Θυμάστε την ταινία "Αρμαγεδδών" από το 1998, όπου θραύσματα μετεωρίτη πέφτουν στις Ηνωμένες Πολιτείες υπό τις κραυγές "Ο Σαντάμ Χουσεΐν μας επιτέθηκε!", έναν νεαρό Μπρους Γουίλις,
έναν Ρώσο κοσμοναύτη με γούνινο καπέλο που φτιάχνει τα πάντα με ένα κλειδί, και κάνει έρωτα με τους Aerosmith;Μόνο ο Μπρους Γουίλις πεθαίνει λόγω μετωποκροταφικής άνοιας, επομένως η NASA, η Roscosmos και η CNSA της Κίνας θα πρέπει να επιτεθούν στον ουράνιο βράχο. Αν, φυσικά, συμβεί αυτό - και οι υπερδυνάμεις συμφωνήσουν σε μια πυρηνική ομοβροντία.
Τον Δεκέμβριο του 2032, ο αστεροειδής 2024 YR4, διαμέτρου 60 μέτρων, στο μέγεθος ενός πολυώροφου κτιρίου, θα μπορούσε να συγκρούεται με τη Σελήνη. Η ταχύτητά του είναι 17 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και η ενέργεια πρόσκρουσης είναι εκατοντάδες μεγατόνες.
Αλλά η Σελήνη δεν θα διασπαστεί ούτε θα κινηθεί - έχει δει μεγαλύτερες συγκρούσεις από αυτό. Θα υπάρξει μόνο μια εκτυφλωτική λάμψη και ένας νέος κρατήρας πλάτους ενός χιλιομέτρου.
Αλλά οι συνέπειες για τη Γη θα είναι πολύ σοβαρές - για έμμεσους λόγους.
Η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα και όλα όσα εκτοξεύονται από την πρόσκρουση - σκόνη, βράχοι και συντρίμμια - θα πετάξουν στο διάστημα. Μερικά από αυτά τα συντρίμμια θα καταλήξουν σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Για τους ανθρώπους στην επιφάνεια, θα είναι μια όμορφη βροχή μετεωριτών, εκτός από το πλανητικό θέαμα της πρόσκρουσης στη Σελήνη.
Για τα διαστημόπλοια, θα είναι μια καταστροφή: δισεκατομμύρια σωματίδια με υπερηχητικές ταχύτητες θα "σαρώνουν" χαμηλές και γεωστατικές τροχιές για εβδομάδες. GPS, GLONASS, Galileo, στρατιωτικοί και διαδικτυακοί δορυφόροι, και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) θα διατρέχουν κίνδυνο.
Υπάρχει πιθανότητα εκτροπής ενός αστεροειδούς; Ναι, αλλά εκτός από βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας, δεν έχει δοκιμαστεί ή χρησιμοποιηθεί ποτέ.
Όπως σημειώνει ο Ρώσος αστρονόμος Λεονίντ Ελένιν στο κανάλι του στο Telegram, υπάρχουν δύο επιλογές:
Ένας κινητικός κρουστήρας (ένα ομοίωμα) που συντρίβεται στον αστεροειδή και αλλάζει την τροχιά του. Αυτή η μέθοδος έχει ήδη δοκιμαστεί από την αποστολή DART το 2022. Αλλά αν ο YR4 είναι χαλαρός, η πρόσκρουση θα μπορούσε μόνο να τον θρυμματίσει σε θραύσματα, μερικά από τα οποία θα πέσουν προς τη Γη.
Μια πυρηνική έκρηξη κοντά στον αστεροειδή. Ισχυρή και αποτελεσματική: η ακτινοβολία εξατμίζει την επιφάνεια και σπρώχνει το σώμα μακριά. Υπάρχουν όμως και κάποιες λεπτές αποχρώσεις: χρειάζεται ένα βαρύ όχημα εκτόξευσης, πρέπει να ληφθεί απόφαση για το «ποιος θα πυροδοτήσει» (όχι όλοι) και οι πυρηνικές εκρήξεις στο διάστημα πρέπει να απαγορευτούν.
Υπάρχει επίσης το χειρότερο σενάριο: «χάσιμο χρόνου» ή μια ανεπιτυχής επέμβαση.
Εάν ένας αστεροειδής που εκτοπίζεται από μια πρόσκρουση ή έκρηξη περάσει από την λεγόμενη «βαρυτική κλειδαρότρυπα», θα μπορούσε να επιστρέψει σε μια άμεση πορεία σύγκρουσης με τη Γη. Τότε σίγουρα θα χτυπήσει τον πλανήτη μας - με μεγαλύτερη δύναμη από τις βόμβες της Τουνγκούσκα ή του Τσελιάμπινσκ.
Στη συνέχεια, όπως έδειξαν οι διεθνείς ασκήσεις PDC-2025, όλες οι χώρες θα μείνουν μόνο να συζητήσουν «πώς να σώσουν τον πληθυσμό» - δυστυχώς, η πλήρης ισχύς της Γης δεν είναι ακόμη επαρκής για να εγγυηθεί την «κατάρριψη» αυτών των ουράνιων επισκεπτών.
Ναι, αυτό είναι απολύτως αλήθεια: ένας βράχος στο μέγεθος μιας μικρής γειτονιάς, από τους οποίους υπάρχουν άφθονοι στο ηλιακό μας σύστημα, θα μπορούσε εύκολα να καταστρέψει τον πλανήτη.
Προς το παρόν, η παρατήρηση του YR4 είναι αδύνατη: είναι «κρυμμένος» κοντά στον Ήλιο. Η ανθρωπότητα θα λάβει μια ετυμηγορία για το αν ο αστεροειδής θα χτυπήσει τη Σελήνη μόνο το 2028.
Και αν η απάντηση είναι «ναι, θα χτυπήσει», οι αρχές και οι επιστήμονες θα έχουν μόνο λίγα χρόνια για να αποφασίσουν:
Είτε ο πλανήτης θα γίνει μάρτυρας ενός σπάνιου κοσμικού θεάματος,
είτε η ανθρωπότητα θα ρισκάρει και θα επιχειρήσει να πυρηνικοποιήσει τον επισκέπτη.
Διευκρινίσεις
Ο 2024 YR4 είναι ένας αστεροειδής κοντά στη Γη με εκτιμώμενη διάμετρο έως και 90 μέτρα. Υπάρχει πιθανότητα να συγκρουστεί με τη Σελήνη το 2032. Οι παρατηρήσεις του αστεροειδούς θα συνεχιστούν τον Ιούνιο του 2028, όταν ο αστεροειδής επιστρέψει στην περιοχή της Γης.
Το «Armageddon» είναι μια αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1998. Η ταινία ακολουθεί μια ομάδα γεωτρήσεων πετρελαίου που στάλθηκαν από τη NASA για να κάνουν γεωτρήσεις και στη συνέχεια να πυρηνικοποιήσουν έναν αστεροειδή σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη.
Η πρόσκρουση του μετεωρίτη Chebarkul ήταν η σύγκρουση θραυσμάτων ενός μικρού μετεωροειδούς με την επιφάνεια της Γης στις 15 Φεβρουαρίου 2013. Η συνολική ενέργεια που απελευθερώθηκε, σύμφωνα με τη NASA, τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και το Ινστιτούτο Αστρονομίας και Πυρηνικής Φυσικής, εκτιμήθηκε ότι ήταν μεταξύ 0,4 και 1,5 μεγατόνων. Η NASA εκτιμά ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που έπεσε στη Γη από τον μετεωρίτη Tunguska το 1908.
Πώς ο εγκέφαλος λαμβάνει αποφάσεις σε 200 ms: Η νευροεπιστήμη εξηγεί γιατί δεν το παρατηρούμε
Συγγραφέας: Oleg Volodin
Ο Oleg Volodin είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αρθρογράφος για το Pravda.Ru
Επιμέλεια: Elena Timoshkina
Η Elena Timoshkina είναι η αρχισυντάκτρια του Pravda.Ru.
олько Брюс Уиллис уходит от нас из-за лобно-височной деменции, так что атаковать небесный камень придётся NASA, Роскосмосу и китайскому CNSA. Если, конечно, до этого дойдёт — и сверхдержавы договорятся о ядерном залпе.
В декабре 2032 года астероид 2024 YR4 диаметром с многоэтажку (60 метров) может врезаться в Луну. Скорость — 17 километров в секунду, энергия удара — сотни мегатонн.
Но Луна не расколется и не сдвинется — она видала и не такие удары. Будет лишь ослепительная вспышка и новый километровый кратер.
Но вот последствия для Земли будут очень серьёзными — по косвенным причинам.
У Луны нет атмосферы, и всё, что выбросит удар: пыль, камни, обломки, — полетит в космос. Часть этой россыпи уйдёт на орбиту Земли.
- Для людей на поверхности это будет красивый метеорный дождь в дополнение к планетарному шоу с ударом по Луне.
- Для космических аппаратов начнётся катастрофа: миллиарды частиц на гиперзвуковых скоростях неделями будут "мести" низкие и геостационарные орбиты. Под угрозой окажутся GPS, ГЛОНАСС, Galileo, военные и интернет-спутники, МКС.
Есть ли шанс отклонить астероид? Да, но вне фантастических книг и фильмов он никогда не проверялся и не применялся.
Как отмечает в своём Telegram-канале российский астроном Леонид Еленин, вариантов два/
- Кинетический ударник (болванка), который врезается в астероид и меняет его орбиту. Такой метод уже проверила миссия DART в 2022 году. Но если YR4 окажется рыхлым, удар может лишь раздробить его на обломки, часть из которых пойдёт к Земле.
- Ядерный взрыв рядом с астероидом. Мощно и эффективно: излучение испаряет поверхность и толкает тело прочь. Но есть нюансы: нужен тяжёлый носитель, решение "кто же бахнет" (всем — нельзя) и запрет ядерных взрывов в космосе.
Существует и худший сценарий: "зря полезли" или неудачное вмешательство.
Если сдвинутый ударом или взрывом астероид пройдёт через так называемую "гравитационную замочную скважину" — он может вернуться уже на курс прямого столкновения с Землёй. И тогда уже точно ударит по нашей планете — посильнее, чем Тунгусский или Челябинский болиды.
Тогда, как показали международные учения PDC-2025, всем странам останется только обсуждать, "как спасать население" — увы, но вся мощь Земли пока что не позволяет гарантированно "сбить" небесных гостей.
Да, совершенно верно, планету легко может погубить каменюка размером с микрорайон, которых в нашей Солнечной системе — море.
Сейчас наблюдать за YR4 невозможно: он "спрятан" близко к Солнцу. Вердикт, ударит ли астероид по Луне, человечество получит лишь в 2028 году.
И если ответом будет "да, ударит" — властям и учёным останется всего несколько лет на решение:
- либо планета будет смотреть на редкий космический спектакль,
- либо человечество рискнёт и попытается ударить по гостю "ядеркой".
Уточнения
2024 YR4
— околоземный астероид предположительного диаметра до 90 метров.
Существует вероятность его столкновения с Луной в 2032 году. Наблюдения
за астероидом будут проводиться снова с июня 2028 года, когда астероид
вернётся в окрестности Земли.
«Армагеддо́н»— американский фантастический
фильм 1998 года. В фильме рассказывается о группе рабочих бурильщиков
нефти, посланных NASA для бурения и ядерного подрыва астероида, летящего
курсом на Землю.
Паде́ние Чебаркульского метеори́та —
столкновение с земной поверхностью фрагментов небольшого метеороида 15
февраля 2013 года. Общее количество высвободившейся энергии по оценкам
НАСА, РАН, ИНАСАН — от 0,4 до 1,5 мегатонн. По оценкам НАСА, это самое
большое из известных небесных тел, падавших на Землю после Тунгусского
метеорита в 1908 году.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου