Παρά τις θυελλώδεις αντιδράσεις, και μάλιστα από πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις, η τεχνική μελέτη της Lamda για το προς εκποίηση τμήμα της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού έγινε αποδεκτή από το ΤΑΙΠΕΔ. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί τον προάγγελο για την αποδοχή και της οικονομικής πρότασης που έπεται. Πρόκειται για το τελευταίο επεισόδιο στο love story του ελληνικού δημοσίου με τον επιχειρηματία Λάτση. Για καλύτερη εικόνα διαβάστε το εκτενές ρεπορτάζ, «Ο Σαμαράς χαρίζει το Ελληνικό με 80 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο», στο Unfollow 27 που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
Η υπόθεση της σωτηρίας της Εurobank είναι γνωστή. Τουλάχιστον σε όσους μας διαβάζουν, αφού έχουμε καταπιαστεί εκτενώς με το περίφημο τρικ που εφευρέθηκε για να σωθεί ο τραπεζίτης Λάτσης: O βασικός μέτοχος της Eurobank ήταν η οικογένεια Λάτση. Εννέα φυσικά πρόσωπα και μαζί το John S. Latsis Public Benefit Foundation κατείχαν το 43,6% της τράπεζας. Αντί να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα ξοδεύοντας δικά τους χρήματα, είχαν μια εξαιρετική ιδέα: Συμφώνησαν με την Εθνική Τράπεζα να ανταλλάξουν μετοχές. Βάσει της νομοθεσίας, η Εθνική ήταν υποχρεωμένη να κάνει δημόσια πρόταση και για το υπόλοιπο ποσοστό της Eurobank που «διαπραγματεύεται» στο χρηματιστήριο. Στο τέλος της δημόσιας πρότασης, η Εθνική Τράπεζα βρέθηκε να κατέχει το 85% της Eurobank και η οικογένεια Λάτση το 11% της Εθνικής.
Μετά την κατάρρευση των σχεδίων συγχώνευσης των δύο τραπεζών, η Εθνική αδυνατούσε να καλύψει το μερίδιό της για την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank. Κι έτσι, η Eurobank πήρε τον δρόμο για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Μόλις λοιπόν η Εθνική ολοκληρώσει τη δική της ανακεφαλαιοποίηση -και μόνο τη δική της-, θα έχει ολοκληρωθεί και η σωτηρία του Λάτση. Η οικογένεια Λάτση απέκτησε μετοχές της Εθνικής, χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank, τη στιγμή που οι γαλλικές τράπεζες ξόδεψαν εκατοντάδες εκατομύρια για να ανακεφαλαιοποιήσουν τις θυγατρικές τους στην Ελλάδα. Κι ενώ ο Λάτσης έσωσε τα χρήματά του, κάθε Έλληνας πολίτης χρεώθηκε από 5.830 ευρώ για να πάει η Eurobank στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αλλά επειδή, εντάξει, κρίση έχουμε, και όλοι μας αντιμετωπίζουμε κάποια οικονομικά προβλήματα, η κυβέρνηση των υποτακτικών του Σαμαρά είναι εκεί, για να σταθεί και πάλι στον κο Λάτση και να σκύψει πάνω από τα αδιέξοδά του. Το πρόβλημα αυτή τη φορά ήταν κάτι παλιοπρόστιμα που είχαν επιβληθεί από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες στις πετρελαϊκές εταιρείες του ίδιου, του Βαρδή Βαρδινογιάννη και κάτι άλλων της αυτής συνομοταξίας. Και παρά τις δυσκολίες και τις αντιδράσεις εντός του Κοινοβουλίου, η κυβέρνηση, με τους βουλευτές της να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη «βιωσιμότητα των επιχειρήσεων» σε περίπτωση που αναγκαστούν να πληρώσουν τα (νόμιμα) πρόστιμα, κατάφερε, έστω και μετά από πέντε απόπειρες, να περάσει τροπολογία για να τα χαρίσει…
Πολύ γαλαντόμο το ελληνικό δημόσιο: στην περίπτωση των ΕΛΠΕ (όπου ο Λάτσης είναι συνεταίρος με το ελληνικό δημόσιο), τα πρόστιμα αυτά υπολογίζονται σε ένα ποσό που φτάνει τα 220 εκατ. ευρώ μόνο για τη χρήση του 2010. Τα πρόστιμα αφορούν τις λεγόμενες «τριγωνικές πωλήσεις», την πλέον διαδομένη φορολογική κομπίνα των πετρελαιάδων και όχι μόνο.
Φαίνεται όμως ότι ούτε αυτά δεν είναι αρκετά για να βάλουμε πλάτη στην… επιχειρηματικότητα. Ούτε το ότι ετοιμαζόμαστε να χαρίζουμε στο Ίδρυμα του «δωρητή» Λάτση την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη είναι αρκετό. Χρειάζεται και κάτι ακόμη –ίσως κάτι που να αντισταθμίσει την απόρριψη της προσφοράς του για τον Αστέρα Βουλιαγμένης (εκεί προηγούνταν άλλοι…); Έχουμε! Το mega deal στο μεγαλύτερο real estate φιλέτο των Βαλκανίων. Και μπορούμε κάλλιστα, μέσα από τα φιλικά μας media να βαφτίσουμε success story το παρακάτω ξεπούλημα: αντί για 20 δις ευρώ, που είναι η αντικειμενική αξία του φιλέτου, να παραχωρηθεί για περίπου 500 εκατ. ευρώ. Και, παρά την εξευτελιστική τιμή, ως δια μαγείας, οι ενδιαφερόμενοι από 10 ή 12 ξαφνικά να μείνουν ο εξής ένας: ο Λάτσης! Αναλυτικό ρεπορτάζ για τα «μαγικά» της κυβέρνησης μπορείτε να διαβάσετε στο UNFOLLOW 27 που κυκλοφορεί («Ο Σαμαράς χαρίζει το Ελληνικό με 80 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο»)
Βέβαια, κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον διεθνή διαγωνισμό πώλησης του ΟΠΑΠ: παρά το εξευτελιστικό τίμημα, παρά το ενδιαφέρον που αρχικά εκδηλώθηκε από διάφορους ανταπαιτητές, τελικά η μόνη κοινοπραξία που μπόρεσε να φτάσει ως το τέλος ήταν η εξής μία: του Μελισσανίδη…
Κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να συνδυάσει τα δύο άσχετα μεταξύ τους γεγονότα και να συμπεράνει ότι κάπως μοιράζονται οι δουλειές σε αυτή τη χώρα. Εμείς, δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε να πούμε επ’ αυτού. Η μοιρασιά όμως που μπορούμε να στοιχειοθετήσουμε με σιγουριά είναι η εξής: η εγχώρια διαπλοκή κυβερνά και όλοι εμείς πληρώνουμε σταθερά τον λογαριασμό…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου