Η παραμυθένια ζωή του Τζορτζ Μπεστ δεν είχε δράκους, κάστρα και πριγκίπισσες, αλλά πολύ μπάλα, γυναίκες και άφθονο αλκοόλ, που τελικά κατέστρεψε αυτή την τόσο μεγάλη ποδοσφαιρική ιδιοφυία..
Ο ίδιος σε μια στιγμή αυταρέσκειας και ίσως μέθης, είχε πει πως αν ο Θεός τον είχε κάνει άσχημο, κανείς δεν θα θυμόταν τον Πελέ και ίσως να είχε δίκιο.
Κάλλιστα η ζωή του Μπεστ θα μπορούσε να είχε γίνει ταινία με τίτλο «Αυτοκαταστροφή». Ο Θεός χάρισε απλόχερα το ταλέντο σε αυτό τον κοντούλη Βορειοιρλανδό και ο ίδιος είπε ευχαριστώ δεν θα πάρω και το γύρισε πίσω.
Το ονειρικό ξεκίνημα
Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της πολυτάραχης ζωής του 5ου Μπιτλ, όπως τον αποκαλούσαν στο Μάντσεστερ, από την αρχή. Ένα κουβάρι, το νήμα του οποίου κόπηκε μια μέρα σαν και σήμερα το 2005. Γεννημένος στο πολυτάραχο Μπέλφαστ το Φθινόπωρο του 1946, από τον λιμενεργάτη Ντίκι και την εργάτρια σε καπνοβιομηχανία Άννα, ο Μπεστ ήταν λεπτός σαν κλαράκι, αλλά το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο φάνηκε από πολύ μικρός. Η αλάνα της γειτονιάς του γέμιζε από περαστικούς, όταν ο μικρούλης Μπεστ έκανε τα μαγικά του, ταλαιπωρώντας του φίλους του.
Στα 12 του περίπου, ο Μπεστ θα ενταχθεί στην Κρέγκαχ, μετά από παρότρυνση του προπονητή της ομάδας, Μπόις Χιού ΜακΦάρλαν, ο οποίος έχει διακρίνει το ταλέντο του. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ο σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Μπομπ Μπίσομπ θα παρακολουθήσει τον Μπεστ και γυρνώντας στο Μάντσεστερ θα πει στον σερ Ματ Μπάσμπι: «Νομίζω ότι βρήκαμε μία ιδιοφυία». Οι «κόκκινοι διάβολοι» θα αποκτήσουν τον Μπεστ, παρά τις άσχημες κριτικές που έχει δεχτεί, τόσο για το ανάστημά του, όσο και τα φυσικά του προσόντα.
Ο 15χρονος τότε παίκτης ξεκινά για το Μάντσεστερ, αλλά στα μέσα της διαδρομής αλλάζει γνώμη και επιστρέφει στην πατρίδα του. αυτά ήταν τα πρώτα δείγματα της ανασφάλειας που κυρίευε τον Μπεστ, που του κόστισαν χρόνια αργότερα την καριέρα και τελικά τη ζωή του. Τελικά ο Τζορτζ θα πειστεί από τον πατέρα του να πάρει και πάλι τον δρόμο προς την Αγγλία, έπειτα και από νέα συνομιλία με τον Ματ Μπάσμπι.
Το ξεκίνημα του Μπεστ στους «μπέμπηδες» δεν είναι το ιδανικό. Τρία χρόνια θα παλεύει σκληρά, αλλά δεν θα καταφέρει να καθιερωθεί στην ομάδα και σκέφτεται την επιστροφή στο Μπέλφαστ, προκειμένου να δουλέψει στο τυπογραφείο της γειτονιάς του.
Τελικά, καλοκαίρι του 1963 υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο με την Μάντσεστερ και κάνει τον ντεμπούτο του σε ένα ματς με τη Γουέστ Μπρομ στις 14 Σεπτεμβρίου. Ο Μπεστ ξεκίνησε βασικός σε εκείνο το ματς στη θέση του Ίαν Μόιρ που τραυματίστηκε λίγο πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Αυτή ήταν η αρχή μιας ξέφρενης πορείας προς τη δόξα για τον Μπεστ. Ο νεαρός Ιρλανδός θα κάνει όργια σε εκείνο το ματς και εκτός από τα εγκωμιαστικά σχόλια των εφημερίδων ξεκινούν να φτάνουν σπίτι του σάκοι με γράμματα από θαυμάστριες. Στο επόμενο ματς κόντρα στη Μπάρνλεϊ ο Μπεστ, πετυχαίνει το πρώτο γκολ και κερδίζει και την εμπιστοσύνη του Μπάσμπι.
Η καθιέρωση
Θα ακολουθήσουν πολλά τέτοια ματς, στα οποία ο Μπεστ θα δείξει την ποδοσφαιρική του ιδιοφυία και θα αποθεωθεί ακόμη και από τους αντίπαλους οπαδούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου αγώνα είναι εκείνος στο «Ντα Λουζ» κόντρα στη Μπενφίκα. Η Μάντσεστερ φιλοξενείται από τους «αετούς» στις 9 Μαρτίου του 1966 στα πλαίσια των προημιτελικών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι «μπέμπηδες» είχαν επικροτήσει με 3-2 στην Αγγλία και ο Μπάσμπι ζητά αμυντική προσήλωση και προσοχή, προκειμένου να διατηρήσουν το προβάδισμα και να πάρουν την πρόκριση. Κάποιος όμως φαίνεται πως δεν άκουσε τις οδηγίες και αυτός ήταν ο Μπεστ, ο οποίος θα κάνει όργια και με 2 γκολ θα οδηγήσει την ομάδα του σε νίκη με 5-1. Αυτή ήταν η μέρα που ο Μπεστ καθιερώθηκε στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων φιλάθλων, αναγκάζοντας ακόμη και τον αντίπαλό του σε εκείνο το ματς, Εουσέμπιο, να υποκλιθεί στο μεγαλείο του. Με την επιστροφή του στην Αγγλία ο Μπεστ θα γίνει είδωλο και τότε θα του βγει και το παρατσούκλι, «Ο 5ος Μπιτλ», λόγω της ατημέλητης εμφάνισής του.
Ο κατήφορος
Το παιχνίδια εκείνο είναι ίσως το κορυφαίο στην καριέρα του, αλλά μπορεί να είναι και αυτό από το οποίο ξεκίνησε ο κατήφορος του παίκτη. Ο Μπεστ θα αντιμετωπιστεί απ' όλους σαν επίγειος Θεός, κάτι που θα παρέσυρε και τον πιο συνειδητοποιημένο και συγκροτημένο θνητό. Ο Μπεστ γίνεται είδωλο και είναι ο πρώτος πραγματικός σταρ του χώρου. Οι θαυμάστριες παραληρούν με ένα μόνο του βλέμμα η πρώτη του επαφή με το αλκοόλ δεν θα αργήσει να έρθει...
Ο Μπεστ θα ξεκινήσει τα ξέφρενα ξενύχτια, στα οποία το αλκοόλ έρεε άφθονο. Ο Ιρλανδός εκείνη την εποχή αντιμετώπισε έναν τραυματισμό και μιας και δεν είχε αγωνιστικές υποχρεώσεις, θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Η Μαγιόρκα θα γίνει το καταφύγιό του, όπου και εκεί θα κυλήσει ακόμη πιο χαμηλά. Άφθονο αλκοόλ, αμέτρητες γυναίκες και ξέφρενα βράδια θα είναι αναπόσπαστα κομμάτια στο καθημερινό πρόγραμμα του Μπεστ. Βέβαια όλο αυτό θα προκαλέσει την οργή του Μπάσμπι, ο οποίος θα του τα ψάλλει, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Παρά τις όλες καταχρήσεις που έκανε ο Μπεστ το 1967, η επόμενη χρονιά θα είναι η κορυφαία στην έως τότε ιστορία της Μάντσεστερ, αλλά και της καριέρας του. Οι «κόκκινοι διάβολοι» θα φτάσουν έως των τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, το οποίο και θα κατακτήσουν νικώντας την Μπενφίκα με 4-1. Ο Μπεστ θα πετύχει το ένα από τα 4 γκολ της ομάδας του στον τελικό και την ίδια χρονιά θα πάρει τη «Χρυσή Μπάλα». Εκείνο θα είναι το επιστέγασμα μιας μεγάλης καριέρας, αλλά και η αρχή ενός μεγάλου κατήφορου.
Η αρχή του τέλους
Έχοντας κατακτήσει τα πάντα, ο Μπεστ μοιάζει να μένει ανικανοποίητος από τις συγκινήσεις του ποδοσφαίρου και στρέφεται σε άλλου είδους συγκινήσεις. Τα επόμενα χρόνια ο Μπεστ θα παλεύει μόνος του σχεδόν στην Μάντσεστερ και τελικά θα γίνει καταθλιπτικός και θα τεθεί ουσιαστικά εκτός ομάδας, μετά και από πολλά επεισόδια που θα δημιουργήσει.
Από το κρεβάτι του θα περάσουν ηθοποιοί, τραγουδίστριες, Μις Κόσμος και πολλές άλλες, ενώ τα μπουκάλια με τα ουίσκι θα γίνουν δεύτερο ντεκόρ στο σπίτι του. Το 1971 η Μάντσεστερ τον τιμωρεί με 2 αγωνιστικές καθώς δεν πηγαίνει στον αγώνα κόντρα στην Τσέλσι και τυπικά κάπου εκεί τελειώνει και η καριέρα του στην ομάδα.
Την επόμενη σεζόν θα τεθεί υπό παραχώρηση, αλλά δε θα φύγει. Θα παίξει μερικά ματς, αλλά και πάλι το ποτό θα τον κερδίσει. Τον Ιανουάριο του 1973 θα κατηγορηθεί για επίθεση εναντίον μιας σερβιτόρας και τον δικαστήριο τον κηρύσσει ένοχο. Ο κατήφορος δεν έχει τέρμα και όλοι θλίβονται από την τραγική εικόνα ενός τέτοιου ινδάλματος. Τον Ιανουάριο του 1974, παίζει το τελευταίο του παιχνίδι με τα χρώματα της Μάντσεστερ και κλείνει έτσι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του
Θα ακολουθήσουν αμέτρητες ομάδες σε όλο τον κόσμο για τον Μπεστ, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Τζιούις Γκλιντ, Στόκπορτ Κάουντι, Κόρκ Σέλτικ, Φούλαμ, Χιμπέρνιαν, Μπόρνμουθ, Μπρίσμπεϊν Λάιονς, Λος Άντζελες Άζτεκς, Φορτ Λότερντεϊλ Στράικερς και Σαν Χοσέ Έρθκουέικς, είναι μερικές από τις ομάδες που θα αγωνιστεί ο Μπεστ, αλλά πλέον το ποδόσφαιρο είναι χόμπι για εκείνον. Το ποτό και οι γυναίκες είναι αυτό που τον ενδιαφέρουν περισσότερο!
Το 1978 χάνει τη μητέρα του από αλκοολισμό, ενώ το 1983, παίζει το τελευταίο του παιχνίδι σαν επαγγελματίας με την Μπόρνμουθ. Παράλληλα θα χάσει όλα του τα χρήματα και θα μείνει κυριολεκτικά στον άσο. Το 1984 φυλακίζεται για τρεις μήνες, με την κατηγορία της οδήγησης σε κατάσταση μέθης. Την επόμενη χρονιά εργάζεται σαν σχολιαστής αγώνων. Ενώ στις αρχές του 90' θα προσπαθήσει κόψει το ποτό και καταφέρνει να αποσύρει την κήρυξη σε πτώχευση. Με το όνομα και τη φήμη του μόνο κερδίζει αρκετά χρήματα, τα οποία θα κατασπαταλήσει στα χαρτιά και στο ποτό. Το 1995 παντρεύτηκε την κατά 26 χρόνια μικρότερη του Άλεξ Πέρσεϊ. Ήταν ο δεύτερος γάμος του μετά από αυτόν με την Άντζελα Μακ Ντόναλντ το 1978 με την οποία απέκτησε το 1981 το μοναδικό του παιδί τον Κάλουμ.
Ο θάνατος
Τα προβλήματα με το συκώτι του είναι γνωστά είδη από τα μέσα του 80' και το 2002 νοσηλεύεται με προβλήματα στο ήπαρ. Όλοι του λένε να σταματήσει το ποτό και τελικά την ίδια χρονιά κάνει μεταμόσχευση ήπατος.
Ένα χρόνο αργότερα, λόγω οικονομικών προβλημάτων πουλάει ακόμη και τα μετάλλιά του και ξαναπέφτει στο ποτό. Το 2004 η Άλεξ τον χωρίζει μετά από μια κλήση που πήρε επειδή οδηγούσε μεθυσμένος. Την 1η Οκτωβρίου 2005, εισάγεται στο νοσοκομείο υποφέροντας από λοίμωξη των νεφρών. Στις 25 Νοεμβρίου αφήνει την τελευταία του πνοή στις 12:55 μμ.
Αυτή είναι η ζωή ενός απίστευτα ταλαντούχου και απίστευτα αυτοκαταστροφικού ανθρώπου, ο οποίος μπορούσε με άνεση να κερδίζει τους αντιπάλους του στα γήπεδα, αλλά δε μπόρεσε ποτέ να νικήσει τα πάθη του! Η ζωή του πρώτου πραγματικού σταρ του αθλήματος που αν έπαιζε μπάλα σήμερα θα αποτελούσε το απόλυτο είδωλο.
Μεγάλα λόγια από εκείνον...
1. «Όταν ήμουν νέος χανόμουν συχνά με κάποια Μις (I used to go Μissing quite a lot). Με τη Μις Βρετανία, τη Μις Καναδά, τη Μις Κόσμος».
2. «Το 1969 αποφάσισα να ξεκόψω και από το ποτό και από τις γυναίκες. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου».
3. «Θα έδινα πίσω όλη τη σαμπάνια που έχω πιει στη ζωή μου για να έπαιζα συμπαίκτης του Καντόνα σε έναν αγώνα».
4. «Ήμουν μέσα 10 ώρες και ήπια 40 πίντς. Έσπασε το ρεκόρ μου κατά 20λεπτά». Με τάση αυτοσαρκασμού , σχολιάζει με όρους αλκοολικού τις ώρες που πέρασε στο χειρουργείο και τις φιάλες αίμα που χρειάστηκε κατά τη μεταμόσχευση ήπατος στην οποία υποβλήθηκε το 2002.
5. «Ούτε καπνίζω ούτε πίνω. Πού και που καμιά μπίρα».
6. «Ξόδεψα τα λεφτά μου σε ποτά, πιτσιρίκες και αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα τα σπατάλησα».
7. «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα θυμόταν τον Πελέ».
8. «Όταν όλα τελειώσουν, ο κόσμος θα με θυμάται μόνο για όσα έκανα εντός γηπέδου και όχι για όλα αυτά που έκανα εκτός αυτού»
9. «Ο πόνος είναι προσωρινό. Η δόξα είναι που κρατά για πάντα»
10. «Δεν χρησιμοποιεί το αριστερό, δεν έχει κεφαλιά, δεν κάνει τάκλιν, ούτε σκοράρει συχνά. Κατά τα άλλα είναι μία χαρά». Η γνώμη του Μπεστ για τον Μπέκαμ
11. «Ο Πελέ είπε κάποτε πως είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο στη ζωή μου».
12. Σε ερώτηση δημοσιογράφου, για το πόσο συχνά κάνει σεξ, απάντησε: «Σε κάθε ημίχρονο».
13. «Σταματώ να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι».
14. Για τον Γκασκόιν: «Είπα κάποτε πως ο Γκάζα έχει μικρότερο IQ από τον αριθμό της φανέλας του κι εκείνος με ρώτησε τι είναι το IQ».
15. «Λένε ότι ο Γκασκόιν μου μοιάζει. Έχει πάει με τρεις Μις Κόσμος;»
16. Για τον Κίγκαν: «Είναι πολύ πολύ τυχερός, γιατί είναι ένας μέτριος παίκτης που μπήκε στο χώρο, όταν έλειπαν οι προσωπικότητες»
17. «Μην πεθάνετε σαν εμένα». Αυτές φέρεται να είναι από τις τελευταίες λέξεις του Μπεστ
18. «Λένε ότι κοιμήθηκα με 7 Μις Κόσμος, αλλά δεν το έκανα. Πήγα μόνο με τέσσερις. Δεν επιβεβαιώνω τίποτα για τις άλλες τρεις».
19. «Θα πήγαινα στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, αλλά νομίζω ότι θα ήραν δύσκολο για μένα αν μείνω ανώνυμος».
20. Ο δημοσιογράφος Σου Μοτ παίρνει τηλέφωνο τον Μπεστ και του λέει: «Θεέ μου! Συνειδητοποιείς ότι οι μισές γυναίκες του πλανήτη θα πλήρωναν για να έχουν αυτόν τον αριθμό» και η απάντηση του Μπεστ: «Μα ήδη οι μισές γυναίκες στη Γη έχουν τον αριθμό μου».
21. Σε ερώτηση του περιοδικού «Esquire», για το αν θα άλλαζε κάτι στη ζωή του απαντά: «Ναι θα άλλαζα. Κέρδισα ένα πέναλτι το 1971 κόντρα στην Τσέλσι και ο γ....νος ο Πίτερ Μπονέτι το απέκρουσε. Εύχομαι να το είχα στείλει στην άλλη γωνία».
22. Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο: «Πολλοί παίκτες έχουν παρομοιαστεί μαζί μου, αλλά είναι η πρώτη φορά που μοιάζει με φιλοφρόνηση για μένα»
Μεγάλα λόγια για εκείνον...
1. «Αφεντικό, ανακαλύψαμε μία ιδιοφυΐα». Ο σκάουτερ της Μάντσεστερ Μπομπ Μπίσοπ στον Ματ Μπάσμπι.
2. «Αυτός δεν είναι ο Τζορτζ Μπεστ. Αλλά πάλι, κανείς δεν είναι σαν τον Μπεστ». Ο σχολιαστής αγώνων, Κλάιβ Τίλντεσλεϊ.
3. «Η στιγμή που τον πλησίασα περισσότερα ήταν όταν του έδωσα το χέρι στο τέλος του αγώνα». Ο αμυντικός της Νορθάμπτον, Ρέιε Φάιαρφαξ, που φύλαγε τον Μπεστ στον αγώνα Κυπέλλου το 1970 (8-2), στον οποίο ο Ιρλανδός πέτυχε 6 γκολ!
4. «Χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια. Μερικές φορές μοιάζει να έχει 6 πόδια». Σερ Ματ Μπάσμπι.
5. «Σε όλο τον αγώνα έβλεπα μόνο την πλάτη του». Η εξομολόγηση του διεθνούς Ουαλού αμυντικού, Γκράχαμ Γουίλιαμς, μετά το ντεμπούτο του Μπεστ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ.
6. «Η ιστορία της Γουνάιτεντ έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, όπως ο Μπεστ». Ο πρώην συμπαίκτης του, Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, αποτίνει φόρο τιμής λίγες ώρες μετά το θάνατο του Μπεστ.
7. «Ο Μπεστ, ύστερα από μία προπόνηση στον Παράδεισο, αγωνίστηκε στην αγαπημένη του δεξιά πλευρά, αναγκάζοντας ακόμα και τον Θεό, που είχε αναλάβει το προσωπικό του μαρκάρισμα, να τον παραδεχθεί. Θα ήθελα πολύ να κρατούσε και μία θέση για μένα στην ομάδα του. Ο Μπεστ- όχι ο Θεός». Ο Ερίκ Καντονά κάνει το μεγαλύτερο μεταθανάτιο κομπλιμέντο στο «Belfast boy».
8. «Αν θέλουμε η παίκτες μας να αγωνίζονται σαν αρχαίοι Έλληνες θεοί, δεν θα πρέπει να αγανακτούμε όταν συμπεριφέρονται σαν αρχαίοι Έλληνες θεοί: καυ...μένοι, αμοραλιστές, βίαιοι». Ο Νίκι Κάμπελ από τη στήλη του στη «Γκάρντιαν» διεισδύει στο λαβύρινθο της προσωπικότητας του Μπεστ.
9. «Maradona good. Pele better. George Best. Μήνυμα γραμμένο σε τοίχο κοντά στοπ σπίτι του Μπεστ στο Μπέλφαστ.
10. «Ο Μπέστ έδινε την εντύπωση πως ήταν ερωτευμένος με την μπάλα και όλη η ομάδα παρασυρόταν από την ηγετική του εμφάνιση». Με αυτές τις λέξεις ο απεσταλμένος των βρετανικών «Times» σχολίασε την απόδοση του στον παραπάνω αγώνα.
11. «Υπάρχουν τρεις τρόποι για να πετύχει κανείς ένα γκολ: Ο εύκολος, ο δύσκολος και ο τρόπος του Μπεστ».
12. «Ο Μπεστ ανακάλυψε το ροκ εν ρολ ποδόσφαιρο». Μισέλ Πλατινί.
13. «Λοιπόν Τζορτζ. Τα έκανες όλα να πάνε χάλια;». Ατάκα γκρουμ ξενοδοχείου, που μόλις τον είχε σερβίρει την καλύτερη σαμπάνια και τον είδε να είναι ξαπλωμένος με τη Μις Κόσμος πάνω στα κέρδη του από το καζίνο.
14. «Είναι αναμφίβολα ο κορυφαίος. Δεν υπάρχει κανείς να συγκριθεί μαζί του». Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
15. «Η μόνη τραγωδία με τον Τζορτζ Μπεστ είναι ότι δε θα μάθει ποτέ πόσο μεγάλος θα μπορούσε να γίνει». Ο καλύτερος φίλος του Μπεστ και τηλεπαρουσιαστής, Σερ Μάικλ Πάρκινσον.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου