Απέναντι στο μεγαλύτερο, ίσως, σκάνδαλο της μεταπολίτευσης βρίσκονται οι Οικονομικοί Εισαγγελείς, αναφορικά με τα θαλασσοδάνεια που έπαιρναν τα κόμματα το προηγούμενο διάστημα και χαρακτηρίζουν τον τεράστιο βαθμό διαφθοράς του παλιού πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε τη χώρα για δεκαετίες.
Οι Εισαγγελείς αποφάσισαν χθες την κλήτευση, ως υπόπτων, τραπεζικών στελεχών και καθ’ ύλιν (παλαιότερα) αρμοδίων εκπροσώπων των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΚΚΕ, στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης για τις δανειοδοτήσεις των κομμάτων από το 2000 μέχρι και το 2011.
Σύμφωνα με πληροφορίες στο «μικροσκόπιο» των Εισαγγελέων – για την απόδοση ή μη ευθυνών – στην υπόθεση δεν είναι τόσο τα ποσά, αλλά ο τρόπος με τον οποίο δίνονταν τα εν λόγω δάνεια και φυσικά οι εγγυήσεις με τις οποίες πιστώθηκαν τα χρήματα στα κόμματα.
Στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία αποδεικνύουν ότι τα δάνεια των κομμάτων δίνονταν με μοναδική εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση τους μέχρι το 2020! Το καλύτερο της υπόθεσης είναι ότι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έβαζαν «ενέχυρο» την μελλοντική επιχορήγηση τους με ποσοστά περίπου της τάξεως του 40%. Δηλαδή, υπολόγιζαν ότι μέχρι το 2020 ο ελληνικός λαός θα τους ψηφίζει με τον ίδιο τρόπο που τους ψήφιζε τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Οι μελλοντικές αυτές επιχορηγήσεις έμπαιναν, μάλιστα, «ενέχυρο» όχι σε μία τράπεζα, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά σε όλες μαζί, προκειμένου να βάλουν στα ταμεία τους όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα.
Πρόκειται για περίπου 530 εκατ. ευρώ σε ό,τι αφορά στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κι άλλα 8 εκατ. ευρώ στο ΚΚΕ, το οποίο, όμως, φαίνεται ν’ αποπληρώνει κανονικά τις δόσεις του.
Φωτογραφικός νόμος «έθαψε» την υπόθεση
Δεν είναι η πρώτη φορά που η υπόθεση των θαλασσοδανείων των κομμάτων έρχεται στην επιφάνεια. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2013, όταν ο επίκουρος εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος, Γιώργος Καλούδης, εισηγήθηκε ονομαστικά την απόδοση κακουργηματικών κατηγοριών σε βάρος τραπεζικών στελεχών και πολιτικών – κομματικών παραγόντων.
Πώς απάντησε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου; Έναν μήνα μετά (7 Απριλίου 2013) εισήχθη αιφνιδίως τροπολογία στον αναπτυξιακό νόμο 4146/2013 «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις και άλλες διατάξεις», με την οποία απαλλάσσονταν ευθυνών οι πρόεδροι, τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων και τα τραπεζικά στελέχη που υπέγραψαν τις χρηματοδοτήσεις αυτές, που δόθηκαν την περίοδο 2000-2011, «με μοναδική διασφάλιση τις κρατικές επιχορηγήσεις έως το 2020».
Το εν λόγω άρθρο (78) αναφέρει συγκεκριμένα: «Δεν συνιστά απιστία κατά την έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο, τα μέλη του Δ.Σ. και τα στελέχη των τραπεζών η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο, καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και
β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος».
Η υπόθεση επανήλθε στα χέρια των Εισαγγελέων στα τέλη του 2017 οπότε και διαβιβάστηκε το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής και έτσι η έρευνα ξεκίνησε και πάλι για να φτάσουμε σήμερα στις κλητεύσεις που προαναφέραμε.
Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.altsantiri.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου