Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αρκετά παιδιά στο ελληνικό ποδόσφαιρο
που ανοίγουν τα φτερά τους για το εξωτερικό. Όχι μόνο ποδοσφαιριστές,
που πλέον παίζουν αρκετοί σε ακαδημίες και τμήματα υποδομής ομάδων της
Ευρώπης, αλλά και σε άλλα πόστα. Επιστήμονες του αθλητισμού, αναλυτές,
φυσικοθεραπευτές βγαίνουν για σπουδές και αναζητούν το μέλλον τους μακριά από το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε ένα περιβάλλον που αντιλαμβάνονται από την πρώτη στιγμή ότι είναι πολύ πιο υγιές και κοντά σε αυτό που ονειρεύτηκαν. Ο Παναγιώτης Τσίκνας είναι ένας από αυτούς, μόνο που το ταξίδι τον έφερε από νωρίς σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον που οι περισσότεροι δεν τολμούν καν να ονειρευτούν. Στον πιο επιτυχημένο σύλλογο του κόσμο, τη Ρεάλ Μαδρίτης!
Σπουδές ή μπάλα;
Ο Πάνος μεγάλωσε στη Θάσο, όμως έφυγε στην εύπλαστη ηλικία των 13
ετών για την Ξάνθη. Εντάχθηκε στις Ακαδημίες της ομώνυμης ομάδας και
έπαιξε σε όλες τις «μικρές» ομάδες της, φτάνοντας στο κατώφλι της
αντρικής. Όταν ήρθε η στιγμή των κρίσιμων αποφάσεων όμως, λειτούργησε
διαφορετικά. Έβαλε τις σπουδές σε πρώτο πλάνο και έφυγε για την
Κομοτηνή, προκειμένου να σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ.
Παράλληλα, συνέχιζε να παίζει μπάλα, αλλά πλέον σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το έκανε για να διατηρήσει την επαφή του, χωρίς όμως να δοθεί ολοκληρωτικά στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, που απαιτεί πλήρη αφοσίωση. Μετρώντας τα δεδομένα, ήθελε να συνεχίσει να βρίσκεται σε αυτό, αλλά από άλλο πόστο. Τελείωσε τις σπουδές του και έκανε ένα ταξίδι που είχε ωριμάσει στο μυαλό του αρκετά χρόνια πριν το πτυχίο.
Ισπανικά και δύο Πανεπιστήμια!
Ο Παναγιώτης πήγε στο Μπιλμπάο, στη Χώρα των Βάσκων. Χωρίς να έχει βρει κάποια δουλειά, αλλά επειδή είχε δει το μέλλον του εντός του ποδοσφαίρου και μακριά από την Ελλάδα. Έβγαλε δελτίο στην ομάδα του Γκέτσο, που αποτελεί προάστιο του ευρύτερου Μπιλμπάο και για έναν χρόνο αφοσιώθηκε στο να παίξει μπάλα σε μια χώρα με άλλη εντελώς νοοτροπία, να εντρυφήσει στη διαφορετικότητά της και παράλληλα να μάθει τη γλώσσα. Γνώρισε διαφορετικά αποδυτήρια, τακτικές, αγωνιστικές συμπεριφορές, στάσεις προπονητών και οπαδών. Έχοντας συλλέξει πολύτιμες εμπειρίες, πλέον ήταν έτοιμος να συνεχίσει το ακαδημαϊκό του δρομολόγιο. «Κατέβηκε» στη Μαδρίτη και γράφτηκε σε δύο διαφορετικά Πανεπιστήμια. Το ένα είχε να κάνει με την μεθοδολογία του ποδοσφαίρου και τα τακτικοτεχνικά του ζητήματα και το άλλο με την ανάλυση, έναν τομέα ο οποίος διαρκώς κερδίζει έδαφος και «ανοίγει» θέσεις.
Στόχος του ήταν να γίνει προπονητής και να σπάσει το κατεστημένο που θέλει την συντριπτική πλειοψηφία των τεχνικών στο υψηλό επίπεδο να προέρχεται από πρώην επαγγελματίες παίκτες. Φρόντισε έτσι να εξοπλιστεί με γνώση και εμπειρίες. Γνώρισε μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα ως προς την προσέγγιση των παιδιών. Είδε ομάδες και προπονητές να μην ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα στις αναπτυξιακές ηλικίες, αλλά να επικεντρώνονται στο πώς το παιδί θα μάθει και μέσω της προπόνησης και της παιδαγωγικής διαδικασίας που κινείται παράλληλα στις ακαδημίες να εξελιχθεί, να μάθει ποδόσφαιρο και να ωφεληθεί ως άνθρωπος από τις αξίες του. Κανείς γονιός, κανείς παράγοντας δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει αυτό. Είναι χαρακτηριστικό, αυτό που έλεγε στους δικούς του ανθρώπους: Ότι από τη στιγμή που πάτησε στο πόδι του στην Ισπανία και είδε την ποδοσφαιρική τους κουλτούρα, αισθάνθηκε σαν να μην ξέρει τίποτα. Ότι πρέπει να μάθει τα πάντα ξανά από την αρχή.
Χετάφε και Ρεάλ Μαδρίτης!
Μολονότι δεν υπήρχε κάποια συνεργασία του Πανεπιστημίου με ομάδες, κατάφερε να ενταχθεί στον οργανισμό της Χετάφε. Αρχικά ως μέλος του προπονητικού τιμ στην Κ-17 και στη συνέχεια πρότεινε ο ίδιος τη δημιουργία ενός πρότζεκτ ανάλυσης μέσα στην ομάδα, έχοντας στην ουσία διττό ρόλο. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Οι μικροί της Χετάφε έκαναν μια εκπληκτική σεζόν και η πιάτσα ξεκίνησε να αναζητά εκείνους που βρίσκονταν πίσω από την επιτυχία. Τον πλησίασε η Ατλέτικο Μαδρίτης, με την οποία έκανε κάποιες συζητήσεις και μέσα στο καλοκαίρι, ενώ έκανε διακοπές, τον πήραν τηλέφωνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στην αρχή πίστεψε ότι είναι κάποιος φίλος του και του κάνει πλάκα. Γρήγορα όμως κατάλαβε πως η πρόταση ήταν πέρα για πέρα αληθινή!
Οι blancos είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν ένα καινούργιο πρότζεκτ ανάλυσης στις ακαδημίες τους. Ήθελαν να εξελίξουν την διαδικασία, καθώς μέχρι το σημείο εκείνο δεν είχε κάθε ηλικιακή κατηγορία τον αναλυτή της και δεν έδιναν τόσο βάρος στην ανάλυση. Αναβάθμισαν και αυτοματοποίησαν τη διαδικασία λήψης βίντεο, δίνοντας βάρος στις νέες τεχνολογίες και στην έξτρα γνώση που μπορεί να δώσει στο προπονητικό τιμ. Στο πρότζεκτ εντάχθηκαν πέντε άτομα και ο ένας εξ αυτών ήταν Έλληνας! Ανέλαβε τις ομάδες Κ-13 και Κ-17, κάνοντας performance analysis και βοηθώντας ουσιαστικά στην εξέλιξη των ποδοσφαιριστών.
Στη Ρεάλ φυσικά το περιβάλλον ήταν εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχε συναντήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Τσίκνας. Βρέθηκε στις εγκαταστάσεις του Βαλδεβέβας, οι οποίες είναι μέσα στις κορυφαίες στην Ευρώπη και προσφέρουν στα παιδιά πραγματικά ό,τι χρειάζονται. Παράλληλα όμως υπάρχει πίεση. Θέλουν αποτελέσματα από μικρές ηλικίες, επαγγελματισμό, την κατανόηση από τον ποδοσφαιριστή ως τον φροντιστή ότι βρίσκονται στο μεγαλύτερο κλαμπ του κόσμου και πρέπει να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Ο Πάνος γνώρισε στη Μαδρίτη ανθρώπους-μύθους του αθλήματος, όπως τον Ραούλ και τον Τσάμπι Αλόνσο. Με το εμβληματικό «7» των Μερένγκες μάλιστα συνεργάζεται σε πολύ συχνή βάση, βλέποντας έναν σούπερ σταρ που στην καθημερινή του επαφή είναι πολύ απλός, αλλά και πολύ απαιτητικός. Θυμίζει συνεχώς στα παιδιά και σε όλους σε ποια ομάδα βρίσκονται και ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουν να παλεύουν. Ακόμα και όταν αισθανθούν ότι έχουν φτάσει στον προορισμό, πρέπει να συνεχίσουν την διαδικασία για να γίνουν καλύτεροι και να διατηρηθούν στην κορυφή. Μυστικά πρωταθλητισμού από έναν πραγματικό πρωταθλητή.
Ζήτημα νοοτροπίας
Ο Πάνος συμβουλεύει τα παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί του να βγουν έξω, να ανοίξουν τους ορίζοντές τους και να γνωρίσουν το πραγματικό ποδόσφαιρο. Πρόσφατα, είχε την ευκαιρία να βρεθεί στον τελικό του Copa Libertadores στο Μπερναμπέου. Είχε δει κι αυτός τις σκηνές βίας στην Αργεντινή και περίμενε αντίστοιχα κρούσματα στην Μαδρίτη, όμως η εικόνα που συνάντησε ήταν τελείως διαφορετική. Βίωσε το μοναδικό πάθος της Λατινικής Αμερικής στο γήπεδο και έξω από αυτό, σε αθλητικά, όμως, πλαίσια. Είδε φανατικούς να κάθονται δίπλα-δίπλα, οπαδούς των μεν και των δε να κυκλοφορούν παρέα και αντιλήφθηκε πως όταν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, τα καταφέρνουν ακόμα κι αυτοί.
Η ανάλυση προς το παρόν τον έχει κερδίσει, βλέποντας αφενός ότι υπάρχει χώρος για να εξελιχθεί και αφετέρου ότι βλέπουν σε αυτόν καλά στοιχεία, όμως η προπονητική είναι πάντα στους στόχους του και μέσα στο περιβάλλον της Ρεάλ Μαδρίτης προσπαθεί να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα. Όσον αφορά το μεγαλύτερο μάθημα από αυτή την εμπειρία; Είναι η νοοτροπία, η οποία έχει επίδραση σε πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε. Βάζει γερά θεμέλια στο ποδόσφαιρο κάθε χώρας και αποτελεί τον καθρέφτη της. Μακάρι κάποια στιγμή αυτά τα παιδιά που μαθαίνουν να σκέφτονται διαφορετικά, να καταφέρουν να αλλάξουν τα πράγματα και εδώ.
Πηγή: gazzetta.gr
φυσικοθεραπευτές βγαίνουν για σπουδές και αναζητούν το μέλλον τους μακριά από το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε ένα περιβάλλον που αντιλαμβάνονται από την πρώτη στιγμή ότι είναι πολύ πιο υγιές και κοντά σε αυτό που ονειρεύτηκαν. Ο Παναγιώτης Τσίκνας είναι ένας από αυτούς, μόνο που το ταξίδι τον έφερε από νωρίς σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον που οι περισσότεροι δεν τολμούν καν να ονειρευτούν. Στον πιο επιτυχημένο σύλλογο του κόσμο, τη Ρεάλ Μαδρίτης!
Σπουδές ή μπάλα;
Παράλληλα, συνέχιζε να παίζει μπάλα, αλλά πλέον σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το έκανε για να διατηρήσει την επαφή του, χωρίς όμως να δοθεί ολοκληρωτικά στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, που απαιτεί πλήρη αφοσίωση. Μετρώντας τα δεδομένα, ήθελε να συνεχίσει να βρίσκεται σε αυτό, αλλά από άλλο πόστο. Τελείωσε τις σπουδές του και έκανε ένα ταξίδι που είχε ωριμάσει στο μυαλό του αρκετά χρόνια πριν το πτυχίο.
Ισπανικά και δύο Πανεπιστήμια!
Ο Παναγιώτης πήγε στο Μπιλμπάο, στη Χώρα των Βάσκων. Χωρίς να έχει βρει κάποια δουλειά, αλλά επειδή είχε δει το μέλλον του εντός του ποδοσφαίρου και μακριά από την Ελλάδα. Έβγαλε δελτίο στην ομάδα του Γκέτσο, που αποτελεί προάστιο του ευρύτερου Μπιλμπάο και για έναν χρόνο αφοσιώθηκε στο να παίξει μπάλα σε μια χώρα με άλλη εντελώς νοοτροπία, να εντρυφήσει στη διαφορετικότητά της και παράλληλα να μάθει τη γλώσσα. Γνώρισε διαφορετικά αποδυτήρια, τακτικές, αγωνιστικές συμπεριφορές, στάσεις προπονητών και οπαδών. Έχοντας συλλέξει πολύτιμες εμπειρίες, πλέον ήταν έτοιμος να συνεχίσει το ακαδημαϊκό του δρομολόγιο. «Κατέβηκε» στη Μαδρίτη και γράφτηκε σε δύο διαφορετικά Πανεπιστήμια. Το ένα είχε να κάνει με την μεθοδολογία του ποδοσφαίρου και τα τακτικοτεχνικά του ζητήματα και το άλλο με την ανάλυση, έναν τομέα ο οποίος διαρκώς κερδίζει έδαφος και «ανοίγει» θέσεις.
Στόχος του ήταν να γίνει προπονητής και να σπάσει το κατεστημένο που θέλει την συντριπτική πλειοψηφία των τεχνικών στο υψηλό επίπεδο να προέρχεται από πρώην επαγγελματίες παίκτες. Φρόντισε έτσι να εξοπλιστεί με γνώση και εμπειρίες. Γνώρισε μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα ως προς την προσέγγιση των παιδιών. Είδε ομάδες και προπονητές να μην ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα στις αναπτυξιακές ηλικίες, αλλά να επικεντρώνονται στο πώς το παιδί θα μάθει και μέσω της προπόνησης και της παιδαγωγικής διαδικασίας που κινείται παράλληλα στις ακαδημίες να εξελιχθεί, να μάθει ποδόσφαιρο και να ωφεληθεί ως άνθρωπος από τις αξίες του. Κανείς γονιός, κανείς παράγοντας δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει αυτό. Είναι χαρακτηριστικό, αυτό που έλεγε στους δικούς του ανθρώπους: Ότι από τη στιγμή που πάτησε στο πόδι του στην Ισπανία και είδε την ποδοσφαιρική τους κουλτούρα, αισθάνθηκε σαν να μην ξέρει τίποτα. Ότι πρέπει να μάθει τα πάντα ξανά από την αρχή.
Χετάφε και Ρεάλ Μαδρίτης!
Μολονότι δεν υπήρχε κάποια συνεργασία του Πανεπιστημίου με ομάδες, κατάφερε να ενταχθεί στον οργανισμό της Χετάφε. Αρχικά ως μέλος του προπονητικού τιμ στην Κ-17 και στη συνέχεια πρότεινε ο ίδιος τη δημιουργία ενός πρότζεκτ ανάλυσης μέσα στην ομάδα, έχοντας στην ουσία διττό ρόλο. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Οι μικροί της Χετάφε έκαναν μια εκπληκτική σεζόν και η πιάτσα ξεκίνησε να αναζητά εκείνους που βρίσκονταν πίσω από την επιτυχία. Τον πλησίασε η Ατλέτικο Μαδρίτης, με την οποία έκανε κάποιες συζητήσεις και μέσα στο καλοκαίρι, ενώ έκανε διακοπές, τον πήραν τηλέφωνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στην αρχή πίστεψε ότι είναι κάποιος φίλος του και του κάνει πλάκα. Γρήγορα όμως κατάλαβε πως η πρόταση ήταν πέρα για πέρα αληθινή!
Οι blancos είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν ένα καινούργιο πρότζεκτ ανάλυσης στις ακαδημίες τους. Ήθελαν να εξελίξουν την διαδικασία, καθώς μέχρι το σημείο εκείνο δεν είχε κάθε ηλικιακή κατηγορία τον αναλυτή της και δεν έδιναν τόσο βάρος στην ανάλυση. Αναβάθμισαν και αυτοματοποίησαν τη διαδικασία λήψης βίντεο, δίνοντας βάρος στις νέες τεχνολογίες και στην έξτρα γνώση που μπορεί να δώσει στο προπονητικό τιμ. Στο πρότζεκτ εντάχθηκαν πέντε άτομα και ο ένας εξ αυτών ήταν Έλληνας! Ανέλαβε τις ομάδες Κ-13 και Κ-17, κάνοντας performance analysis και βοηθώντας ουσιαστικά στην εξέλιξη των ποδοσφαιριστών.
Στη Ρεάλ φυσικά το περιβάλλον ήταν εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχε συναντήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Τσίκνας. Βρέθηκε στις εγκαταστάσεις του Βαλδεβέβας, οι οποίες είναι μέσα στις κορυφαίες στην Ευρώπη και προσφέρουν στα παιδιά πραγματικά ό,τι χρειάζονται. Παράλληλα όμως υπάρχει πίεση. Θέλουν αποτελέσματα από μικρές ηλικίες, επαγγελματισμό, την κατανόηση από τον ποδοσφαιριστή ως τον φροντιστή ότι βρίσκονται στο μεγαλύτερο κλαμπ του κόσμου και πρέπει να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Ο Πάνος γνώρισε στη Μαδρίτη ανθρώπους-μύθους του αθλήματος, όπως τον Ραούλ και τον Τσάμπι Αλόνσο. Με το εμβληματικό «7» των Μερένγκες μάλιστα συνεργάζεται σε πολύ συχνή βάση, βλέποντας έναν σούπερ σταρ που στην καθημερινή του επαφή είναι πολύ απλός, αλλά και πολύ απαιτητικός. Θυμίζει συνεχώς στα παιδιά και σε όλους σε ποια ομάδα βρίσκονται και ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουν να παλεύουν. Ακόμα και όταν αισθανθούν ότι έχουν φτάσει στον προορισμό, πρέπει να συνεχίσουν την διαδικασία για να γίνουν καλύτεροι και να διατηρηθούν στην κορυφή. Μυστικά πρωταθλητισμού από έναν πραγματικό πρωταθλητή.
Ζήτημα νοοτροπίας
Ο Πάνος συμβουλεύει τα παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί του να βγουν έξω, να ανοίξουν τους ορίζοντές τους και να γνωρίσουν το πραγματικό ποδόσφαιρο. Πρόσφατα, είχε την ευκαιρία να βρεθεί στον τελικό του Copa Libertadores στο Μπερναμπέου. Είχε δει κι αυτός τις σκηνές βίας στην Αργεντινή και περίμενε αντίστοιχα κρούσματα στην Μαδρίτη, όμως η εικόνα που συνάντησε ήταν τελείως διαφορετική. Βίωσε το μοναδικό πάθος της Λατινικής Αμερικής στο γήπεδο και έξω από αυτό, σε αθλητικά, όμως, πλαίσια. Είδε φανατικούς να κάθονται δίπλα-δίπλα, οπαδούς των μεν και των δε να κυκλοφορούν παρέα και αντιλήφθηκε πως όταν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, τα καταφέρνουν ακόμα κι αυτοί.
Η ανάλυση προς το παρόν τον έχει κερδίσει, βλέποντας αφενός ότι υπάρχει χώρος για να εξελιχθεί και αφετέρου ότι βλέπουν σε αυτόν καλά στοιχεία, όμως η προπονητική είναι πάντα στους στόχους του και μέσα στο περιβάλλον της Ρεάλ Μαδρίτης προσπαθεί να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα. Όσον αφορά το μεγαλύτερο μάθημα από αυτή την εμπειρία; Είναι η νοοτροπία, η οποία έχει επίδραση σε πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε. Βάζει γερά θεμέλια στο ποδόσφαιρο κάθε χώρας και αποτελεί τον καθρέφτη της. Μακάρι κάποια στιγμή αυτά τα παιδιά που μαθαίνουν να σκέφτονται διαφορετικά, να καταφέρουν να αλλάξουν τα πράγματα και εδώ.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου