Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Το πάρτι κρατούσε χρόνια…
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, φιλικές εταιρίες, παράγοντες της δημόσιας ζωής και όλα τα παράγωγα του διαχρονικού και διακομματικού κλεπτοκρατικού συστήματος, γνώριζαν, κάλυπταν, συμμετείχαν, τροφοδοτούσαν και ασφαλώς σιωπούσαν…
Η υπόθεση Μαρτίνη, του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και του Ερυθρού Σταυρού, που κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και μίζες άνω των τριών εκατομμυρίων, δεν είναι δα και κανένας κεραυνός εν αιθρία για τους γνωρίζοντες…
Άλλωστε τα αίθρια αυτού του είδους ήταν πάντα κλειστά και στεγανοποιημένα, ανοιχτά μόνον για τους εκλεκτούς ημετέρους, από την αφρόκρεμα του πολιτικού, δικαστικού, επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού κόσμου…
Όλοι περνούσαν από κει, από την πτέρυγα VIP, σε μια αέναη επίδειξη του αγορασμένου κοινωνικού στάτους τους και από ένα σημείο και δεν τηρούσαν ούτε τα προσχήματα…
Το γάρ πολύ της ασυλίας γεννά θρασύτητα και η θρασύτητα, ξιπασιά που φτάνει στο σημείο να δίνει 1000 ευρώ πουρμπουάρ στο σερβιτόρο …
Από το 2003 είναι στη σέντρα της Δικαιοσύνης ο πολύς κ. Μαρτίνης αλλά παρέμεινε στο απυρόβλητο… Και πώς να μην παραμείνει, όταν ακόμη και ο τότε εισαγγελέας Αθανασίου και εκλεκτός του Σαμαρά, υπουργός Δικαιοσύνης στην προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, έχει κατηγορηθεί επισήμως ότι «καθάριζε» για τον Μαρτίνη …
Λαδώστε, ξεπλύνετε, καθαρίσαμε …
Ωραίο μου πλυντήριο αθόρυβο και εξελιγμένο …
Η υπόθεση Μαρτίνη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό κακοδιαχείρισης…
Είναι μόνον ένα παρακλάδι , ένα υποκατάστημα της γκλαμουράτης αλητείας που ρήμαξε τη χώρα…
Είναι οι εκπρόσωποί της που πλειοδοτούσαν σε οιμωγές για το υπέρογκο δημόσιο, χοροστατούντες στα κηρύγματα για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές μισθών και συντάξεων και μείωση δαπανών, για τους άλλους φυσικά και ποτέ για τους ίδιους …
Είναι οι ίδιοι που χρέωναν το πρόβλημα της χώρας στον τυροπιτά που δεν έκοβε απόδειξη, επειδή – μη ξεχνιόμαστε- μαζί τα φάγαμε…
Είναι η απόφυση της θεσμοθετημένης κλεπτοκρατίας και η όζουσα έκφανση μιας εκφυλισμένης τάξης που κυριάρχησε για χρόνια, νομίζοντας ότι είναι Αστική, ενώ δεν ήταν παρά η χυδαιότερη εκδοχή της Μαντάμ Σουσού …
Τα απόνερα της εξακολουθούν μερικοί να τα πετούν ακόμη στο πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας, συνήθως σε ζωντανή σύνδεση…
πηγη
Το πάρτι κρατούσε χρόνια…
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, φιλικές εταιρίες, παράγοντες της δημόσιας ζωής και όλα τα παράγωγα του διαχρονικού και διακομματικού κλεπτοκρατικού συστήματος, γνώριζαν, κάλυπταν, συμμετείχαν, τροφοδοτούσαν και ασφαλώς σιωπούσαν…
Η υπόθεση Μαρτίνη, του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και του Ερυθρού Σταυρού, που κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και μίζες άνω των τριών εκατομμυρίων, δεν είναι δα και κανένας κεραυνός εν αιθρία για τους γνωρίζοντες…
Άλλωστε τα αίθρια αυτού του είδους ήταν πάντα κλειστά και στεγανοποιημένα, ανοιχτά μόνον για τους εκλεκτούς ημετέρους, από την αφρόκρεμα του πολιτικού, δικαστικού, επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού κόσμου…
Όλοι περνούσαν από κει, από την πτέρυγα VIP, σε μια αέναη επίδειξη του αγορασμένου κοινωνικού στάτους τους και από ένα σημείο και δεν τηρούσαν ούτε τα προσχήματα…
Το γάρ πολύ της ασυλίας γεννά θρασύτητα και η θρασύτητα, ξιπασιά που φτάνει στο σημείο να δίνει 1000 ευρώ πουρμπουάρ στο σερβιτόρο …
Από το 2003 είναι στη σέντρα της Δικαιοσύνης ο πολύς κ. Μαρτίνης αλλά παρέμεινε στο απυρόβλητο… Και πώς να μην παραμείνει, όταν ακόμη και ο τότε εισαγγελέας Αθανασίου και εκλεκτός του Σαμαρά, υπουργός Δικαιοσύνης στην προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, έχει κατηγορηθεί επισήμως ότι «καθάριζε» για τον Μαρτίνη …
Λαδώστε, ξεπλύνετε, καθαρίσαμε …
Ωραίο μου πλυντήριο αθόρυβο και εξελιγμένο …
Η υπόθεση Μαρτίνη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό κακοδιαχείρισης…
Είναι μόνον ένα παρακλάδι , ένα υποκατάστημα της γκλαμουράτης αλητείας που ρήμαξε τη χώρα…
Είναι οι εκπρόσωποί της που πλειοδοτούσαν σε οιμωγές για το υπέρογκο δημόσιο, χοροστατούντες στα κηρύγματα για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές μισθών και συντάξεων και μείωση δαπανών, για τους άλλους φυσικά και ποτέ για τους ίδιους …
Είναι οι ίδιοι που χρέωναν το πρόβλημα της χώρας στον τυροπιτά που δεν έκοβε απόδειξη, επειδή – μη ξεχνιόμαστε- μαζί τα φάγαμε…
Είναι η απόφυση της θεσμοθετημένης κλεπτοκρατίας και η όζουσα έκφανση μιας εκφυλισμένης τάξης που κυριάρχησε για χρόνια, νομίζοντας ότι είναι Αστική, ενώ δεν ήταν παρά η χυδαιότερη εκδοχή της Μαντάμ Σουσού …
Τα απόνερα της εξακολουθούν μερικοί να τα πετούν ακόμη στο πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας, συνήθως σε ζωντανή σύνδεση…
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου