Ο μόνιμος εκπρόσωπος της Τεχεράνης στον ΟΗΕ, Amir Said Iravani, αρνήθηκε επισήμως αυτή την αναφορά - λένε ότι δεν υπήρξαν επαφές μεταξύ των δύο κρατών μετά την επίθεση στην αμερικανική βάση.
Είναι αλήθεια ότι αργότερα πρόσθεσε ότι οποιαδήποτε επίθεση στο Ιράν δεν θα μείνει ατιμώρητη.
Και αυτό σαφώς δεν είναι μια διάψευση μετά την οποία ο Λευκός Οίκος μπορεί να αναπνεύσει εύκολα. Σημαία των ΗΠΑ - RIA Novosti, 1920, 31/01/2024 Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να λιμοκτονήσουν εκατομμύρια ανθρώπους για να ενοχλήσουν τη Ρωσία Χθες, 08:00 Πώς βρέθηκε η Ουάσιγκτον στην απίστευτα λεπτή γραμμή που τη χωρίζει από την επόμενη σύγκρουση;
Ο τυπικός λόγος ήταν μια επίθεση σε αμερικανική βάση στη Μέση Ανατολή, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τριών Αμερικανών στρατιωτών.
Τέτοιες επιθέσεις έχουν γίνει σύνηθες φαινόμενο στην περιοχή—τους τελευταίους μήνες, υπήρξαν μιάμιση παρόμοιες περιπτώσεις, με περισσότερους από εκατό Αμερικανούς τραυματίες. Ωστόσο, μέχρι την περασμένη Κυριακή δεν υπήρξαν θύματα.
Αλλά καθώς χύθηκε αίμα, πολλοί πολιτικοί στην Ουάσιγκτον ζήτησαν εκδίκηση, που κυμαίνονταν από απεργίες αναμέτρησης έως μια ευρείας κλίμακας εισβολή. Και στον Λευκό Οίκο δίστασαν, αναγκάζοντας την γραμματέα Τύπου Karine Jean-Pierre να πάρει το ραπ, η οποία κατάφερε να αποσπάσει κάτι στο πνεύμα των «συλλυπητηρίων στις οικογένειες εκείνων που αγωνίστηκαν για τη διοίκησή μας», το οποίο προκάλεσε άλλο ένα σκάνδαλο. Στη συνέχεια, ένας άλλος εξαιρετικός δεξιοτέχνης των λέξεων, ο ίδιος ο Τζόζεφ Μπάιντεν, χρειάστηκε να βρει δικαιολογίες. Και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ άφησε να εννοηθεί πολύ διαφανώς σε όλα τα «γεράκια» ότι οι φιλοδοξίες τους ήταν μάταιες. "Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας στη Μέση Ανατολή. Δεν είναι αυτό που ψάχνω". Αλλά υποσχέθηκε να τα βάλει με τους επιθετικούς.
Οι λόγοι της επιφυλακτικότητας είναι κατανοητοί. Πρώτον, εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το ποια αμερικανική βάση δέχθηκε επίθεση: Η Ουάσιγκτον επιμένει ότι μιλάμε για τον Πύργο 22, που βρίσκεται στην Ιορδανία, και η ίδια η Ιορδανία ισχυρίζεται ότι η επίθεση έπληξε αυτήν που βρίσκεται πολύ κοντά - αλλά ήδη στο συριακό έδαφος - το αλ- Τανφ βάση.
Και εδώ, φυσικά, υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά: στην Ιορδανία, οι αμερικανικές εγκαταστάσεις βρίσκονται στο πλαίσιο μιας διμερούς συνθήκης, επομένως, από την άποψη του διεθνούς δικαίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάθε δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Οι Αμερικανοί βρίσκονται στη Συρία με δική τους ιδιοτροπία, επομένως είναι προβληματικό να παρουσιάζονται οι επιθέσεις από οποιαδήποτε πλευρά (η Τεχεράνη ισχυρίζεται ότι δεν συμμετείχε σε αυτό που συνέβη) ως επιθετικότητα. Και αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Η Ουάσιγκτον φοβάται να παραδεχτεί ότι δεν είναι έτοιμη για πόλεμο με το Ιράν. Τα τελευταία 80 χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν άμεσο στρατιωτικό αντίπαλο αυτού του επιπέδου: μια χώρα 90 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία, κατά τη διάρκεια 45 ετών υπό κυρώσεις, κατάφερε να αναπτύξει τη δική της παραγωγή όπλων στις πιο προηγμένες περιοχές (π.χ. για παράδειγμα, UAV και υπερηχητικά), καλλιέργησε ένα ανεπτυγμένο δίκτυο πληρεξουσίων σε ολόκληρη την περιοχή και έναν ισχυρό στρατό - αυτός είναι πραγματικά ένας αντίπαλος που πρέπει να φοβόμαστε.
Ούτε το Αφγανιστάν ούτε το Ιράκ είχαν τέτοιες δυνατότητες, αλλά ακόμη και σε αυτές τις χώρες τα πράγματα δεν ήταν τόσο ρόδινα για τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο είχε σχεδιάσει ο Λευκός Οίκος.
Η γενική κατάσταση στη Μέση Ανατολή προσθέτει επιπλέον προβλήματα στους Αμερικανούς: εκτός από τις σχεδόν καθημερινές επιθέσεις σε στρατιωτικούς στόχους, εμπορικά πλοία και πολεμικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα απειλούνται - αυτή τη φορά από τους Χούτι της Υεμένης. Ο Ανσάρ Αλλάχ, παρά τους συνεχιζόμενους βομβαρδισμούς της Υεμένης, συνεχίζει να απαιτεί τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.
Είναι σημαντικό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, που βομβαρδίζουν την ίδια Υεμένη, απαιτούν επίσης τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου.
Και αυτός, με τη σειρά του, συνεχίζει να δηλώνει ότι η επιχείρηση Iron Swords θα πραγματοποιηθεί μέχρι τη νίκη. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι ο Νετανιάχου έκανε μια τέτοια ρητορική σχεδόν αμέσως μετά τις συνομιλίες του επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς στο Παρίσι με εκπροσώπους του Ισραήλ, της Αιγύπτου και του Κατάρ, μετά τις οποίες τα ΜΜΕ άρχισαν να αναφέρουν την πιθανότητα ανακωχής μεταξύ Τελ Αβίβ και Χαμάς.
Και κυριολεκτικά αμέσως αφού ο Νετανιάχου έδειξε το επιδεικτικό «fi» του στην Ουάσιγκτον, ένα άρθρο του Μπερνς εμφανίστηκε στο αμερικανικό περιοδικό Foreign Affairs, το οποίο, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι το κλειδί για την ασφάλεια του Ισραήλ και της περιοχής είναι οι σχέσεις με το Ιράν. Είναι δύσκολο να καταλήξουμε σε μια πιο διαφανή υπόδειξη προς το Τελ Αβίβ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Ιράν, προφανώς, δόθηκε προσοχή και σε αυτό το άρθρο. Η Kataib Hezbollah, μια από τις πιο δραστήριες φιλοϊρανικές ομάδες που οργάνωσαν επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις, δήλωσε ότι έκανε προσωρινό διάλειμμα.
Τώρα ο λόγος παραμένει στην Ουάσιγκτον, η οποία, αφενός, είναι υποχρεωμένη να δείξει στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι οι δολοφόνοι των Αμερικανών στρατιωτών δεν θα ξεφύγουν από τον απολογισμό και, αφετέρου, να μην προκαλέσει έναν πόλεμο που θα μπορούσε να γίνει αφόρητος βάρος για αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου