Ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. Άρης Σπηλιωτόπουλος
μιλώντας νωρίτερα σήμερα στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο – 105,5»,
ξεκαθάρισε ότι είναι λάθος η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο
θέμα της κάθαρσης του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος αναφέρθηκε σε μελέτη του Πανεπιστήμιου Αθηνών, βάσει της οποίας στην Ελλάδα δεν μπορούν να είναι βιώσιμα περισσότερα από 2,5 κανάλια!
Ολόκληρη η συνέντευξη του Άρη Σπηλιωτόπουλου:
Έχω διαφορετική άποψη από τη ΝΔ στο θέμα της κυβερνητικής πρωτοβουλίας για την αποκατάστασης της διαφάνειας στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο.
Συμμετείχα σε ομάδα που είχε συνεργαστεί και με το Πανεπιστήμιο Αθηνών για τη μελέτη του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου στη χώρα. Με συγκεκριμένα κριτήρια βιωσιμότητας είδαμε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν πάνω από 2,5 πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικοί σταθμοί.
Από τις 2,5 άδειες και πάνω χάνεται η οικονομική βιωσιμότητα και μιλάμε για ζημιογόνες τηλεοπτικές επιχειρήσεις.
Το ερώτημα είναι όταν λοιπόν όταν ξεπερνούμε τον αριθμό αυτό… Εγώ δεν ξέρω πολλούς επιχειρηματίες που να θέλουν να βάλουν τα χρήματα τους για να έχουν μια ζημιογόνα επιχείρηση εκτός αν υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, τα οποία έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι μπορεί να μπαίνω μέσα ως επιχειρηματίας έχοντας ένα τηλεοπτικό κανάλι, αλλά το κάνω γιατί στην πίσω πλευρά του μυαλού μου έχω ότι θα πιέσω την πολιτική εξουσία για να πάρω άλλες δουλειές και να βγάλω περισσότερα χρήματα με άλλους τρόπους.
Υπ’ αυτή λοιπόν την έννοια μπορεί μια οικονομική μελέτη του Πανεπιστημίου να είναι και λίγο αυστηρή, από την άλλη πλευρά… δεν είναι 2,5 οι άδειες; Να είναι 3, να είναι 4; Παραπάνω δεν μπορεί να είναι.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί μπορούν να μιλήσουν για την ανεργία αν κλείσουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Αλλά ενδεχομένως δεν είναι απαραίτητο να κλειστούν. Μπορεί να υπάρξουν συνεργασίες, συγχωνεύεις, να επιδιώξουμε ούτως η άλλως να διατηρηθούν οι θέσεις των εργαζομένων.
Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να μη μπει και μια τάξη σε ένα άναρχο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο το οποίο λειτουργούσε με καθεστώς ημιπαρανομίας ή αν θέλετε ημινομιμότητας από το ’89 και κανείς δεν έβαζε τάξη είτε από φόβο πολιτικού κόστους είτε γιατί πιστεύανε τότε οι πολιτικοί ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τα ΜΜΕ. Με αποτέλεσμα ότι όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια έγινε ακριβώς το αντίθετο. Τα ΜΜΕ εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική εξουσία και τελικά από 4η εξουσία έγιναν 1η.
πηγη
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος αναφέρθηκε σε μελέτη του Πανεπιστήμιου Αθηνών, βάσει της οποίας στην Ελλάδα δεν μπορούν να είναι βιώσιμα περισσότερα από 2,5 κανάλια!
Ολόκληρη η συνέντευξη του Άρη Σπηλιωτόπουλου:
Έχω διαφορετική άποψη από τη ΝΔ στο θέμα της κυβερνητικής πρωτοβουλίας για την αποκατάστασης της διαφάνειας στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο.
Συμμετείχα σε ομάδα που είχε συνεργαστεί και με το Πανεπιστήμιο Αθηνών για τη μελέτη του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου στη χώρα. Με συγκεκριμένα κριτήρια βιωσιμότητας είδαμε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν πάνω από 2,5 πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικοί σταθμοί.
Από τις 2,5 άδειες και πάνω χάνεται η οικονομική βιωσιμότητα και μιλάμε για ζημιογόνες τηλεοπτικές επιχειρήσεις.
Το ερώτημα είναι όταν λοιπόν όταν ξεπερνούμε τον αριθμό αυτό… Εγώ δεν ξέρω πολλούς επιχειρηματίες που να θέλουν να βάλουν τα χρήματα τους για να έχουν μια ζημιογόνα επιχείρηση εκτός αν υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, τα οποία έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι μπορεί να μπαίνω μέσα ως επιχειρηματίας έχοντας ένα τηλεοπτικό κανάλι, αλλά το κάνω γιατί στην πίσω πλευρά του μυαλού μου έχω ότι θα πιέσω την πολιτική εξουσία για να πάρω άλλες δουλειές και να βγάλω περισσότερα χρήματα με άλλους τρόπους.
Υπ’ αυτή λοιπόν την έννοια μπορεί μια οικονομική μελέτη του Πανεπιστημίου να είναι και λίγο αυστηρή, από την άλλη πλευρά… δεν είναι 2,5 οι άδειες; Να είναι 3, να είναι 4; Παραπάνω δεν μπορεί να είναι.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί μπορούν να μιλήσουν για την ανεργία αν κλείσουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Αλλά ενδεχομένως δεν είναι απαραίτητο να κλειστούν. Μπορεί να υπάρξουν συνεργασίες, συγχωνεύεις, να επιδιώξουμε ούτως η άλλως να διατηρηθούν οι θέσεις των εργαζομένων.
Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να μη μπει και μια τάξη σε ένα άναρχο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο το οποίο λειτουργούσε με καθεστώς ημιπαρανομίας ή αν θέλετε ημινομιμότητας από το ’89 και κανείς δεν έβαζε τάξη είτε από φόβο πολιτικού κόστους είτε γιατί πιστεύανε τότε οι πολιτικοί ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τα ΜΜΕ. Με αποτέλεσμα ότι όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια έγινε ακριβώς το αντίθετο. Τα ΜΜΕ εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική εξουσία και τελικά από 4η εξουσία έγιναν 1η.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου