Ο Ανδρέας Λοβέρδος
επάξια έχει κερδίσει τον τίτλο του μόνιμου υπουργού, ο οποίος «κολλάει»
με όλες τις κυβερνήσεις: με Γιώργο Παπανδρέου, με Λουκά Παπαδήμο, με
Αντώνη Σαμαρά.
Κάθε υπουργοποίησή του έφερνε κακά μαντάτα για τον ελληνικό λαό:
στο υπουργείο Εργασίας «ξήλωσε» εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που
είχαν κατακτηθεί με αγώνες ετών και εγκαινίασε τις πολιτικές της
ανεργίας, στρώνοντας το δρόμο για την επέλαση των μνημονιακών
αντεργατικών μέτρων.
Οι συνταξιούχοι ακόμα θυμούνται τη φράση του: «οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν κιόλας, ζούνε πολλά χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή τους», λόγια που μαρτυρούν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα κρίσιμα ζητήματα επιβίωσης του ελληνικού λαού.
Οι «ανθρωποκτόνες» πολιτικές του κ. Λοβέρδου σημάδεψαν τη θητεία του στο υπουργείο Υγείας. Ξεκίνησε κομμάτι-κομμάτι τη διάλυση του ΕΣΥ και άνοιξε την πόρτα για να παραδοθεί η φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων σε πολυεθνικές φθηνών εισαγόμενων γενοσήμων, αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Το σχέδιο ξεκίνησε από τα δημόσια νοσοκομεία και επεκτάθηκε και στην εξωνοσοκομειακή περίθαλψη με το νόμο συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία. Νόμος που χαρακτηρίστηκε «ανθρωποκτόνος» από την ιατρική κοινότητα και όχι άδικα. Άλλωστε, η φημολογούμενη στήριξή του σε συγκεκριμένη εταιρεία ισραηλινών συμφερόντων ποτέ δεν καταρρίφθηκε. Ακόμα και με τοποθετήσεις του μέσα στη βουλή, ο κ. Λοβέρδος –χωρίς να έχει σχέση με την ιατρική ή τη φαρμακευτική επιστήμη- διαβεβαίωνε για την ασφάλεια των γενοσήμων, ινδικών και τρίτων χωρών, δηλώσεις που διαψεύστηκαν από την ίδια την πραγματικότητα και τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από οργανισμούς φαρμάκων, όπως των ΗΠΑ, σε ινδικές φαρμακοβιομηχανίες.
Η διαπόμπευση δε οροθετικών γυναικών, έξι μέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, με τη δημοσίευση φωτογραφιών τους και χαρακτηρίζοντάς τες «απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα», έδειξε το ανάλγητο πρόσωπο ενός υπουργού που δεν υπολογίζει ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο πολιτικός του οπορτουνισμός δεν έχει πάτο, για να εξυπηρετήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Τη μόνη περίοδο που βρέθηκε χωρίς υπουργείο, μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, επέλεξε να σύρει το χορό της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ –κάτι για το οποίο κατηγορεί τώρα τον Γιώργο Παπανδρέου- ανακοινώνοντας την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα υπό την ηγεσία του, της «Ριζοσπαστικής Κίνησης Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας». Φυσικά, διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Καθώς η πρωτοβουλία του δεν είχε καμία τύχη, προχώρησε στη μετεξέλιξη του πολιτικού του σχήματος στη «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα», ώστε να διαπραγματευτεί τη συμμετοχή του με στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 με την Ελιά.
Η επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ, επομένως και στην κυβερνητική πλειοψηφία, ήταν αποτέλεσμα παρασκηνίου και εξώφθαλμης συναλλαγής με τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, Σαμαρά και Βενιζέλο. Το αντάλλαγμα ήταν η υπουργοποίησή του στον ανασχηματισμό του Ιουνίου 2014. Ο ίδιος το προηγούμενο διάστημα διέψευδε ότι ψάχνει υπουργείο, προβάλλοντας την ανάγκη επανατοποθέτησης της προγραμματικής κυβερνητικής συμφωνίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν έγινε, κι όμως ο κ. Λοβέρδος δεν εμποδίστηκε να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας. Προσπάθησε, ωστόσο, να μπερδέψει την εκπαιδευτική κοινότητα, που ήταν στο πόδι για τις διαθεσιμότητες, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να εφαρμόσει έναν προϋπολογισμό που καταψήφισε»! Υπουργός, όμως, μπορούσε να είναι...
Όσο δε, για τις διαθεσιμότητες, προτίμησε να ρίξει τις ευθύνες στον προκάτοχό του Κ. Αρβανιτόπουλο, αλλά και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι δεν προχώρησαν νωρίτερα και τώρα αυτός καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα!
Την ηρεμία του νέου υπουργού Παιδείας, τάραξε στις αρχές Σεπτέμβρη, ο παλιός του γνώριμος Άλεξ Ρόντος. Ο κ. Ρόντος υπέδειξε τον κ. Λοβέρδο και τον κ. Παπανδρέου ως αρμόδιους για να αναζητηθούν ευθύνες στο πλαίσιο της υπόθεσης της «αμαρτωλής» ΜΚΟ και των φερόμενων ως παράνομων χρηματοδοτήσεων ύψους 9 εκατ. ευρώ, που έλαβε από το ΥΠΕΞ την περίοδο 2000-2004.
Η σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει με 500 σύμφωνα με τον υπουργό –πάνω από 1000 σύμφωνα με την ΟΛΜΕ- κενά στα ελληνικά σχολεία και λίγο αργότερο ο κ. Λοβέρδος βρίσκεται αντιμέτωπος με κύμα καταλήψεων σε όλη τη χώρα.
Αντί να τρίξει τα δόντια στους «τροϊκανούς» για να αυξηθούν οι δαπάνες για την Παιδεία, ο κ. Λοβέρδος εξαντλεί την αυστηρότητά του ζητώντας ΕΔΕ, ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όποιον δεν... τον ειδοποίησε να παραστεί στη δοξολογία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Το «πόρισμα» δείχνει τον ίδιο ως υπαίτιο και ο κ. Λοβέρδος αρκείται σε μία ξερή «συγγνώμη».
Ο Νοέμβριος φέρνει «τσουνάμι» προκλητικών δηλώσεων Λοβέρδου. Επειδή οι κενές θέσεις εκπαιδευτικών απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας, ο κ. Λοβέρδος ζητά από τους εκπαιδευτικούς να γίνουν «εθελοντές» και να εργαστούν δωρεάν!
Στη συνέχεια, φέρνει τα πάνω-κάτω στις πανελλαδικές προς ικανοποίηση απαιτήσεων συνεργατών του, όπως φημολογείται, ενώ λίγο πριν εγκαταλείψει το υπουργείο στο στόχαστρό του μπήκε και το Δημοτικό Σχολείο.
«Je suis PASOK» ήταν η φράση που «σφράγισε» την προεκλογική περίοδο, βγαλμένη από τα χείλη του Ανδρέα Λοβέρδου.
«Je ne suis pas Loverdos» απαντούν οι ψηφοφόροι της Β΄ Αθήνας, όπου κατεβαίνει υποψήφιος, γιατί ξέρουν τους λόγους για τους οποίους δεν θα τον ψηφίσουν.
Οι συνταξιούχοι ακόμα θυμούνται τη φράση του: «οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν κιόλας, ζούνε πολλά χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή τους», λόγια που μαρτυρούν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα κρίσιμα ζητήματα επιβίωσης του ελληνικού λαού.
Οι «ανθρωποκτόνες» πολιτικές του κ. Λοβέρδου σημάδεψαν τη θητεία του στο υπουργείο Υγείας. Ξεκίνησε κομμάτι-κομμάτι τη διάλυση του ΕΣΥ και άνοιξε την πόρτα για να παραδοθεί η φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων σε πολυεθνικές φθηνών εισαγόμενων γενοσήμων, αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Το σχέδιο ξεκίνησε από τα δημόσια νοσοκομεία και επεκτάθηκε και στην εξωνοσοκομειακή περίθαλψη με το νόμο συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία. Νόμος που χαρακτηρίστηκε «ανθρωποκτόνος» από την ιατρική κοινότητα και όχι άδικα. Άλλωστε, η φημολογούμενη στήριξή του σε συγκεκριμένη εταιρεία ισραηλινών συμφερόντων ποτέ δεν καταρρίφθηκε. Ακόμα και με τοποθετήσεις του μέσα στη βουλή, ο κ. Λοβέρδος –χωρίς να έχει σχέση με την ιατρική ή τη φαρμακευτική επιστήμη- διαβεβαίωνε για την ασφάλεια των γενοσήμων, ινδικών και τρίτων χωρών, δηλώσεις που διαψεύστηκαν από την ίδια την πραγματικότητα και τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από οργανισμούς φαρμάκων, όπως των ΗΠΑ, σε ινδικές φαρμακοβιομηχανίες.
Η διαπόμπευση δε οροθετικών γυναικών, έξι μέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, με τη δημοσίευση φωτογραφιών τους και χαρακτηρίζοντάς τες «απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα», έδειξε το ανάλγητο πρόσωπο ενός υπουργού που δεν υπολογίζει ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο πολιτικός του οπορτουνισμός δεν έχει πάτο, για να εξυπηρετήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Τη μόνη περίοδο που βρέθηκε χωρίς υπουργείο, μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, επέλεξε να σύρει το χορό της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ –κάτι για το οποίο κατηγορεί τώρα τον Γιώργο Παπανδρέου- ανακοινώνοντας την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα υπό την ηγεσία του, της «Ριζοσπαστικής Κίνησης Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας». Φυσικά, διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Καθώς η πρωτοβουλία του δεν είχε καμία τύχη, προχώρησε στη μετεξέλιξη του πολιτικού του σχήματος στη «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα», ώστε να διαπραγματευτεί τη συμμετοχή του με στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 με την Ελιά.
Η επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ, επομένως και στην κυβερνητική πλειοψηφία, ήταν αποτέλεσμα παρασκηνίου και εξώφθαλμης συναλλαγής με τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, Σαμαρά και Βενιζέλο. Το αντάλλαγμα ήταν η υπουργοποίησή του στον ανασχηματισμό του Ιουνίου 2014. Ο ίδιος το προηγούμενο διάστημα διέψευδε ότι ψάχνει υπουργείο, προβάλλοντας την ανάγκη επανατοποθέτησης της προγραμματικής κυβερνητικής συμφωνίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν έγινε, κι όμως ο κ. Λοβέρδος δεν εμποδίστηκε να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας. Προσπάθησε, ωστόσο, να μπερδέψει την εκπαιδευτική κοινότητα, που ήταν στο πόδι για τις διαθεσιμότητες, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να εφαρμόσει έναν προϋπολογισμό που καταψήφισε»! Υπουργός, όμως, μπορούσε να είναι...
Όσο δε, για τις διαθεσιμότητες, προτίμησε να ρίξει τις ευθύνες στον προκάτοχό του Κ. Αρβανιτόπουλο, αλλά και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι δεν προχώρησαν νωρίτερα και τώρα αυτός καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα!
Την ηρεμία του νέου υπουργού Παιδείας, τάραξε στις αρχές Σεπτέμβρη, ο παλιός του γνώριμος Άλεξ Ρόντος. Ο κ. Ρόντος υπέδειξε τον κ. Λοβέρδο και τον κ. Παπανδρέου ως αρμόδιους για να αναζητηθούν ευθύνες στο πλαίσιο της υπόθεσης της «αμαρτωλής» ΜΚΟ και των φερόμενων ως παράνομων χρηματοδοτήσεων ύψους 9 εκατ. ευρώ, που έλαβε από το ΥΠΕΞ την περίοδο 2000-2004.
Η σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει με 500 σύμφωνα με τον υπουργό –πάνω από 1000 σύμφωνα με την ΟΛΜΕ- κενά στα ελληνικά σχολεία και λίγο αργότερο ο κ. Λοβέρδος βρίσκεται αντιμέτωπος με κύμα καταλήψεων σε όλη τη χώρα.
Αντί να τρίξει τα δόντια στους «τροϊκανούς» για να αυξηθούν οι δαπάνες για την Παιδεία, ο κ. Λοβέρδος εξαντλεί την αυστηρότητά του ζητώντας ΕΔΕ, ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όποιον δεν... τον ειδοποίησε να παραστεί στη δοξολογία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Το «πόρισμα» δείχνει τον ίδιο ως υπαίτιο και ο κ. Λοβέρδος αρκείται σε μία ξερή «συγγνώμη».
Ο Νοέμβριος φέρνει «τσουνάμι» προκλητικών δηλώσεων Λοβέρδου. Επειδή οι κενές θέσεις εκπαιδευτικών απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας, ο κ. Λοβέρδος ζητά από τους εκπαιδευτικούς να γίνουν «εθελοντές» και να εργαστούν δωρεάν!
Στη συνέχεια, φέρνει τα πάνω-κάτω στις πανελλαδικές προς ικανοποίηση απαιτήσεων συνεργατών του, όπως φημολογείται, ενώ λίγο πριν εγκαταλείψει το υπουργείο στο στόχαστρό του μπήκε και το Δημοτικό Σχολείο.
«Je suis PASOK» ήταν η φράση που «σφράγισε» την προεκλογική περίοδο, βγαλμένη από τα χείλη του Ανδρέα Λοβέρδου.
«Je ne suis pas Loverdos» απαντούν οι ψηφοφόροι της Β΄ Αθήνας, όπου κατεβαίνει υποψήφιος, γιατί ξέρουν τους λόγους για τους οποίους δεν θα τον ψηφίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου