Mια αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο τέλος της τριτολογίας του στη Βουλή κατά τη συζήτηση ερώτησης του Αλέξη Τσίπρα για τα εργασιακά, έδωσε και το στίγμα της αντιπαράθεσης στη Βουλή.
Ο Πρωθυπουργός, βλέποντας τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ομολογουμένως, σε «φόρμα» και την κοινοβουλευτική του ομάδα συσπειρωμένη, έκανε ένα απολύτως άστοχο σχόλιο - ατυχές και ψευδές - υποστηρίζοντας ότι στο δικό του πολιτικό χώρο όταν κάποιος χάνει εκλογές,
παραιτείται. Άτυχές γιατί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί τις ηγετικές ικανότητες του Αλέξη Τσίπρα και επιπλέον γιατί στην παρούσα φάση η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνυφασμένη με τα "άστρο' του. Αλλά και ψευδές, γιατί στον πολιτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας, τα πράγματα δεν γίνονται όπως ισχυρίστηκε: Ούτε ο Αντώνης Σαμαράς παραιτήθηκε όταν έχασε εκλογές το Γενάρη του 2015, ούτε στη συνέχεια ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που διεκδικούσε την ηγεσία, ούτε το 2000 ο Κ. Καραμανλής ενώ ο Μιλτιάδης Έβερετ, είχε παραιτηθεί, προσωρινά μόνο, για να επανέλθει και να διεκδικήσει εκ νέου την Προεδρία το 96-97. Αλλά ούτε ο πατέρας του όταν έχασε τις εκλογές του 1985...
Επιδίωξη του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν να αφήσει αιχμές για τις εσωκομματικές τριβές στον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο των διαδικασιών για τον μετασχηματισμό του κόμματος. Ωστόσο, μέσω της δήλωσης, αναδεικνύεται και η μίχεια επιθυμία του ίδιου αλλά και της ΝΔ: Να απαλλαγούν από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή και η αντιπαράθεση των δύο πολιτικών αρχηγών εξηγεί σε κάποιο βαθμό το «γιατί» και υπενθυμίζει και τους λόγους για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγε κάθε τηλεοπτική μονομαχία προεκλογικά.
Όμως την αντιπαράθεση στη Βουλή δεν μπορεί να την αποφύγει, όσο κι αν περιοριστούν οι εμφανίσεις του. Οι υπερβολικοί επικοινωνιακοί ελιγμοί της ΝΔ, οι φιέστες, οι στημένες φωτογραφίες και οι διαρκείς και προβεβλημένες διακοπές του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι χρήσιμοι αν δεν σου γυρίσουν «μπούμερανγκ», όμως η κατεξοχήν πολιτική βρίσκεται στο κοινοβούλιο, και σε αυτό το γήπεδο όπως έχει αποδειχτεί επανειλημμένα υπερέχει ο αντίπαλος. Πόσο μάλλον όταν τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής δεν βοηθάνε.
Εξάλλου, τα εργασιακά, για τα οποία έγινε η συζήτηση στη Βουλή, είναι ένα πεδίο προνομιακό για το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος άφησε ένα συνεπές κυβερνητικό στίγμα και χειροπιαστά αποτελέσματα, σε αντίθεση με τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που εξαπατώντας με τις προεκλογικές δεσμεύσεις περί μεγάλων αυξήσεων του κατώτατου μισθού κ.α.., επανήλθε στην εξουσία ως «οδοστρωτήρας», όπως υπενθύμισαν και οι απολυμένοι που ήταν στα θεωρία της Βουλής. Είναι δηλαδή το πεδίο όπου ο Τσίπρας συναντιέται και πάλι με την κοινωνική πλειοψηφία που τον ανέδειξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου