Πολλαπλά εκτεθειμένοι, έναντι των πολιτών αλλά και των παρατάξεών τους,
μένουν Σαμαράς και Βενιζέλος μετά την αποκάλυψη των Financial Times ότι,
στο περιθώριο της περίφημης συνάντησης στις Κάννες τον Οκτώβριο του
2011, συνήψαν μυστική συμφωνία τεσσάρων σημείων με προξενητή τον
Μπαρόζο:Να "σκοτώσουν" το δημοψήφισμα που πρότεινε ο Γ. Παπανδρέου για τη συνέχιση του μνημονιακού προγράμματος, να αντικαταστήσουν τον Γ. Παπανδρέου με τον Λ. Παπαδήμο και ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. να συγκροτήσουν κοινή κυβέρνηση, η οποία θα αναλάμβανε τη συνέχιση και ολοκλήρωση του οικονομικού προγράμματος (Μνημονίου) που υποδείκνυαν η Μέρκελ και οι Βρυξέλλες.Πηγη
FT για το τι έγινε στις Κάννες: Η μυστική συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου με "γέφυρα" τον Μπαρόζο
FT για το τι έγινε στις Κάννες: Η μυστική συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου με "γέφυρα" τον Μπαρόζο 13.05.2014 ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ Google +0 3 0 FT για το τι έγινε στις Κάννες: Η μυστική συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου με "γέφυρα" τον Μπαρόζο Όπως σχεδόν τα πάντα σε αυτήν την κρίση της Ευρωζώνης, έτσι και αυτή η ιστορία ξεκίνησε στην Ελλάδα. Ο ψηλόλιγνος απόγονος της πιο διάσημης πολιτικής δυναστείας στην Ελλάδα επέστρεψε στην Αθήνα αφού είχε ολοκληρωθεί μία από τις πιο κρίσιμες ευρωπαϊκές συνόδους, για να διαπιστώσει ότι η χώρα του βρισκόταν σε αναταραχή. Στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, είχε συμφωνήσει στη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους στην Ιστορία. Στο εσωτερικό της χώρας του, όμως, τον κατηγορούσαν. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα Εκείνο το Σαββατοκύριακο, μάζεψε μια μικρή ομάδα συμβούλων και αποκάλυψε το σχέδιό του: θα ζητούσε εθνικό δημοψήφισμα για το νέο πρόγραμμα στήριξης των 172 δισ. ευρώ. Αυτοί που επέκριναν τη συμφωνία, μεταξύ των οποίων ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, αλλά και εσωκομματικοί αντάρτες, θα αναγκάζονταν να διαλέξουν πλευρά και πιθανότατα θα στήριζαν το πακέτο, καθώς η επικρατέστερη εναλλακτική θα ήταν η έξοδος από το ευρώ, υποστήριξε ο Γ. Παπανδρέου. Η νίκη θα του έδινε τη λαϊκή εντολή για τις μεταρρυθμίσεις που ζητούσαν οι δανειστές. Ο Γ. Παπανδρέου, όμως, δεν συμβουλεύτηκε κανέναν άλλο πέρα από τον στενό του κύκλο. Αντιθέτως, εκείνο το βράδυ παρουσίασε το σχέδιό του ως τετελεσμένο γεγονός στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όσοι βρίσκονταν στο δωμάτιο -μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος- σοκαρίστηκαν. «Το βράδυ της Κυριακής, κατά την τελευταία μας κατ' ιδίαν συνάντηση, ο Γ. Παπανδρέου μίλησε μόνο για μια πρόταση περί ψήφου εμπιστοσύνης και καθόλου για δημοψήφισμα», δήλωσε ο κ. Βενιζέλος, προσθέτοντας ότι τις επόμενες ώρες υπέφερε από έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα που τον ανάγκασαν να πάει στο νοσοκομείο. «Σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση, ήταν αποτέλεσμα του στρες». «Θυμάμαι πως το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: 'Ελπίζω να το έχει πει στη Μέρκελ'» είπε ένας υπουργός. Η συνάντηση στις Κάννες Πολλοί αξιωματούχοι ακόμη αναρωτιούνται γιατί ο Παπανδρέου συμφώνησε να εμφανιστεί στις Κάννες για να τον επιπλήξουν. Αν και εξεπλάγη με το ξέσπασμα θυμού από τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο ίδιος δήλωσε ότι χάρηκε για την ευκαιρία που είχε να αποσπάσει στήριξη για την ιδέα του δημοψηφίσματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Ν. Σαρκοζί κάλεσε τους ομότιμους ηγέτες στο Παλάτι στις 5:30 μ.μ. την Τετάρτη, μία ώρα πριν συναντηθούν με τον Παπανδρέου, για να συμφωνήσουν στον τρόπο με τον οποίο θα τον αντιμετωπίσουν. Στη συνάντηση συμμετείχαν η Αν. Μέρκελ, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος του Eurogroup, η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και οι δύο πρόεδροι της Ε.Ε., Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν βαν Ρομπάι. Ο Ν. Σαρκοζί έδωσε σε όλους ένα λευκό χαρτί με τίτλο Position commune sur la Grèce - Κοινή θέση για την Ελλάδα. «Η ιδέα ήταν να μπει ο Παπανδρέου στη γωνία», δήλωσε ένας από τους παρευρισκόμενους. Το σχέδιο έξι σημείων του Σαρκοζί -που έχουν στη διάθεσή τους οι F.T.- ήταν σαφές και σκληρό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έπρεπε να δεχθεί το πρόγραμμα στήριξης που είχε συμφωνηθεί την προηγούμενη εβδομάδα και δεν θα δινόταν καμία περαιτέρω βοήθεια μέχρις ότου το κοινοβούλιο της χώρας το επικύρωνε με την ψήφο του. «Είμαστε πάντα έτοιμοι να βοηθήσουμε την Ελλάδα παρά τη μονομερή απόφαση να ανακοινωθεί το δημοψήφισμα χωρίς πρότερη ενημέρωση» αναφέρει το δεύτερο σημείο, σε μια σαφή ένδειξη της οργής του κ. Σαρκοζί. Το έκτο σημείο είναι το πιο ξεκάθαρο: «Το δημοψήφισμα θα αφορά μόνο την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Από τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου με τον Ευ. Βενιζέλο έφτασαν στην αίθουσα, ο Ν. Σαρκοζί ξεκίνησε αυτό που ένας αξιωματούχος χαρακτήρισε «the full Sarkozy»: μια στοχευμένη, οργισμένη αποκήρυξη της απόφασης του Παπανδρέου για δημοψήφισμα. «Σαφέστατα το συναίσθημα ήταν: κάναμε τα πάντα για να σας βοηθήσουμε, κάναμε τα πάντα για να σας κρατήσουμε στην Ευρωζώνη, πήραμε οικονομικό και πολιτικό κίνδυνο», είπε μέλος της γαλλικής αποστολής. «Είναι η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους του κόσμου, στην Ιστορία, και τώρα το μόνο που κάνετε είναι να μας προδίδετε». Ο Παπανδρέου αιφνιδιάστηκε. «Έρχεται και αρχίζει να μιλά έξαλλος για το δημοψήφισμα», λέει για τον Σαρκοζί. «Η θέση του Σαρκοζί ήταν πολύ επιθετική. Δεν ήταν ευγενική. Πολύ-πολύ πιεστική και πολύ επιθετική, ώστε να μπει η Ελλάδα στο δίλημμα: εντός ή εκτός» είπε ο Ευ. Βενιζέλος. Οι Έλληνες προσπάθησαν να αντεπιτεθούν. Ο Παπανδρέου παρουσίασε το σχέδιό του: το δημοψήφισμα θα γινόταν σε έναν μήνα και θα ανάγκαζε τον Σαμαρά και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να ευθυγραμμιστούν, δεδομένου ότι ακόμη και οι πιο δηλητηριώδεις επικριτές του δεν θα μπορούσαν να αντιταχθούν στη μόνη σωτηρία για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Τότε ο Παπανδρέου διάβασε την προτεινόμενη διατύπωση για το δημοψήφισμα. «Ήταν μία κάπως μεγάλη παράγραφος», παραδέχθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Η Αν. Μέρκελ ήταν η πρώτη που αντέδρασε και δεν ήταν χαρούμενη. «Ή θα το λύσουμε αυτό εδώ, μεταξύ μας, ή στα μάτια του κόσμου θα έχουμε αποτύχει» είπε. «Wir müssen entscheiden» - πρέπει να αποφασίσουμε. «Ή θέλετε να μείνετε εντός Ευρωζώνης ή όχι» είπε. Όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα είπαν ότι ο Παπανδρέου εμφανώς αποθαρρύνθηκε καθώς συνεχιζόταν η μάχη. Όταν κουράστηκε, ο Ευ. Βενιζέλος ανέλαβε τη μάχη, που για πολλούς ήταν σημάδι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι είχε καταστεί εξαντλημένη πολιτική δύναμη και ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος εδώ και καιρό εποφθαλμιούσε την πρωθυπουργία, κινήθηκε για να εκμεταλλευθεί την αλλαγή των συνθηκών. Μπαρόζο καλεί Σαμαρά Εν αγνοία του Ν. Σαρκοζί και της Αν. Μέρκελ, τηλεφώνησε στον Αντ. Σαμαρά, τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το ξενοδοχείο του πριν ξεκινήσει η συνάντηση. Γνώριζε ότι εκείνος ήθελε απεγνωσμένα να αποφύγει το δημοψήφισμα. Ο Αντ. Σαμαράς του είπε ότι τώρα ήταν πρόθυμος να συνυπογράψει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - κάτι που επιμελώς απέφευγε επί μήνες, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει την πρωθυπουργία. Ο Μπαρόζο κάλεσε το συμβούλιό του και στελέχη της Κομισιόν στη σουίτα του στο Hotel Majestic Barrière για να χαράξει στρατηγική. Αποφάσισε ότι δεν θα έλεγε στον Ν. Σαρκοζί ή στην Αν. Μέρκελ για εκείνη τη συνομιλία, αλλά, σύμφωνα με άτομα που βρέθηκαν σε εκείνη τη σουίτα, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα. Παρακολουθώντας τον Ευ. Βενιζέλο να υπερασπίζεται τις απόψεις του μερικές ώρες αργότερα, ο Μπαρόζο είδε την ευκαιρία. Ο Ν. Σαρκοζί έκλεισε τη συνάντηση διαβάζοντας ξανά το σχέδιο των έξι σημείων, είπε στον Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «πάρει μια απόφαση» και ο Μπαρόζο πήρε τον Βενιζέλο στην άκρη. «Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα», του είπε. Ο υπουργός Οικονομικών συμφώνησε σχεδόν αμέσως. Το τέλος του δημοψηφίσματος θα ήταν επίσης το τέλος του Παπανδρέου. Μετά από κάποια σύντομα σχόλια στον Τύπο, όπου είπε ότι «το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα κρίνει την παραμονή ή μη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ», ο Παπανδρέου πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς το αεροδρόμιο της Νίκαιας. Στο αυτοκίνητο, γύρισε στον Ε. Βενιζέλο και του είπε ότι τα πράγματα δεν είχαν πάει τόσο άσχημα όσο φοβόταν. Ο Ευ. Βενιζέλος ήταν δύσπιστος. Κατά την πτήση προς Αθήνα, ενώ ο Γ. Παπανδρέου κοιμόταν, ο Βενιζέλος ενθαρρύνθηκε από την παραίνεση του Μπαρόζο και είπε σε έναν βοηθό του να συντάξει δήλωση που θα κοινοποιούσε με την προσγείωση του αεροπλάνου, στις 4:45 π.μ. της Πέμπτης. «Η θέση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ είναι μια ιστορική κατάκτηση της χώρας που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Το κεκτημένο αυτό του ελληνικού λαού δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος». Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου είχε πεθάνει. Όπως και η πρωθυπουργία του.
Κακλαμάνης: Μου πρότειναν πρωθυπουργία, είχα σχηματίσει και κυβέρνηση...
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ περιγράφει με λεπτομέρειες όσα έγιναν την 8η Νοεμβρίου του 2011 - Γιατί τελικώς υπαναχώρησε και αρνήθηκε να αναλάβει πρωθυπουργός σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ - Πώς εξηγεί την άρνησή του στην ανάληψη της πρωθυπουργίας από το Λουκά Παπαδήμο
Με μία τρισέλιδη δήλωση, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Απόστολος Κακλαμάνης καταθέτει τη δική του αποψη για όσα συνέβησαν το Νοέμβριο του 2011 και οδήγησαν στο σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ υπό την πρωθυπουργία του Λουκά Παπαδήμου.«Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου με κάλεσε στο γραφείο του στη Βουλή και μου ανακοίνωσε την απόφασή του όπως, για λόγους εθνικού συμφέροντος παραιτηθεί, ότι θα παραμείνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ότι πρότεινε στον Πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά, που συμφώνησε αμέσως, να αναλάβω ως πρωθυπουργός το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στην οποία θα συμμετείχαν και θα στήριζαν στη Βουλή οι Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ», ξεκινά την περιγραφή του ο κ. Κακλαμάνης αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο όσων συνέβησαν μετά την επιστροφή των κυρίων Παπανδρέου και Βενιζέλου από τις Κάννες.
Οπως επισημαίνει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, ο ίδιος είχε προταθεί ως μεταβατικός πρωθυπουργός προτού απευθυνθεί η σχετική πρόσκληση στον Λουκά Παπαδήμο. Μάλιστα, εις ό,τι αφορά το πρόσωπο του κ. Παπαδήμου, ο κ. Κακλαμάνης γράφει στην επιστολή του: «Αμφότεροι οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή μου να μην ανακοινωθεί ή διαρρεύσει οτιδήποτε, θεωρώντας βέβαιη την αντίδραση συγκεκριμένων τραπεζιτών και εκδοτών. Άλλωστε, πλείστα όσα ΜΜΕ, καθ’ όλη την ημέρα, προεξοφλούσαν «κυβέρνηση Παπαδήμου» παρά το γεγονός ότι, όπως με διαβεβαίωσαν εντίμως και οι δύο, πλην του κ. Ρουμελιώτη που δεν απεδέχθη ο κ. Σαμαράς, ουδείς εξ’ αυτών είχε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επικοινωνία με τον κ. Παπαδήμο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο».
Ειδικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ακόμη και μετά την τελική έκφραση της άρνησής του να οριστεί πρωθυπουργός, ο κ. Κακλαμάνης δεν εισηγήθηκε στον κ. Παπανδρέου την πρόταση να γίνει πρωθυπουργός ο κ. Παπαδήμος κι αυτό «απλώς διότι γνώριζα ότι είχε ταχθεί δημοσίως διά των “FT” κατά του κουρέματος του χρέους, σύμφωνα με τη θέση του κ. Ντράγκι και της ΕΚΤ», όπως εξομολογείται ο πρώην πρόεδρος της Βουλής.
Εξιστορώντας τα όσα συνέβησαν το 24ωρο της 8ης Νοεμβρίου του 2011, ο κ. Κακλαμάνης αναφέρεται με λεπτομέρειες στην κυβέρνηση που είχε σχεδόν σχηματίσει, έχοντας μάλιστα προτείνει στον κ. Βενιζέλο να παραμείνει υπουργός Οικονομικών («σκόπευα να τον διατηρήσω στη θέση του υπουργού Οικονομικών», γράφει κατά λέξη), στο πώς συνετάχθη η προγραμματική συμφωνία από τους κυρίους Ευ.Βενιζέλο και Χρυσ.Λαζαρίδη, αλλά και στην άρνηση του κ. Σαμαρά να συναινέσει στην υπουργοποίηση βουλευτών της ΝΔ. «Ο κ. Σαμαράς, ενώ ήταν έκδηλη η ικανοποίησή του και η εμπιστοσύνη του ότι θα σεβαστώ την αποστολή μου και θα οδηγήσω τη χώρα το συντομότερο δυνατό στις εκλογές, δεν είχε, ως φαίνεται, κατανοήσει ότι το κόμμα του και αυτός θα έπρεπε να αποδεχθούν χωρίς «αστερίσκους» τις ευθύνες από την πλήρη συμμετοχή και στήριξη αυτής της κυβέρνησης», γράφει ο κ. Κακλαμάνης στη δήλωσή του και καταλήγει: «Πέραν της επιθυμίας του – ίσως και για εσωκομματικούς λόγους – για τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό κάποιων από τα μικρότερα κόμματα ή προσώπων του δεξιού φάσματος ή συνδεομένων με γνωστό εκδοτικό συγκρότημα, αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συγκεκριμένων νέων, κυρίως, βουλευτών του που ζητούσα, επικαλούμενος αρχικώς ότι αυτοί αρνούνταν, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν ως βουλευτές, για να καταλήξει τελικώς πως ο ίδιος θεωρούσε αναγκαίο ότι όποιοι βουλευτές της ΝΔ συμμετάσχουν στην κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθούν από τη Βουλή, γιατί αλλιώς αντί του ιδίου, θα εθεωρείτο ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η κυρία …Παπαρήγα (ΚΚΕ)».πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου