Στολισμένο με έναν τόνο χρυσού, το χρυσελεφάντινο άγαλμα είχε ύψος 13
μέτρα και αποτελούσε ένα από τα πιο θαυμαστά γλυπτά του αρχαίου κόσμου.
Τι συνέβη με τη δίκη εναντίον του Φειδία με την κατηγορία της κατάχρησης
χρυσού.
To άγαλμα της Αθηνάς Βαρβακείου, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι το πιο πιστό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς. Δεν έχει το μέγεθος ούτε την λάμψη, που είχε το γιγαντιαίο άγαλμα του Φειδία, αλλά δημιουργήθηκε στα πρότυπα της Αθηνάς Παρθένου, που κοσμούσε το εσωτερικό του Παρθενώνα κατά την αρχαιότητα.
Έτσι οι σημερινοί επισκέπτες μπορούν να φανταστούν την μεγαλοπρέπεια και την κομψότητα που είχε το αυθεντικό έργο του Φειδία.
Η θεά Αθηνά παρουσιαζόταν πάνοπλη να κοιτά προς την Ανατολή και να κρατά στο δεξί της χέρι τη θεά νίκη και στο αριστερό την ασπίδα και το δόρυ της. Είχε 13 μέτρα ύψος και ήταν εφάμιλλο της δόξας και της δύναμης της Αθήνας του Περικλή. Η Αθηνά Παρθένος, όπως τα περισσότερα έργα του Φειδία, ήταν ένα αριστούργημα. Φορούσε αττικό κράνος που ήταν διακοσμημένο με μυθικά ζώα, δωρικό πέπλο και μέσα στην ασπίδα της υπήρχε το ιερό της φίδι. Σε όλο το δημιούργημα, όπως και στον ναό του Παρθενώνα, υπήρχαν αναπαραστάσεις κενταυρομαχίας, γιγαντομαχίας και αμαζονομαχίας. Οι Αθηναίοι είχαν την ευκαιρία να το θαυμάσουν μόνο στις γιορτές της πόλης. Πιθανόν καταστράφηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. από μια πυρκαγιά που ξέσπασε στο εσωτερικό του ναού.
Όταν το δικαστήριο το ζύγισε αποδείχθηκε η αθωότητα του Φειδία. Ωστόσο, δεν κατάφερε να γλιτώσει από τους αντιπάλους του. Επόμενη κατηγορία εναντίον του ήταν η προσβολή των θεών. Στο εσωτερικό της ασπίδας που κρατούσε η θεά Αθηνά, είχε σχεδιάσει δύο μορφές που έμοιαζαν με τον ίδιο και τον Περικλή. Η τοποθέτηση των προσώπων τους στο πλευρό των θεών θεωρήθηκε ύβρις και καταδικάστηκε. Ο Φειδίας τότε εγκατέλειψε θυμωμένος την Αθήνα και κατέφυγε στην Ολυμπία όπου δημιούργησε το έτερο κορυφαίο δημιούργημα του, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία. Ήταν μια ηχηρή απάντηση στους συκοφάντες του, που έβαλαν πάνω απ΄όλα το πολιτικό συμφέρον τους.
news247
Ο Φειδίας όταν εγκαταστάθηκε στην Ολυμπία φιλοτέχνησε ένα από
τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Δυστυχώς ούτε αυτό σώζεται. Το
άγαλμα απεικόνιζε τον Δία, τον αρχηγό των Ολύμπιων θεών είχε 13 μέτρα
ύψος και ήταν τοποθετημένο στο βάθος του ναού του Δία στην Ολυμπία.
Αποτελούνταν επίσης από χρυσό, ελεφαντόδοντο και πολύτιμους λίθους. Ο
Δίας παρουσιαζόταν καθιστός στο θρόνο του, είχε ένα στεφάνι από κλαδί
ελιάς στο κεφάλι και κρατούσε στο δεξί του χέρι τη θεά Νίκη και στο
αριστερό το σκήπτρο του. Το εργαστήριο που ο Φειδίας κατασκεύασε το
άγαλμα ανακαλύφτηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Βρισκόταν απέναντι από το
ναό του Δία και είχε ίδιες διαστάσεις με το σηκό του ναού. Το άγαλμα
παρέμεινε στην Ολυμπία για οχτώ αιώνες. Η επικρατέστερη εκδοχή για την
καταστροφή του είναι ότι τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. μεταφέρθηκε στην
Κωνσταντινούπολη και κάηκε, όπως το άγαλμα της θεάς Αθηνάς μετά από μια
μεγάλη πυρκαγιά.
Προτιμούσε να δουλεύει με χαλκό αντί για μάρμαρο και δημιούργησε μοναδικά αγάλματα προς τιμήν των αρχαίων θεών αλλά και διάφορων καθοριστικών ιστορικών γεγονότων.
Φειδίας, ο σπουδαιότερος γλύπτης της αρχαίας Ελλάδας. Κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρυσού και αντιμετώπισε με ευστροφία τους κατηγόρους του. Δεν σώθηκε κανένα έργο του (βίντεο)...
Γεννήθηκε στην Αθήνα από εύπορους γονείς στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.. Προικισμένος με πρώιμο ταλέντο αρχικά ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και νωρίς στράφηκε στη γλυπτική, μαθητεύοντας κοντά στον Αθηναίο γλύπτη Ηγία. Ήταν εξαιρετικός ζωγράφος και αρχιτέκτονας και θεωρείται ο μεγαλύτερος γλύπτης της κλασικής Ελλάδας.
Ο Φειδίας και η Ακρόπολη
Ο Φειδίας ήταν διάσημος και για τα χάλκινα και για τα χρυσελεφάντινα αγάλματά του. Για να κατανοήσει κάποιος σε βάθος τα έργα του, πρέπει να ανατρέξει στις γραπτές πηγές. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο Φειδίας σπανίως χρησιμοποιούσε μάρμαρο για τα αγάλματα αν και ήταν ένα πολύ δημοφιλές υλικό εκείνη την εποχή. Στα έργα του Πλάτωνα υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στα έργα του. Ο Πλούταρχος μάλιστα αναφέρει ότι ο Φειδίας επέβλεπε τα έργα στην Ακρόπολη. Στους εορτασμούς για τη νίκη στον Μαραθώνα, ο Περικλής ανέθεσε στον Φειδία να φιλοτεχνήσει τα αγάλματα. Ο Περικλής, χρησιμοποιώντας χρήματα της Δηλιακής Συμμαχίας για την ανοικοδόμηση και τη διακόσμηση της Αθήνας, ανέθεσε στο Φειδία τη γενική επιστασία της ανοικοδόμησης των ναών της Ακρόπολης και πρωτίστως του Παρθενώνα. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Φειδίας είχε απόλυτη εξουσία και έχαιρε της απολύτου εμπιστοσύνης του Περικλή.
Τα αρχιτεκτονικά γλυπτά του Παρθενώνα, όλα λαξευμένα σε μάρμαρο Πεντέλης και διακοσμημένα με μεταλλικές λεπτομέρειες και χρώματα, αποτελούσαν ανεπανάληπτα αριστουργήματα σύνθεσης και τέχνης. Η σύλληψη των θεμάτων του εικονογραφικού των μετοπών, της ζωφόρου και των αετωμάτων του Παρθενώνα αποδίδεται στον Φειδία, ο οποίος είχε την καλλιτεχνική εποπτεία των εργασιών σε ολόκληρο το μνημείο. Στη λάξευση των γλυπτών εργάστηκε πλήθος καλλιτεχνών και λιθοξόων με την άμεση συμμετοχή και των αγαπημένων μαθητών και συνεργατών του, Αλκαμένη και Αγοράκριτου και του διάσημου Μύρωνα.
Ωστόσο κάποιες επιγραφές αναφέρουν ότι τα μεγάλα μαρμάρινα κομμάτια που θα χρησιμοποιούνταν ως πρώτη ύλη για αγάλματα στον Παρθενώνα ήρθαν στην Αθήνα μετά τον θάνατο του Φειδία. Πιστεύεται ότι ο περισσότερος γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνα προήλθε από το εργαστήριο του Φειδία αν και ο ίδιος είχε ήδη πεθάνει. Είναι δηλαδή πολύ πιθανό οι μαθητές του, Αλκαμένης και Αγοράκριτος, να ολοκλήρωσαν τα έργα του Παρθενώνα. Ο Παυσανίας, περιηγητής του 2ου αιώνα μ. Χ, αποδίδει στον Φειδία το μοναδικό χάλκινο άγαλμα, την λεγόμενη Αθηνά της Λήμνου που ήταν αφιερωμένο ως προσφορά από Αθηναίους αποίκους, που είχαν σταλεί στη Λήμνο μεταξύ 451 και 448 π. Χ.
To άγαλμα της Αθηνάς Βαρβακείου, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι το πιο πιστό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς. Δεν έχει το μέγεθος ούτε την λάμψη, που είχε το γιγαντιαίο άγαλμα του Φειδία, αλλά δημιουργήθηκε στα πρότυπα της Αθηνάς Παρθένου, που κοσμούσε το εσωτερικό του Παρθενώνα κατά την αρχαιότητα.
Έτσι οι σημερινοί επισκέπτες μπορούν να φανταστούν την μεγαλοπρέπεια και την κομψότητα που είχε το αυθεντικό έργο του Φειδία.
Το αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος ανακαλύφτηκε το 1880 στο Βαρβάκειο Λύκειο γι’αυτό ονομάζεται Αθηνά του Βαρβακείου. Έχει ύψος 1,05 και χρονολογείται τον 2ο αιώνα π.Χ.
Ο Παρθενώνας χτίστηκε προς τιμήν της προστάτιδας της πόλης, θεάς Αθηνάς και σχεδιάστηκε ώστε να χωράει το χρυσελεφάντινο άγαλμα στο εσωτερικό του. Ήταν τοποθετημένο σε ένα βάθρο στο σηκό του ναού και ο πυρήνας του αγάλματος ήταν κατασκευασμένος από ξύλο. Ο Φειδίας χρησιμοποίησε για τα γυμνά μέρη του σώματος ελεφαντόδοντο και για το ένδυμα και τα μαλλιά χρυσό βάρους 1.140 κιλών.Η θεά Αθηνά παρουσιαζόταν πάνοπλη να κοιτά προς την Ανατολή και να κρατά στο δεξί της χέρι τη θεά νίκη και στο αριστερό την ασπίδα και το δόρυ της. Είχε 13 μέτρα ύψος και ήταν εφάμιλλο της δόξας και της δύναμης της Αθήνας του Περικλή. Η Αθηνά Παρθένος, όπως τα περισσότερα έργα του Φειδία, ήταν ένα αριστούργημα. Φορούσε αττικό κράνος που ήταν διακοσμημένο με μυθικά ζώα, δωρικό πέπλο και μέσα στην ασπίδα της υπήρχε το ιερό της φίδι. Σε όλο το δημιούργημα, όπως και στον ναό του Παρθενώνα, υπήρχαν αναπαραστάσεις κενταυρομαχίας, γιγαντομαχίας και αμαζονομαχίας. Οι Αθηναίοι είχαν την ευκαιρία να το θαυμάσουν μόνο στις γιορτές της πόλης. Πιθανόν καταστράφηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. από μια πυρκαγιά που ξέσπασε στο εσωτερικό του ναού.
Η καταδίκη του Φειδία
Την περίοδο του 438-433 π.Χ οι πολιτικοί αντίπαλοι του Περικλή κατηγόρησαν τον Φειδία ότι υπεξαίρεσε μέρος του χρυσού από το άγαλμα. Τόσο ο Περικλής, όσο και ο Φειδίας έβλεπαν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις της εποχής τους και είχαν προβλέψει πως θα αντιδρούσαν αν τους κατηγορούσαν για κατάχρηση και σκάνδαλα γύρω από τις δαπάνες του έργου. Κατέγραψαν εγκαίρως σε μια μαρμάρινη στήλη που ήταν τοποθετημένη στην Ακρόπολη τα δημόσια έξοδα για την κατασκευή του αγάλματος. Μάλιστα ανέφεραν και το ακριβές βάρος του χρυσού που χρησιμοποιήθηκε. Όταν ο Φειδίας βρέθηκε κατηγορούμενος από τους πολιτικούς αντιπάλους του Περικλή, ζήτησε από το δικαστήριο να αφαιρεθεί όλο το χρυσάφι που στόλιζε το άγαλμα και να ζυγιστεί ξανά. Ο Φειδίας είχε φροντίσει τα διάφορα μέρη της ογκώδους κατασκευής να μπορούν να αποκολληθούν και σε περίπτωση που η πόλη χρειαζόταν χρυσό να μπορούσε να χρησιμοποιηθούν από το άγαλμα. Παράλληλα να μπορεί να ζυγιστεί και να αποδειχθεί ότι δεν υπήρξε κατάχρηση.Όταν το δικαστήριο το ζύγισε αποδείχθηκε η αθωότητα του Φειδία. Ωστόσο, δεν κατάφερε να γλιτώσει από τους αντιπάλους του. Επόμενη κατηγορία εναντίον του ήταν η προσβολή των θεών. Στο εσωτερικό της ασπίδας που κρατούσε η θεά Αθηνά, είχε σχεδιάσει δύο μορφές που έμοιαζαν με τον ίδιο και τον Περικλή. Η τοποθέτηση των προσώπων τους στο πλευρό των θεών θεωρήθηκε ύβρις και καταδικάστηκε. Ο Φειδίας τότε εγκατέλειψε θυμωμένος την Αθήνα και κατέφυγε στην Ολυμπία όπου δημιούργησε το έτερο κορυφαίο δημιούργημα του, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία. Ήταν μια ηχηρή απάντηση στους συκοφάντες του, που έβαλαν πάνω απ΄όλα το πολιτικό συμφέρον τους.
Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία
Φειδίας, ο
σπουδαιότερος γλύπτης της αρχαίας Ελλάδας. Κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση
χρυσού και αντιμετώπισε με ευστροφία τους κατηγόρους του. Δεν σώθηκε
κανένα έργο του (βίντεο)...
Ο Φειδίας ήταν ο σπουδαιότερος γλύπτης στην αρχαία Ελλάδα. Πολύ λίγα γνωρίζουμε για τη ζωή του, αλλά τα έργα του είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο.Προτιμούσε να δουλεύει με χαλκό αντί για μάρμαρο και δημιούργησε μοναδικά αγάλματα προς τιμήν των αρχαίων θεών αλλά και διάφορων καθοριστικών ιστορικών γεγονότων.
Φειδίας, ο σπουδαιότερος γλύπτης της αρχαίας Ελλάδας. Κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρυσού και αντιμετώπισε με ευστροφία τους κατηγόρους του. Δεν σώθηκε κανένα έργο του (βίντεο)...
Γεννήθηκε στην Αθήνα από εύπορους γονείς στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.. Προικισμένος με πρώιμο ταλέντο αρχικά ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και νωρίς στράφηκε στη γλυπτική, μαθητεύοντας κοντά στον Αθηναίο γλύπτη Ηγία. Ήταν εξαιρετικός ζωγράφος και αρχιτέκτονας και θεωρείται ο μεγαλύτερος γλύπτης της κλασικής Ελλάδας.
Πρωτοπόρος καλλιτέχνης
Οι αρχαίοι επαινούσαν το ήθος που αντικατοπτριζόταν στα έργα του Φειδία και τα θεωρούσαν αξεπέραστα, ενώ οι κριτικοί της αρχαίας τέχνης εκτιμούν πολύ τις ικανότητές του.
Ο Φειδίας υπήρξε πρωτοπόρος καλλιτέχνης με πολυσύνθετο έργο που άνοιξε νέους δρόμους στην ελληνική γλυπτική.
Ήταν ο πρώτος γλύπτης που συνδύασε ελεφαντόδοντο και χρυσό σαν υλικά στη γλυπτική τέχνη. Δυστυχώς κανένα από τα έργα του Φειδία δεν έχει ταυτοποιηθεί στη σύγχρονη εποχή.
Όπως συνέβη με τα περισσότερα έργα της κλασικής περιόδου είναι πολύ πιθανόν όλα τα έργα του Φειδία να καταστράφηκαν. Ωστόσο δημιουργήθηκαν ρωμαϊκά αντίγραφα ως φόρος τιμής στα αριστουργήματα του Φειδία, έργα που μπορούμε να τα δούμε μέχρι και σήμερα.
Πρώτα έργα
Τα πρώτα έργα του Φειδία ήταν προς τιμήν της σπουδαίας νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π. Χ κατά τη διάρκεια των Ελληνο-περσικών πολέμων. Το πρώτο έργο που του ανατέθηκε ήταν στους Δελφούς όπου ο Φειδίας ανήγειρε ένα γλυπτικό σύμπλεγμα από ορείχαλκο, που περιελάμβανε τα αγάλματα του Απόλλωνα και της Αθηνάς, μερικών άλλων ηρώων μαχητών και του στρατηγού Μιλτιάδη.
Οι αρχαίοι επαινούσαν το ήθος που αντικατοπτριζόταν στα έργα του Φειδία και τα θεωρούσαν αξεπέραστα, ενώ οι κριτικοί της αρχαίας τέχνης εκτιμούν πολύ τις ικανότητές του.
Ο Φειδίας υπήρξε πρωτοπόρος καλλιτέχνης με πολυσύνθετο έργο που άνοιξε νέους δρόμους στην ελληνική γλυπτική.
Ήταν ο πρώτος γλύπτης που συνδύασε ελεφαντόδοντο και χρυσό σαν υλικά στη γλυπτική τέχνη. Δυστυχώς κανένα από τα έργα του Φειδία δεν έχει ταυτοποιηθεί στη σύγχρονη εποχή.
Όπως συνέβη με τα περισσότερα έργα της κλασικής περιόδου είναι πολύ πιθανόν όλα τα έργα του Φειδία να καταστράφηκαν. Ωστόσο δημιουργήθηκαν ρωμαϊκά αντίγραφα ως φόρος τιμής στα αριστουργήματα του Φειδία, έργα που μπορούμε να τα δούμε μέχρι και σήμερα.
Πρώτα έργα
Τα πρώτα έργα του Φειδία ήταν προς τιμήν της σπουδαίας νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π. Χ κατά τη διάρκεια των Ελληνο-περσικών πολέμων. Το πρώτο έργο που του ανατέθηκε ήταν στους Δελφούς όπου ο Φειδίας ανήγειρε ένα γλυπτικό σύμπλεγμα από ορείχαλκο, που περιελάμβανε τα αγάλματα του Απόλλωνα και της Αθηνάς, μερικών άλλων ηρώων μαχητών και του στρατηγού Μιλτιάδη.
Τα δύο κορυφαία του έργα
Ωστόσο, δύο από τα τα μεταγενέστερα έργα του Φειδία είναι αυτά που ξεχωρίζουν στην αρχαία Ελλάδα. Μάλλον, το 432 π.Χ ο Φειδίας δημιούργησε το τεράστιο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, στον ναό του Διός στην Ολυμπία και το άγαλμα της θεάς Αθηνάς στον Παρθενώνα. Τα αγάλματα αυτά ήταν φτιαγμένα από ελεφαντόδοντο και χρυσό και θεωρούνταν κορυφαία στην αρχαία Ελλάδα. Πολλά αντίγραφα των αγαλμάτων του Δία και της Αθηνάς έχουν δημιουργηθεί από την αρχαιότητα έως και σήμερα.
Συγκεκριμένα, ο Φειδίας φιλοτέχνησε το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για τον Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσιαίο μέγεθος και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των αγαλμάτων. Όμως το έργο μάλλον καταστράφηκε από την πυρκαγιά που έπληξε το εσωτερικό του ναού τον 3ο αι. μ.Χ. Έχει απομείνει ένα μέρος της θεμελίωσης του βάθρου στο δάπεδο του Παρθενώνα.
Η Αθηνά Παρθένος υπήρξε μία δημιουργία που συνδύαζε τα πολύτιμα υλικά και συμβόλιζε το ιστορικό παρελθόν και τη δύναμη της αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου π.Χ. αιώνα.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει το ύψος του αγάλματος (11,544 μ.) και ο Παυσανίας δίνει αναλυτική περιγραφή.
Παρόλο που τα έργα του Φειδία είναι θαυμαστά για το ήθος που εκπέμπουν, ο ίδιος κατηγορήθηκε για μια ανήθικη πράξη. Όταν ολοκλήρωσε την κατασκευή του αγάλματος της Αθηνάς στον Παρθενώνα, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Περικλή, τον κατηγόρησαν για υπεξαίρεση χρυσού.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» από το διπλό ντοκιμαντέρ για την Ακρόπολη, πώς ο προνοητικός Φειδίας απέδειξε την αθωότητά του για υπεξαίρεση και πώς καταδικάστηκε τελικά για ύβρη.
.
Ωστόσο, δύο από τα τα μεταγενέστερα έργα του Φειδία είναι αυτά που ξεχωρίζουν στην αρχαία Ελλάδα. Μάλλον, το 432 π.Χ ο Φειδίας δημιούργησε το τεράστιο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, στον ναό του Διός στην Ολυμπία και το άγαλμα της θεάς Αθηνάς στον Παρθενώνα. Τα αγάλματα αυτά ήταν φτιαγμένα από ελεφαντόδοντο και χρυσό και θεωρούνταν κορυφαία στην αρχαία Ελλάδα. Πολλά αντίγραφα των αγαλμάτων του Δία και της Αθηνάς έχουν δημιουργηθεί από την αρχαιότητα έως και σήμερα.
Συγκεκριμένα, ο Φειδίας φιλοτέχνησε το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για τον Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσιαίο μέγεθος και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των αγαλμάτων. Όμως το έργο μάλλον καταστράφηκε από την πυρκαγιά που έπληξε το εσωτερικό του ναού τον 3ο αι. μ.Χ. Έχει απομείνει ένα μέρος της θεμελίωσης του βάθρου στο δάπεδο του Παρθενώνα.
Η Αθηνά Παρθένος υπήρξε μία δημιουργία που συνδύαζε τα πολύτιμα υλικά και συμβόλιζε το ιστορικό παρελθόν και τη δύναμη της αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου π.Χ. αιώνα.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει το ύψος του αγάλματος (11,544 μ.) και ο Παυσανίας δίνει αναλυτική περιγραφή.
Παρόλο που τα έργα του Φειδία είναι θαυμαστά για το ήθος που εκπέμπουν, ο ίδιος κατηγορήθηκε για μια ανήθικη πράξη. Όταν ολοκλήρωσε την κατασκευή του αγάλματος της Αθηνάς στον Παρθενώνα, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Περικλή, τον κατηγόρησαν για υπεξαίρεση χρυσού.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» από το διπλό ντοκιμαντέρ για την Ακρόπολη, πώς ο προνοητικός Φειδίας απέδειξε την αθωότητά του για υπεξαίρεση και πώς καταδικάστηκε τελικά για ύβρη.
Ο Φειδίας και η Ακρόπολη
Ο Φειδίας ήταν διάσημος και για τα χάλκινα και για τα χρυσελεφάντινα αγάλματά του. Για να κατανοήσει κάποιος σε βάθος τα έργα του, πρέπει να ανατρέξει στις γραπτές πηγές. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο Φειδίας σπανίως χρησιμοποιούσε μάρμαρο για τα αγάλματα αν και ήταν ένα πολύ δημοφιλές υλικό εκείνη την εποχή. Στα έργα του Πλάτωνα υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στα έργα του. Ο Πλούταρχος μάλιστα αναφέρει ότι ο Φειδίας επέβλεπε τα έργα στην Ακρόπολη. Στους εορτασμούς για τη νίκη στον Μαραθώνα, ο Περικλής ανέθεσε στον Φειδία να φιλοτεχνήσει τα αγάλματα. Ο Περικλής, χρησιμοποιώντας χρήματα της Δηλιακής Συμμαχίας για την ανοικοδόμηση και τη διακόσμηση της Αθήνας, ανέθεσε στο Φειδία τη γενική επιστασία της ανοικοδόμησης των ναών της Ακρόπολης και πρωτίστως του Παρθενώνα. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Φειδίας είχε απόλυτη εξουσία και έχαιρε της απολύτου εμπιστοσύνης του Περικλή.
Τα αρχιτεκτονικά γλυπτά του Παρθενώνα, όλα λαξευμένα σε μάρμαρο Πεντέλης και διακοσμημένα με μεταλλικές λεπτομέρειες και χρώματα, αποτελούσαν ανεπανάληπτα αριστουργήματα σύνθεσης και τέχνης. Η σύλληψη των θεμάτων του εικονογραφικού των μετοπών, της ζωφόρου και των αετωμάτων του Παρθενώνα αποδίδεται στον Φειδία, ο οποίος είχε την καλλιτεχνική εποπτεία των εργασιών σε ολόκληρο το μνημείο. Στη λάξευση των γλυπτών εργάστηκε πλήθος καλλιτεχνών και λιθοξόων με την άμεση συμμετοχή και των αγαπημένων μαθητών και συνεργατών του, Αλκαμένη και Αγοράκριτου και του διάσημου Μύρωνα.
Ωστόσο κάποιες επιγραφές αναφέρουν ότι τα μεγάλα μαρμάρινα κομμάτια που θα χρησιμοποιούνταν ως πρώτη ύλη για αγάλματα στον Παρθενώνα ήρθαν στην Αθήνα μετά τον θάνατο του Φειδία. Πιστεύεται ότι ο περισσότερος γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνα προήλθε από το εργαστήριο του Φειδία αν και ο ίδιος είχε ήδη πεθάνει. Είναι δηλαδή πολύ πιθανό οι μαθητές του, Αλκαμένης και Αγοράκριτος, να ολοκλήρωσαν τα έργα του Παρθενώνα. Ο Παυσανίας, περιηγητής του 2ου αιώνα μ. Χ, αποδίδει στον Φειδία το μοναδικό χάλκινο άγαλμα, την λεγόμενη Αθηνά της Λήμνου που ήταν αφιερωμένο ως προσφορά από Αθηναίους αποίκους, που είχαν σταλεί στη Λήμνο μεταξύ 451 και 448 π. Χ.
Το εργαστήριό του
Πριν πολλά χρόνια ανακαλύφθηκε το εργαστήριο του Φειδία στην Ολυμπία όπου και είχε φιλοτεχνήσει το άγαλμα του Δία. Οι ανασκαφές αυτές από το 1954 – 1958 έφεραν στο φως διάφορα εργαλεία, πήλινα καλούπια και μία κούπα που έφερε την επιγραφή «ανήκω στα Φειδία». Αυτά τα ευρήματα βοήθησαν τους αρχαιολόγους να προσδιορίσουν χρονικά το άγαλμα και να αναβιώσουν τις τεχνικές που χρησιμοποίησε αυτός για την κατασκευή του.
Είναι κρίμα που σήμερα δεν μπορούμε να θαυμάσουμε τα πρωτότυπα έργα του Φειδία. Μπορούμε ωστόσο να θαυμάσουμε τα αριστουργήματα που δημιούργησε ο ίδιος μέσα από τα πιστά αντίγραφα που αποτελούν μέρος της σπουδαίας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Πριν πολλά χρόνια ανακαλύφθηκε το εργαστήριο του Φειδία στην Ολυμπία όπου και είχε φιλοτεχνήσει το άγαλμα του Δία. Οι ανασκαφές αυτές από το 1954 – 1958 έφεραν στο φως διάφορα εργαλεία, πήλινα καλούπια και μία κούπα που έφερε την επιγραφή «ανήκω στα Φειδία». Αυτά τα ευρήματα βοήθησαν τους αρχαιολόγους να προσδιορίσουν χρονικά το άγαλμα και να αναβιώσουν τις τεχνικές που χρησιμοποίησε αυτός για την κατασκευή του.
Είναι κρίμα που σήμερα δεν μπορούμε να θαυμάσουμε τα πρωτότυπα έργα του Φειδία. Μπορούμε ωστόσο να θαυμάσουμε τα αριστουργήματα που δημιούργησε ο ίδιος μέσα από τα πιστά αντίγραφα που αποτελούν μέρος της σπουδαίας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου