Έτσι λοιπόν από το «θα κερδίσουμε σίγουρα» ή «οι Ρώσοι έχουν ανίκανο στρατό και και αναποτελεσματικούς στρατιώτες» ξαφνικά σε Δύση και Ουκρανία αρχίζει και κατεβαίνει ο «πήχης» των προσδοκιών.
«Η προσδοκία από την αντεπίθεση μας είναι υπερεκτιμημένη στον κόσμο», δήλωσε ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν κάτι τεράστιο», πρόσθεσε, το οποίο φοβάται ότι μπορεί να οδηγήσει σε «συναισθηματική απογοήτευση».
Η σχεδιαζόμενη αντεπίθεση — που αν πραγματοποιηθεί θα είναι δυνατή λόγω της δωρεάς δυτικών όπλων και της προσφερόμενης εκπαίδευσης — θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την κρισιμότερη φάση του πολέμου, καθώς η Ουκρανία επιδιώκει να καταλάβει σημαντικό έδαφος και να αποδείξει ότι αξίζει συνεχούς υποστήριξης.
Οι δυτικές κοινωνίες έχουν κουραστεί και έχουν οδηγηθεί στην ανέχεια και τον πληθωρισμό, ενώ έχουν κατανοήσει πως οι ηγεσίες τους έχουν πει ψέματα σε ότι αφορά την ισχύ της ρωσικής οικονομίας αφού της έχουν επιβληθεί χιλιάδες κυρώσεις και όχι μόνο δεν συντρίβεται αλλά αντιθέτως αναπτύσσεται ενώ οι δυτικές οικονομίες βρίσκονται στο όριο της κατάρρευσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ΗΠΑ οι οποίες εξελίσσονται λόγω αστρονομικού χρέους και εντεινόμενης αποδολαριοποίησης του πλανήτη σε «πυροκροτητή» για την παγκόσμια οικονομία.
Οι επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις απαιτούν συνήθως συντριπτικό πλεονέκτημα και με τις ρωσικές δυνάμεις να δημιουργούν βαριά οχυρωμένη άμυνα τύπου «Κουρσκ» σε όλο το μέτωπο μήκους 900 μιλίων, είναι δύσκολο να καταμετρηθεί πόσο μακριά θα φτάσει η Ουκρανία και είναι πολύ πιθανό να μην κερδίσει απολύτως τίποτε και ακόμα περισσότερο να χάσει και ότι έχει απομείνει καθώς αμέσως μετά θα είναι η σειρά των Ρώσων να απαντήσουν.
Η συσσώρευση πριν από την επίθεση – οι λεπτομέρειες της οποίας παραμένουν μυστικές – άφησε τους Ουκρανούς αξιωματούχους να αντιμετωπίζουν ένα δύσκολο ερώτημα: Ποιο αποτέλεσμα θα είναι αρκετό για να εντυπωσιάσει τη Δύση, ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον;
Κάποιοι φοβούνται ότι εάν οι Ουκρανοί υπολείπονται, το Κίεβο μπορεί να χάσει τη διεθνή στρατιωτική βοήθεια ή να αντιμετωπίσει νέες πιέσεις να εμπλακεί με τη Μόσχα σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων και όχι στο πεδίο της μάχης.
Τέτοιες συνομιλίες θα περιλάμβαναν σχεδόν σίγουρα ρωσικές απαιτήσεις για οριστική παράδοση κυρίαρχου εδάφους μέσω διαπραγματεύσεων, κάτι που η Ουκρανία χαρακτήρισε απαράδεκτο αλλά οι χαρακτηρισμοί δεν δίνουν νίκες και σίγουρα δεν καταλαμβάνουν εδάφη.
«Πιστεύω ότι όσες περισσότερες νίκες έχουμε στο πεδίο της μάχης, ειλικρινά, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα πιστεύουν σε εμάς, πράγμα που σημαίνει ότι θα λάβουμε περισσότερη βοήθεια», δήλωσε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky σε συνέντευξή του τη Δευτέρα στην Washington Post στο βαριά οχυρωμένο κτίριο του αρχηγείου του. .
Το Κίεβο είναι πρόθυμο να κάνει μια ταχεία πρόοδο σε αυτό που ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε έναν σκληρό στατικό πόλεμο πυροβολικού στα ανατολικά και νότια της χώρας, χωρίς καμία από τις πλευρές να έχει σημαντικά εδαφικά κέρδη.
Οι Δυτικοί αναλττές τώρα λένε ότι θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να απωθήσουν τους Ρώσους πίσω στις θέσεις τους πριν ξεκινήσει η εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν η Μόσχα κατείχε τμήματα του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ και της ανακτημένης χερσονήσου της Κριμαίας.
Η πίεση προέρχεται εν μέρει από τις προηγούμενες νίκες της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης – πρώτα απωθώντας την προσπάθεια της Ρωσίας να καταλάβει το Κίεβο και αργότερα εκτοπίζοντας τους Ρώσους από οχυρά σε αιφνιδιαστικές επιθέσεις στις περιοχές Χάρκοβο και Χερσώνα.
«Εμπνεύσαμε παντού γιατί η αντίληψη ήταν ότι θα πέσουμε μέσα σε 72 ώρες», είπε ο Ρέζνικοφ.
Οι Δυτικοί εταίροι του είπαν, ότι τώρα χρειάζονται ένα «επόμενο παράδειγμα επιτυχίας γιατί πρέπει να το δείξουμε στους λαούς μας. … Αλλά δεν μπορώ να σας πω ποια θα ήταν η κλίμακα αυτής της επιτυχίας. Δέκα χιλιόμετρα, 30 χιλιόμετρα, 100 χιλιόμετρα, 200 χιλιόμετρα;».
Μια μεγάλη επιτυχία θα μπορούσε να συγκεντρώσει περισσότερη υποστήριξη για τα δυτικά όπλα και πυρομαχικά που χρειάζεται η Ουκρανία για να συνεχίσει τον αγώνα και να προσφέρει την απαραίτητη ανύψωση ηθικού στον άμαχο πληθυσμό, ο οποίος απόλαυσε την ανθεκτικότητα των ουκρανικών δυνάμεων ενάντια στις προσπάθειες της Ρωσίας να καταλάβει το Κίεβο την περασμένη άνοιξη και αργότερα την έκπληξή τους στην φθινοπωρινή επίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο, η οποία ανακατέλαβε εκατοντάδες μίλια εδάφους μέσα σε λίγες μέρες.
Αλλά στο Χάρκοβο οι Ουκρανοί είχαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού καθώς οι Ρώσοι είχαν αμελήσει την άμυνά τους.
Πολλοί απλά τράπηκαν σε φυγή χωρίς μάχη. Και στη Χερσώνα στα νότια, η Ουκρανία είχε ένα σημαντικό γεωγραφικό πλεονέκτημα, με τη Ρωσία να αγωνίζεται να εφοδιάσει στρατεύματα δυτικά του ποταμού Δνείπερου.
Τώρα, η Ρωσία μπορεί να έχει το γεωγραφικό πλεονέκτημα και ισχυρότερους αριθμούς. Περίπου 500.000 Ρώσοι στρατιώτες είναι επί του παρόντος επικεντρωμένοι στην Ουκρανία, με τουλάχιστον 300.000 εντός του ουκρανικού εδάφους, είπε ο Ρέζνικοφ.
Ένας βασικός στόχος για την Ουκρανία, και ίσως ένα πρώιμο σημάδι επιτυχίας, θα ήταν να σπάσει τη λεγόμενη χερσαία γέφυρα μεταξύ της ηπειρωτικής Ρωσίας και της κατεχόμενης Κριμαίας, κόβοντας κρίσιμες γραμμές ανεφοδιασμού των ρωσικών στρατευμάτων στην περιοχή της Zaporizhzhia και απομονώνοντας τις ρωσικές βάσεις στη χερσόνησο. .
Μια άλλη βασική επιτακτική ανάγκη είναι να ανακτηθεί ο έλεγχος σε εξαιρετικά πολύτιμες κρίσιμες εγκαταστάσεις υποδομής, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού σταθμού Zaporizhzhia, του μεγαλύτερου σταθμού ατομικής ενέργειας της Ευρώπης, που βρίσκεται στην πόλη Enerhodar, και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου Kakhovka στη νότια περιοχή Kherson.
Αναγνωρίζοντας τα τρομερά εμπόδια, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι συνέχισαν να πιέζουν για πρόσθετο υλικό από υποστηρικτές στη Δύση.
Η Ουκρανία θα είναι έτοιμη να εξαπολύσει την επίθεση «μόλις έρθουν τα όπλα που συμφωνήθηκαν με τους εταίρους μας», είπε ο Ζελένσκι.
Το χρονοδιάγραμμα θα μπορούσε επίσης να εξαρτάται από τον καιρό, λόγω του υπερβολικά υγρού εδάφους κατά μήκος της πρώτης γραμμής της χώρας.
Ο Ρέζνικοφ είπε ότι ο «πρώτος σχηματισμός επίθεσης» της Ουκρανίας είναι περισσότερο από 90 τοις εκατό έτοιμος να ξεκινήσει, αλλά ότι ορισμένα καθοριστικά για την σύγκρουση στρατεύματα εξακολουθούν να ολοκληρώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα στο εξωτερικό.
Η Ουκρανία θα μπορούσε να επικεντρώσει τις προσπάθειές της νότια και να προσπαθήσει να καταλάβει την πόλη Μελιτόπολη, την οποία η Ρωσία έχει καθιερώσει ως περιφερειακή πρωτεύουσα της Ζαπορίζια, και στη συνέχεια να προχωρήσει σε μια προσπάθεια να κόψει τη χερσαία γέφυρα.
Η Ουκρανία θα μπορούσε επίσης να επιτεθεί στην ίδια την Κριμαία, πιθανώς με ναυτικές και αποβατικές επιχειρήσεις στην ακτογραμμής.
Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν εκτεταμένα χαρακώματα που έχουν σκάψει οι ρωσικές δυνάμεις στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μια πιθανή επίθεση.
Το Dzhankoi έχει αποδειχθεί στρατηγικός στόχος καθώς είναι το
μόνο σημείο όπου οι σιδηροδρομικές γραμμές μπορούν να φτάσουν στη
ναυτική βάση της Σεβαστούπολης.
Dzhankoi
Άλλα σενάρια θα μπορούσαν να δουν τους Ουκρανούς να επιτίθενται ανατολικά μέσω της Μπάκχμουτ ή από την πόλη Kupiansk, σε μια διείσδυση να ανακτήσουν τον έλεγχο περιοχών στην περιοχή Luhansk.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, Ουκρανοί στρατιώτες εισήλθαν ξανά στο Kupiansk, έναν στρατηγικό θύλακα που έχει μια γέφυρα στον ποταμό Oskil καθώς και μια σιδηροδρομική αποθήκη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ανεφοδιασμό.
Μια αντεπίθεση από αυτή την περιοχή θα στόχευε στον έλεγχο των ανατολικών πόλεων βόρεια του Λουχάνσκ.
Μια άλλη επιλογή θα ήταν οι Ουκρανοί να επιτεθούν στις ρωσικές θέσεις μέσω της νότιας πόλης Vuhledar προς την κατεχόμενη Μαριούπολη στην Αζοφική Θάλασσα.
Όλα αυτά δείχνουν ένα μόνο πράγμα: Η πολυδιαφημσιμένη ουκρανική αντεπίθεση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επάνδρωσης και εξοπλισμού και ταυτόχρονα στην Δύση ξέρουν πως οι Ρώσοι έχουν στήσει πολλούς θύλακες-παγίδες στο σύνολο της γραμμής των μετώπων.
Παγίδες που θα εξοντώσουν ολόκληρες ουκρανικές ταξιαρχίες και μετά από αυτό δεν θα υπάρχει κανείς για να υπερασπίσει την Ουκρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου