κι από τον ίδιο τον Ρέντσι.
Μάλιστα, στο εξής ο επικεφαλής του Κινήματος, Λουΐτζι Ντι Μάιο -που είχε επικρατήσει στις προηγούμενες εκλογές χάρις στην αντίθεσή του στον εκφραστή του συστήματος Ρέντσι- θα είναι αναγκασμένος να κάθεται στο ίδιο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον υπεύθυνο του σκανδάλου της «Τράπεζας της Ετρουρίας», των πτωχευμένων καταθετών και του bail-in.
Επίσης, χαμένος είναι κι ο ιδρυτής του M5S, που ήλπιζε πως η νέα κυβέρνηση θα διηύθυνε τη χώρα με τις ψήφους του Ρέντσι, αλλά χωρίς τον πρώην πρωθυπουργό.
Με αυτόν τον τρόπο, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων (M5S) χάνει πλέον την όποια αξιοπιστία είχε μεταξύ των κύκλων των «αντισυστημικών» ψηφοφόρων, που το θεωρούσαν εναλλακτική λύση στον Ρέντσι, ενώ ο Τζινγκαρέτι βρίσκεται εντός μίας κυβέρνησης, που ο ίδιος δεν ήθελε -καθώς τον Αύγουστο προέκρινε τη λύση των πρόωρων εκλογών και «σύρθηκε» στη συμφωνία για τον σχηματισμό συγκυβέρνησης- και που πλέον είναι γεμάτη με «Ρεντσικούς».
Επιπλέον, ο Ρέντσι θα μπορέσει να «βολέψει» τους δικούς του ανθρώπους σε κυβερνητικές και δημόσιες θέσεις χωρίς τη μεσολάβηση του Τζινγκαρέτι. Μέσα στο φθινόπωρο θα πρέπει να καλυφθούν πάνω από 400 δημόσια αξιώματα που έμειναν κενά με την αλλαγή της κυβέρνησης.
Επίσης, ο Ρέντσι έχει μπροστά του πολλές ευκαιρίες. Ήδη έχει δρομολογηθεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου, με επιστροφή στην απλή αναλογική, με στόχο να αποτραπεί μία θριαμβική επιστροφή του ακροδεξιού Ματέο Σαλβίνι στην κυβέρνηση, γεγονός που θα εξασφαλίζει συμμετοχή του «Ζωντανή Ιταλία» στη Βουλή, καθώς είναι βέβαιο πως σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα συγκεντρώνει μονοψήφιο ποσοστό.
Εκτός αυτού, ο Ντι Μάιο δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής ότι θα επιτύχει τη μείωση κατά 40% του αριθμού των βουλευτών και γερουσιαστών, νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για συζήτηση στα δύο Σώματα μέσα στον Οκτώβριο, καθώς ο Ρέντσι δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να «εκπαραθυρωθούν» οι δικοί του από το Κοινοβούλιο.
Η συναίνεση του Ρέντσι στη συγκυβέρνηση M5S/PD ήταν από την αρχή μία πολιτική κίνηση, καθώς κατόρθωσε να επανέλθει στην εξουσία χωρίς να περάσει από τις κάλπες.
Και όπως έχει αποδείξει ο πρώην πρωθυπουργός -όπως στην περίπτωση της κυβέρνησης Ενρίκο Λέτα- γνωρίζει καλά πώς να εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις για να αναλάβει εκείνος τα ηνία, χωρίς να έχει την έγκριση του εκλογικού Σώματος κι εκμεταλλευόμενος τις θεσμικές προβλέψεις. Εκείνοι που μάλλον θα πρέπει να αισθάνονται ανήσυχοι είναι οι Ντι Μάιο και Τζινγκαρέτι.
Διαβάστε επίσης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου