- Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει εάν πει όχι τους πιστωτές της
– Αντίθετα η Γερμανία και η Γαλλία θα χάσουν 160 δισ. ευρώ
Εκπλήσσουν οι «Financial Times», οι οποίοι καλούν στην ουσία τον Αλέξη Τσίπρα να μην υποχωρήσει στις αξιώσεις των πιστωτών.
Η βρετανική εφημερίδα αναλύει με στοιχεία γιατί δεν πρόκειται να χάσει τίποτα η Ελλάδα αν πει «όχι» κηρύσσοντας πτώχευση, ακόμα και αν υπάρξει Grexit.
Ο συντάκτης του άρθρου στους» FT» Wolfgang Münchau εξηγεί αναλυτικά τα
δεδομένα τα οποία έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία και στην περίπτωση του «ναι» και στην περίπτωση του «όχι» και καταλήγει στο συμπέρασμα πως δεν έχει να χάσει τίποτα, ενώ Γερμανία και Γαλλία μόνο, θα χάσουν 160 δισ. ευρώ σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας.
Αυτό είναι το άρθρο των «FT»:
«Ωστε εδώ είμαστε. Είπαν στον Αλέξη Τσίπρα «take it or leave it». Τι πρέπει να πράξει;
Ο Ελληνας Πρωθυπουργός δεν έχει να αντιμετωπίσει εκλογές μέχρι τον Ιανουάριο του 2019. Οποια πορεία και αν αποφασίσει τώρα, θα πρέπει να αποδώσει καρπούς μέσα σε τρία χρόνια ή και λιγότερο.
Κατ 'αρχάς, τα δύο ακραία σενάρια: αποδέχεται την τελική προσφορά των πιστωτών ή αποχωρεί από τη ζώνη του ευρώ. Αποδεχόμενος την προσφορά, θα πρέπει να συμφωνίσει σε μια δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 1,7% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, εντός έξι μηνών.
Ο συνάδελφός μου Martin Sandbu υπολόγισε πώς μια προσαρμογή τέτοιας κλίμακας θα μπορούσε να επηρεάσει την ελληνική ανάπτυξη. Εγώ τώρα επεκτείνω αυτό τον υπολογισμό, για να συμπεριλάβω το συνολικό τετραετές πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως ζητούν οι πιστωτές. Βασισμένος στις ίδιες παραδοχές που κάνει για το πώς η δημοσιονομική πολιτική και το ΑΕΠ αλληλοεπηρεάζονται - μια αμφίδρομη διαδικασία – φτάνω σε ένα συμπέρασμα ότι θα υπάρξει πλήγμα του επιπέδου του ΑΕΠ της τάξης του 12,6% σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Ο λόγος του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ θα αρχίσει να προσεγγίζει το 200%.
Το συμπέρασμά μου είναι πως η αποδοχή των προγραμμάτων της τρόικας θα αποτελούσε διπλή αυτοκτονία - για την ελληνική οικονομία, καθώς και για την πολιτική σταδιοδρομία του Έλληνα πρωθυπουργού.
Θα μπορούσε το αντίθετο – ακραίο σενάριο – ενός Grexit να έχει καλύτερο αποτέλεσμα;
Μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι θα ήταν, για τρεις λόγους.
- 1. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα θα ήταν πως η Ελλάδα θα είναι σε θέση να απαλλαγεί από τις τρελές δημοσιονομικές προσαρμογές.
- Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ανάγκη να «τρέξει» με ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο μπορεί να απαιτήσει μια εφάπαξ προσαρμογή αλλά αυτό είναι.
- Η Ελλάδα θα κήρυττε πτώχευση έναντι όλων των επίσημων πιστωτών της: Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, καθώς και για τα διμερή δάνεια από τους ευρωπαίους πιστωτές της.
- Αλλά θα εξυπηρετεί όλα τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα με το στρατηγικό στόχο να ανακτήσει την πρόσβαση στην αγορά λίγα χρόνια αργότερα.
- 2. Ο δεύτερος λόγος είναι η μείωση του ρίσκου. Μετά από ένα Grexit,κανείς δεν θα φοβάται τον κίνδυνο μετατροπή νομίσματος. Και η πιθανότητα μιας χρεοκοπίας θα ήταν πολύ μειωμένη, καθώς η Ελλάδα θα είχε ήδη κηρύξει στάση πληρωμών στους επίσημους πιστωτές της και θα ήταν πολύ πρόθυμη να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των ιδιωτών επενδυτών.
- 3. Ο τρίτος λόγος είναι ο αντίκτυπος στην θέση της οικονομίας στο εξωτερικό. Σε αντίθεση με τις μικρές οικονομίες της Βόρειας Ευρώπης, η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία.
Περίπου τα τρία τέταρτα του ΑΕΠ είναι εγχώρια. Το υπόλοιπο 1/4 που δεν είναι εγχώριο, τα περισσότερα προέρχονται από τον τουρισμό, κλάδος ο οποίος θα επωφεληθεί από την υποτίμηση. Η συνολική επίδραση της υποτίμησης δεν θα ήταν τόσο ισχυρή όσο θα ήταν για μια ανοικτή οικονομία, όπως η Ιρλανδία, αλλά θα ήταν επωφελής, ωστόσο. Από τις τρεις επιπτώσεις,η πρώτη είναι η πιο σημαντική βραχυπρόθεσμα, ενώ η δεύτερη και η τρίτη θα κυριαρχήσουν μακροπρόθεσμα.
Ενα Grexit, ασφαλώς, έχει παγίδες, ως επί το πλείστον βραχυπρόθεσμες.
Μια ξαφνική εισαγωγή του νέου νομίσματος θα ήταν χαοτική. Η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να επιβάλει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και να κλείσουν τα σύνορα. Αυτές οι απώλειες χρόνου, θα είναι σημαντικές, αλλά όταν το χάος υποχωρήσει η οικονομία θα ανακάμψει γρήγορα.
Συγκρίνοντας τα δύο αυτά σενάρια, θυμάμαι την παρατήρηση Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι η μέθη, σε αντίθεση με την ασχήμια, είναι μια κατάσταση που υποχωρεί. Το πρώτο σενάριο είναι απλά άσχημο, και θα παραμείνει πάντα έτσι. Το δεύτερο, σου δίνει ένα hangover, αλλά ακολουθεί η νηφαλιότητα.
Επομένως, εάν αυτό ήταν η επιλογή, οι Έλληνες θα είχαν έναν λογικό λόγο να προτιμούν Grexit. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι η επιλογή που πρέπει να ληφθεί αυτή την εβδομάδα. Η επιλογή είναι μεταξύ της αποδοχής ή απόρριψης προσφοράς των πιστωτών. Το Grexit είναι πιθανό, αλλά όχι βέβαιο.
Αν ο κ Τσίπρας επρόκειτο να απορρίψει την προσφορά και να χάσει την τελευταία προθεσμία – το Eurogroup της 18ης Ιουνίου - θα κατέληγε να αθετήσει την αποπληρωμή του χρέους τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Σε εκείνο το σημείο, η Ελλάδα θα παραμένει στη ζώνη του ευρώ και θα αναγκαζόταν να αποχωρήσει μόνο αν η ΕΚΤ θα μείωνε τη ροή της ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες κάτω από το ανεκτό όριο. Αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά δεν είναι δεδομένο.
Οι πιστωτές της ευρωζώνης, μπορεί επίσης να αποφασίσουν ότι είναι προς το συμφέρον τους να μιλήσουν για την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα σε αυτό το σημείο. Απλά φανταστείτε τη θέση τους.
Εάν η Ελλάδα επρόκειτο να χρεοκοπήσει έναντι όλων των χρεών του επίσημου τομέα, η Γαλλία και η Γερμανία μόνο θα χάσουν περίπου 160 δισ. €. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ θα μείνουν στην ιστορία ως οι μεγαλύτεροι οικονομικοί «losers».
Οι πιστωτές απορρίπτουν μεν τώρα κάθε συζήτηση σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει όταν η Ελλάδα αρχίσει την πτώχευση. Αν διαπραγματευτούν, όλοι θα ωφεληθούν. Η Ελλάδα θα παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, εφόσον η δημοσιονομική προσαρμογή εξυπηρετεί ένα χαμηλότερο βάρος του χρέους το οποίο θα ήταν πιο ανεκτό. Οι πιστωτές θα είναι σε θέση να καλύψουν μερικές από τις – αλλιώς – σίγουρες – απώλειες.
Η κεντρική ιδέα είναι ότι η Ελλάδα, δεν έχει στην πραγματικότητα τίποτε να χάσει, απορρίπτοντας την προσφορά αυτής της εβδομάδας».
koutipandoras.gr
Μέισον: Έτσι εκβιάζουν την ελληνική κυβέρνηση
Τον τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας «εκβιάζουν» μία αλλαγή της ελληνικής κυβέρνησης καταδεικνύει ο δημοσιογράφος του Channel 4 Πολ Μέισον, παραπέμποντας σε ένα πρόσφατο άρθρο του Bloomberg. Ιδιαίτερες ευθύνες καταλογίζει δε στην Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ αλλά και τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι.
«Αν αγνοήσετε το κείμενο, τα διαγράμματα που παραθέτει το Bloomberg δείχνουν το τίμημα που πληρώνει η Ελλάδα στην προσπάθεια της Μέρκελ και του Ντράγκι να αλλάξουν την κυβέρνηση», αναφέρει χαρακτηριστικά ο γνωστός αναλυτής του βρετανικού μέσου μέσω twitter, «δείχνοντας» τα 6+1 διαγράμματα του αμερικανικού δικτύου που «ξεσκεπάζουν» την πορεία της ελληνικής οικονομίας τους τελευταίους μήνες.
Όπως αναφέρει στο άρθρο του υπό τον τίτλο «Έξι διαγράμματα δείχνουν έξι μήνες οικονομικού ξεσκεπάσματος της Ελλάδας», η Ελλάδα ήταν σε ένα πρώιμο στάδιο οικονομικής ανάκαμψης όταν προκηρύχθηκαν εκλογές, η πορεία που ακολούθησε όμως απέδειξε πόσο εύθραυστη ή ανάκαμψη αυτή ήταν.
«Όσο ο χρόνος περνάει τόσο η ελληνική οικονομία θα βυθίζεται, και τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται για την Ελλάδα να πετύχει μία καλή συμφωνία», σημειώνει ένας οικονομικός αναλυτής στο Bloomberg.
Ο χρόνος είναι χρήμα λοιπόν κι αυτό είναι κάτι που το ξέρουν καλά οι εταίροι της Ελλάδας. Στο κλίμα αβεβαιότητας που δημιουργούν με αυτό τον τρόπο, γίνεται σαφές αυτό που ο Πολ Μέισον σχολιάζει, ότι δηλαδή οι εταίροι καθυστερούν να λάβουν αποφάσεις για να μπορούν με τα στοιχεία που ακολουθούν να μας εκβιάσουν καλύτερα…
Τα διαγράμματα του εκβιασμού
Το πρώτο διάγραμμα δείχνει την πορεία του χρηματιστηρίου σε σχέση με διάφορα γεγονότα - σταθμούς.
Το δεύτερο διάγραμμα δείχνει την πορεία των οφειλών της κυβέρνησης.
Το τρίτο δείχνει την πορεία του ΑΕΠ και των επενδύσεων.
Το τέταρτο αποτυπώνει την πορεία του δείκτη ανεργίας.
Το πέμπτο διάγραμμα δείχνει την πορεία των επιτοκίων για έντοκα γραμμάτια 6μηνης διάρκειας.
Και τα δυο τελευταία διαγράμματα αποτυπώνουν την πτωτική πορεία των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες και την πορεία του τραπεζικού δείκτη στο χρηματιστήριο της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου