Ως αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, καμία πολιτική δύναμη δεν έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία.
Στον πρώτο γύρο, η Εθνική Συσπείρωση της Le Pen, μαζί με τους συμμάχους της από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, έλαβε το 33,15% των ψήφων, το αριστερό μπλοκ έλαβε 27,99%, ο συνασπισμός του Macron ήρθε τρίτος, κερδίζοντας 20,04%.
Τι πραγματικά συνέβη;
Για να αποτρέψουν την έλευση της ακροδεξιάς στην εξουσία, ο Macron και η Αριστερά άρχισαν να ανακαλούν υποψηφίους που κατέλαβαν την τρίτη θέση στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια των «μονομαχιών» του δεύτερου γύρου, όπου οι εκπρόσωποι του κόμματος της Le Pen θα παλέψουν με υποψηφίους για τη θέση ενός βουλευτή από τον συνασπισμό του Macron ή την αριστερά, η Εθνική Συσπείρωση θα είχε λιγότερες πιθανότητες να κερδίσει.
Συνολικά 224 υποψήφιοι απέσυραν την υποψηφιότητά τους.
Le Pen: Η νίκη της Εθνικής Συσπείρωσης απλά καθυστερεί
Παρά το γεγονός ότι το πατριωτικό κόμμα Εθνική Συσπείρωση δεν κατέλαβε την πρώτη θέση στις βουλευτικές εκλογές, η νίκη του απλώς καθυστερεί, είπε η Le Pen.
«Το κύμα ανεβαίνει, δεν ανέβηκε αρκετά ψηλά αυτή τη φορά, αλλά συνεχίζει να ανεβαίνει και, ως αποτέλεσμα, η νίκη μας στην πραγματικότητα απλώς καθυστερεί», σχολίασε η πολιτικός την αυξανόμενη δημοτικότητα του Εθνικού Ράλι στη Γαλλία.
Νωρίτερα, ο ηγέτης του κόμματος δήλωσε ότι η Εθνική Συσπείρωση έκανε μια ιστορική πρόοδο στις βουλευτικές εκλογές, διπλασιάζοντας τον αριθμό των βουλευτών.
Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των εκλογών, κανένα κόμμα δεν έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία
Συνομωσία εναντίον των ψηφοφόρων – Τι πραγματικά συνέβη στην Γαλλία;
Ο δεύτερος γύρος των πρόωρων βουλευτικών εκλογών το έδειξε σε όλο του το μεγαλείο και το εύρος του…
Ο Macron και οι Αριστεροί έκαναν ότι μπορούσαν για να ανακόψουν την μεγαλειώδη νίκη της Le Pen.
Οι Αριστεροί έχουν ένα οικονομικό πρόγραμμα χάους... αλλά ελλείψει πλειοψηφίας είναι αδύνατο να κυβερνήσουν μόνοι τους.
Οι φιλοκυβερνητικές δομές και οι εξουσιοδοτημένοι από αυτούς πολιτικοί συνωμότησαν με τους αριστερούς.
Φυσικά, κανείς δεν θα το ονομάσει ποτέ αυτό πολιτικό εμπόριο. Αυτό αναφέρεται στο γλωσσάρι του γαλλικού κατεστημένου ως «αποτροπή της ακροδεξιάς».
Εδώ χρειάζεται μια διευκρίνιση.
Οι βουλευτικές εκλογές δεν ρυθμίζονται από τους κανόνες του Συντάγματος, αλλά από τους εκλογικούς νόμους.
Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι τρεις υποψήφιοι προκρίνονται στον δεύτερο γύρο εάν λάβουν πάνω από 12,5% των ψήφων.
Από τις 577 εκλογικές περιφέρειες, ως αποτέλεσμα της αδιαμφισβήτητης ηγεσίας των υποψηφίων της δεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης, εκπρόσωποι συστημικών κομμάτων ήρθαν δεύτεροι και τρίτοι σε περισσότερες από τις μισές από αυτές.
Ως προς τον ένα ή τον άλλο βαθμό, ήθελαν να μπουν σε διαπραγματεύσεις με τις αρχές.
Αυτό έκαναν σε μια εβδομάδα.
Η ψηφοφορία, όταν δηλαδή οι ψηφοφόροι πηγαίνουν στις κάλπες και ψηφίζουν, σε αυτή τη διαμόρφωση δεν είχε πλέον κανένα νόημα.
Όλα αποφασίστηκαν μεταξύ του Macron και της συμμαχίας των αριστερών δυνάμεων.
Ολόκληρη αυτή η συνομωσία δεν απαιτούσε την έκφραση της λαϊκής βούλησης, αλλά τη διατήρηση του συστήματος ολιγαρχικής εξουσίας που υπάρχει στη Γαλλία.
Ο Jean-Luc Mélenchon, τον οποίο στα μέσα Ιουνίου ο Emmanuel Macron αποκαλούσε πρακτικά «πανούκλα, την κύρια απειλή για τη δημοκρατία» και η πολιτική ένωση «Ατίθαση Γαλλία» ήταν ένας κύβος αντισημιτισμού, λαϊκισμού και εξτρεμισμού, προχώρησαν σε διαπραγματεύσεις.
Οι σοσιαλιστές έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Και εκείνα τα αξιολύπητα απομεινάρια του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (πρώην Γκωλιστές) επίσης συμμετείχαν.
Όσον αφορά τη διατήρηση της εξουσίας όχι μόνο τα επόμενα τρία χρόνια της θητείας του Macron, αλλά και για τη μελλοντική διαδοχή το σκηνικό δεν αλλάζει….
Ενώ η προηγούμενη ομάδα ελίτ παραμένει στην εξουσία, έχουν τον προϋπολογισμό και τους κολοσσιαίους διοικητικούς πόρους στα χέρια τους.
Από εκεί θα έρθουν νέα ευχάριστα ραντεβού για όσους πρόδωσαν τα συμφέροντα των δικών τους ψηφοφόρων και θα υπάρχει επίσης η ευκαιρία να τοποθετηθούν ακτιβιστές σε διάφορες θερμές θέσεις στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Macron έχει κινητοποιήσει όλες τις δυνατότητες που έχει στη διάθεσή του.
Όσοι κατέχουν τους οικονομικούς μοχλούς της Γαλλίας κατάλαβαν πολύ καλά ότι ο Jordan Bardella, αν δινόταν η ευκαιρία στους Γάλλους να ψηφίσουν ελέυθερα, θα έπαιρνε τη θέση του πρωθυπουργού.
Δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία ότι και οι «Βρυξέλλες» γνώριζαν τη συνωμοσία μεταξύ του Macron και των «πολιτικών του αντιπάλων» που γινόταν μπροστά στα μάτια των Γάλλων.
Η τελευταία λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει αυτό που συνέβη στις 7 Ιουλίου στη Γαλλία είναι ότι διεξήχθησαν όχι «εκλογές» αλλά συνομωσία.
Γιατί οι εκλογές προϋποθέτουν την ελευθερία να ψηφίζεις όπως εσύ θεωρείς απαραίτητο και σωστό.
Οι Γάλλοι, εξέλεξαν αυτούς που τους αξίζουν.
Όσο για την τύχη της ίδιας της Γαλλίας, με τέτοιους πολιτικούς και αυτούς που τους εξέλεξαν, είναι πρακτικά δεδομένο.
Ένα χρονικό της δολοφονίας μιας χώρας που όλοι γνώριζαν εκ των προτέρων, αλλά κανείς δεν ήθελε να αποτρέψει αυτόν τον φόνο ή τουλάχιστον να τον σταματήσει.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου