Με σκοπό την καταγραφή του ανεξερεύνητου τοπίου και την αποτύπωση της μοναδικής ομορφιάς ενός σημείου του πλανήτη που λίγοι θα πλησίαζαν, ο καλλιτέχνης «κόβει την ανάσα» με το άλμπουμ Antarctica.
«Πάντα με ενδιέφεραν οι ιστορίες
μεγάλων εξερευνήσεων που γίνονταν στην Ανταρκτική στις αρχές του 20ου
αιώνα, η ανακάλυψη της άγνωστης ηπείρου. Το Bark Europa (πλοίο) φτιάχτηκε την ίδια περίοδο που η τελευταία εξερευνητική ομάδα έφυγε για την Ανταρκτική», λέει στο CNN Greece ο φωτογράφος και αποκαλύπτει το πάθος του για την συγκεκριμένη δουλειά.
«Κατά την θητεία μου στην Ακαδημία Τεχνών, ήμουν ήδη ενθουσιασμένος από την δουλειά του Frank Hurley. Το 1915 τράβηξε τις μυθικές φωτογραφίες του Endurance, του παγιδευμένου στον πάγο πλοίου του εξερευνητή των πόλων Ernest Shackleton. Τελικά το πλοίο καταστράφηκε από τον πάγο και βυθίστηκε», λέει ερωτώμενος για το πώς αισθανόταν ταξιδεύοντας με ένα τόσο ιστορικό πλοίο και μιλά για το πόσο δύσκολο ήταν το ταξίδι.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο περιπετειώδης φωτογράφος συμμετείχε σε μια τέτοια αποστολή, αλλά αυτή ήταν σίγουρα μια από τις πιο αξιομνημόνευτες καθώς ήταν «καλεσμένος από την ναυτιλιακή εταιρία» και δεν χρειάστηκε, όπως άλλες φορές, να βοηθήσει το πλήρωμα.
«Σε άλλα ταξίδια υπήρξαν φορές που έπρεπε να βοηθήσω το πλήρωμα. Λόγω της άγριας θάλασσας οι περισσότεροι επιβαίνοντες ήταν τόσο ζαλισμένοι που δεν μπορούσαν να κουνηθούν. Στο Bark Europa όμως είχα την πολυτέλεια να αφιερώσω όλο μου τον χρόνο στο φωτογραφικό μου πρότζεκτ», λέει στο CNN Greece.
(O Rene Koster)
«Για μένα οι δύσκολες καταστάσεις της ηπείρου δίνουν έμφαση στην ομορφιά και την τραγωδία του τοπίου. Η ήπειρος είναι τόσο εντυπωσιακή που σε γεμίζει ταπεινότητα», συμπληρώνει.
Μιλώντας για τις φωτογραφίες του και τα μέσα που χρησιμοποίησε για να τις τραβήξει τονίζει πως παρότι η δουλειά του είναι εμπνευσμένη από τις ιστορικές πόζες της αποκομμένης από τον πολιτισμό Ανταρκτικής, δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει φίλτρα και τεχνικές που θα τις έκαναν να μοιάζουν παλιές.
«Αυτή η σειρά φωτογραφιών τραβήχτηκε με σύγχρονα μέσα αλλά είναι μια αναφορά στο παρελθόν. Προσωπικά, δεν νιώθω την ανάγκη οι φωτογραφίες να μοιάζουν αποτέλεσμα τεχνικών των αρχών του 1900. Γι’ αυτόν τον λόγο επέλεξα επίτηδες να δουλέψω σε χρώμα, επιτρέποντας στις γκρι σκιάσεις του τοπίου να δώσουν έμφαση στο μπλε του πάγου», αναφέρει.
«Στην έρευνα μου για τις σωστές φωτογραφίες, προσπάθησα να αποφύγω τα σύγχρονα στοιχεία όσο το δυνατόν περισσότερο, πράγματα που θα μου θύμιζαν την καθημερινή ζωή. Ο ήρεμος ομιχλώδης καιρός δίνει μια αίσθηση απομόνωσης και κάνει τον κόσμο να μοιάζει μικρότερος. Ο αργός ρυθμός του ταξιδιού με το ιστιοφόρο επηρεάζει τον τρόπο που τραβώ τις φωτογραφίες: ψάχνω για σταθερότητα, αρμονία και τραγωδία στο τοπίο. Αναζήτηση της ομορφιάς, της ομορφιάς του κενού και του κρύου».
Σκοπός της δουλειάς του είναι να δείξει τον «αντίκτυπο που η
Ανταρτική είχε πάνω μου», λέει. «Τα στοιχεία της φύσης με βοήθησαν να
αποτυπώσω τις δυσκολίες που το ταξίδι στην Ανταρκτική
κρύβει. Η ομίχλη κάνει το καράβι να μοιάζει εύθραυστο, δίνοντας στις
φωτογραφίες μια αίσθηση απομόνωσης. Τα άγρια κύματα γίνονται ακόμη πιο
απειλητικά λόγω των σκοτεινών σκιάσεων των σύννεφων».«Κατά την θητεία μου στην Ακαδημία Τεχνών, ήμουν ήδη ενθουσιασμένος από την δουλειά του Frank Hurley. Το 1915 τράβηξε τις μυθικές φωτογραφίες του Endurance, του παγιδευμένου στον πάγο πλοίου του εξερευνητή των πόλων Ernest Shackleton. Τελικά το πλοίο καταστράφηκε από τον πάγο και βυθίστηκε», λέει ερωτώμενος για το πώς αισθανόταν ταξιδεύοντας με ένα τόσο ιστορικό πλοίο και μιλά για το πόσο δύσκολο ήταν το ταξίδι.
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
1 of 6
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
2 of 6
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
3 of 6
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
4 of 6
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
5 of 6
6 Photos: Ανταρκτική
- Πηγή: René Koster
6 of 6
Το ταξίδι του σκορπά φόβο
«Το να φτάσεις στην Ανταρκτική ήταν από μόνο του μια πρόκληση, το να περάσεις το πέρασμα του Drake με ένα τόσο ψηλό πλοίο (αναφέρεται στο Bark Europa). Το πέρασμα σκορπά φόβο και είναι γνωστό για τις ισχυρές καταιγίδες που κυριαρχούν 200 μέρες το χρόνο. Και η μέρα που το περάσαμε δεν ήταν εξαίρεση», δηλώνει και συνεχίζει: «Το ταξίδι με ένα τόσο ψηλό καράβι με τόσο μεγάλη ιστορία είναι εξωπραγματικό, το να νιώθεις εκτεθειμένος στον άνεμο και τον καιρό».Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο περιπετειώδης φωτογράφος συμμετείχε σε μια τέτοια αποστολή, αλλά αυτή ήταν σίγουρα μια από τις πιο αξιομνημόνευτες καθώς ήταν «καλεσμένος από την ναυτιλιακή εταιρία» και δεν χρειάστηκε, όπως άλλες φορές, να βοηθήσει το πλήρωμα.
«Σε άλλα ταξίδια υπήρξαν φορές που έπρεπε να βοηθήσω το πλήρωμα. Λόγω της άγριας θάλασσας οι περισσότεροι επιβαίνοντες ήταν τόσο ζαλισμένοι που δεν μπορούσαν να κουνηθούν. Στο Bark Europa όμως είχα την πολυτέλεια να αφιερώσω όλο μου τον χρόνο στο φωτογραφικό μου πρότζεκτ», λέει στο CNN Greece.
(O Rene Koster)
«Η ήπειρος είναι τόσο εντυπωσιακή που σε γεμίζει ταπεινότητα»
Απαντώντας για την πλέον αξιομνημόνευτη ανάμνηση του ταξιδιού μιλά για την στιγμή που το πλοίο έφτασε στον προορισμό του. «Μόλις φτάσαμε στην Ανταρκτική, η αντίθεση μεταξύ των ταραγμένων θαλασσών που είχαμε αντικρίσει νωρίτερα και η απόλυτη ησυχία του παγωμένου τοπίου δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Όλοι οι επιβάτες του πλοίου σιώπησαν. Εκεί, όλες οι αναφορές της σύγχρονης ζωής έχουν εξαφανιστεί. Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο που έχει δικούς του κανόνες και βούληση. Αναρωτιέμαι πως αισθάνθηκε ο Shackleton όταν βρέθηκε μπροστά σε αυτό το τοπίο».«Για μένα οι δύσκολες καταστάσεις της ηπείρου δίνουν έμφαση στην ομορφιά και την τραγωδία του τοπίου. Η ήπειρος είναι τόσο εντυπωσιακή που σε γεμίζει ταπεινότητα», συμπληρώνει.
Μιλώντας για τις φωτογραφίες του και τα μέσα που χρησιμοποίησε για να τις τραβήξει τονίζει πως παρότι η δουλειά του είναι εμπνευσμένη από τις ιστορικές πόζες της αποκομμένης από τον πολιτισμό Ανταρκτικής, δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει φίλτρα και τεχνικές που θα τις έκαναν να μοιάζουν παλιές.
«Αυτή η σειρά φωτογραφιών τραβήχτηκε με σύγχρονα μέσα αλλά είναι μια αναφορά στο παρελθόν. Προσωπικά, δεν νιώθω την ανάγκη οι φωτογραφίες να μοιάζουν αποτέλεσμα τεχνικών των αρχών του 1900. Γι’ αυτόν τον λόγο επέλεξα επίτηδες να δουλέψω σε χρώμα, επιτρέποντας στις γκρι σκιάσεις του τοπίου να δώσουν έμφαση στο μπλε του πάγου», αναφέρει.
«Στην έρευνα μου για τις σωστές φωτογραφίες, προσπάθησα να αποφύγω τα σύγχρονα στοιχεία όσο το δυνατόν περισσότερο, πράγματα που θα μου θύμιζαν την καθημερινή ζωή. Ο ήρεμος ομιχλώδης καιρός δίνει μια αίσθηση απομόνωσης και κάνει τον κόσμο να μοιάζει μικρότερος. Ο αργός ρυθμός του ταξιδιού με το ιστιοφόρο επηρεάζει τον τρόπο που τραβώ τις φωτογραφίες: ψάχνω για σταθερότητα, αρμονία και τραγωδία στο τοπίο. Αναζήτηση της ομορφιάς, της ομορφιάς του κενού και του κρύου».
«Σίγουρα θα ήθελα να ταξιδέψω ξανά στην Ανταρκτική»
Αν αναρωτιέστε ποια είναι η αγαπημένη του φωτογραφία η απάντηση του είναι αυτή «που αποτυπώνει το ψηλό πλοίο μακριά στο τοπίο της Ανταρκτικής. Ο ήρεμος ομιχλώδης καιρός, μόνο μερικές ρυτίδες στα νερά, το πλοίο που δείχνει ψηλό και εύθραυστο. Αυτή η φωτογραφία αποτυπώνει την ακινησία που τόσο εκτιμώ».
Ερωτώμενος από το CNN Greece για το αν θα έκανε ξανά το ίδιο ταξίδι εμφανίζεται θετικός, αλλά ξεκαθαρίζει πως αυτό δεν θα γίνει πολύ σύντομα.
«Σίγουρα θα ήθελα να ταξιδέψω ξανά στην Ανταρκτική, αλλά ίσως γίνει σε λίγο καιρό από τώρα. Τον τελευταίο χρόνο έχω ταξιδέψει στη Γροιλανδία, τα νησιά Λοφότεν και δύο φορές στην Ισλανδία. Και κάθε φορά οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές. Στην Ισλανδία ο αέρας έριξε το όχημα μου στην άκρη του δρόμου κατά την διάρκεια χιονοκαταιγίδας και το ρυμούλκησα από ένα χαντάκι. Κρίνοντας από τον μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων που είδα στην άκρη του δρόμο, οι Ισλανδοί είναι συνηθισμένοι. Αλλά και πάλι, όσο χειρότερες οι καιρικές συνθήκες, τόσο καλύτερες οι φωτογραφίες», λέει με το γνώριμο πια πάθος του.
Πλέον έχει σταματήσει τα ταξίδια και έχει αφιερωθεί σε ένα νέο πρότζεκτ μακριά από θάλασσες και τρικυμίες. «Τώρα τελευταία δουλεύω σε μια σειρά πορτρέτων στο στούντιό μου. Εδώ δημιουργώ τον δικό μου κόσμο. Αυτό μου επιτρέπει να εξερευνώ και να αναπτύξω ένα νέο μέρος της δουλειάς μου», καταλήγει.
Μπορείτε να δείτε περισσότερα για την δουλειά του Rene Koster παρακάτω:
http://www.renekosterphotography.nl/about/
https://www.facebook.com/ReneKosterPhotography
https://www.instagram.com/renemariakoster/
https://twitter.com/koster_rene
*Το CNN Greece έλαβε τα δικαιώματα χρήσης των φωτογραφιών του Rene Koster Photography, νόμιμου ιδιοκτήτη των πνευματικών δικαιωμάτων. πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου