Μοτοποδήλατο στην ΕΣΣΔ - όταν τα πεντάλ, ο κινητήρας και το όνειρο συνδυάστηκαν σε ένα. Δεν ήταν ούτε ποδήλατο ούτε φουλ μοτοσικλέτα, αλλά ζήλευε όλη η αυλή.

 Το σοβιετικό μοτοποδήλατο είναι ελευθερία, το τρίξιμο των πεντάλ, ο δίχρονος καπνός και ο αέρας στο πρόσωπό σου.

 Για πολλούς, αυτή ήταν η πρώτη τους μορφή μεταφοράς, η πρώτη τους ανεξαρτησία και το πρώτο τους όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

Μέτριο, θορυβώδες, μερικές φορές ιδιότροπο, αλλά αγαπημένο - το μοτοποδήλατο ήταν σύμβολο της νεολαίας και των δρόμων χωρίς μποτιλιαρίσματα.

Πώς ήταν: πετάλια, κινητήρας, χαρακτήρας

Ξεκινήστε - με πετάλια, σαν ποδήλατο. Ο κινητήρας δεν ξεκίνησε αμέσως

Η ταχύτητα ήταν 40-50 km/h, αλλά ένιωθε σαν να πετάτε

Ανεφοδιασμός - ένα μείγμα βενζίνης και λαδιού

Έφερναν φίλους, πατάτες, κονσέρβες, μερικές φορές και «ψάρεψαν» με όλο το χωριό.

Οι επισκευές είναι εύκολες: σύρμα, ηλεκτρική ταινία και λίμα.

Θρύλοι της ΕΣΣΔ μοτοποδήλατο

«Βερχόβινα». Κατασκευάστηκε στο Lviv.

Διάφορα μοντέλα: από το "Verkhovyna-3" στο μεταγενέστερο "Verkhovyna-6". Απλό, εύκολο, ιδιαίτερα αγαπητό σε μαθητές και φοιτητές. Ο σχεδιασμός είναι σχεδόν σαν ποδήλατο, αλλά με κινητήρα.

"Καρπάθια". Επίσης, εργοστάσιο μοτοσυκλετών και ποδηλάτων στο Lviv.

Πιο δυνατό και κομψό από το "Verkhovyna". Το συντονίζαμε συχνά: αλλάξαμε την εξάτμιση, το κάθισμα, τοποθετήσαμε προβολείς μοτοσυκλέτας. Ήταν σχεδόν «μεταβατικό» σε μοτοσυκλέτα.

«Ρήγας». Παραγωγή - Λετονία.

Μοντέλα: "Riga-11", "Riga-13", "Riga-22" και άλλα. Θεωρήθηκαν αξιόπιστα και σύγχρονα. Πολλά μοτοποδήλατα Riga έμοιαζαν με ελαφριές μοτοσυκλέτες.

«Δέλτα» και «Μίνι». Αργότερα μοντέλα με πιο συμπαγές σώμα. Δημοφιλές στη δεκαετία του '80. Απλό, απέριττο, με χαρακτηριστικό μεταλλικό ήχο κουδουνίσματος κατά την οδήγηση.

Το σοβιετικό μοτοποδήλατο δεν είναι απλώς ένα κομμάτι εξοπλισμού. Είναι ο ήχος μιας μηχανής το πρωί, η μυρωδιά του δίχρονου καπνού, μια ζωή χωρίς μποτιλιάρισμα και πλήξη.

Σήμερα έχουν γίνει κάτι σπάνιο, αλλά κάποιοι εξακολουθούν να κρατούν το Karpaty σε έναν αχυρώνα, και κάποιοι αποκαθιστούν τη Ρίγα με πάθος. Γιατί ένα μοτοποδήλατο δεν είναι απλώς ένα μέσο μεταφοράς, αλλά μια κατάσταση του μυαλού στην οποία τα πεντάλ, ο κινητήρας και το όνειρο συγχωνεύονται πραγματικά σε ένα.

..

Советский мопед — это свобода, скрип педалей, двухтактный дым и ветер в лицо. Для многих это был первый транспорт, первая самостоятельность и первая мечта, ставшая реальностью.

Скромный, шумный, иногда капризный, но любимый — мопед был символом юности и дорог без пробок.

Как это было: педали, мотор, характер

• Старт — с педалей, как у велосипеда. Мотор подхватывал не сразу
• Скорость — 40-50 км/ч, но казалось, что летишь
• Заправка — смесь бензина с маслом
• Возили друзей, картошку, банки, иногда даже "рыбалку" всей деревней
• Починка — на коленке: проволока, изолента и напильник.

Легенды мопедного СССР

"Верховина". Выпускалась во Львове.

Разные модели: от "Верховина-3" до более поздних "Верховина-6". Простая, лёгкая, особенно любима школьниками и студентами. Дизайн — почти велосипедный, но с моторчиком.

"Карпаты". Тоже Львовский мотовелозавод.

Более мощный и стильный, чем "Верховина". Часто тюнинговали: меняли выхлоп, сиденье, ставили фары от мотоцикла. Был почти "переходной" к мотоциклу.

"Рига". Производство — Латвия.

Модели: "Рига-11", "Рига-13", "Рига-22" и другие. Считались надёжными и современными. Многие мопеды "Рига" внешне напоминали лёгкие мотоциклы.

"Дельта" и "Мини". Поздние модели с более компактным корпусом. Популярны в 80-х. Просты, неприхотливы, с характерным металлическим звоном при езде.

Советский мопед — это больше чем техника. Это звук двигателя по утрам, запах двухтактного дыма, жизнь без пробок и тоски.

Сегодня они стали редкостью, но кто-то до сих пор хранит "Карпаты" в сарае, а кто-то — восстанавливает "Ригу" с душой. Потому что мопед — это не просто транспорт, а состояние души, в котором педали, мотор и мечта действительно сливались в одно.