Ανάπτυξη σε μία χώρα πού ο μισός πληθυσμός πεινάει!

 Καλημέρα σήμερα δεν θα τρομάξω κανέναν, θα μιλήσω για το τσίρκο μεντράνο το θυμόσαστε ένα ηρωικό τσίρκο το έχουμε δει όλοι από όταν ήμασταν παιδιά. Λοιπών η οικονομία της χώρας μας χορεύει τρελά ανεβαίνει τρέλα και δεν συμμαζεύεται φουμαρα έλεγε ο πατέρας μου φίλοι αγαπημένοι η κυβέρνηση έχει να πληρώσει και να πληρωθεί και έχει χρέη 500 δισεκατομμύρια αν βάλεις τα 500 δισεκατομμύρια μέσα στην οικονομία δεν έχουμε καμία ανάπτυξη και κανένα λόγο να χαιρόμαστε, το τσίρκο Μεντράνο κάνει άλλους λογαριασμούς σκέφτεται αλλιώς δημιουργεί άλλοθι όπως οι τράπεζες έβγαλαν τα βεβαρημένα δάνεια κόκκινα από πάνω της και τώρα είναι μία χαρά. Αφού τους δώσαμε 50 δισεκατομμύρια αφού τις ανακεφαλαιοποιήσαμε δύο και τρεις φορές. Έτσι λοιπόν και το τσίρκο μεντράνο κρύβει τα χρέη καί τα  χρωστούμενα είναι περίπου 560 δισεκατομμύρια και φαίνεται ότι η οικονομία είναι σε μία ανθηρή κατάσταση. Φεύγοντας η πέφτωντα ο θόρυβος  από τη  σκηνή στο τσίρκο μεντράνο-Κυβέρνηση δεν θα μείνει τίποτα στη χώρα μας θα είναι όλα μαύρα θα είναι όλα σκοτεινά. Καλή σας μέρα

p.antypas

ΥΣ1:Περίπου ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός ζει με κατά μέσο όρο δύο δολάρια την ημέρα..

Οικονομική ανάπτυξη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος ανάπτυξη στα οικονομικά αναφέρεται στην αύξηση της πραγματικής παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών σε μία οικονομία με την πάροδο του χρόνου. Κατά σύμβαση, ως μέτρο ή δείκτης της ανάπτυξης ορίζεται ο μακροχρόνιος μέσος ποσοστιαίος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ο δείκτης αυτός υπολογίζεται σε πραγματικούς όρους, δηλαδή διορθωμένους ως προς τον πληθωρισμό, και όχι σε ονομαστικούς όρους. Η ανάπτυξη αναφέρεται στη μακροχρόνια τάση (δεκαετίες, αιώνες) και όχι στη βραχυχρόνια διακύμανση (τρίμηνα, εξάμηνα, έτη) του παραγόμενου προϊόντος.[1]

Η οικονομική ανάπτυξη είναι σημαντικό πεδίο μελέτης των μακροοικονομικών. Μια από τις εγκυρότερες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί σχετικά είναι το μοντέλο του Solow. Το μοντέλο αυτό ποσοτικοποιεί τη μακροχρόνια ανάπτυξη ως γινόμενο τεσσάρων παραγόντων:

της παραγωγικότητας, της συσσώρευσης κεφαλαίου, της αύξησης του πληθυσμού και της τεχνολογικής προόδου.