Η Taz υπενθυμίζει ότι μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία θεωρήθηκε η καλύτερη δημοκρατική περίοδος της χώρας – μέχρι την άνοδο του Μητσοτάκη στην εξουσία το 2019. Κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι από τότε εφαρμόζει μια στρατηγική «απόλυτης κυριαρχίας», ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης («αγορασμένα ΜΜΕ»), τη Δικαιοσύνη και το Κοινοβούλιο.
Στο άρθρο παρατίθενται τρία μεγάλα σκάνδαλα που, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, έμειναν ατιμώρητα και χωρίς ουσιαστική διερεύνηση:
-
Ο «γίγαντιος» υποκλοπών.
-
Η συγκάλυψη μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα.
-
Ο «μεγάλος» αγροτικός σκάνδαλο επιδοτήσεων της Ε.Ε.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην πρόσφατη κοινοβουλευτική πρακτική της επιστολικής ψήφου: σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Μητσοτάκης υποχρέωσε περίπου 60 βουλευτές της ΝΔ να ψηφίσουν με επιστολή για να μπλοκάρουν τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των επιδοτήσεων – παρότι, όπως σημειώνει η Taz, ο κανονισμός του Κοινοβουλίου επιτρέπει επιστολική ψήφο μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως ο τοκετός ή τεκμηριωμένη απουσία στο εξωτερικό.
Ο αρθρογράφος μιλά για «κλιμακούμενο πελατειακό σύστημα, οικογενειοκρατία και άνθηση της διαφθοράς», προσθέτοντας ότι ο Μητσοτάκης «παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστής, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο νεκροθάφτης της δημοκρατίας στην Ελλάδα». Με σαρκασμό, κλείνει λέγοντας πως «αν μπορούσε να λαδώσει τον σκύλο του Peanut, θα το έκανε».
Η Taz – μια εφημερίδα με έντονο κριτικό και ανεξάρτητο προφίλ – τοποθετεί το ρεπορτάζ στο πλαίσιο μιας γενικευμένης παρακμής του κράτους δικαίου στην Ελλάδα, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό ότι, στο παρασκήνιο του πολέμου στην Ουκρανία, «συστηματικά απογυμνώνει» τη δημοκρατία, προς όφελος των λίγων και εις βάρος της πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου