Το τέλος της περίφημης βρετανικότητας προαναγγέλλει σε άρθρο της η
βρετανική εφημερίδα Guardian, αναφερόμενη στο ενδεχόμενο να χαθούν
κάποια ευδιάκριτα χαρακτηριστικά των Βρετανών - τα οποία ήδη απειλούνταν
-, αν η Σκωτία διαλέξει την οδό της ανεξαρτησίας.
«Η ταυτότητα του Ηνωμένου Βασιλείου όπως την γνωρίζαμε μέχρι
σήμερα θα χαθεί, όπως και τρεις αιώνες κοινής ιστορίας με τη Σκωτία», σημειώνει ο δημοσιογράφος Ιαν Τζακ, υπενθυμίζοντας πως «όπως
γράφει η ιστορικός Λίντα Κόλεϊ στο βιβλίο της «Οι Βρετανοί» (εκδ.1992),
από τις πρώτες δεκαετίες της ένωσης της Βρετανίας το 1707 και για όλο
το 18ο αιώνα, οι κάτοικοι του Νησιού αυτοπροσδιορίζονταν με βάση αυτό
που ΔΕΝ ήταν ή με βάση το θρησκευτικό δόγμα τους, δηλαδή τον
προτεσταντισμό ή τον καθολικισμό. Όταν η Βρετανία εξαπλώθηκε κι έγινε
Αυτοκρατορία, μόνο τότε άρχισε να επιβάλλεται η έννοια της
Βρετανικότητας, ως το αντίπαλο δέος απέναντι στους Άλλους, τους ξένους.
Όμως αυτή η βρετανικότητα δεν ήταν αποτέλεσμα ζυμώσεων, επειδή το Νησί
έγινε ένα χωνευτήρι πολλών διαφορετικών ταυτοτήτων, όποτε η
βρετανικότητα αυτή δεν ομογενοποιήθηκε ποτέ της. Ποτέ της δεν κατάφερε
να αποσπαστεί σε τρία διαφορετικά συστατικά: το αγγλικό, το ουαλικό και
το σκοτσέζικο».
Σύμφωνα με το άρθρο, «μέχρι σχετικά πρόσφατα, οι Άγγλοι
συνήθιζαν να φαντάζονται το «βρετανικό» και το «αγγλικό» ως κάτι ενιαίο,
σαν η Βρετανία να είναι απλώς μια μεγαλύτερη Αγγλία. Όμως μέχρι το 1960
αυτού του είδους η περιλάλητη βρετανικότητα είχε στραγγιστεί εντελώς.
Προσωπικά, ένιωθα πως όλοι προερχόμαστε από την ίδια εθνική ιστορία. Η
έννοια του διαχωρισμού που επιχειρείται σήμερα δεν μου είχε περάσει καν
από το νου. Αν όμως η δυαδικότητα που προκύπτει από το δημοψήφισμα, μας
βοηθούσε να κατανοήσουμε καλύτερα το έθνος-κράτος μέσα στο οποίο ζούμε,
τότε η Σκωτία τι είναι; Μια περιοχή; Ένα υπο-κράτος; Μια κουλτούρα;
Ένας αναχρονισμός;».
«Εκκεντρική, στενή και ρομαντική όπως τόσες άλλες εθνικές ταυτότητες»
«Η βρετανική ταυτότητα κάποια στιγμή θα αρχίσει να φθίνει
σταδιακά. Ακόμη κι αν επιβιώσει με κάποιο τρόπο, η βρετανικότητα που θα
παραμείνει θα είναι εκκεντρική, στενή και ρομαντική, όπως τόσες άλλες
εθνικές ταυτότητες που στερήθηκαν τα κράτη και τους θεσμούς τους. Κι ο
τέως πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν έκανε λάθος όταν στο παρελθόν είχε
μιλήσει για «βρετανικές αξίες κι ιδανικά». Έπρεπε να είναι σοφότερος και
να κάνει απλώς λόγο για «χαρακτηριστικά βρετανικότητας», κι όχι αυτά
που θεωρούσε πως αποτελούσαν προαιώνιες ηθικές αξίες κι ιδανικά της
βρετανικής ταυτότητας», συνεχίζει ο Τζακ.
Και καταλήγει: «για μένα προσωπικά, τα πιο χαρακτηριστικά
στοιχεία βρετανικότητας είναι ο εμπειρισμός, η ειρωνεία, ο πλουραλισμός
και μια κριτική ματιά απέναντι στην ίδια μας την, ενίοτε φριχτή,
ιστορία. Σύμφωνοι, ακόμη και στην περίπτωση της ανεξαρτητοποίησης της
Σκωτίας, ακόμη και τότε τα παιδιά θα συνεχίσουν να παίζουν στους
δρόμους, οι συντάξεις θα συνεχίσουν να παρέχονται και το τρένο θα
εξακολουθεί να κάνει τη διαδρομή από το Λονδίνο μέχρι τη Γλασκόβη. Όμως
το Ηνωμένο Βασίλειο που γέννησε και διαμόρφωσε πολλούς από εμάς, πλέον
δεν θα υπάρχει».πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου