Ο Κώστας Λειβαδάς μας διηγείται την ιστορία του "Η επιμονή σου"! (Φωτό+Βίντεο)

 Χρόνια μέσα στα σημειωματάριά μου υπήρχε η λέξη «επιμονή» και η επαναφορά στην ιδέα ενός τραγουδιού που θα εξυμνεί την επιμονή και τις αρετές της και όχι την υπομονή. Την επιμονή και το κυνήγι του ονείρου και του έρωτα, που θα αντέξει και θα ριζώσει στο χρόνο.


Σύγχρονος ποιητής του καθημερινού, του εικονικά απλού και ουσιαστικά πολυδιάστατου έργου της ζωής, ο Κώστας Λειβαδάς δίνει ρόλο πρωταγωνιστικό στις «ασήμαντες» λεπτομέρειες. Ένα μπαλκόνι, ένα καράβι, η απλή απόκριση πως «όλα θα γίνουνε» θα βρουν τη θέση τους στα μουσικά του πλάνα ήσυχα, σχεδόν αθόρυβα κι έτσι θα φτιάξουν το πιο δυνατό παλμό, που θα γίνει σήμα κατατεθέν του έργου του. Έργο, που από το πρώτο βήμα μέχρι και σήμερα, φέρει μια σφραγίδα σύγχρονη και βαθιά διαχρονική. Το τραγούδι «Η επιμονή σου» είναι άλλη μία τέτοια ιστορία ζωής, που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε ύμνος για τον άνθρωπο που σε πείσμα καιρού και συνθηκών, ψάχνει ακόμη να βρει τη δύναμη στο άθροισμα των δυνάμεων του σύμπαντος. Το υπογράφει τόσο στιχουργικά όσο και συνθετικά και η φωνή του μοιράζεται τους στίχους με εκείνη της Ελεωνόρας Ζουγανέλη ενώ συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο της τελευταίας, με τίτλο «Μετακόμιση τώρα».

"«Είναι αληθινά πολύ δύσκολο, όταν γράφεις τραγούδια, να εξιχνιάζεις κι εσύ ο ίδιος για καιρό ή και για πάντα, τι σε οδήγησε να υπογράψεις ένα τραγούδι, που στο τέλος έχει τη μορφή με την οποία το αγάπησε ο κόσμος. Πόσω μάλλον, όταν πρόκειται, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση, για ένα τραγούδι μέσω του οποίου βίωσα καταστάσεις μέσα σε ένα χρόνο, που δύσκολα θα συγκριθούν με τα «κατορθώματα» άλλων τραγουδιών, κυρίως με τα «Παιδιά των δρόμων», το «Σα να μην πέρασε μια μέρα», το «Για να σε συναντήσω» ή το «Εγώ σ' αγάπησα εδώ». Βέβαια, το «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα» έχει από πολύ νωρίς χαράξει το δρόμο της κοινωνικής προσφοράς του (στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο) και μέχρι σήμερα καλά κρατάει...

Χρόνια μέσα στα σημειωματάριά μου υπήρχε η λέξη «επιμονή» και η επαναφορά στην ιδέα ενός τραγουδιού που θα εξυμνεί την επιμονή και τις αρετές της και όχι την υπομονή. Την επιμονή και το κυνήγι του ονείρου και του έρωτα, που θα αντέξει και θα ριζώσει στο χρόνο. Εκείνου του τροφοδοτικού και υπερλογικού στοιχείου, που κινεί τη ζωή μας και μας συνδέει με το απρόβλεπτο στοιχείο και την περιπέτειά της... Περνώντας τα χρόνια, η ιδέα αυτή έγινε όλο και πιο έντονη...

Πρώτα, λοιπόν, η επιμονή στο ζευγάρι και γιατί αυτός που επιμένει να κατηγορείται πιο πολύ από εκείνον που υπομένει...; Δεύτερον, ο υπέροχος τόπος μας, που καθώς έγινε πιο αφιλόξενος από ποτέ, χρειάστηκε διπλός κόπος να τον βλέπεις με άλλα μάτια, κάθε μέρα από την αρχή, καλλιεργώντας πίστη και τις ελπίδες σου μέσα στον χαλασμό και την καμένη μέρα από την αρχή. Και τρίτον, η δική μου ζωή με τις μεγάλες δοκιμασίες που πέρασα τα τελευταία χρόνια (και εγώ και η οικογένειά μου) και ο τρόπος που χρειάστηκε με επιμονή και θυσία να δουλέψω στο τραγούδι και να σκάψω βαθιά για να σταθώ στα πόδια μου, να κρατήσω τη φλόγα ζωντανή, ενώ όλα γύρω γκρεμίζονται. Όλα αυτά, λοιπόν, αργά αλλά σταθερά, φαίνεται πως μέρα με τη μέρα έγραφαν το τραγούδι μέσα μου... Η ζωή στη Σέριφο, η συζήτηση με την Ελεωνόρα για συνεργασία (με την επιμονή μου πως ένα κορίτσι από τη Μύκονο πρέπει να πει ένα μπάλο και να μας θυμίσει το φως του Αιγαίου, που φέρει μέσα της) και τέλος, ο χορός και το σαντούρι μέσα στο ηλεκτρικό περιβάλλον. Μια δική μας, ηλεκτρική, λαϊκή προσευχή, που μας σηκώνει από το τραπέζι και τη θλίψη και μας ανοίγει το βλέμμα προς τον ουρανό (κάτι που, αφότου τελείωσα τα λόγια, ένιωσα ως μεγάλη ανάγκη του τραγουδιού και ήμουν κάθετος, ευτυχώς, μέχρι το τέλος).
Αυτά, λοιπόν, ολοκληρώνουν το πάζλ του τραγουδιού τώρα που γυρνάω και κοιτάζω πίσω.

Δύο τελευταίες παρατηρήσεις: το τραγούδι ως ντουέτο - και μόνο έτσι ξεκλειδώνει- είναι το μοίρασμα αρσενικού και θηλυκού μέσα στη θάλασσα και πάνω στο Γολγοθά της ζωής, το αδάμαστο ερωτικό στοιχείο. Επίσης, πρέπει να πω πως τον τελευταίο καιρό, όσο κι αν η μεγάλη επιτυχία του τραγουδιού το δικαιολογεί, λυπήθηκα βαθιά από τα κατακρεουργιτικά remix και τις κακοποιήσεις του τραγουδιού, που όχι απλά δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία και το μήνυμά του, αλλά σε δύο περιπτώσεις με έκαναν να μην το αναγνωρίζω.

Θέλω από το καλύτερο κομμάτι της καρδιάς μου να σας ευχαριστήσω για την τόσο μεγάλη αγάπη, που δείξατε και στο κομμάτι και σε εμένα προσωπικά. Την τιμή να γίνω μέρος της ζωής ανθρώπων με τεράστια προβλήματα, την αυθόρμητη εξομολόγηση στο δρόμο... Το τραγούδι είναι μία πολύ- πολύ σοβαρή υπόθεση, καθημερινό φάρμακο και παρηγοριά, λαϊκό και απρόβλεπτο, μπορεί να μας δώσει μέσα σε τρία λεπτά και τριάντα δευτερόλεπτα τη δύναμη που μας κάνει να νιώθουμε ευγενέστεροι, φωτεινότεροι, δυνατότεροι και κυρίως, να μας θυμίζει ότι όλοι συνδεόμαστε μεταξύ μας και χωρίς αγάπη είμαστε όλοι χαμένοι.
...Αγάπη μου τρελή, να με ζητάς μην κουραστείς!...» "

Κώστας Λειβαδάς

...

Στίχοι:  

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα
κάτι που ήξερε πώς να με ξεπερνάει
είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου
μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει
Αν είναι κάτι που μού είπε να διαλέξω
ούτε τα λόγια σου είναι, ούτε η ομορφιά
Αυτή η υπέροχη, τρελή επιμονή σου
πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Αν είναι κάτι που με κράτησε απ' τα ξένα
αυτό το φως που δεν υπάρχει σ' άλλη γη
κι αυτή αγάπη μου η ίδια επιμονή σου
να μοιραστούμε αυτά τα σύννεφα μαζί
να μοιραστούμε αυτή τη θάλασσα μαζί
Αυτή η ατέλειωτη η γλύκα σου πως με τραβάει να 'ξερες
Να περπατήσω δίπλα σου με θάρρος στην ζωή
Αυτή η ατέλειωτη η δίψα σου για της ζωής το άγνωστο
Τι μού 'χει δώσει να 'ξερες και πού να φανταστείς
Αγάπη μου τρελή να με ζητάς μην κουραστείς

Ελεωνόρα Ζουγανέλη & Κώστας Λειβαδάς - Η επιμονή σου

Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Στίχοι: Κώστας Λειβαδάς
Album: Μετακόμιση τώρα
Εταιρεία: Minos ΕΜΙ
πηγη