Δεν είναι καλα νέα ούτε για την Ευρώπη, ούτε για την Ελλάδα
καθώς αμφότερες έρχονται αντιμέτωπες με το χειρότερο δυνατό σενάριο που μπορούσαν να βγάλουν οι γερμανικές κάλπες: Την εκτίναξη της σκληρής και της άκρας δεξιάς, την παράλληλη αποδυνάμωση της Μέρκελ, την κατάρρευση των Σοσιαλδημοκρατών του Σουλτς, και την προοπτική ενός κυβερνητικού συνασπισμού με ελάχιστες δυνατότητες - ενδεχομένως και προθέσεις - να ηγηθεί ουσιαστικού και προοδευτικού ευρωπαϊκού μετασχηματισμού.
Ένας κυβερνητικός συνασπισμός "Τζαμάικα" - Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι και Πράσινοι - είναι το πιθανότερο σενάριο μετα το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα, με όλους τους αναλυτές να προεξοφλούν ήδη πολύ δύσκολες και μακρόχρονες διαπραγματεύσεις έως την τελική συμφωνία. Οι άλλες δύο εκδοχές είναι είτε μια κυβέρνηση μειοψηφίας Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων με την ανοχή του SPD, είτε η νέα προσφυγή στις κάλπες.
Την τελευταία εκδοχή φάνηκε να αποκλείει ήδη η Άνγκελα Μέρκελ σπεύδοντας να δηλώσει χθες το βράδυ "λάβαμε εντολή να σχηματίσουμε κυβέρνηση." Το σενάριο της κυβέρνησης μειοψηφίας μοιάζει επιςης εξαιρετικά δύσκολο καθώς η ψήφος ανοχής του SPD θα έχει υψηλό πολιτικό κόστος για την ήδη βαριά ηττημένη σοσιαλδημοκρατικά, ενώ ταυτόχρονα θα έδινε ντε φάκτο ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ακροδεξιό AfD. Το "ηθικό ζήτημα" άλλωστε, ήτοι η μη εκχώρηση στο AfD του θεσμικού ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήταν και ένας από τους βασικούς παράγοντες που ώθησε το SPD να ανακοινώσει ρητά, αμέσως μόλις έκλεισαν οι κάλπες, ότι δεν θα μετάσχει στην κυβέρνηση και ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση ανανέωσης του "μεγάλου συνασπισμού" με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Ο έτερος παράγοντας είναι απλώς το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης, καθώς - με τον Μαρτιν Σουλτς να φέρει και προσωπικά το ιστορικό βάρος - οι Σοσιαλδημοκράτες κατέγραψαν στις χθεσινές εκλογές το χαμηλότερο ποσοστό τους απο το 1933.
Ως εκ τούτων, η κυβερνητική σύμπραξη με τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους μοιάζει μονόδρομος για την Μέρκελ με όλες τις πολιτικές στρεβλώσεις που μπορεί να συνεπάγεται ένα τέτοιο σχήμα. Η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος άλλωστε οδεύει προς την τεταρτη θητεία της εξαιρετικά αποδυναμωμένη - για "Πύρρειο νίκη" κάνει λόγο το Spiegel-, οι Χριστιανοδημοκράτες κατέγραψαν επίσης το χαμηλότερο ποσοστό τους απο το 1949, και η πολιτική ατζέντα στη Γερμανία δείχνει ήδη καταδικασμένη σε σκληρή δεξιά μετατόπιση.
Με αυτά τα δεδομένα, λίγοι στην Ευρώπη μπορούν να είναι σήμερα ευτυχείς. Το σχέδιο Μακρόν για τη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική , έστω και στην πιο ήπια εκδοχή του, τίθεται υπό την αίρεση των νέων απρόβλρπτων ισορροπιών στην γερμανική καγκελαρία, η ανοιχτή πολιτική της Μέρκελ στο προσφυγικό δείχνει ήδη να αποτελεί παρελθόν με βάση και τις χθεσινοβραδινές δηλώσεις της ίδιας, και το δόγμα "Πρώτα η Γερμανία" ισχυροποιείται με την ψήφο τόσο στο AfD όσο και στο FDP.
Το αυτό φαινεται να ισχύει και για το δόγμα Σόιμπλε - το μοντέλο της σκληρής λιτότητας - είτε παραμείνει ο ίδιος στο υπουργειο Οικονομικών, είτε τον διαδεχθεί ο Κρίστοαν Λίντνερ, ο ηγέτης των Φιλελεύθερων. Η θέση των Φιλελεύθερων για την Ελλάδα, άλλωστε, ήταν σταθερά κσι ρητά υπέρ του Grexit. Κι όσο κι αν η προεκλογική τους ρητορική αμβλυνθεί εάν μετάσχουν στην κυβέρνηση, το βέβαιο είναι πως το FDP δεν θα διευκολύνει ούτε την συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους, ούτε τα σχέδια για εμβάθυνση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης...
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου