ιστορίας, η Μπαρτσελόνα έχει αυξηθεί θεαματικά σε όλους τους τομείς και έχει προχωρήσει σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα απλό αθλητικό σωματείο, στροφή της Μπάρτσα »περισσότερο από ένας σύλλογος σε ένα σύνθημα πραγματικότητα.
Μπάρτσα έχει γίνει, για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ένα σύμβολο της ταυτότητάς τους, και όχι μόνο σε αθλητικό αίσθημα, αλλά και από την άποψη της κοινωνίας, της πολιτικής και του πολιτισμού. Καθ 'όλη τη πιο δύσκολη στιγμή του, Μπάρτσα ήταν το πρότυπο που εκπροσωπούνται Καταλονία και την επιθυμία του λαού της Καταλονίας για την ελευθερία, ένας συμβολισμός που συνέχισε να συνδέεται στενά με την ιδιοσυγκρασία του Συλλόγου και των μελών της σε αυτήν την ημέρα. Στο πλαίσιο της Ισπανίας, Μπαρτσελόνα θεωρείται ως μια ανοικτή και δημοκρατική λέσχη. Και σε όλο τον κόσμο, Μπάρτσα ταυτίζεται με την φροντίδα αιτίες, και πιο ειδικά τα παιδιά, μέσω της συμφωνίας χορηγίας με την Unicef.
Για έναν ολόκληρο αιώνα, η Μπαρτσελόνα έχει περάσει από στιγμές δόξας και του πόνου, τις περιόδους λαμπρότητα και άλλες λιγότερο επιτυχημένες, επικές νίκες και ήττες συγκινητικό. Αλλά όλες αυτές οι διαφορετικές στιγμές έχουν τον βοήθησε να καθορίσει την προσωπικότητα ενός Ομίλου που, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα της, θεωρείται μοναδικό στον κόσμο.
Με πάνω από εκατό χρόνια ιστορίας, υπήρξαν φυσικά πολλές διαφορετικές περιόδους, τόσο σε κοινωνικό και αθλητικό αίσθημα. Στα πρώτα χρόνια (1899-1922), από την ίδρυση του συλλόγου με την κατασκευή του γηπέδου Les Corts, Μπάρτσα ήταν μια ομάδα που έπρεπε να ξεχωρίσει από όλες τις άλλες ομάδες ποδοσφαίρου στη Βαρκελώνη, σε σημείο που θα έρθει να να ταυτιστεί με την πόλη ως σύνολο. Μπάρτσα σύντομα έγινε ο κορυφαίος σύλλογος της Καταλονίας, αλλά και η ίδια που συνδέονται με την ολοένα και αυξανόμενη αίσθηση της ταυτότητας των εθνικών Καταλανικά.
Από το Les Corts στο Camp Nou (1922-1957), ο σύλλογος πέρασε αντίθεση περιόδους. Τα μέλη της έφτασε τις 10.000 μονάδες για πρώτη φορά, ενώ το ποδόσφαιρο εξελίχθηκε σε ένα μαζικό φαινόμενο και έγινε επαγγελματίας, και αυτά ήταν τα χρόνια του, όπως θρυλικές φιγούρες όπως Alcántara και Samitier. Αλλά, λόγω των δυσκολιών υλικό και τα πολιτικά προβλήματα του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου και της μεταπολεμικής περιόδου, ο σύλλογος αναγκάστηκε να ξεπεραστούν πολλές δυσμενείς συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του προέδρου Josep Sunyol το 1936, το ίδιο πρόσωπο που είχε αναπαραχθεί άθλημα το σύνθημα " και ιθαγένεια ». Αλλά ο σύλλογος επέζησε, και μια περίοδος κοινωνικής και αθλητικής αποκατάστασης υλοποιήθηκε με τη μορφή του Camp Nou, που συνέπεσε με την άφιξη του τεράστια επιρροή Ladislau Kubala.
Από την κατασκευή του Nou Camp στην 75η επέτειο (1957-1974), Μπαρτσελόνα υπέστη μέτρια αποτελέσματα, αλλά εδραιώθηκε ως μια οντότητα, με μια συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή και την αργή αλλά σταθερή ανάκαμψη, παρά τις αντιξοότητες, την ταυτότητά της. Μια πολύ σαφής αίσθηση η οποία εκδηλώθηκε για πρώτη φορά με τα λόγια «Μπάρτσα, περισσότερο από ένας σύλλογος» ανακηρύχθηκε ο πρόεδρος Narcis de Carreras. Το διοικητικό συμβούλιο προεδρεύεται από Agustí Montal έφερε έναν παίκτη στη Βαρκελώνη, που θα άλλαζε την ιστορία του συλλόγου, Γιόχαν Κρόιφ.
Από την 7η επέτειο του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου (1974-1992), ο σύλλογος είδε τη μετατροπή των ποδοσφαιρικών συλλόγων για τη δημοκρατία, η έναρξη της μακράς προεδρίας Josep Lluís Núñez, η επέκταση του Nou Camp με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982 και οι κυπελλούχοι Κύπελλο θρίαμβο στη Βασιλεία (1979), μια μεγάλη επιτυχία όχι μόνο σε αθλητικό αίσθημα, αλλά και σε κοινωνικό, με μια τεράστια και υποδειγματική αποστολή της Μπάρτσα υποστηρικτές στην Ευρώπη, αποδεικνύοντας την ενότητα των σημαιών της Βαρκελώνης και της Καταλονίας. Κρόιφ επέστρεψε, αυτή τη φορά ως προπονητής, και δημιούργησε αυτό που θα γίνει γνωστή ως «ομάδα όνειρο» (1990-1994), επιστέγασμα της οποίας ήταν η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου στο Γουέμπλεϊ (1992), χάρη σε γκολ του διάσημου Koeman. Διεθνές Κυριαρχία. Από το Γουέμπλεϊ στο Αμπού Ντάμπι (1992-2009) ήταν όταν πλέον πρόσφατες εξελίξεις του συλλόγου συνέβη μεταξύ τριών μεγαλύτερων επιτευγμάτων του, να γίνουν πρωταθλητές της Ευρώπης. Μακρά προεδρία Josep Lluis Núñez ήρθε στο τέλος, και ο σύλλογος εμφανίζεται καλύτερα το δυναμικό του κατά τη διάρκεια των εορτασμών της εκατονταετηρίδας συλλόγου. Μετά από Joan Gaspart (2000-2003), τον Ιούνιο του 2003 εκλογές έφεραν Joan Laporta στο γραφείο, και η έναρξη της νέας κοινωνικής ανάπτυξης, φθάνοντας 172.938 μέλη, και περισσότερες επιτυχίες στον αγωνιστικό χώρο, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων πρωταθλημάτων, οι τίτλοι του Champions League κέρδισε στο Παρίσι και τη Ρώμη και τη FIFA Club World Cup.
Στην εποχή του 2008-09 η άφιξη του Josep Guardiola ως πρώτος προπονητής έφερε νέα ενέργεια στην ομάδα και κατέγραψαν την πιο επιτυχημένη σεζόν στην ιστορία τους, κερδίζοντας τους έξι τίτλους που θα καούν για πάντα στις μνήμες όλων των φίλαθλοι της Μπάρτσα. Η επιτυχία στον τομέα βοήθησε ο σύλλογος επεκτείνει τον κοινωνικό του ρόλο και να αυξήσει το προφίλ του μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στην εποχή του 2009/10, της δεύτερης Γκουαρντιόλα υπεύθυνος, ο τίτλος της Liga κέρδισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, και ο εικοστός στην ιστορία του συλλόγου, θέτοντας ένα νέο ρεκόρ των 99 σημεία της διαδικασίας. Ο τίτλος δεν έχει αποφασιστεί μέχρι την τελευταία ημέρα, με ένα παιχνίδι ενάντια Βαγιαδολίδ, και οι εορτασμοί ότι προχώρησε πολύ το ίδιο βράδυ στην εταιρεία των οπαδών στο μεγαλείο Nou.The στρατόπεδο του Futbol Club Barcelona εξηγείται, μεταξύ πολλών άλλων παραγόντων , με την εντυπωσιακή λίστα του τιμά. Πολύ λίγοι σύλλογοι οπουδήποτε στον κόσμο, έχει κερδίσει τόσο πολλούς τίτλους. Το Κύπελλο Intercontinental είναι το μόνο σημαντικό τρόπαιο ποδοσφαίρου που δεν έχει κάνει τον τρόπο του στη λέσχη μουσείο, όπου μεγαλύτερη χαρά και το καμάρι του συλλόγου παραμένουν οι τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους Κυπέλλου νίκησε στο Γουέμπλεϊ (1992) του Παρισιού (2006), Ρώμη (2009) και την FIFA Club World Cup το 2009.
Εκτός από τη νίκη πάνω τίτλος της Ευρώπης, ο Όμιλος έχει επίσης την τιμή να είναι ο μόνος που έχει εμφανιστεί σε κάθε έκδοση της ευρωπαϊκής διασυλλογική διοργάνωση από τα τουρνουά για πρώτη φορά δημιουργήθηκε το 1955. Περιλαμβάνουν πολλά επιτεύγματα της Βαρκελώνης, στην Ευρώπη να θεωρείται «βασιλιάς του Κυπέλλου Κυπελλούχων, έχοντας κερδίσει αυτόν τον τίτλο ρεκόρ τεσσάρων Επιπλέον timesIn, Μπαρτσελόνα κέρδισε επίσης τρία Κύπελλα Εκθέσεων (το τουρνουά τώρα γνωστό ως Κύπελλο UEFA) το 1958, 1960 και 1966 . Το 1971, Μπάρτσα κέρδισε το τρόπαιο ολοκληρωτικό σε έναν αγώνα που παίχτηκε μεταξύ τους, ως πρώτη νικητές του διαγωνισμού, και Λιντς, ως την τελευταία.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου