Ο αναπλ. υπουργός Εθνικής
Άμυνας, Παναγιώτης Ρήγας, έδωσε εντολή να αφαιρεθεί το όνομα του
δωσίλογου στρατηγού Χρήστου Καβράκου από το ομώνυμο στρατόπεδο στα
Τρίκαλα στο οποίο εδρεύει η Σχολή Μόνιμων Υπαξιωματικών.
Το θέμα είχε αναδείξει η «Εφ.Συν.» από τις 22 Δεκεμβρίου 2016 σε ρεπορτάζ του Δημήτρη Τερζή με τίτλο «Τιμούν έναν δωσίλογο στρατηγό», σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση Καραμανλή, λίγο μετά την πτώση της χούντας, αποφάσισε να δώσει το όνομα του Καβράκου στο στρατόπεδο των Τρικάλων επιχειρώντας ένα πρωτοφανές ιστορικό «ξέπλυμα» που διατηρούνταν ώς σήμερα.
Ωστόσο, ο Π. Ρήγας προέβη σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες εκ μέρους της στρατιωτικής υπηρεσίας προκειμένου να μετονομαστεί το στρατόπεδο και για τον λόγο αυτό αναμένει άλλες προτάσεις μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα την 1η Ιανουαρίου 1882. Κατετάγη εθελοντής στο στράτευμα και εξήλθε από τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού.
Ελαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Διετέλεσε διοικητής του 4ου Συντάγματος Πεζικού Λάρισας (1924), του 5ου Συντάγματος Τρικάλων (1924-1933), διευθυντής του 1ου γραφείου του ΓΕΣ, υπαρχηγός του ΓΕΣ (1935-1936), φρούραρχος Αθηνών (1936), διοικητής ΧΙ Μεραρχίας (1938-1940) και στρατιωτικός διοικητής Αθηνών το 1941. Το 1942 αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας, προαχθείς σε αντιστράτηγο.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1925, ως επικεφαλής αποσπάσματος, καλείται να καταπνίξει την αγροτική-λαϊκή εξέγερση των Τρικάλων που έμεινε στην ιστορία ως «τρικαλινό Κιλελέρ».
Πρωτοστατεί τότε στη δολοφονία 7 διαδηλωτών και στον τραυματισμό άλλων 25. Στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας αναρριχάται στη στρατιωτική ιεραρχία, διατελεί φρούραρχος των Αθηνών και στη συνέχεια υπαρχηγός του ΓΕΣ.
Στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου ο στρατηγός Καβράκος, αντί να ηγηθεί της αντίστασης, ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή της Πανελλήνιας Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών τον Ιούνιο 1941.
Μαζί με άλλους 100 αξιωματικούς ανέλαβαν τη συγκέντρωση των σιτηρών της χώρας για τις ανάγκες των κατακτητών.
Το καλοκαίρι του 1941 ο Χρήστος Καβράκος, με την ιδιότητα του διευθυντή, μαζί με τον νομάρχη Τρικάλων Σάββα Χώτζη, απαγορεύουν στους Μεγαλοκαλυβιώτες να πωλούν τα σιτηρά και τους υποχρεώνουν να παραδίνουν τις πλεονάζουσες ποσότητες σίτου στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών.
Τελικά, στα Δεκεμβριανά του 1944 συνελήφθη από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε στον Υμηττό για δωσιλογισμό.
Το θέμα είχε αναδείξει η «Εφ.Συν.» από τις 22 Δεκεμβρίου 2016 σε ρεπορτάζ του Δημήτρη Τερζή με τίτλο «Τιμούν έναν δωσίλογο στρατηγό», σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση Καραμανλή, λίγο μετά την πτώση της χούντας, αποφάσισε να δώσει το όνομα του Καβράκου στο στρατόπεδο των Τρικάλων επιχειρώντας ένα πρωτοφανές ιστορικό «ξέπλυμα» που διατηρούνταν ώς σήμερα.
Ωστόσο, ο Π. Ρήγας προέβη σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες εκ μέρους της στρατιωτικής υπηρεσίας προκειμένου να μετονομαστεί το στρατόπεδο και για τον λόγο αυτό αναμένει άλλες προτάσεις μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου.
Εκτελέστηκε για δωσιλογισμό
Το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» αναφερόταν αναλυτικά στα έργα και τις ημέρες του Χρ. Καβράκου:Γεννήθηκε στα Τρίκαλα την 1η Ιανουαρίου 1882. Κατετάγη εθελοντής στο στράτευμα και εξήλθε από τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού.
Ελαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Διετέλεσε διοικητής του 4ου Συντάγματος Πεζικού Λάρισας (1924), του 5ου Συντάγματος Τρικάλων (1924-1933), διευθυντής του 1ου γραφείου του ΓΕΣ, υπαρχηγός του ΓΕΣ (1935-1936), φρούραρχος Αθηνών (1936), διοικητής ΧΙ Μεραρχίας (1938-1940) και στρατιωτικός διοικητής Αθηνών το 1941. Το 1942 αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας, προαχθείς σε αντιστράτηγο.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1925, ως επικεφαλής αποσπάσματος, καλείται να καταπνίξει την αγροτική-λαϊκή εξέγερση των Τρικάλων που έμεινε στην ιστορία ως «τρικαλινό Κιλελέρ».
Πρωτοστατεί τότε στη δολοφονία 7 διαδηλωτών και στον τραυματισμό άλλων 25. Στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας αναρριχάται στη στρατιωτική ιεραρχία, διατελεί φρούραρχος των Αθηνών και στη συνέχεια υπαρχηγός του ΓΕΣ.
Στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου ο στρατηγός Καβράκος, αντί να ηγηθεί της αντίστασης, ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή της Πανελλήνιας Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών τον Ιούνιο 1941.
Μαζί με άλλους 100 αξιωματικούς ανέλαβαν τη συγκέντρωση των σιτηρών της χώρας για τις ανάγκες των κατακτητών.
Το καλοκαίρι του 1941 ο Χρήστος Καβράκος, με την ιδιότητα του διευθυντή, μαζί με τον νομάρχη Τρικάλων Σάββα Χώτζη, απαγορεύουν στους Μεγαλοκαλυβιώτες να πωλούν τα σιτηρά και τους υποχρεώνουν να παραδίνουν τις πλεονάζουσες ποσότητες σίτου στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών.
Τελικά, στα Δεκεμβριανά του 1944 συνελήφθη από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε στον Υμηττό για δωσιλογισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου