Οι τρεις θερμές εβδομάδες του Ιουνίου-Ιουλίου 2004 κράτησαν..
όσο ένα μακρύ παραμύθι με τους Έλληνες να ονειρεύονται, να ελπίζουν, να γιορτάζουν. Τα όσα διαδραματίστηκαν στα γήπεδα της Πορτογαλίας συνέθεσαν μια τεράστια επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας αλλά και της χώρας μας.
Εκείνες τις ημέρες αναδύθηκαν στο προσκήνιο- εκτός από τους πρωταγωνιστές- πρόσωπα τα οποία ταυτίστηκαν με το μέσο Έλληνα και Ελληνίδα που βρισκόταν σε ένα ατελείωτο μεθύσι ευτυχίας και υπερηφάνειας.
Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε τη διαφήμιση με τον Έλληνα «Σάββα» που έπινε τον καφέ του στην πολυσύχναστη πλατεία Rossio μένοντας σε μια σκηνή και πανηγυρίζοντας παθιασμένα για την Εθνική ομάδα. Ή τον Γιώργο Χελάκη με τις παθιασμένες περιγραφές του από το ραδιόφωνο.
Τα δυο αυτά πρόσωπα που ταυτίστηκαν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, με το χρυσό Euro του 2004 μίλησαν στο protothema.gr για εκείνες τις ένδοξες ημέρες.
«Εκείνο που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όλη αυτή η χαρά και ευτυχία που νιώθαμε. Θυμάμαι που σε κάθε νίκη της Εθνικής βγαίναμε στους δρόμους με σημαίες και χορεύαμε, φωνάζαμε ήταν κάτι το απίστευτο» λέει ο Σάββας Πούμπουρας ο οποίος ήταν και το πρόσωπο της γνωστής διαφήμισης της NOVA με το αλησμόνητο «Σάββα καφέ»!
«Δεν θα ξεχάσω επίσης το γεγονός ότι όταν πήραμε το κύπελλο έφυγα με τους φίλους μου από την Αγία Παρασκευή και πήγαμε στην Ομόνοια να πανηγυρίσουμε. Αναποδογυρίσαμε αυτοκίνητα, χορεύαμε όλο το βράδυ και φωνάζαμε συνθήματα».
Σήμερα ο Σάββας Πούμπουρας είναι παρουσιαστής στον ΑΝΤ1 σε εκπομπές που έχουν να κάνουν με πρωτότυπα αστεία, όπως ήταν και «Η οικογένεια της συμφοράς». Ο ίδιος είναι πρόθυμος και πάλι να παίξει σε διαφήμιση που θα αφορά το Euro. «Αν υπάρξει ένα concept το οποίο να μου ταιριάζει όπως το Σάββα καφέ τότε φυσικά θα ήθελα να το ξανακάνω. Φυσικά τότε κανείς δεν με ήξερε γιατί ήμουν βαμμένος με τα χρώματα της Εθνικής και έτσι δεν με αναγνώριζαν»
Από την πλευρά του ο αθλητικογράφος Γιώργος Χελάκης μιλώντας στο protothema.gr θυμάται τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε στο EURO. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως μετά τον τελικό διανύσαμε μια μεγάλη απόσταση με τα πόδια με μια παρέα δημοσιογράφων και περνούσαμε από κάτι φτωχογειτονιές εκεί ήταν κάποια παιδάκια και είδαμε τον Ρουί Κόστα να κρατά ένα παιδάκι 6-7 ετών και ήταν και οι γονείς του και προσπαθούσε ο Κόστα να παρηγορήσει περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδάκια».
Η περιγραφή του Γιώργου Χελάκη ήταν τόσο παθιασμένη που πολλοί τηλεθεατές έκλειναν τον ήχο από την τηλεόρασή τους και δυνάμωναν το ραδιόφωνο για να τον ακούσουν να περιγράφει τα γκολ του Καραγκούνη, του Βρύζα, του Δέλλα και του Χαριστέα. «Θυμάμαι επίσης ότι έλεγα στην οικογένειά μου ότι μετά τον αγώνα με τη Ρωσία θα επιστρέψω, αλλά το ίδιο έλεγα και όταν θα παίζαμε με τη Γαλλία. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα κέρδιζε και θα προχωρούσε η Εθνική και ευτυχώς διαψεύστηκα. Όσο για τις περιγραφές μετά από κάθε αγώνα έρχονταν άλλοι δημοσιογράφοι από ξένα μέσα και με ρωτούσαν τι έλεγα και φώναζα και περιέγραφε έτσι, τους έκανε μεγάλη εντύπωση».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου