Αφορμή ήταν η πρόσφατη έκθεση της ΕΚΤ που παρουσιάζει τα γερμανικά νοικοκυριά φτωχότερα από αυτά των Ελλήνων και των Κυπρίων. Οταν η Μέρκελ πήγε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2012, στο Σύνταγμα μεταξύ άλλων την περίμενε ένας περιποιημένος ηλικιωμένος κύριος, με κουρεμένο μουστάκι και φρεσκοσιδερωμένο παντελόνι, αλλά και ένα πλακάτ σε ύφος που δεν ταίριαζε με την εικόνα του: «Φύγε από τη χώρα μας, σκύλα», γράφει το Spiegel περιγράφοντας το περιστατικό.
Υπάρχει όμως μία άλλη εικόνα της Γερμανίας, αντιτείνει το Spiegel, αυτή της έκθεσης της ΕΚΤ. Σε επίπεδο διαθέσιμων περιουσιακών στοιχείων, η Κύπρος είναι δεύτερη στην ΕΕ με 671.000 ευρώ ανά οικογένεια, ακολουθούν μεταξύ άλλων Ισπανία και Ιταλία και η Γερμανία έπεται, αρκετά χαμηλότερα, με μόλις 195.000 ευρώ. Παρά ταύτα, η Κύπρος θα πάρει 10 δισ. ευρώ από τον Μηχανισμό Σταθερότητας. Η Γερμανία εγγυάται ήδη περίπου 100 δισ. ευρώ δανείων σε προβληματικές χώρες και εάν μπουν σε Μνημόνιο και άλλες μεγάλες χώρες, αντί να εισφέρουν, οι υποχρεώσεις της μπορεί να φτάσουν ως τα 509 δισ., όπως εκτιμά η Γερμανική Ενωση Φορολογούμενων.
Το Spiegel δεν παραλείπει να... απολογηθεί για την στάση των Γερμανών με «περίεργες»αναφορές στην πρόσφατη Ιστορία των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Οπως λένε οι συντάκτες του, οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης είτε νίκησαν (όπως π.χ. η Γαλλία) είτε έμειναν ουδέτερες (όπως η Ισπανία). Κατά συνέπεια, οι πολίτες τους μπόρεσαν να συσσωρεύσουν πλούτο, όπως υποστηρίζουν. Το Spiegel δεν αναφέρεται στις κατεστραμένες υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό σε όποια χώρα πέρασαν οι Ναζί, αλλά υποστηρίζει ότι με την ήττα χάθηκαν οι «αποταμιεύσεις ενός ολόκληρου Εθνους», χωρίς βέβαια να προσθέτει και τα αναγκαστικά δάνεια που χορήγησε η Ελλάδα και άλλες κατεχόμενες χώρες...
Αντίθετα, στοχοποιεί τον Ελληνα δημόσιο υπάλληλο που έχει περιουσία στον τόπο του: «Πάρτε για παράδειγμα τον Δημήτρη, κάτοικο Κρήτης», αναφέρει το κείμενο. Υπάλληλος στα ΕΛ.ΤΑ. με σύζυγο στο προσωπικό του Πανεπιστημίου, μετά από δεκαετίες στο Δημόσιο έχουν εξασφαλισμένο μισθό και μία μικρή σύνταξη να τους περιμένει. Οι δυο τους, μαζί με τους δύο έφηβους γιους τους, ζουν σε ένα άνετο σπίτι στο Ηράκλειο. Διαθέτουν επίσης ένα μικρό συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων στα νότια του νησιού, με άμεση πρόσβαση στη θάλασσα, ενώ από τις ελιές και τα κτήματα που έχει η οικογένεια παράγουν λάδι και άλλα προϊόντα.
«Τώρα που πλησιάζει η σύνταξη, το ζευγάρι παραπονιέται ότι «τα πράγματα δεν πάνε καλά». Τα έξοδά μας είναι πολύ μεγάλα», λέει ο Δημήτρης ενώ μανουβράρει το ένα από τα τρία Ι.Χ. της οικογένειας στο χώρο στάθμευσης δίπλα στην παραλία. Πλέον πρέπει να πληρώνουμε φόρους και για τα τρία ακίνητα και για τα αυτοκίνητα. «25% των εσόδων μας .... Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρω».
Στο παρελθόν, οι δημόσιοι υπάλλοι έκαναν άλλη ζωή, κατά το Spiegel, καθώς η φορολογία εισοδήματος γινόταν ήδη στη μισθοδοσία ενώ παρέκαμπταν την Εφορία για άλλα έσοδα όπως η παραγωγή από κτήματα και η ενοικίαση τουριστικών καταλυμάτων. Πράγματι, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία είναι αρνητικοί πρωταθλητές στην παραοικονομία μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, με ποσοστά ως 25% στη χώρα μας, όταν στη Γερμανία είναι 13% και σημαντικά κάτω του 10% σε άλλες χώρες, όπως η Αυστρία και η Ολλανδία.
Την ίδια ώρα, η φορολόγηση των πλουσίων μοιάζει αδύνατο να επιβληθεί, ενώ από την αρχή της κρίσης τα φορολογικά έσοδα σε περιπτώσεις όπως της Ελλάδας έχουν συρρικνωθεί. Για να εισπραχθεί ο φόρος επί της ακίνητης περιουσίας έχει συνδεθεί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αλλά και πάλι το 80% των λογαριασμών είτε πληρώνεται με καθυστέρηση είτε καθόλου, ενώ 30.000 πελάτες κλείνουν τις παροχές τους κάθε μήνα.
Με το παράδειγμα της Κύπρου και του τέλους επί των καταθέσεων νωπό στις μνήμες όλων, το Spiegel παραθέτει την άποψη του Πέτερ Μπόφινγκερ, που θεωρεί τον φόρο επί του πλούτου πολύ πιο κατάλληλο. «Οι πλούσιοι του Νότου θα μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους σε βόρειες τράπεζες για να αποφύγουν το τέλος», όπως λέει.
Και ο Γκούντραμ Βολφ του Bruegell από τις Βρυξέλλες προσθέτει ότι η έκθεση που δείχνει πόσο πλούσιοι είναι οι Κύπριοι έναντι των φτωχών Γερμανών, «καταδεικνύει την άνιση κατανομή του πλούτου στη Γερμανία και αλλού», εννοώντας ότι και οι πλούσιοι Γερμανοί πρέπει να πληρώσουν περισσότερα για τη διάσωση του ευρώ. «Θα ήταν τελείως γελοίο εάν το σχετικά φτωχό μέσο γερμανικό νοικοκυριό βοηθούσε τους μεγιστάνες στην Ελλάδα να αποφύγουν να πληρώσουν υψηλότερους φόρους», λέει ο Βόλφ και καταλήγει το αφιέρωμα του περιοδικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου