Επίσης, το μαχητικό βρέθηκε στο επίκεντρο μιας από τις μεγαλύτερες εσωτερικές κρίσεις στην ιστορία του ΝΑΤΟ, καθώς η Τουρκία, που υποτίθεται θα αποκτούσε μέχρι και 100 αεροσκάφη, αποπέμφθηκε από το πρόγραμμα λόγω της αγοράς των ρωσικών συστημάτων S-400. Επίσης, η Ελλάδα ενδιαφέρεται πλέον και επίσημα για προμήθεια του προηγμένου μαχητικού.
Το F-35 θεωρείται πλέον ότι έχει φτάσει στην εποχή της «ωριμότητάς» του, και ότι, με τις «παιδικές ασθένειες» να έχουν εντοπιστεί, τώρα αποκαλύπτει στην πραγματικότητα τις τεράστιες δυνατότητές του ως το πλέον προηγμένο μαχητικό του πλανήτη. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ενδιαφέρον να δει κανείς εντυπώσεις πιλότων που πέταξαν με αυτό, και μίλησαν σε δημοσιογράφο του Air & Space/Smithsonian.
Οι συνεντεύξεις των οκτώ πιλότων δημοσιεύτηκαν τον Απρίλιο, και, σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, λέξη- κλειδί φαίνεται να είναι η «επιβιωσιμότητα», δεδομένου πως κύρια αποστολή του F-35 της Lockheed Martin είναι να διεισδύει σε προηγμένα δίκτυα αεράμυνας και να εξουδετερώνει απειλές, ανοίγοντας τον δρόμο για τα επόμενα κύματα αεροπορικών επιθέσεων, χάρη στα stealth χαρακτηριστικά, τους αισθητήρες και το λογισμικό του. Το εν λόγω μαχητικό 5ης γενεάς έχει χρησιμοποιηθεί ήδη σε επιχειρήσεις από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Όσον αφορά τώρα στις απόψεις των πιλότων, ο Μπίλι Φλιν, πιλότος δοκιμών της Lockheed Martin, ήταν αυτός που πέταξε το F-35 στο Paris Air Show του 2017: «Ο κινητήρας του F-35 είναι ο ισχυρότερος κινητήρας μαχητικού στον κόσμο» σχολίασε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας το είδος των ελιγμών που μπορεί να κάνει το αεροσκάφος, συγκριτικά με το επίσης εξαιρετικά προηγμένο F-22 Raptor, και τονίζοντας πως πλέον η συζήτηση σχετικά με το ποιες θα ήταν οι επιδόσεις του F-35 σε κλειστές αερομαχίες «έχει κλείσει»..
Ο αντισμήναρχος εν αποστρατεία Ντέιβιντ Μπερκ του Σώματος Πεζοναυτών σημειώνει ότι από πλευράς επιδόσεων (επιτάχυνση, ευελιξία, ταχύτητα κλπ) το F-35 είναι καλύτερο από τα μαχητικά προηγούμενης γενιάς, αλλά όχι πάρα πολύ καλύτερα- μα αυτό πλέον δεν έχει τόση σημασία, δεδομένου πως οι σημερινοί πιλότοι αντιλαμβάνονται πως το χαρακτηριστικό που έχει πραγματικά τεράστια σημασία σήμερα είναι η «αντίληψη κατάστασης» (situational awareness)- και εκεί το F-35 είναι απλά ανώτερο όλων, καθώς παρέχει μια ομαλή και ενιαία ροή πληροφοριών για να ενημερώνει τον πιλότο για το τι συμβαίνει γύρω του, σε όλα τα φάσματα.
«Αυτό είναι συνήθως το πρώτο που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι όταν μπαίνουν στο αεροπλάνο: Ξέρουν πολύ περισσότερα από όσα ήξεραν οποτεδήποτε στο παρελθόν» είπε σχετικά- ενώ, αναφερόμενος στα stealth χαρακτηριστικά, είπε πως «σε ένα F-22 και ένα F-35 ένα από τα πιο ωραία πράγματα είναι πως είσαι πρακτικά αόρατος μέχρι να είναι πολύ, πολύ αργά για την απειλή. Αν διαχειριστείς το ίχνος πραγματικά καλά, και το κάνεις με έναν τρόπου είναι ενσωματωμένος με τις άλλες πλατφόρμες, τον περισσότερο χρόνο η απειλή δεν ξέρει ότι βρίσκεσαι εκεί. Και για αυτό έχω μεγάλη πίστη πως η μηχανή αυτή θα είναι το πιο κυρίαρχο αεροσκάφος που έχει φτιαχτεί ποτέ».
Ο υποπλοίαρχος Θόρις Στένσρουντ του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού αναφέρθηκε επίσης στον μεγάλο όγκο πληροφοριών που παρέχει το μαχητικό. «Με το πέρασμα του χρόνου, βρίσκεις τον καλύτερο τρόπο να επεξεργάζεσαι τις πληροφορίες. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλη παρόμοια εμπειρία. Είμαι σίγουρος πως κάποιοι είχαν κάποιες δεξιότητες από βιντεοπαιχνίδια που μπορεί να τους βοήθησαν, αλλά πιθανότατα όχι πολύ. Έπαιζα κάποια βιντεοπαιχνίδια μεγαλώνοντας, και δεν βρίσκω κάτι να συγκρίνεται μεταξύ του να παίζεις βιντεοπαιχνίδια και του να πετάς το F-35».
Ο σμήναρχος Άρθουρ Τομασέτι του Σώματος Πεζοναυτών χαρακτηρίζει την ψηφιακή τεχνολογία ελέγχου πτήσης ως ένα από τα «θαύματα» του αεροσκάφους: «Λες στο αεροπλάνο να πάει πάνω ή κάτω, να επιταχύνει ή να επιβραδύνει, να πάει αριστερά ή δεξιά. Και οι υπολογιστές βρίσκουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να γίνει αυτό, και θα κινήσουν τα χειριστήρια για να το κάνουν. Και το ενδιαφέρον είναι πως μπορεί να μην κάνουν το ίδιο πράγμα δύο φορές. Οπότε ας πούμε ότι το αεροπλάνο έχει υποστεί ζημιά, και ένα από τα χειριστήρια δεν είναι πλέον διαθέσιμο. Ένα παλαιότερο αεροπλάνο θα προσπαθούσε πάλι να χρησιμοποιήσει την ίδια επιφάνεια, επειδή δεν ξέρει κάτι άλλο. Τα ψηφιακά συστήματα ελέγχου πτήσης του F-35 θα πούνε “αυτή η επιφάνεια δεν κάνει πλέον, οπότε θα πρέπει να το αντισταθμίσω αυτό, χρησιμοποιώντας κάποια άλλα πράγματα”...στα Harrier έπρεπε να εξασκηθώ στην αιώρηση επειδή ήταν δύσκολη, ειδικά αν είχε άνεμο. Σε αυτό το αεροπλάνο η αιώρηση είναι τόσο εύκολη που έχουμε εικόνες από πιλότους με τα χέρια υψωμένα- “δείτε, χωρίς χέρια”- επειδή, εφόσον το πας εκεί που θέλεις, θα μείνει εκεί μέχρι να του πεις να φύγει ή να μείνει από καύσιμα».
Η επισμηναγός Βάλει Ουέτζμπαργκερ της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας πετούσε F-15E Strike Eagle πριν μεταβεί στο F-35. Όπως είπε, η μετάβαση από ένα μαχητικό 4ης γενιάς σε ένα 5ης είναι σαν να περνάς από κανονικό αυτοκίνητο σε αυτόματο. «Η αποστολή του (καταστολή αεράμυνας) είναι πολύ παρόμοια με αυτή του F-15E, αλλά η σύντηξη των πληροφοριών, το interface του πιλότου και οι φυσικές δυνατότητες στο F-35 μας πηγαίνουν...σε ένα εντελώς νέο επίπεδο».
«Το F-35 επιτρέπει στη αμερικανική πολεμική αεροπορία να είναι μια πιο ενοποιημένη δύναμη. Για παράδειγμα, στη μοίρα μου, Αμερικανοί, Ιταλοί και Νορβηγοί συνεργάζονται και αλληοεκπαιδεύονται. Το να πετάς το ίδιο τζετ δημιουργεί μια ισχυρότερη ομάδα και μας κάνει πιο ικανούς ως μονάδα του ΝΑΤΟ».
Ο Τζον Μπίσλεϊ, επικεφαλής πιλότoς δοκιμών του F-35 στη Lockheed Martin (2002-2011) σχολίασε πως «το F-35 είναι το ίδιο ευέλικτο με κάθε άλλο αεροσκάφος, εκτός ίσως από το F-22. Τα ρωσικά αεροπλάνα είναι επίσης πολύ ευέλικτα, αλλά αν το κοιτάξεις σε βάθος (τις ρωσικές επιδείξεις ευελιξίας) αυτό που βλέπεις είναι οι δυνατότητες των αεροπλάνων τα οποία πετούν εξαιρετικοί πιλότοι. Αυτό που φτιάχναμε στο F-35 ήταν ένα αεροπλάνο που όλοι μπορούν να πετάξουν. Αυτό είναι το κρίσιμο χαρακτηριστικό του».
Ο Άντι Έτζελ, μοίραρχος στη RAF (η βρετανική Βασιλική Αεροπορία) ήταν στο παρελθόν πιλότος στα Harrier και διατέλεσε επικεφαλής πιλότος δοκιμών για τις πρώτες δοκιμές πτήσης των F-35 στο αεροπλανοφόρο HMS Queen Elizabeth: «Μπορώ να καταλάβω γιατί πολλοί νομίζουν πως, επειδή είναι τόσο πολύ “ψηφιακό”, το να πετάς το F-35 δεν είναι διασκεδαστικό. Είναι πολύ ωραίο να πετάς το F-35!» σχολίασε σχετικά, προσθέτοντας πως «το να πετάς ένα F-35 σε ένα αεροπλανοφόρο είναι καθαρή ευχαρίστηση, αντίθετα με το Harrier, που μπορεί να είναι σχεδόν τρομακτικό».
Ο αντισμήναρχος Γιόζεφ Μόρις της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας πέρασε στο F-35 από το F-16. «(Στην αποστολή καταστολής εχθρικής αεράμυνας) αποστολή μας είναι να εμποδίσουμε τους εχθρικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους να στοχεύσουν άλλα αεροπλάνα που προσπαθούν να φτάσουν σε διαφορετικούς στόχους. Το F-35 έχει κάποιους πραγματικά καλούς αισθητήρες που μας επιτρέπουν να εντοπίζουμε αυτές τις απειλές. Είναι πολύ ικανοποιητικό να μπορείς να στοχεύσεις κάτι που προσπαθεί να σε καταρρίψει, ειδικά αν βοηθάς άλλα αεροσκάφη να φτάσουν στον στόχο και τα κρατάς ασφαλή. Το αεροπλάνο είναι κατά κάποιον τρόπο σαν μια μεγάλη κεραία. Λαμβάνει εκπομπές από πράγματα που εκπέμπουν. Και κάποιες φορές το ραντάρ του προσπαθεί ενεργά να αποκτήσει πληροφορίες σχετικά, για παράδειγμα, με εχθρικά αεροσκάφη. Μπορούμε να ρυθμίσουμε τους αισθητήρες ανάλογα με την αποστολή».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου