«Δεν με αφορά η εποχή, χρόνο θέλω να έχω μόνο και τους ανθρώπους που αγαπώ γύρω μου. Να περνώ καλά. Να διασκεδάζω».
Με αυτή τη φράση συνοψίζει τα «θέλω» του ο Ησαΐας, ο οποίος για ένα καλοκαίρι ακόμα θα έχει για παρέα του τον Μύρωνα Στρατή και άλλους έξι μουσικούς, την μπάντα τους.
«Ολα τα έχουμε κάνει πια, μόνο κουμπάροι δεν γίναμε, ε, θα γίνει κι αυτό κάποια στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω, διακοπές κάνω πάντα στις περιοδείες. Την πρώτη φορά θυμάμαι ήμουν με την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Παλιότερα το απολάμβανα, πλέον δεν μπορώ να ξεκουραστώ. Είναι πολύ δύσκολο να αισθανθείς ότι είσαι σε διακοπές όταν κάνεις τεράστιες αποστάσεις μαζί με άλλα επτά άτομα σε ένα βανάκι. Δεν έχεις ψυχικά αποθέματα. Ωστόσο, αυτό που μετράει για μένα είναι ότι κάνω κάτι που αγαπάω», λέει ο Ησαΐας. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του να δουλεύει με τον Μύρωνα και ποια στοιχεία του χαρακτήρα του δεν μπορεί να συνηθίσει; «Ο Μύρωνας είναι συνεπής με τη δουλειά του, εγώ δεν το ’χω αυτό. Είμαι χαλαρός άνθρωπος, δεν έχω την αίσθηση του χρόνου.
Μου αρέσει η μεταξύ μας επικοινωνία, με βοηθά στη σκηνή. Μου τη σπάει υπερβολικά ότι είναι ξερόλας και δεν παραδέχεται το λάθος του - ακόμη κι αν αποδειχτεί ότι κάνει λάθος, θα επιμένει ότι είναι εκείνος ο σωστός. Αν ρωτήσεις όμως και τα υπόλοιπα παιδιά, όλοι θα σου πουν ότι δεν τους αφήνω να χαλαρώσουν στα ταξίδια. Είμαι μονίμως σε υπερένταση».
Ποια είναι η πιο περίεργη στιγμή που θυμάται από καλοκαιρινή περιοδεία; «Σε ένα μακρινό ταξίδι μείναμε από βενζίνη στη μέση του πουθενά, η θερμοκρασία ήταν τουλάχιστον 35 βαθμοί Κελσίου και κάποιος αναγκάστηκε να περπατήσει ως το πλησιέστερο βενζινάδικο για να φέρει βοήθεια. Ποδαράτο.
Επίσης, έχουμε τελειώσει 5 η ώρα το πρωί ένα live και μπαίνουμε στο βαν να φύγουμε και παθαίνουμε λάστιχο. Περιμέναμε την οδική βοήθεια ετοιμόρροποι».
Τα τραγούδια του Παντελίδη
Ο Ησαΐας τις περισσότερες φορές νιώθει ότι παίζει κιθάρα με τον Μύρωνα σε μια παραλία, σε παρεΐστικο mood. Δεν θα χαλάσει χατίρι σε κανέναν ακόμη κι αν του ζητήσει «Τερλέγκα ή Παντελή Παντελίδη - ο Μύρωνας έχει παίξει πολλές φορές κομμάτια του Παντελή κι ας τους χωρίζουν έτη φωτός στο μουσικό στυλ που υπηρετούν». Το 2014 ήταν μια χρονιά όπου το όνομά του έπαιξε αρκετά τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, στον Τύπο. Πόσο βαρετό είναι να απαντά στις ίδιες δημοσιογραφικές ερωτήσεις; «Κοίτα, έχω ένα καλό ή κακό. Αν δεν νιώσω ότι θέλω να κάνω κάτι, δεν θα το κάνω. Ως επαγγελματίας τραγουδιστής θα έπρεπε να απαντώ σε όλους τους δημοσιογράφους, ακόμη και στις ίδιες, πανομοιότυπα ίδιες, ερωτήσεις. Δεν μπορώ όμως». Πόσο διαφορετικό είναι να παίζεις σε φεστιβάλ της ΚΝΕ και σε events όπως τα MAD Awards; «Εμείς, όταν έχουμε κέφι, παίζουμε και τέσσερις ώρες ενώ διαμορφώνουμε το πρόγραμμα ανάλογα με το κοινό μας. Ε, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ δεν τραγουδήσαμε Αλέξια ή τα πιο λαϊκά μας κομμάτια». Χορεύει πάνω στη σκηνή; «Ναι, στο latin πρόγραμμα χορεύω και έχω δώσει στον Μύρωνα τον ρόλο της Αντιμισάρη».
Ο Μύρωνας αλήθεια τραγουδάει Παντελή Παντελίδη στις συναυλίες; «Μετά τις 5 το πρωί όλα γίνονται και όλα συγχωρούνται», απαντά ο Μύρωνας. Μπορεί κανείς να κάνει διακοπές όταν είναι σε περιοδεία; «Τα τελευταία δέκα χρόνια εγώ κάνω διακοπές τα τριήμερα, ανάμεσα στα κενά από τις ζωντανές εμφανίσεις. Διακοπές σαν αυτές που θυμάμαι με τους γονείς μου, που πηγαίναμε σαράντα μέρες στην Αντίπαρο το 1990, δεν έχω ξανακάνει. Ημαστε οι πρώτοι χίπστερ οικογενειακώς. Μπορεί να είμαστε με τον Ησαΐα “ό,τι να ’ναι” πάνω στη σκηνή, να διοργανώνουμε κάθε φορά μια μικρή γιορτή, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι κάνουμε μια σκληρή δουλειά. Δεν ισχύει αυτό που πιστεύει ο κόσμος ότι περνάμε τέλεια και πληρωνόμαστε μια περιουσία. Δεν κάνουμε μπάνια όλη την ώρα και τα λεφτά δεν είναι πολλά. Είναι σκληρή και η επανάληψη. Ευτυχώς, όμως, αγαπιόμαστε». Τι τον ενοχλεί στον Ησαΐα Ματιάμπα και γιατί αρνείται συνεχώς τις προτάσεις του περί συγκατοίκησης; «Δεν έχει την καλύτερη σχέση με το ρολόι του. Οταν όλοι δίνουμε ραντεβού στις 12, σε εκείνον λέμε να έρθει 11.30. Είναι γλυκούλης αλλά ασυνεπής. Ωστόσο, θαυμάζω τον ακομπλεξάριστο χαρακτήρα του. Δεν τον νοιάζει τίποτα πέρα από τη μουσική, είναι ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης. Μου αρέσει που δουλεύουμε μαζί, γίνομαι και εγώ καλύτερος. Ας το μάθει από τις εφημερίδες: ‘‘Δεν θα συγκατοικήσω μαζί του’’. Τον βλέπω τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια που δεν ξέρω αν θα επιβιώσω αν μείνουμε μαζί», καταλήγει.
Κουνούπια και αυτόγραφα
Ποια ήταν η καλύτερη συναυλία τους; «Στον Αρδα. Είχαμε δεχτεί επιθέσεις από κουνούπια-κομάντο, μυρίζαμε αντικουνουπικό αλλά ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές». Νιώθει άβολα όταν έρχονται κοριτσάκια που θέλουν να υπογράψει αυτόγραφο στο σώμα τους; «Εννοείται. Από το βλέμμα μόνο ή το ύφος μιας κοπέλας μπορώ να νιώσω αμήχανα. Το θέμα είναι πώς το χειρίζεσαι εσύ». Πώς χειρίστηκε αλήθεια τον χωρισμό του από τη Μαίρη Συνατσάκη; «Από τη φύση του ένας χωρισμός είναι αμήχανος, είτε το ξέρεις εσύ και οι φίλοι σου, είτε όλος ο κόσμος. Οταν παραδέχεσαι μια σχέση και μιλάς γι’ αυτό, ο χωρισμός είναι πέντε φορές πιο αμήχανος. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, γενικά δεν είναι εύκολο. Γράφονται και πολλές βλακείες. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επινοούν πράγματα και δεν μπορούν να δεχτούν ότι τα πράγματα είναι απλά. Δεν έχει συμβεί κάτι κινηματογραφικό. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν δράματα. Κάποιες σχέσεις απλά κάνουν τον κύκλο τους, κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν ότι δεν θέλουν να συνεχίσουν να είναι ζευγάρι. Τόσο απλά».
Κάποιες φορές, όταν βλέπεις συνεχώς τα πρόσωπα δυο νέων παιδιών, εκεί γύρω στα 30 κάτι, από αφίσες σε στάσεις λεωφορείων μέχρι εξώφυλλα περιοδικών, ξεχνάς ότι είναι ακριβώς σαν και σένα. Κουράζονται όταν δουλεύουν, χωρίζουν και στεναχωριούνται και χαίρονται σαν μικρά παιδιά που φέτος θα παίξουν στο χωριό τους και θα έρθουν οι συγγενείς να τους αγκαλιάσουν μόλις σβήσουν τα φώτα.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου