Ο Ιανουάριος του 1991 είναι ένας από τους πλέον ταραγμένους που έζησε
ποτέ η Ελλάδα. Ήδη από τις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης χρονιάς η
κατάσταση στη χώρα έδειχνε να βγαίνει εκτός ελέγχου, ωστόσο, όλοι
ήλπιζαν πως οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς
θα μπορούσαν να… ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Δυστυχώς όλες αυτές οι προβλέψεις διαψεύστηκαν και, μάλιστα, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Όταν οι γιορτές έδωσαν τη θέση τους στους κανονικούς ρυθμούς η κατάσταση μύριζε και πάλι μπαρούτι. Η κατάληξη εκείνων των ημερών ήταν συνολικά πέντε άνθρωποι να
χάσουν τη ζωή τους και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να βιώσει μια μεγάλη πολιτική κρίση.
Ένας δολοφονημένος καθηγητής από μέλη της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος και τέσσερις νεκροί από μια πυρκαγιά που προκλήθηκε σε κεντρικό κατάστημα της Αθήνας κατά τη διάρκεια μιας από τις μαζικότερες και πλέον επεισοδιακές κινητοποιήσεις που γνώρισε ποτέ η πρωτεύουσα.
Οι πληγές εκείνων των ημερών έμειναν ανοιχτές για πολλά χρονιά ενώ ακόμα και σήμερα πολλές φορές και με διάφορες αφορμές έρχονται ξανά στην επιφάνεια ως επιχείρημα για πολιτική αντιπαράθεση.
Στις 11 Απριλίου 1990 η χώρα αποκτά μέσα από πολλές περιπέτειες και μια μεγάλη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, νέα κυβέρνηση. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας δηλώνοντας αποφασισμένος να επιβάλει μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε διάφορους τομείς.
Παραδοσιακά, οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της Παιδείας χαρακτηρίζονται ως «νάρκες» για τις εκάστοτε κυβερνήσεις που προσπαθούν να τις επιβάλουν και εκείνη του Μητσοτάκη δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Υπουργός Παιδείας εκείνη την περίοδο ήταν ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ο οποίος το φθινόπωρο του 1990 ανακοινώνει πως θα καταθέσει άμεσα ένα πολυνομοσχέδιο που θα «ακουμπά» όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το πολυνομοσχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων: λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας σε λύκεια και γυμνάσια, έπαρση της σημαίας κάθε πρωί στα σχολεία και πολλά άλλα.
Το πολυνομοσχέδιο χαρακτηρίζεται άκρως συντηρητικό και αναχρονιστικό από την εκπαιδευτική κοινότητα η οποία εξαγγέλλει κινητοποιήσεις μέχρι την τελική απόσυρσή του.
Φοιτητές και μαθητές μπαίνουν στην πρωτοπορία αυτού του κινήματος και σχεδόν αμέσως ξεσπά ένα πρωτοφανές κύμα καταλήψεων. Είναι ενδεικτικό πως στις αρχές Νοεμβρίου πλέον, πάνω από το 70% των λυκείων και γυμνασίων της επικράτειας βρίσκονται υπό κατάληψη. Είναι η περίοδος που για πρώτη φορά το πανελλήνιο ακούει το όνομα Αλέξης Τσίπρας καθώς ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, τότε ήταν πρόεδρος του 15μελους συμβουλίου του σχολείου του αλλά και μέλος του συντονιστικού των καταλήψεων.
Παράλληλα, καθημερινές είναι και οι μαζικές πορείες και κινητοποιήσεις σχεδόν σε κάθε πόλη με τα επεισόδια και τις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας να μη λείπουν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βλέποντας τις διακοπές των Χριστουγέννων να πλησιάζουν, ευελπιστεί πως η κατάσταση θα εκτονωθεί.
Δυστυχώς, ωστόσο, αποδείχθηκε πως η ελπίδα αυτή ήταν μάταια. Ακόμα και την περίοδο των εορτών πολλά σχολεία (1.800 από τα 3.014 σε ολόκληρη την Ελλάδα) έμειναν υπό κατάληψη συντηρώντας ένα κλίμα έντασης το οποίο έφερε μια πρωτοφανή έκρηξη βίας όταν η εορταστική περίοδος τελείωσε.
Στις 7 Ιανουαρίου, ημέρα επανέναρξης των μαθημάτων, η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Η ΟΛΜΕ καλεί σε κινητοποιήσεις καθώς υπάρχουν πληροφορίες πως ομάδες «αγανακτισμένων γονέων» μαζί με μέλη της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας θα επιχειρούσαν να σπάσουν όσες περισσότερες καταλήψεις μπορούσαν.
Επιπλέον, λάδι στη φωτιά ρίχνει και ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας ο οποίος ανακοινώνει πως όσοι μαθητές συμπληρώνουν 50 απουσίες εξαιτίας των καταλήψεων θα χάνουν το σχολικό έτος.
Την επόμενη ημέρα πραγματοποιούνται νέες καταλήψεις, νέα επεισόδια κατά τη διάρκεια πορειών ενώ ξεσπά και πολιτική κρίση με την αντιπολίτευση να ζητά την παραίτηση Κοντογιαννόπουλου.
Στην Πάτρα η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου καθώς από νωρίς το απόγευμα μια ομάδα περίπου 50 ΟΝΝΕΔιτών με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης και δημοτικό σύμβουλο της ΝΔ Ιωάννη Καλαμπόκα, οπλισμένη με λοστούς, σφυριά και άλλα αντικείμενα ξεκινά για να σπάσει την κατάληψη στο Πολυκλαδικό Λύκειο χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Στη συνέχεια κατευθύνεται στο σχολικό συγκρότημα «ΒΟΥΔ» και με διαδοχικές επιθέσεις προσπαθεί να ανοίξει το σχολείο. Στο πλευρό των μαθητών σπεύδουν γονείς και καθηγητές ενώ αίσθηση προκαλεί η απουσία της αστυνομίας παρά το γεγονός πως τα επεισόδια κρατάνε πάνω από τρεις ώρες!
Στις 11:30 το βράδυ σε μια από τις επιθέσεις ο Καλαμπόκας χτυπά με σιδερολοστό στο κεφάλι τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ), ο οποίος σε κωματώδη κατάσταση μεταφέρεται στο νοσοκομείο όπου τελικά θα αφήσει την τελευταία του πνοή το επόμενο πρωί.
Η είδηση της δολοφονίας του καθηγητή στην Πάτρα μεταδίδεται με την ταχύτητα της αστραπής και πλέον η οργή της εκπαιδευτικής κοινότητας ξεχειλίζει. Πραγματοποιούνται πορείες στη διάρκεια των οποίων σημειώνονται συγκρούσεις, ενώ ειδικά στην Πάτρα τα επεισόδια είναι γενικευμένα.
Στην Αθήνα το μεγάλο ραντεβού δίνεται το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, 10 Ιανουαρίου. Υπολογίζεται πως πάνω από 80.000 διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί εκείνη την ημέρα στο κέντρο της πόλης. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει η πορεία η οργή ξεσπά και σημειώνονται τα πρώτα επεισόδια τα οποία γρήγορα γενικεύονται λαμβάνοντας μεγάλες διαστάσεις.
Νωρίς το απόγευμα τα επεισόδια εκτείνονται από την Ομόνοια μέχρι το Μοναστηράκι και από το Σύνταγμα μέχρι την γεωπονική σχολή. Στο στόχαστρο των διαδηλωτών μπαίνουν η βουλή, πολλές τράπεζες και βέβαια τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Πέτρες, ξύλα και μολότοφ από την μια πλευρά, εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χημικών από την άλλη.
Τίποτα και κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Αργά το απόγευμα μεγάλη πυρκαγιά ξεσπά στο πολυκατάστημα «Κ. Μαρούσης» στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους. Όταν περίπου τα μεσάνυχτα (και ενώ πλέον τα σχεδόν ολοήμερα επεισόδια έχουν τελειώσει) η φωτιά σβήνει οι πυροσβέστες εντοπίζουν νεκρούς από ασφυξία τον 32χρονο επιχειρηματία Περικλή Ρεπάπη, τον 57χρονο δικηγόρο Μανώλη Κοντόπουλο και τον 59χρονο χρυσοχόο Γιάννη Μεμετζίδη. Ένα ακόμα άτομο θα βρεθεί απανθρακωμένο αλλά η σωρός του δεν θα αναγνωριστεί ποτέ.
Την επόμενη ημέρα ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και νέος υπουργός Παιδείας ορκίζεται ο Γιώργος Σουφλιάς, ο οποίος ανακοινώνει την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου και την έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση. Η κίνηση αυτή εκτονώνει την κατάσταση και σταδιακά η κανονικότητα επανέρχεται.
Σε ότι αφορά τη φονική φωτιά στο «Κ. Μαρούσης», δεκάδες μάρτυρες κατέθεσαν πως προκλήθηκε από ρίψη δακρυγόνου με τα ειδικά τουφέκια που διαθέτουν τα ΜΑΤ. Η υπηρεσιακή ΕΔΕ της αστυνομίας, ωστόσο έκλεισε την υπόθεση, κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς». Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, που ήρθε έξι χρόνια αργότερα, όμως, χαρακτήρισε την πυρκαγιά «βομβιστική ενέργεια» και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς, είτε σε ρίψη δακρυγόνων από τους αστυνομικούς, αφήνοντας ανοιχτό για πάντα το τι πραγματικά συνέβη εκείνο το μοιραίο απόγευμα.
Τέλος, αναφορικά με το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης Τεμπονέρα, ο δράστης Γιάννης Καλαμπόκας πρωτόδικα δικάστηκε στη Βόλο έχοντας ως δικηγόρους τρία στελέχη της παράταξης της ΝΔ, τον Απόστολο Ανδρεουλάκο, τον Κώστα Κωνσταντινίδη και τον Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο.
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό. Αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες. Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή.
Τελικά η ποινή του μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες και στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του.
Ακόμα και σήμερα ισχυρίζεται ότι είναι αθώος και πως δράστης της δολοφονίας Τεμπονέρα ήταν ο «συναγωνιστής του στην ΟΝΝΕΔ», Αλέκος Μαραγκός ο οποίος είχε απαλλαχθεί με βούλευμα πριν από το πρώτο δικαστήριο.
Δυστυχώς όλες αυτές οι προβλέψεις διαψεύστηκαν και, μάλιστα, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Όταν οι γιορτές έδωσαν τη θέση τους στους κανονικούς ρυθμούς η κατάσταση μύριζε και πάλι μπαρούτι. Η κατάληξη εκείνων των ημερών ήταν συνολικά πέντε άνθρωποι να
χάσουν τη ζωή τους και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να βιώσει μια μεγάλη πολιτική κρίση.
Ένας δολοφονημένος καθηγητής από μέλη της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος και τέσσερις νεκροί από μια πυρκαγιά που προκλήθηκε σε κεντρικό κατάστημα της Αθήνας κατά τη διάρκεια μιας από τις μαζικότερες και πλέον επεισοδιακές κινητοποιήσεις που γνώρισε ποτέ η πρωτεύουσα.
Οι πληγές εκείνων των ημερών έμειναν ανοιχτές για πολλά χρονιά ενώ ακόμα και σήμερα πολλές φορές και με διάφορες αφορμές έρχονται ξανά στην επιφάνεια ως επιχείρημα για πολιτική αντιπαράθεση.
Το πολυνομοσχέδιο που λίγο έλειψε να ρίξει μια κυβέρνηση
Στις 11 Απριλίου 1990 η χώρα αποκτά μέσα από πολλές περιπέτειες και μια μεγάλη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, νέα κυβέρνηση. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας δηλώνοντας αποφασισμένος να επιβάλει μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε διάφορους τομείς.
Παραδοσιακά, οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της Παιδείας χαρακτηρίζονται ως «νάρκες» για τις εκάστοτε κυβερνήσεις που προσπαθούν να τις επιβάλουν και εκείνη του Μητσοτάκη δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Υπουργός Παιδείας εκείνη την περίοδο ήταν ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ο οποίος το φθινόπωρο του 1990 ανακοινώνει πως θα καταθέσει άμεσα ένα πολυνομοσχέδιο που θα «ακουμπά» όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το πολυνομοσχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων: λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας σε λύκεια και γυμνάσια, έπαρση της σημαίας κάθε πρωί στα σχολεία και πολλά άλλα.
Το πολυνομοσχέδιο χαρακτηρίζεται άκρως συντηρητικό και αναχρονιστικό από την εκπαιδευτική κοινότητα η οποία εξαγγέλλει κινητοποιήσεις μέχρι την τελική απόσυρσή του.
Φοιτητές και μαθητές μπαίνουν στην πρωτοπορία αυτού του κινήματος και σχεδόν αμέσως ξεσπά ένα πρωτοφανές κύμα καταλήψεων. Είναι ενδεικτικό πως στις αρχές Νοεμβρίου πλέον, πάνω από το 70% των λυκείων και γυμνασίων της επικράτειας βρίσκονται υπό κατάληψη. Είναι η περίοδος που για πρώτη φορά το πανελλήνιο ακούει το όνομα Αλέξης Τσίπρας καθώς ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, τότε ήταν πρόεδρος του 15μελους συμβουλίου του σχολείου του αλλά και μέλος του συντονιστικού των καταλήψεων.
Παράλληλα, καθημερινές είναι και οι μαζικές πορείες και κινητοποιήσεις σχεδόν σε κάθε πόλη με τα επεισόδια και τις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας να μη λείπουν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βλέποντας τις διακοπές των Χριστουγέννων να πλησιάζουν, ευελπιστεί πως η κατάσταση θα εκτονωθεί.
Η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα
Δυστυχώς, ωστόσο, αποδείχθηκε πως η ελπίδα αυτή ήταν μάταια. Ακόμα και την περίοδο των εορτών πολλά σχολεία (1.800 από τα 3.014 σε ολόκληρη την Ελλάδα) έμειναν υπό κατάληψη συντηρώντας ένα κλίμα έντασης το οποίο έφερε μια πρωτοφανή έκρηξη βίας όταν η εορταστική περίοδος τελείωσε.
Στις 7 Ιανουαρίου, ημέρα επανέναρξης των μαθημάτων, η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Η ΟΛΜΕ καλεί σε κινητοποιήσεις καθώς υπάρχουν πληροφορίες πως ομάδες «αγανακτισμένων γονέων» μαζί με μέλη της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας θα επιχειρούσαν να σπάσουν όσες περισσότερες καταλήψεις μπορούσαν.
Επιπλέον, λάδι στη φωτιά ρίχνει και ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας ο οποίος ανακοινώνει πως όσοι μαθητές συμπληρώνουν 50 απουσίες εξαιτίας των καταλήψεων θα χάνουν το σχολικό έτος.
Την επόμενη ημέρα πραγματοποιούνται νέες καταλήψεις, νέα επεισόδια κατά τη διάρκεια πορειών ενώ ξεσπά και πολιτική κρίση με την αντιπολίτευση να ζητά την παραίτηση Κοντογιαννόπουλου.
Στην Πάτρα η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου καθώς από νωρίς το απόγευμα μια ομάδα περίπου 50 ΟΝΝΕΔιτών με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης και δημοτικό σύμβουλο της ΝΔ Ιωάννη Καλαμπόκα, οπλισμένη με λοστούς, σφυριά και άλλα αντικείμενα ξεκινά για να σπάσει την κατάληψη στο Πολυκλαδικό Λύκειο χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Στη συνέχεια κατευθύνεται στο σχολικό συγκρότημα «ΒΟΥΔ» και με διαδοχικές επιθέσεις προσπαθεί να ανοίξει το σχολείο. Στο πλευρό των μαθητών σπεύδουν γονείς και καθηγητές ενώ αίσθηση προκαλεί η απουσία της αστυνομίας παρά το γεγονός πως τα επεισόδια κρατάνε πάνω από τρεις ώρες!
Στις 11:30 το βράδυ σε μια από τις επιθέσεις ο Καλαμπόκας χτυπά με σιδερολοστό στο κεφάλι τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ), ο οποίος σε κωματώδη κατάσταση μεταφέρεται στο νοσοκομείο όπου τελικά θα αφήσει την τελευταία του πνοή το επόμενο πρωί.
Η φονική φωτιά στο πολυκατάστημα «Κ. Μαρούσης»
Η είδηση της δολοφονίας του καθηγητή στην Πάτρα μεταδίδεται με την ταχύτητα της αστραπής και πλέον η οργή της εκπαιδευτικής κοινότητας ξεχειλίζει. Πραγματοποιούνται πορείες στη διάρκεια των οποίων σημειώνονται συγκρούσεις, ενώ ειδικά στην Πάτρα τα επεισόδια είναι γενικευμένα.
Στην Αθήνα το μεγάλο ραντεβού δίνεται το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, 10 Ιανουαρίου. Υπολογίζεται πως πάνω από 80.000 διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί εκείνη την ημέρα στο κέντρο της πόλης. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει η πορεία η οργή ξεσπά και σημειώνονται τα πρώτα επεισόδια τα οποία γρήγορα γενικεύονται λαμβάνοντας μεγάλες διαστάσεις.
Νωρίς το απόγευμα τα επεισόδια εκτείνονται από την Ομόνοια μέχρι το Μοναστηράκι και από το Σύνταγμα μέχρι την γεωπονική σχολή. Στο στόχαστρο των διαδηλωτών μπαίνουν η βουλή, πολλές τράπεζες και βέβαια τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Πέτρες, ξύλα και μολότοφ από την μια πλευρά, εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χημικών από την άλλη.
Τίποτα και κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Αργά το απόγευμα μεγάλη πυρκαγιά ξεσπά στο πολυκατάστημα «Κ. Μαρούσης» στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους. Όταν περίπου τα μεσάνυχτα (και ενώ πλέον τα σχεδόν ολοήμερα επεισόδια έχουν τελειώσει) η φωτιά σβήνει οι πυροσβέστες εντοπίζουν νεκρούς από ασφυξία τον 32χρονο επιχειρηματία Περικλή Ρεπάπη, τον 57χρονο δικηγόρο Μανώλη Κοντόπουλο και τον 59χρονο χρυσοχόο Γιάννη Μεμετζίδη. Ένα ακόμα άτομο θα βρεθεί απανθρακωμένο αλλά η σωρός του δεν θα αναγνωριστεί ποτέ.
Την επόμενη ημέρα ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και νέος υπουργός Παιδείας ορκίζεται ο Γιώργος Σουφλιάς, ο οποίος ανακοινώνει την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου και την έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση. Η κίνηση αυτή εκτονώνει την κατάσταση και σταδιακά η κανονικότητα επανέρχεται.
Σε ότι αφορά τη φονική φωτιά στο «Κ. Μαρούσης», δεκάδες μάρτυρες κατέθεσαν πως προκλήθηκε από ρίψη δακρυγόνου με τα ειδικά τουφέκια που διαθέτουν τα ΜΑΤ. Η υπηρεσιακή ΕΔΕ της αστυνομίας, ωστόσο έκλεισε την υπόθεση, κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς». Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, που ήρθε έξι χρόνια αργότερα, όμως, χαρακτήρισε την πυρκαγιά «βομβιστική ενέργεια» και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς, είτε σε ρίψη δακρυγόνων από τους αστυνομικούς, αφήνοντας ανοιχτό για πάντα το τι πραγματικά συνέβη εκείνο το μοιραίο απόγευμα.
Τέλος, αναφορικά με το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης Τεμπονέρα, ο δράστης Γιάννης Καλαμπόκας πρωτόδικα δικάστηκε στη Βόλο έχοντας ως δικηγόρους τρία στελέχη της παράταξης της ΝΔ, τον Απόστολο Ανδρεουλάκο, τον Κώστα Κωνσταντινίδη και τον Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο.
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό. Αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες. Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή.
Τελικά η ποινή του μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες και στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του.
Ακόμα και σήμερα ισχυρίζεται ότι είναι αθώος και πως δράστης της δολοφονίας Τεμπονέρα ήταν ο «συναγωνιστής του στην ΟΝΝΕΔ», Αλέκος Μαραγκός ο οποίος είχε απαλλαχθεί με βούλευμα πριν από το πρώτο δικαστήριο.
Αναδημοσιεύουμε από την εξαιρετική δουλειά του eamgr.wordpress.com
Για 6 ολόκληρες μέρες οι φονιάδες κρύβονται με τη βοήθεια
της αστυνομίας, του προέδρου της ΝΟΔΕ Αχαΐας δικηγόρου Μαρινάκη και πολλών
επιφανών στελεχών, υπουργών και βουλευτών της κυβέρνησης. Μάλιστα ο Π.
Μαρινάκης, ως δικηγόρος της συμμορίας, δηλώνει ξεδιάντροπα «Παίρνω την ευθύνη
για την ΜΗ εμφάνιση του Καλαμπόκα και Σπίνου στη δικαιοσύνη!!»
Ο Μητσοτάκης «θυσιάζει» τον υπουργό παιδείας Κοντογιανόπουλο
και τον παραιτεί, αλλά διατηρεί τον νομάρχη του εγκλήματος Τάγαρη στη θέση του,
φοβούμενος, ότι αν γίνει αλλιώς, θα ξετυλιχτεί το κουβάρι του στυγερού
εγκλήματος.
Εκείνοι που έδωσαν το σύνθημα του θανάτου, δίνουν και το
σύνθημα της συγκάλυψης.
Όμως ο λαός και νεολαία είναι αποφασισμένοι όχι άλλη
πολιτική δολοφονία ατιμώρητη, στις σημαίες τους γράφουν του στίχους του Πάμπλο
Νερούντα
«Του προδότη που προχώρησε ως ετούτο το έγκλημα ζητώ την
τιμωρία.
Εκείνου που ‘δωκε το σύνθημα του θάνατου ζητώ την τιμωρία.
Εκείνων που προστατέψανε αυτό το έγκλημα ζητώ την τιμωρία.»
Δεκατρείς ολόκληρους μήνες κρατάει η ανάκριση!! για την
υπόθεση του Τεμπονέρα από τον ανακριτή Ευσταθίου.
Ένας από την δολοφονική συμμορία ο Α. Μαραγκός
αποφυλακίζεται , προκαλώντας βάναυσα το δημοκρατικό λαό.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στήνει εξεταστική επιτροπή στη Βουλή
για την υπόθεση. Μέλη της επιτροπής είναι οι Αχαιοί βουλευτές της Ν.Δ Ν.
Νικολόπουλος και Σπ. Σπηλιωτόπουλος. Αυτό μόνο αρκεί για να καταλάβουμε τι
πόρισμα μπορεί να βγάλει αυτή η επιτροπή.
Η δίκη των δολοφόνων του Τεμπονέρα μεταφέρθηκε 300 χιλιόμετρα
μακριά, στο Βόλο, από τον τόπο του εγκλήματος. Ότι δεν τόλμησε το κράτος και το
παρακράτος το 1963 στην υπόθεση του Γρηγόρη Λαμπράκη το πραγματοποίησε η
κυβέρνηση του Μητσοτάκη και το παρακράτος το 1992.
Μεθοδεύεται η ουσιαστική αθώωση των δολοφόνων.
Στέλνουν στο εδώλιο τον Καλαμπόκα και τη παρακρατική του
συμμορία μαζί με το νεκρό Νίκο Τεμπονέρα και τους συναγωνιστές του. Στη δίκη
του Βόλου οι μηχανορραφίες και οι μεθοδεύσεις συγκάλυψης έφτασαν σε επικίνδυνα
επίπεδα.
Βουλευτές, στελέχη της Ν.Δ και της ΟΝΝΕΔ γίνονται συνήγοροι
και μάρτυρες υπεράσπισης των δολοφόνων, παρεμβαίνουν ανοιχτά στη δικαστική
διαδικασία εκφοβίζοντας και τρομοκρατώντας.
Ένα παλλαϊκό, δημοκρατικό, προοδευτικό μέτωπο ορθώνεται
αποφασιστικά και συνεχόμενα απέναντι τους (παρά τις ηχηρές απουσίες κάποιων).
8χρόνια διαρκούν τα δικαστήρια (πρωτόδικα στο Βόλο και δυο
εφετεία στη Λάρισα) .
Το αίμα του Νίκου Τεμπονέρα νίκησε τους δολοφόνους του.
Καταδίκασε το δολοφόνο Καλαμπόκα σε ισόβια.
Ισόβια ήταν και παραμένει η καταδίκη τους στη συνείδηση του
λαού και της νεολαίας και των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας.
Τα σχέδια συγκάλυψης δεν πέρασαν, καταδικάστηκαν αμετάκλητα
στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας.
Καταδικάστηκαν γιατί απέτυχαν να απενεχοποιήσουν την
εγκληματική τους δράση, ώστε να μπορούν να την ενσωματώνουν και στο μέλλον στις
μεθόδους πολιτικής δράσης και καταστολής των αγώνων του λαού.
Η θυσία και το αίμα του Νίκου Τεμπονέρα δεν εξαργυρώνονται,
δεν ενεχυριάζονται σε καμιά σκοπιμότητα ανήκουν στο λαό και τους αγώνες του.
Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ- ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
29.12.08
Ο. Μ.
Νίκος Τεμπονέρας. Χρονικό της δολοφονίας. Αφιέρωμα στο νικηφόρο κίνημα των καταλήψεων.(Εικόνες, Κείμενο)
Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα…
Αρχή της δεκαετίας του ΄90 μετά από 2 χρόνια πολιτικής αστάθειας το πολιτικό σύστημα βρίσκει τον βηματισμό του. Ο Νεοφιλελευθερισμός επελαύνει σε όλα ταμέτωπα, Εργασιακό, Ασφαλιστικό, Παιδεία ανοίγονταςτο δρόμο για την ΝΕΟΚΑΤΟΧΙΚΗ Ελλάδα των μνημονίων του 2012. Η Κοινωνία της Εργασίας και της Γνώσης αντιστέκεται στα εργοστάσια, στις πλατείες και τους δρόμους,στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια.
Κράτος και Παρακράτος σε ένα μαύρο μέτωπο βάζουν σημάδι την ζωή και τη γνώση το χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη του ΄91.
Οι σιδηρολοστοί του Παρακράτους συντρίβουν το κρανίο του Νίκου Τεμπονέρα στη πόρτα του σχολείου. Νίκο Τεμπονέρα δεν δείλιασες, μπορεί να φοβήθηκες, αλλά δεν δείλιασες. Δεν δίστασες ούτε στιγμή, δεν είχες καιρό. Διάβηκες τη πύλη των οριζόντων. Η μαθητική εξέγερση υπερβαίνει τα εσκαμμένα,δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κυβέρνηση. Αρνείται ολοκληρωτικά άλλη μια σκοταδιστική «μεταρρύθμιση» στην παιδεία που προωθεί ο τότε υπουργός παιδείας Κοντογιαννόπουλος.
Εκατοντάδες γυμνάσια και λύκεια βρίσκονται σε κατάληψη. Καθημερινά γίνονται πορείες και διαδηλώσειςμε ένα αίτημα
«θέλουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία».“Αγώνας μαζικός, αγώνας διαρκείας είναι η απάντησηστον Υπουργό Παιδείας”.
Στην Πάτρα όλα σχεδόν τα λύκεια και τα γυμνάσια βρίσκονται σε κατάληψη Καθημερινά ο μαθητόκοσμος πλημμυρίζει τους δρόμους φωνάζοντας και τραγουδώντας:
«
Το σπίτι μου το άφησα τη μάνα μου παράτησα και ήρθα δω ν’ αγωνιστώ για τη παιδεία που αγαπώ»
Ταυτόχρονα γίνονται καταλήψεις στα ΤΕΙ και στα Πανεπιστήμια ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο του Κοντογιαννόπουλου για την Παιδεία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρά την ανησυχία της πιστεύει ότι μετά το χτύπημα της απεργίας των εκπαιδευτικών το καλοκαίρι (απεργία στις εξετάσεις), θα τα καταφέρει να «ξεμπερδέψει» με το κίνημα των καταλήψεων των μαθητών κυρίως και των φοιτητών. Εξάλλου έχει εξασφαλισμένη τη συναίνεση όλωντων κομμάτων. Αλληλεγγύη στον αγώνα των μαθητών εκφράζουν μέσα από κοινή συνέντευξη τύπου οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών ΔΟΕ – ΟΛΜΕ – ΟΙΕΛΕ.
Ο κυβερνητικός τύπος κάνει αγώνα δρόμου για να συκοφαντήσει τη μαθητική εξέγερση.Ο Κοντογιαννόπουλος απειλεί με χάσιμο της σχολικής χρονιάς δηλαδή ν’ αφήσει στην ίδια τάξη τα 2/3 των μαθητών!!! που συμμετέχουν στις καταλήψεις.Οι μαθητές στις 20 Δεκέμβρη, απαντάνε με μαζικά συλλαλητήρια σ’ όλη την Ελλάδα για συνέχιση του αγώνα και μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Η κυβέρνηση βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο «ανακατάληψης των σχολείων» σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Σαν ομάδα κρούσης χρησιμοποιεί «αγανακτισμένους πολίτες», δηλαδή την ΟΝΝΕΔ:
• προσπαθεί να εμπλέξει γονείς και καθηγητές μέσα από εγκυκλίους αλλά δεν τα καταφέρνει .
• τη Δευτέρα 7 Γενάρη αρχίζουν τα επεισόδια σε σχολεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης
• στην Αμαλιάδα «αγανακτισμένοι» πολίτες, δηλαδή Οννεδίτες καταλαμβάνουν το δημαρχείο και η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος στις 8/1/91 βάζει γραμμή
«εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Αμαλιάδα. Ανακαταλάβατε τα σχολεία. Καταλάβατε ακόμα και τα σπίτια των Μπαλωμένων» (ο τότε πρόεδρος της ΟΛΜΕ).
Στην Πάτρα η προετοιμασία ξεκίνησε από τις 22 Δεκέμβρη. Σε σύσκεψη της ΔΑΚΕ εκπαιδευτικών με τον υφυπουργό Παιδείας Μπεκίρη στο ξενοδοχείο «ΑΣΤΗΡ» ο Καλαμπόκας κάνει κριτική και διαμαρτύρεται γιατί δενχρησιμοποιείται συνολικά η ΟΝΝΕΔ!!! Και ο υφυπουργός – άκουσον – άκουσον – απαντάει:
«Δεν ήρθε ακόμα η ΩΡΑ ! Σύντομα θα σας αξιοποιήσουμε!!.»
8 Γενάρη 1991 έφτασε η ώρα της «αξιοποίησης» τηςΟΝΝΕΔ. Σε σύσκεψη των διευθυντών των σχολείων ο Νομάρχης Αχαΐας Τάγαρης δηλώνει:
«ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΚΑ- ΤΑΛΗΨΕΙΣ από οποιονδήποτε είναι ΝΟΜΙΜΕΣ.»
Ο κύβος ερρίφθη.
«Ξέρω ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια,στο μυαλό είναι ο στόχος,το νου σου ε!»
που έγραφε και η Κ. Γώγου. Οι μαθητικές καταλήψεις θα πνιγούν με κάθε τρόποέστω κι αν χρειαστεί να ματώσουν. Η ΟΝΝΕΔ αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά», να καθαρίσει τα σχολεία της Πάτρας.
Πραγματοποιούν σύσκεψη στα γραφεία της ΟΝΝΕΔ και σε απόλυτη συνεργασία με τοπικά στελέχη καιβουλευτές κανονίζουν τις λεπτομέρειες της επίθεσηςανακαταλήψης των σχολείων. Ρόπαλα, αλυσίδες, μαχαίρια και λοστάρια είναι τα όπλα τηςγνωστής τραμπουκικής συμ-μορίας των οννεδιτών.
Επικεφαλής τους είναι ο Δημοτικός σύμβουλος της Ν.Δ. Γιάννης Καλαμπόκας. Μαζί του ακόμη και νεοπροσληφθέντες δόκιμοι αστυνομικοί. Η επιχείρηση των τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ – συνοδεία ασφαλιτών – ξεκινάει από το Πολυκλαδικό όπου βρίσκονται και τα γραφεία της ΕΛΜΕ Αχαΐας, αλλά αποτυγχάνει. Επόμενος στόχος το σχολικό συγκρότημα της πλατείας ΒΟΥΔ, σήμερα σχολεία Νίκου Τεμπονέρα.
Κραδαίνοντας ρόπαλα, αλυσίδες και λοστάρια, εισβάλλουν μέσα στο σχολείο, ξυλοκοπούν τους μαθητές, ξυραφιάζουν τα χέρια του προέδρου του 15μελούς συμβουλίου Κώστα Σκρεμύδα. Οι μαθητές καλούν σε βοήθεια, το ίδιο οι γονείς και οι καθηγητές. Παρά τις συνεχόμενες εκκλήσεις, η Αστυνομία δεν εμφανίζεται!! Σαν να υπάρχει μια συμφωνία μυστική, ώστε να ολοκληρώσει η ΟΝΝΕΔ το σχέδιο ανακατάληψης με όποιο κόστος! Στο χώρο του σχολείου φτάνουν μαθητές, γονείς, καθηγητές, εργαζόμενοι.
Στο κάλεσμα των μαθητών ανταποκρίνεται – ως όφειλε – ο δήμαρχος της Πάτρας και η ΕΛΜΕ Αχαΐας. Ο Δήμαρχος, με κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας – μπαίνει στο σχολείο, καλεί τους ανακαταληψίες να αποχωρήσουν από το σχολείο και να σταματήσουν τις επιθέσεις ενάντια στους μαθητές.
Η συμμορία αρνείται πεισματικά, πιστή στις άνωθεν εντολές. Ο Δήμαρχος βγαίνει από το σχολείο και εκεί που ενημερώνει τους μαθητές, δέχονται νέα επίθεση από τους ανακαταληψίες με πέτρες, ξύλα και σίδερα. Φωνές, κραυγές, απειλές, εκτοξεύονται από τους τραμπούκους. Στη σιδερένια καγκελόπορτα του σχολείου εμφανίζεται ο αρχηγός της συμμορίας, Γ. Καλαμπόκας μαζί μετα πρωτοπαλίκαρά του, με υψωμένους τους σιδερολοστούς, δίνει το σύνθημα του θανάτου…
Ο Νίκος Τεμπονέρας βρίσκεται μπροστά στην πόρτα.
Ήταν η στιγμή, η μοιραία στιγμή συνάντησης με τους δολοφόνους του.Ο σιδηρολοστός του Καλαμπόκα υψώνεται και χτυπά ανελέητα.Ο Νίκος, ο δάσκαλος Τεμπονέρας, καταρρέει, πέφτει στο έδαφος …Το λοστάρι υψώνεται και ξαναχτυπάει. Το αποτέλεσμαέπρεπε να είναι σίγουρο. Ο Νίκος Τεμπονέρας από κείνη τη στιγμή είναι ουσιαστικά νεκρός.!
«…Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει.Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα.Έβλεπα τώρα, πόσα κρυμμένα τιμαλφήέπρεπε να σώσωΠόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στιςφλόγες…»
Η είδηση απλώνεται σαν κεραυνός σ’ ολόκληρη τηνπόλη, σ’ ολόκληρη τη χώρα. Ο καθηγητής Ν. Τεμπονέρας μεταφέρεται στο νοσοκομείο με το αυτοκίνητο του δήμαρχου. Οι αυτόπτες μάρτυρες θα δηλώσουν κατηγορηματικά στην ανάκριση:
«…Είδα τον Καλαμπόκα με σιδερένιο λοστό να χτυπάτο κεφάλι του Τεμπονέρα…»
Η ιατροδικαστική έκθεση αργότερα θα περιγράψειμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα χτυπήματα. Ένα καινούργιο στυγερό πολιτικό έγκλημα έχει συντελεστεί από το παρακράτος με τη βοήθεια και την ανοχή του κράτους.
Κράτος και Παρακράτος συσκέπτονται χωρίς ελπίδα για τηνσυγκάλυψη της πολιτικής δολοφονίας.
Το βράδυ φτάνειστην Πάτρα ο γραμματέας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης Κουτελιδάκης και μαζί μετο Νομάρχη Αχαΐας Τάγαρη και τον αστυνομικό διευθυντή Μπάδα αμπαρώνονται στα γραφεία της Αστυνομικής διεύθυνσης. Στόχος είναι: να συγκαλυφθεί το έγκλημα, να καλυφτούν όλοι, φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί. Ο λαός και η νεολαία αγρυπνά, μια αυθόρμητη πορεία, ξεκινά από το νοσοκομείο Άγιος Αντρέας. Φτάνει στη Νομαρχία και στην αστυνομική διεύθυνση όλοι με ένα στόμα μια φωνή φωνάζουν το σύνθημα:
«Νομάρχη – Καλαμπόκα – φασίστες δολοφόνοι», “Ενας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα”
Οι δολοφόνοι φυγαδεύονται μαζί με το ματωμένο λοστάρι. Η αστυνομία παρά τις συγκεκριμένες καταγγελίες εκείνης της νύχτας για το ποιος σκότωσε τον Νίκο μέ-νουν απαθείς και δίνουν χρόνο στους δολοφόνους να κρυφτούν. Από εκείνο το βράδυ στις 8 Γενάρη η Πάτρα, η Ελλάδα ολόκληρη βρίσκεται σε διαρκή διαδήλωση καταδίκης της κυβέρνησης που σε αγαστή συνεργασία μετο παρακράτος δολοφονεί.
Πραγματικές μάχες στους δρόμους της Πάτρας ενώ η αστυνομία προσπαθεί ναπνίξει τους διαδηλωτές με τα δακρυγόνα. Λαός και νεολαία πεισμώνουν και βγαίνουν ξανά και ξανά στους δρόμους. Στην Αθήνα τα χημικά της ΕΛΑΣ πέφτουν μέσα στο κατάστημα Κ. Μαρούσης με αποτέλεσμα να πιάσει φωτιά και να καούν 4 άνθρωποι. Η κηδεία του αγωνιστή δάσκαλου Νίκου Τεμπονέρα γίνεται ποτάμι λαϊκής οργής που κατεβαίνει στους δρόμους της Πάτρας. Δάκρυα και γροθιές γίνονται ένα.
«…Κυλάει το αίμα σκέπασε τον ήλιο και ο χάρος εροβόλαγε Σφαλούν τα μάτια και οι καρδιές Σφαλούν τα παραθύρια…Νίκο Τεμπονέρα ΖΕΙΣ!!»
Φωνάζουν οι μαθητές σου, η νεολαία, ο λαός ολάκερος. Ο Νίκος προστίθεται απ΄τη νεολαία στην ατέλειωτη σειρά μαρτύρων και οδηγών του λαού μας. Για 6 ολόκληρες μέρες οι φονιάδες κρύβονται με τη βοήθεια της αστυνομίας, κυβερνητικών και κομματικών στελεχών της Ν.Δ. για να μεθοδευτεί η γραμμή συγκάλυψης που ξεκίνησε μαζί με το έγκλημα. Ο Μητσοτάκης «θυσιάζει» τον υπουργό Παιδείας Κοντογιανόπουλο και τον παραιτεί, αλλά διατηρεί τον νομάρχη του εγκλήματος Τάγαρη στη θέση του, φοβούμενος, ότι αν γίνει αλλιώς, θα ξετυλιχτεί το κουβάρι του στυγερού εγκλήματος.
Εκείνοι που έδωσαν το σύνθημα του θανάτου, δίνουν και το σύνθημα της συγκάλυψης.
Όμως ο λαός και νεολαία είναι αποφασισμένοι όχι άλλη πολιτική δολοφονία ατιμώρητη, στις σημαίες τους γράφουν του στίχους του Πάμπλο Νερούντα:
«Του προδότη που προχώρησε ως ετούτο το έγκλημα ζητώ την τιμωρία. Εκείνου που ‘δωκε το σύνθημα του θάνατου ζητώ την τιμωρία. Εκείνων που προστατέψανε αυτό το έγκλημα ζητώ την τιμωρία.»
Δεκατρείς ολόκληρους μήνες κρατάει η ανάκριση!! για την υπόθεση του Τεμπονέρα από τον ανακριτή Ευσταθίου.
Η δολοφονική συμμορία σταδιακά αποφυλακίζεται,προκαλώντας βάναυσα το δημοκρατικό λαό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στήνει εξεταστική επιτροπή στη Βουλή για την υπόθεση. Μέλη της επιτροπής είναι και οι Αχαιοί βουλευτές της Ν.Δ. Αυτό μόνο αρκεί για να καταλάβουμε τι πόρισμα μπορεί να βγάλει αυτή η επιτροπή.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις του λαού συνεχίζονται σταθερά αποκαλύπτοντας και ματαιώνοντας κάθε επιχείρηση συγκάλυψης. Επιβάλλεται τελικά το ξεκίνημα της δίκης λίγες μέρες μόνο πριν εξαντληθεί το 18μηνο. Όμως η δίκη των δολοφόνων του Τεμπονέρα μεταφέρθηκε 300 χιλιόμετρα μακριά, στο Βόλο, από τον τόπο του εγκλήματος. Ότι δεν τόλμησε το κράτος και το παρακράτος το 1963 στην υπόθεση του Γρηγόρη Λαμπράκη το επιχείρησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το Παρακράτος το 1992.
Μεθοδεύεται η ουσιαστική αθώωση των δολοφόνων. Στέλνουν στο εδώλιο τον Καλαμπόκα και τη παρακρατική του συμμορία μαζί με το νεκρό Νίκο Τεμπονέρα και τους συναγωνιστές του.
Στη δίκη του Βόλου οι μηχανορραφίες και οι μεθοδεύσεις συγκάλυψης έφτασανσε επικίνδυνα επίπεδα. Βουλευτές, στελέχη της Ν.Δ και της ΟΝΝΕΔ γίνονται συνήγοροι και μάρτυρες υπεράσπισης των δολοφόνων, παρεμβαίνουν ανοιχτά στη δικαστική διαδικασία εκφοβίζοντας και τρομοκρατώντας. Ένα παλλαϊκό, δημοκρατικό, προοδευτικό μέτωπο ορθώνεται αποφασιστικά και συνεχόμενα απέναντι τους (παρά τις ηχηρές απουσίες κάποιων). Oκτώ χρόνια διαρκούν τα δικαστήρια (πρωτόδικα στο Βόλο και δυο εφετεία στη Λάρισα) .
Το αίμα του Νίκου Τεμπονέρα νίκησε τους δολοφόνους του.
Καταδίκασε το δολοφόνο Καλαμπόκα σε ισόβια. Ισόβια ήταν και παραμένει η καταδίκη τους στη συ-νείδηση του λαού και της νεολαίας και των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας.Τα σχέδια συγκάλυψης δεν πέρασαν, καταδικάστηκαν αμετάκλητα στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας.
Καταδικάστηκαν γιατί απέτυχαν να αποεχοποιήσουν την εγκληματική τους δράση, ώστε να μπορούν να την ενσωματώνουν και στο μέλλον στις μεθόδους πολιτικής δράσης και καταστολής των αγώνων του λαού.
ΓΕΝΑΡΗΣ του 2012.
Κρατάμε το χέρι του Νίκου Τεμπονέρα και συνεχίζουμε ενάντια στη ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, την εξαθλίωση, το Φασισμό, των Κουίσλιγκς. Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ. Το ΟΧΙ του Νίκου Τεμπονέρα στην πόρτα του σχολείου δείχνει το δρόμο
ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
ΕΑΜ
http://eamgr.wordpress.com/
Φθινόπωρο 1990 : τεράστια συλλαλητήρια μαθητών και φοιτητών ενάντια στο πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου
καταλήψεις διαρκείας σε σχολεία και σχολές από τον Οκτώβρη του 1990
το μπλοκ της Ιατρικής
Κατάληψη ΑΣΟΕΕ : Ενάντια στο μέλλον που υπόσχονται αυτοί που ρήμαξαν το παρόν και το παρελθόν μας
Διεκδικούμε τη ζωή : πανό στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ
Ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας είναι νεκρός. Οι φοιτητικές καταλήψεις λαμβάνουν το παραπάνω φαξ από το ΤΕΙ Πάτρας
Η κηδεία του αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα
Το πανό της ΑΣΚΤ : «και ξαφνικά τα θυμηθήκαμέ όλα, ακόμα κι αυτά που γίνανε πριν γεννηθούμε, στην Πάτρα ήταν όλοι εκεί, οι Χίτες, οι δοσίλογοι, οι παρακρατικοί, όλο το αφάν γκατέ της εθνικής μαγκιάς. Από εμάς θα λάβουν ό,τι τους αξίζει»
Το πλήθος μουτζώνει έξω από τη Βουλή…
Η εκπαιδευτική κοινότητα συγκλονίζεται. Ο λαός βγαίνει στους δρόμους. Η μάχη της παιδείας παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά. Τεράστια συλλαλητήρια γίνονται σε όλη τη χώρα. Πάνω από 100.000 διαδηλωτές στην Αθήνα. Μαζικές συγκρούσεις των διαδηλωτών με τα ΜΑΤ
Ασφαλίτης σημαδεύει με τουφέκι δακρυγόνου τους διαδηλωτές σε ευθεία βολή
Την πρώτη μέρα των συγκρούσεων, από ρίψη δακρυγόνου θα καεί το κτίριο «Κ.Μαρούσης» με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 4 άνθρωποι
Ακολουθούν φαξ από την επικοινωνία των φοιτητικών καταλήψεων
Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ολόκληρο το διήμερο στις 10 και 11 Γενάρη. Το πολυνομοσχέδιο αποσύρεται και ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται από το Υπουργείο Παιδείας. Οι νόμοι καταργούνται στους δρόμους του αγώνα…
http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/01/video_9.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου