και ζητούσαν, μεταξύ των άλλων, να ακυρωθεί η άρνηση των υπουργών Υγείας και Οικονομικών να εκδώσουν Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο να εξαιρεί το επάγγελμα του οδοντίατρου από το άνοιγμα των επαγγελμάτων που προβλέπει ο νόμος 3919/2011 και παράλληλα να διατηρούνται σε ισχύ οι περιορισμοί που ισχύουν για την άσκησή του.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν, κατ΄ αρχάς, ότι ο νόμος 3919/2011 παρέχει μεν τη δυνατότητα στην Πολιτεία να προβεί στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο ορισμένο επάγγελμα μπορεί να εξαιρεθεί από τους γενικούς κανόνες απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι οπωσδήποτε πρέπει να εξαιρεθεί αυτό από το πεδίο εφαρμογής του νόμου.
Εξάλλου, τονίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ (αποφάσεις 3747-3749), η υποχρέωση να διατηρηθούν περιορισμοί στην άσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος που προβλεπόταν από το προϊσχύσαν του νόμου 3919/2011 νομοθετικό καθεστώς, δεν απορρέει από τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, το Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Μορφωτικών Δικαιωμάτων και τη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αξιοπρέπειας του Ανθρώπου, σε σχέση με εφαρμογές της βιολογίας και της ιατρικής.
Κατόπιν αυτών, οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι δεν στοιχειοθετείται «παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας από την άρνηση των υπουργών Υγείας και Οικονομικών να προτείνουν την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος περί εξαιρέσεως του επαγγέλματος του οδοντιάτρου από τις διατάξεις του νόμου 3919/2011».
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου