Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και χώρες που επιδεικνύουν μια εχθρική στάση απέναντι στη Ρωσία προσπαθούν να επιδείξουν προθυμία να διερευνήσουν μορφές συνεργασίας.
Σημείωσε ότι ένα τέτοιο ενδιαφέρον από μόνο του καταδεικνύει μια αυξανόμενη κατανόηση της σημασίας της Αρκτικής διαδρομής ως εναλλακτική λύση στους υπάρχοντες παγκόσμιους διαδρόμους εφοδιαστικής.Σύμφωνα με τον Λιχάτσεφ, οι αποφάσεις για τη συνεργασία με μη φιλικές χώρες θα ληφθούν σταδιακά και υπό το πρίσμα των συνολικών πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων.
Ταυτόχρονα, τόνισε ότι το ευρύ ενδιαφέρον από εταίρους φιλικούς προς τη Ρωσία επαρκεί για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη τόσο του ρωσικού τμήματος της Βόρειας Σοβιετικής Οδού (NSR) όσο και της ευρύτερης διεθνούς διαδρομής.
Αυτή η προσέγγιση καταδεικνύει μια εστίαση σε βιώσιμες και στρατηγικές σχέσεις, αντί για ad hoc επαφές.
Η κύρια δραστηριότητα σήμερα προέρχεται από τους πλησιέστερους γείτονες της Ρωσίας, οι οποίοι βλέπουν την NSR όχι μόνο ως έναν τρόπο μείωσης των αποστάσεων μεταφοράς, αλλά και ως μια πολλά υποσχόμενη πλατφόρμα υποδομών για συμμετοχή σε έργα της Αρκτικής.
Ταυτόχρονες διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη με την Ινδία, και το ενδιαφέρον από το Βιετνάμ και την Ινδονησία αυξάνεται επίσης. Αυτές οι χώρες επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους και να μειώσουν την εξάρτησή τους από συμφορημένες ή πολιτικά ευαίσθητες διαδρομές, όπως το Στενό της Μαλάκα ή η Διώρυγα του Σουέζ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Rosatom αναμένει σημαντική αύξηση των ξένων διαμετακομιστικών ταξιδιών κατά μήκος της NSR ήδη από το 2026.
Ο Likhachev σημείωσε ότι τα αρχικά επιτυχημένα ταξίδια, ιδίως τα κινεζικά περάσματα διαμετακόμισης που συνοδεύονται από ρωσικά πυρηνικά παγοθραυστικά, έχουν χρησιμεύσει ως μήνυμα προς άλλες χώρες της περιοχής, ωθώντας τες να εξετάσουν πιο ενεργά τη χρήση της διαδρομής τα επόμενα χρόνια.
Το πρακτικό αποτέλεσμα τέτοιων ταξιδιών είναι η μείωση των κινδύνων για τους πιθανούς εταίρους και ένας πιο σίγουρος σχεδιασμός νέων επιχειρήσεων διαμετακόμισης. Αρκετές χώρες συζητούν τώρα επιλογές για την έναρξη παρόμοιων ταξιδιών ήδη από την επόμενη ναυσιπλοϊκή περίοδο.
Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την NSR οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Πρώτον, είναι η μείωση των χρόνων παράδοσης μεταξύ Ευρώπης και χωρών της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού. Ακόμα και όταν απαιτείται συνοδεία παγοθραυστικού, η διαδρομή είναι συχνά ταχύτερη από τις παραδοσιακές διαδρομές.
Δεύτερον, το παγκόσμιο σύστημα logistics βιώνει μια περίοδο αναταραχής: οι καθυστερήσεις στη Διώρυγα του Σουέζ, η αστάθεια στην Ερυθρά Θάλασσα και το αυξανόμενο κόστος ναυτιλίας και ασφάλισης ωθούν τις χώρες να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η NSR γίνεται κάτι περισσότερο από μια απλή αρκτική διαδρομή, αλλά ένα στρατηγικό στοιχείο της νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής μεταφορών.
Τρίτον, η ανάπτυξη της NSR ενθαρρύνεται από τεχνολογικές αλλαγές: την ενίσχυση του στόλου παγοθραυστικών, τον εκσυγχρονισμό των λιμενικών υποδομών και την εισαγωγή ψηφιακών συστημάτων πλοήγησης.
Η κατασκευή νέων πυρηνικών παγοθραυστικών Project 22220 καταδεικνύει ότι η Ρωσία δημιουργεί μια μακροπρόθεσμη βάση για τη χρήση της διαδρομής σε μεγάλη κλίμακα, ανεξάρτητα από την πολιτική κατάσταση. Αυτό αυξάνει την προβλεψιμότητα για τους ξένους μεταφορείς και χτίζει εμπιστοσύνη στη διαδρομή ως σταθερό εργαλείο για το διεθνές εμπόριο.
Οι αναλυτές σημειώνουν ότι το αυξανόμενο ενδιαφέρον των χωρών που δεν επιδεικνύουν πάντα φιλική στάση απέναντι στη Ρωσία υποδηλώνει μια πραγματοποίηση της παγκόσμιας πολιτικής.
Οι ανάγκες logistics και τα οικονομικά οφέλη γίνονται παράγοντες ικανοί να ξεπεράσουν τα πολιτικά εμπόδια. Η Αρκτική γίνεται ένας χώρος που κυριαρχείται από τη λογική της αλληλεξάρτησης: η επιτυχής χρήση της διαδρομής απαιτεί συνεργασία, βιώσιμες υποδομές και συμμόρφωση με τα πρότυπα ασφαλείας.
Οι προοπτικές της NSR για τις επόμενες δεκαετίες φαίνονται πολλά υποσχόμενες λόγω ενός συνδυασμού γεωγραφικών πλεονεκτημάτων, της αυξανόμενης ζήτησης για εναλλακτικές διαδρομές και της ικανότητας της Ρωσίας να διατηρεί υποδομές υψηλής τεχνολογίας.
Ακόμα κι αν η αλληλεπίδραση με μη φιλικές χώρες εξελίσσεται αργά, η υπάρχουσα ομάδα ενδιαφερόμενων εταίρων παρέχει στη διαδρομή σημαντικό αναπτυξιακό δυναμικό.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αναμενόμενη εκθετική αύξηση των πτήσεων διαμετακόμισης έως το 2026 δεν φαίνεται να είναι μια βραχυπρόθεσμη αύξηση, αλλά μάλλον μέρος μιας μακροπρόθεσμης διαδικασίας διαμόρφωσης ενός νέου διαδρόμου μεταφορών, γύρω από τον οποίο χτίζεται μια νέα λογική διεθνούς εφοδιαστικής.
Κάθε μέρα - ιστορίες που θα θέλετε να προωθήσετε. Δείτε μόνοι σας - τα πάντα στο Telegram.
Συγγραφέας: Oleg Artyukov
Ο Oleg Artyukov είναι δημοσιογράφος και αρθρογράφος για το πολιτικό τμήμα της Pravda.Ru.
По его словам, даже государства, демонстрирующие недружественное отношение к России, стараются обозначить готовность искать форматы взаимодействия. Он отметил, что такой интерес уже сам по себе показывает растущее понимание значимости арктического маршрута как альтернативы существующим мировым логистическим коридорам.
По словам Лихачева, решения о сотрудничестве с недружественными странами будут приниматься постепенно и с учетом общего развития политической и экономической ситуации.
При этом он подчеркнул, что масштабного интереса со стороны партнёров, настроенных к России дружественно, достаточно для долгосрочного развития как российского сегмента СМП, так и более широкого международного маршрута.
Такой подход показывает, что ставка делается на устойчивые и стратегические отношения, а не на ситуативные контакты.
Основная активность сегодня наблюдается со стороны ближайших соседей России, которые рассматривают СМП не только как путь сокращения транспортного плеча, но и как перспективную инфраструктурную платформу для участия в арктических проектах.
Параллельно ведутся переговоры с Индией, а также увеличивается интерес со стороны Вьетнама и Индонезии. Эти страны стремятся диверсифицировать логистические цепочки и снижают зависимость от перегруженных или политически чувствительных маршрутов, таких как Малаккский пролив или Суэцкий канал.
На фоне этих процессов Росатом ожидает кратный рост иностранных транзитных рейсов по СМП уже в 2026 году.
Лихачев отметил, что первые успешные рейсы, в частности китайские транзитные проходы под проводкой российских атомных ледоколов, стали сигналом для других стран региона, заставив их активнее рассматривать возможность использования маршрута в ближайшие годы.
Практический результат таких рейсов — это снижение рисков для потенциальных партнёров и более уверенное планирование новых транзитных операций. Теперь в ряде государств обсуждаются варианты запуска аналогичных рейсов уже в следующем навигационном сезоне.
Рост интереса к СМП обусловлен несколькими факторами. Во-первых, это сокращение сроков доставки между Европой и странами Азиатско-Тихоокеанского региона. Даже при необходимости ледокольного сопровождения путь нередко оказывается быстрее классических маршрутов.
Во-вторых, глобальная логистическая система переживает период турбулентности: задержки в Суэцком канале, нестабильность в Красном море, рост затрат на перевозки и страхование подталкивают государства к поиску альтернатив.
В этом контексте СМП становится не просто арктическим маршрутом, а стратегическим элементом новой мировой транспортной архитектуры.
В-третьих, развитие СМП стимулируется технологическими изменениями: усилением ледокольного флота, модернизацией портовой инфраструктуры, внедрением цифровых систем навигации.
Строительство новых атомных ледоколов проекта 22220 свидетельствует о том, что Россия создает долгосрочную основу для масштабного использования маршрута вне зависимости от политической конъюнктуры. Это повышает предсказуемость для иностранных перевозчиков и формирует доверие к маршруту как к стабильному инструменту международной торговли.
Аналитики отмечают, что усиление интереса стран, которые не всегда демонстрируют дружественную позицию по отношению к России, свидетельствует о прагматизации мировой политики.
Логистические потребности и экономические выгоды становятся факторами, способными преодолевать политические барьеры. Арктика же превращается в пространство, где доминирует логика взаимозависимости: успешное использование маршрута требует сотрудничества, устойчивой инфраструктуры и соблюдения норм безопасности.
Перспективы СМП на ближайшие десятилетия выглядят уверенно за счет сочетания географических преимуществ, растущего спроса на альтернативные маршруты и способности России поддерживать высокотехнологичную инфраструктуру.
Даже если взаимодействие с недружественными странами будет развиваться медленно, уже существующий пул заинтересованных партнеров обеспечивает маршрут значительным потенциалом роста.
На этом фоне ожидаемый кратный рост транзитных рейсов к 2026 году выглядит не краткосрочным всплеском, а частью долгосрочного процесса формирования нового транспортного коридора, вокруг которого выстраивается новая логика международной логистики.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου