Η άποψη των ακτίνων-Χ του σέλαος της Γης από το Integral
Το Σέλας είναι γνωστό ως τα όμορφα φωτεινά εφέ που φαίνονται στα πολικά γεωγραφικά πλάτη καθώς ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο της Γης.
Δεδομένου ότι τα ενεργητικά σωματίδια από τον Ήλιο έλκονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, συγκρούονται με διαφορετικά μόρια και άτομα στην ατμόσφαιρα για να δημιουργήσουν δυναμικά, πολύχρωμα φωτεινά εφέ στον ουρανό, συνήθως πράσινου και κόκκινου χρώματος.
Αλλά αυτό που μπορεί να είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι το Σέλας εκπέμπει ακτίνες-Χ που παράγονται καθώς τα εισερχόμενα σωματίδια επιβραδύνονται.
Το Integral ανίχνευσε υψηλής ενέργειας ακτίνες-Χ σέλαος στις 10 Νοεμβρίου 2015, καθώς γύρισε προς τη Γη - αν και έψαχνε για κάτι άλλο εκείνη την εποχή.
Καθήκον του ήταν να μετρήσει τη διάχυτη κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου
ακτίνων-Χ που κανονικά προκύπτει από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που
απορροφούν υλικό στα κέντρα μερικών γαλαξιών.
Για να επιτευχθεί αυτό, το Integral καταγράφει τη φωτεινότητα ακτίνων-Χ με και χωρίς τη Γη ενδιάμεσα, μπλοκάροντας το παρασκήνιο. Αυτοί οι τύποι μετρήσεων βοηθούν τους αστρονόμους να εκτιμήσουν πόσοι μακρινές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες υπάρχουν στο Σύμπαν.
Δυστυχώς, σε αυτή την περίπτωση, οι ακτίνες-Χ από το Σέλας της Γης έπνιξαν το κοσμικό υπόβαθρο - αλλά οι παρατηρήσεις δεν πήγαν χαμένες.
Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε την κατανομή της βροχής των ηλεκτρονίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και αποκαλύπτουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ηλιακού ανέμου και της προστατευτικής μαγνητικής φυσαλίδας της Γης, ή μαγνητόσφαιρα.
"Το Σέλας είναι παροδικό και δεν μπορεί να προβλεφθεί εγκαίρως ώστε να προγραμματιστούν δορυφορικές παρατηρήσεις, γι 'αυτό ήταν σίγουρα μια απροσδόκητη παρατήρηση", σχολιάζει ο Erik Kuulkers, επιστήμονας του έργου Integral.
"Είναι επίσης αρκετά ασυνήθιστο για εμάς να προσανατολίζουμε το διαστημικό σκάφος στη Γη: απαιτεί καινοτόμο σχεδιασμό από τις ομάδες επιχειρήσεων για να συντονιστεί μια τέτοια ειδική σειρά ελιγμών ώστε να βεβαιωθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια με τη Γη εντός του οπτικού πεδίου των οργάνων του και στη συνέχεια να επιστρέψει στο κανονικό πρόγραμμα παρατήρησης.
"Παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις ακτίνων-Χ υποβάθρου δεν πήγαν ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί αυτή τη φορά, ήταν συναρπαστικό να συλλάβουμε τόσο έντονη δραστηριότητα σέλαος κατά τύχη."
πηγη
Για να επιτευχθεί αυτό, το Integral καταγράφει τη φωτεινότητα ακτίνων-Χ με και χωρίς τη Γη ενδιάμεσα, μπλοκάροντας το παρασκήνιο. Αυτοί οι τύποι μετρήσεων βοηθούν τους αστρονόμους να εκτιμήσουν πόσοι μακρινές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες υπάρχουν στο Σύμπαν.
Δυστυχώς, σε αυτή την περίπτωση, οι ακτίνες-Χ από το Σέλας της Γης έπνιξαν το κοσμικό υπόβαθρο - αλλά οι παρατηρήσεις δεν πήγαν χαμένες.
Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε την κατανομή της βροχής των ηλεκτρονίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και αποκαλύπτουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ηλιακού ανέμου και της προστατευτικής μαγνητικής φυσαλίδας της Γης, ή μαγνητόσφαιρα.
"Το Σέλας είναι παροδικό και δεν μπορεί να προβλεφθεί εγκαίρως ώστε να προγραμματιστούν δορυφορικές παρατηρήσεις, γι 'αυτό ήταν σίγουρα μια απροσδόκητη παρατήρηση", σχολιάζει ο Erik Kuulkers, επιστήμονας του έργου Integral.
"Είναι επίσης αρκετά ασυνήθιστο για εμάς να προσανατολίζουμε το διαστημικό σκάφος στη Γη: απαιτεί καινοτόμο σχεδιασμό από τις ομάδες επιχειρήσεων για να συντονιστεί μια τέτοια ειδική σειρά ελιγμών ώστε να βεβαιωθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια με τη Γη εντός του οπτικού πεδίου των οργάνων του και στη συνέχεια να επιστρέψει στο κανονικό πρόγραμμα παρατήρησης.
"Παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις ακτίνων-Χ υποβάθρου δεν πήγαν ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί αυτή τη φορά, ήταν συναρπαστικό να συλλάβουμε τόσο έντονη δραστηριότητα σέλαος κατά τύχη."
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου