του συγκυβερνώντος, με τους Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος.
Ο υπουργός Εσωτερικών πρόκειται στη συνέχεια να εξετάσει, μαζί με τον τοπικό κυβερνήτη του ομόσπονδου κρατιδίου της Άνω Αυστρίας και τον δήμαρχο της πόλης Μπαουνάου αμ Ιν, όπου και το σπίτι του Χίτλερ, την παρεταίρω χρήση του, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος σχεδιάζει τη διεξαγωγή διαγωνισμού αρχιτεκτόνων για την αναδιαμόρφωση του κτιρίου, θέτοντας ως στόχο, μέσα από αυτή την αρχιτεκτονική αναδιαμόρφωση, που θα αλλάζει ριζικά την εικόνα του, να μην είναι πλέον δυνατό να αποτελεί τόπο μνήμης και προσκυνήματος για νεοναζιστές και ακροδεξιούς.
Όπως ανέφερε ο Βόλφγκανγκ Σομπότκα, για το κτίριο υπάρχουν σκέψεις για χρήση, μετά τη διαμόρφωσή του, για κοινωνικές ή άλλες διοικητικές υπηρεσίες, και σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να παραμείνει οποιαδήποτε διασύνδεσή του με το πρόσωπο του Χίτλερ, καθώς διαφορετικά θα συνεχίζεται ο μύθος του σπιτιού, όπου γεννήθηκε.
Η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία με στόχο την ψήφιση του ομοσπονδιακού νόμου, έγινε στη βάση της απόφασης που είχε λάβει τον περασμένο Ιούλιο η κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, για την απαλλοτρίωση και την καταβολή αποζημίωσης στην ιδιοκτήτρια του κτιρίου, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο.
Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε από τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, Σοσιαλδημοκρατικό και Λαϊκό, όπως επίσης από τους Πράσινους και το ΝΕΟΣ της αντιπολίτευσης, ενώ το καταψήφισαν το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων – που εδώ και ένα χρόνο εμφανίζεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις ως η πρώτη πλέον πολιτική δύναμη στην Αυστρία με ποσοστό πάνω από 30%- και το μικρό κόμμα Ομάδα Στρόναχ του εκκεντρικού Αυστρο-Καναδού πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία Φρανκ Στρόναχ.
Ο ομοσπονδιακός νόμος που ψηφίστηκε από την αυστριακή Βουλή και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ πριν το τέλος του χρόνου, προβλέπει τη μεταβίβαση στο επίσημο κράτος, του δικαιώματος ιδιοκτησίας, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την πώληση του σπιτιού από την ιδιοκτήτρια του, στην οποία θα καταβληθεί τώρα η αναλογούσα αποζημίωση.
Με τον νόμο δίνεται ένα τέλος στη δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο κράτος και την ιδιοκτήτρια, διαμάχη που είχε ξεκινήσει από το 2011, με το σπίτι να παραμένει από τότε κενό, ενώ κατά διαστήματα είχαν γίνει διάφορες προτάσεις ως προς τη μελλοντική χρήση του.
Το κτίριο νοικιάζει από το 1972 το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών από την ιδιοκτήτριά του και μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011 είχε εγκατεστημένο εκεί ένα εργαστήρι για άτομα με ειδικές ανάγκες. Το μηνιαίο μίσθωμα για τα συνολικά 800 τετραγωνικά μέτρα του διώροφου κτιρίου ανέρχεται σε 4.800 ευρώ που «μοιράζονται» σε αναλογία 60-40% αντίστοιχα, το υπουργείο και ο δήμος της πόλης Μπραουνάου.
Σε παλαιότερες τοποθετήσεις του ο Αυστριακός υπουργός Εσωτερικών είχε ταχθεί υπέρ της κατεδάφισης του κτιρίου ως «καθαρότερης λύσης», ωστόσο με κάτι τέτοιο θα προέκυπταν πρακτικά προβλήματα εξαιτίας του γεγονότος ότι το κτίριο (σσ η πρόσοψή του) έχει κριθεί ως διατηρητέο.
Ο επιστημονικός διευθυντής του Αρχείου Τεκμηρίωσης της Αυστριακής Αντίστασης, Γκέρχαρντ Μπάουμγκαρτνερ, σχολιάζοντας αυτή την πρόταση για κατεδάφιση, θεωρεί πως ήδη γίνεται πολύς λόγος για το σπίτι, ενώ παρατηρείται, όπως προσθέτει, μία τάση πανευρωπαϊκά για επίσκεψη της πόλης Μπραουνάου.
Κατά την άποψή του, ακόμη και μία κατεδάφιση δεν θα ωφελούσε, καθώς οι οπαδοί του ναζισμού θα συνέχιζαν να συρρέουν και στο μέλλον, που δεν θα υπήρχε το σπίτι, για προσκύνημα σε μία «Πλατεία του Χίτλερ» ή σε ένα «Πάρκο του Χίτλερ».
Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον ίδιο, το κτίριο θα πρέπει να «αποπολιτικοποιηθεί» πλήρως, για παράδειγμα με τη μετατροπή του σε «σουπερμάρκετ» ή σε έδρα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, «μπροστά από τα οποία σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε να φωτογραφηθεί».
Στο σχετικά απλοϊκό και άσημο διώροφο κτίριο με τη διεύθυνση «Σάλτσμπουργκερ Φόρστατ 15» στο Μπραουνάου, στο οποίο ζούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα ο τελωνειακός υπάλληλος Αλόις Χίτλερ με τη σύζυγο του Κλάρα, γεννήθηκε -ως τρίτο από τα έξι παιδιά του ζεύγους- στις 20 Απριλίου του 1889 και παρέμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των τριών ετών, ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, με την πόλη στις όχθες του ποταμού Ιν να ζει μέχρι σήμερα στη μαύρη σκιά αυτής της «κληρονομιάς».
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου