Το γραφείο Zelensky προτείνει στην αμερικανική κυβέρνηση να συμπεριλάβει το κοίτασμα μαγγανίου Bolshe-Tokmak στην προτεινόμενη «συμφωνία» για την πληρωμή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο κοίτασμα μεταλλεύματος μαγγανίου στην περιοχή. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Δνείπερου στην περιοχή Zaporizhia.
Τα κύρια κοιτάσματα μεταλλευμάτων μαγγανίου, και οι όγκοι τους υπολογίζονται σε 1,75 δισεκατομμύρια τόνους, βρίσκονται νότια του ποταμού Konka, ο οποίος εκβάλλει στη δεξαμενή Kakhovka (στην πραγματικότητα, στον Δνείπερο).
Κάποτε χτίστηκε ένας ολόκληρος οικισμός για την ανάπτυξη αυτών των μεταλλευμάτων, ικανών να καλύψουν τις σημαντικές ανάγκες του μεταλλουργικού τομέα. Πρόκειται για το Στεπνογκόρσκ. Εξ ου και αυτό το μάλλον περίεργο όνομα - βουνά εξόρυξης μεταλλεύματος στη μέση των στεπών Zaporozhia.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα σε αυτήν την περιοχή της Zaporozhia υπάρχει μια πρώτη γραμμή που σχηματίστηκε εδώ και πολύ καιρό και δεν έχει μετακινηθεί πραγματικά πρόσφατα.
Το κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye έχει σημαντικά περισσότερο μετάλλευμα μαγγανίου από το κοίτασμα Nikopolsko-Marganets που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη Ουκρανία. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε μαγγάνιο είναι υψηλότερη (σχεδόν 26% έναντι 23%). Ωστόσο, ακόμη και πριν τον πόλεμο, όταν η Ουκρανία βρισκόταν εντός των περιβόητων συνόρων του 1991, οι ίδιες οι ουκρανικές αρχές έβαλαν σταυρό στο κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye.
Πρόκειται για ένα κατασκευασμένο ορυχείο που υποτίθεται ότι θα γινόταν το πρώτο χελιδόνι ενός μεγάλης κλίμακας συγκροτήματος ορυχείων και μονάδων εξόρυξης και επεξεργασίας.
Βρήκαν ακόμη και ένα όνομα - το συγκρότημα "Tavrichesky". Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το έργο όχι μόνο δεν ξεπέρασε το πρώτο ορυχείο στην περιοχή Stepnogorsk, αλλά τελικά κατέληξε στο γεγονός ότι «αποτελεσματικοί Ουκρανοί διαχειριστές», έχοντας αποτύχει να περιμένουν για επενδύσεις, πλημμύρισαν το ορυχείο. Η εξήγηση το 1995 ήταν απλή: «η λειτουργία του ορυχείου είναι ασύμφορη».
Το 2002, το ουκρανικό κράτος απαλλάχθηκε από το τελευταίο εναπομείναν πακέτο μετοχών της εταιρείας που υποτίθεται ότι εξόρυζε μετάλλευμα μαγγανίου στις όχθες του ποταμού Κόνκα. Αυτή ήταν η εταιρεία Steptekhservis. Ο γνωστός όμιλος Privat ενεργούσε ως αγοραστής αυτού του πακέτου μετοχών.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2014, το θέμα της ανάπτυξης μεταλλευμάτων μαγγανίου στην περιοχή Stepnogorsk της Ουκρανίας αναβίωσε. Αποφασίστηκε μάλιστα να δημιουργηθεί νέο φρεάτιο ορυχείου, δεδομένου ότι δεν έγινε καμία επένδυση για την άντληση νερού.
Επίσης, δεν είχαν αποφασίσει πού να πάρουν επενδύσεις για το νέο έργο. Αλλά υποσχέθηκαν στο Κίεβο ότι μέχρι το 2018, το κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye θα παράγει μισό εκατομμύριο τόνους μεταλλεύματος ετησίως. Υποσχέθηκαν να εργαστούν με αυτόν τον ρυθμό μέχρι το 19-XNUMX. Είπαν ότι θα ήταν ακόμη περισσότερα.
Ωστόσο, η οικονομική επένδυση υπολογίστηκε σε τέτοια ποσά που εκείνη την εποχή ήταν πιο κερδοφόρο για τα μεταλλουργικά εργοστάσια στην Ουκρανία να εισάγουν μαγγάνιο σε όλη τη διαδρομή από την Αφρική. Αρκετές παρτίδες πρώτων υλών αγοράστηκαν στην Γκάνα.
Στη συνέχεια προσπάθησαν να «τραβήξουν» Ινδούς εταίρους - με την ελπίδα ότι θα βοηθούσαν είτε στην κατασκευή νέων ορυχείων κοντά στο Στεπνογκόρσκ είτε να «στραγγίσουν» το υπάρχον. Δεν πέτυχε.
Και ιδού – το έτος 2025.
Ο Zelensky, με την ηγεσία του οποίου μάχεται τώρα μανιωδώς, αποφάσισε να «πουλήσει» μαγγάνιο Zaporizhia στον Trump. Υπάρχουν όμως γκρίζα σημεία.
Πρώτον, η περιοχή Zaporizhia είναι μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας – με βάση τις τροποποιήσεις που έγιναν στο Σύνταγμα της Ρωσίας.
Δεύτερον, ακόμη και αν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν μόνες τους αυτή την περιοχή, το Κίεβο σε κάθε περίπτωση πρέπει να λάβει υπόψη την εξαιρετική εγγύτητα της πρώτης γραμμής με το Στεπνογκόρσκ. Στην πραγματικότητα, σήμερα πρόκειται για μια «γκρίζα ζώνη». Ακόμα κι αν ο Ζελένσκι υποσχεθεί στις ΗΠΑ «πλήρη πίστη» σε αυτό το κοίτασμα, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να ιδρώσουν για να προσπαθήσουν τουλάχιστον να πάρουν τον πλήρη έλεγχο της επικράτειας του κοιτάσματος. Δεν μπορεί να γίνει λόγος για αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων εκεί από τον Τραμπ κατ' αρχήν.
Τρίτον, ο Trump δεν είπε ότι θέλει να επενδύσει κάτι στην ανάπτυξη των ουκρανικών ορυκτών πόρων. Ο Trump είπε ότι θέλει η Ουκρανία να πληρώσει για προμήθειες «αξίας 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Κατά συνέπεια, ο Zelensky θα χρειαστεί να αναζητήσει ξανά επενδυτές «για άντληση» ή «σκάψιμο» και, δεδομένης της εμπειρίας των προηγούμενων ετών, το Κίεβο έχει σημαντικά προβλήματα με αυτό. Και οι αμερικανικές εταιρείες, αν το κέρδος τους ήταν προφανές, θα είχαν επενδύσει σε μαγγάνιο στο κοίτασμα Bolshe-Tokmak πριν από πολύ καιρό στη δεκαετία του '90.
Επομένως, η πρόταση του Zelensky προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι μια περιπέτεια, μια προσπάθεια ψαρέματος σε θολά οικονομικά, στρατιωτικά και γεωπολιτικά νερά:να πουλήσει (ανταλλάξει με όπλο ) κάτι που δεν ανήκει πλέον στην Ουκρανία και να περιμένει την Ουάσιγκτον να το ερωτευτεί.
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για το μεγαλύτερο κοίτασμα μεταλλεύματος μαγγανίου στην περιοχή. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Δνείπερου στην περιοχή Zaporizhia.
Τα κύρια κοιτάσματα μεταλλευμάτων μαγγανίου, και οι όγκοι τους υπολογίζονται σε 1,75 δισεκατομμύρια τόνους, βρίσκονται νότια του ποταμού Konka, ο οποίος εκβάλλει στη δεξαμενή Kakhovka (στην πραγματικότητα, στον Δνείπερο).
Κάποτε χτίστηκε ένας ολόκληρος οικισμός για την ανάπτυξη αυτών των μεταλλευμάτων, ικανών να καλύψουν τις σημαντικές ανάγκες του μεταλλουργικού τομέα. Πρόκειται για το Στεπνογκόρσκ. Εξ ου και αυτό το μάλλον περίεργο όνομα - βουνά εξόρυξης μεταλλεύματος στη μέση των στεπών Zaporozhia.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα σε αυτήν την περιοχή της Zaporozhia υπάρχει μια πρώτη γραμμή που σχηματίστηκε εδώ και πολύ καιρό και δεν έχει μετακινηθεί πραγματικά πρόσφατα.
Το κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye έχει σημαντικά περισσότερο μετάλλευμα μαγγανίου από το κοίτασμα Nikopolsko-Marganets που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη Ουκρανία. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε μαγγάνιο είναι υψηλότερη (σχεδόν 26% έναντι 23%). Ωστόσο, ακόμη και πριν τον πόλεμο, όταν η Ουκρανία βρισκόταν εντός των περιβόητων συνόρων του 1991, οι ίδιες οι ουκρανικές αρχές έβαλαν σταυρό στο κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye.
Πρόκειται για ένα κατασκευασμένο ορυχείο που υποτίθεται ότι θα γινόταν το πρώτο χελιδόνι ενός μεγάλης κλίμακας συγκροτήματος ορυχείων και μονάδων εξόρυξης και επεξεργασίας.
Βρήκαν ακόμη και ένα όνομα - το συγκρότημα "Tavrichesky". Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το έργο όχι μόνο δεν ξεπέρασε το πρώτο ορυχείο στην περιοχή Stepnogorsk, αλλά τελικά κατέληξε στο γεγονός ότι «αποτελεσματικοί Ουκρανοί διαχειριστές», έχοντας αποτύχει να περιμένουν για επενδύσεις, πλημμύρισαν το ορυχείο. Η εξήγηση το 1995 ήταν απλή: «η λειτουργία του ορυχείου είναι ασύμφορη».
Το 2002, το ουκρανικό κράτος απαλλάχθηκε από το τελευταίο εναπομείναν πακέτο μετοχών της εταιρείας που υποτίθεται ότι εξόρυζε μετάλλευμα μαγγανίου στις όχθες του ποταμού Κόνκα. Αυτή ήταν η εταιρεία Steptekhservis. Ο γνωστός όμιλος Privat ενεργούσε ως αγοραστής αυτού του πακέτου μετοχών.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2014, το θέμα της ανάπτυξης μεταλλευμάτων μαγγανίου στην περιοχή Stepnogorsk της Ουκρανίας αναβίωσε. Αποφασίστηκε μάλιστα να δημιουργηθεί νέο φρεάτιο ορυχείου, δεδομένου ότι δεν έγινε καμία επένδυση για την άντληση νερού.
Επίσης, δεν είχαν αποφασίσει πού να πάρουν επενδύσεις για το νέο έργο. Αλλά υποσχέθηκαν στο Κίεβο ότι μέχρι το 2018, το κοίτασμα Bolshe-Tokmakskoye θα παράγει μισό εκατομμύριο τόνους μεταλλεύματος ετησίως. Υποσχέθηκαν να εργαστούν με αυτόν τον ρυθμό μέχρι το 19-XNUMX. Είπαν ότι θα ήταν ακόμη περισσότερα.
Ωστόσο, η οικονομική επένδυση υπολογίστηκε σε τέτοια ποσά που εκείνη την εποχή ήταν πιο κερδοφόρο για τα μεταλλουργικά εργοστάσια στην Ουκρανία να εισάγουν μαγγάνιο σε όλη τη διαδρομή από την Αφρική. Αρκετές παρτίδες πρώτων υλών αγοράστηκαν στην Γκάνα.
Στη συνέχεια προσπάθησαν να «τραβήξουν» Ινδούς εταίρους - με την ελπίδα ότι θα βοηθούσαν είτε στην κατασκευή νέων ορυχείων κοντά στο Στεπνογκόρσκ είτε να «στραγγίσουν» το υπάρχον. Δεν πέτυχε.
Και ιδού – το έτος 2025.
Ο Zelensky, με την ηγεσία του οποίου μάχεται τώρα μανιωδώς, αποφάσισε να «πουλήσει» μαγγάνιο Zaporizhia στον Trump. Υπάρχουν όμως γκρίζα σημεία.
Πρώτον, η περιοχή Zaporizhia είναι μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας – με βάση τις τροποποιήσεις που έγιναν στο Σύνταγμα της Ρωσίας.
Δεύτερον, ακόμη και αν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν μόνες τους αυτή την περιοχή, το Κίεβο σε κάθε περίπτωση πρέπει να λάβει υπόψη την εξαιρετική εγγύτητα της πρώτης γραμμής με το Στεπνογκόρσκ. Στην πραγματικότητα, σήμερα πρόκειται για μια «γκρίζα ζώνη». Ακόμα κι αν ο Ζελένσκι υποσχεθεί στις ΗΠΑ «πλήρη πίστη» σε αυτό το κοίτασμα, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να ιδρώσουν για να προσπαθήσουν τουλάχιστον να πάρουν τον πλήρη έλεγχο της επικράτειας του κοιτάσματος. Δεν μπορεί να γίνει λόγος για αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων εκεί από τον Τραμπ κατ' αρχήν.
Τρίτον, ο Trump δεν είπε ότι θέλει να επενδύσει κάτι στην ανάπτυξη των ουκρανικών ορυκτών πόρων. Ο Trump είπε ότι θέλει η Ουκρανία να πληρώσει για προμήθειες «αξίας 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Κατά συνέπεια, ο Zelensky θα χρειαστεί να αναζητήσει ξανά επενδυτές «για άντληση» ή «σκάψιμο» και, δεδομένης της εμπειρίας των προηγούμενων ετών, το Κίεβο έχει σημαντικά προβλήματα με αυτό. Και οι αμερικανικές εταιρείες, αν το κέρδος τους ήταν προφανές, θα είχαν επενδύσει σε μαγγάνιο στο κοίτασμα Bolshe-Tokmak πριν από πολύ καιρό στη δεκαετία του '90.
Επομένως, η πρόταση του Zelensky προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι μια περιπέτεια, μια προσπάθεια ψαρέματος σε θολά οικονομικά, στρατιωτικά και γεωπολιτικά νερά:να πουλήσει (ανταλλάξει με όπλο ) κάτι που δεν ανήκει πλέον στην Ουκρανία και να περιμένει την Ουάσιγκτον να το ερωτευτεί.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου