Η απόφαση του Κρεμλίνου να συνάψει στρατηγική σχέση με την Τουρκία ενόχλησε την Ελλάδα και ανακάτεψε την τράπουλα στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Μία ανάλυση όμως των συνθηκών που οδήγησαν σε αυτή την σχέση, εξηγεί την εξέλιξη.
Η ενέργεια αυτή αποφασίστηκε από την ρωσική πλευρά όταν οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας
έφτασαν στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης. Ήταν η στιγμή που οι Τούρκοι κατέρριψαν το ρωσικό αεροσκάφος, ο πιλότος δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο από τους ισλαμιστές τρομοκράτες στο έδαφος της Βόρειας Συρίας και η ρωσική κοινή γνώμη απαιτούσε πολεμική απάντηση σε αυτή την τουρκική πρόκληση.Ακολούθησε η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα μπροστά στις κάμερες με τον Πούτιν να αντιμετωπίζει πλέον την ρωσική οργή που για πρώτη φορά έθεσε σε αμφισβήτηση της απόφασης του έπειτα από 17 χρόνια διακυβέρνησης. Ο Ρώσος πρόεδρος όμως αποδείχτηκε ψυχρός υπολογιστής. Εκμεταλλεύτηκε τον τουρκικό τρόμο για τα ρωσικά αντίποινα, την στιγμή μάλιστα που το ΝΑΤΟ ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να εμπλακεί σε περίπτωση Ρωσοτουρκικής σύρραξης.
Υποχρέωσε έτσι τον Ερντογάν να συρθεί σε στρατηγική συνεργασία με την Ρωσία, να δαπανήσει κάποια δις για την αγορά των S 400, αλλά – σύμφωνα με τις κακές γλώσσες – να λάβει και μία γενναία δωρεά για αυτή την προμήθεια.
Με αυτόν τον τρόπο ο Πούτιν έλυσε ένα μεγάλο πρόβλημα. Την περικύκλωση που επιχειρούσε το ΝΑΤΟ, σπάζοντας με αυτόν τον τρόπο την επέλαση της συμμαχίας στα νότια σύνορα του. Μπόρεσε έτσι να στρέψει όλες του τις δυνάμεις στο δυτικό μέτωπο, κυρίως στα σύνορα με την Ουκρανία και την σύρραξη μεταξύ Κιέβου και ρωσόφωνων της ανατολικής Ουκρανίας. Ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε και την προσάρτηση της Κριμαίας με την Τουρκία να παραμένει σιωπηλή.
Όλοι λοιπόν θα περίμεναν πως η Ρωσία σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο θα υποστήριζε ή έστω θα έκλεινε τα μάτια μπροστά στις τουρκικές προκλήσεις εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Η Ρωσία ξεκαθάρισε πως η στάση της στο κυπριακό δεν αλλάζει, παρά την πρόσφατη προσέγγιση Κύπρου – ΗΠΑ.
Την ερχόμενη εβδομάδα όμως η Ρωσία προβαίνει σε μία κίνηση που στρέφεται ευθέως κατά των τουρκικών συμφερόντων και επιδιώξεων, υπερασπιζόμενη πλήρως την ελληνική εθνική κυριαρχία! Γεγονός ανέλπιστο μετά την στήριξη άνευ όρων που έχει προσφέρει η Ελλάδα στις ΗΠΑ και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Από 1 έως 7 Ιουλίου λοιπόν η Ρωσία για μία ολόκληρη εβδομάδα θα διεξάγει αεροναυτικές ασκήσεις σε όλη την ανατολική Μεσόγειο, ειδικά όμως στην περιοχή νοτίως της Κρήτης. Μιλάμε για την περιοχή που επιβουλεύεται την Τουρκία μέσω της σύναψης του παράνομου μνημονίου με την προηγούμενη κυβέρνηση της Λιβύης.
Η Ρωσία λοιπόν προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτή την μεγάλη άσκηση, ζήτησε την έκδοση ανάλογης NAVTEX από την Ελλάδα. Αναγνωρίζοντας έτσι την πλήρη και άνευ όρων κυριαρχία της Ελλάδας στην περιοχή, αγνοώντας παράλληλα πλήρως το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Αυτό, την ίδια στιγμή που ακόμα και οι ευρωπαίοι ηγέτες στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, δεν τόλμησαν να κάνουν αναφορά στο κοινό ανακοινωθέν του Δεκεμβρίου του 2019, που χαρακτήριζε ευθέως και ρητώς το τουρκολιβυκό μνημόνιο ως παράνομο και μη ικανό να δημιουργήσει νομικά τετελεσμένα.
Τα γεγονότα αυτά δεν πρέπει να τα αναλύσουμε αποκομμένα από ό,τι συμβαίνει στην βόρεια Συρία τις τελευταίες εβδομάδες. Όπου οι δυνάμεις των ισλαμιστών που συνεργάζονται με την Τουρκία επιτέθηκαν σε ρώσικο όχημα στρατιωτικής περιπόλου με αποτέλεσμα ένας ρώσος στρατιώτης να χάσει τη ζωή του. Αυτά που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή. Ο στρατός της Συρίας με την υποστήριξη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, σφυροκόπησε κυριολεκτικά τις θέσεις των ισλαμιστών σκοτώνοντας αρκετούς επικεφαλής που βρισκόταν σε άμεση επαφή με την Τουρκία.
Παράλληλα, τηλεκατευθυνόμενα βλήματα ρωσικής κατασκευής, τελευταίας τεχνολογίας, έπληξαν τουρκική στρατιωτική βάση με άγνωστο αριθμό νεκρών τούρκων στρατιωτών.
Έμπειροι αναλυτές συνδυάζουν αυτά τα γεγονότα με την προσπάθεια του Ερντογάν να ρίξει γέφυρες στην κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, όπου προτίθεται μάλιστα να «πουλήσει» την ακύρωση της στρατηγικής του σχέσεις με την Ρωσία προκειμένου να επανέλθει στο δυτικό άρμα.
Σε μία τέτοια περίπτωση, το Κρεμλίνο δείχνει σαφώς τα δόντια του και τις δυνατότητες του να ακρωτηριάσει την Τουρκία δημιουργώντας ρήγμα στο δυτικό μέτωπο του οποίου υποτίθεται είναι η απόληξη.
Στην απλή περίπτωση λοιπόν που η Τουρκία θα κάνει επίθεση φιλίας σε Ελλάδα και Κύπρο στηρίζοντας πλήρως τις διαχρονικές θέσεις του ελληνισμού με το ενδεχόμενο η στήριξη να πάρει και «πρακτικό» χαρακτήρα, δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα και φυσικά η Κύπρος να λειτουργήσουν σε οποιοδήποτε σημείο ως προγεφύρωμα της Δύσης με την Τουρκία.
Και όταν λέμε «πρακτική στήριξη», εννοώ με την συνεχή διεξαγωγή αεροναυτικών ασκήσεων με ελληνική έγκριση, εκεί που ο Ερντογάν θα θελήσει να στείλει γεωτρύπανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου