Άστεγοι, πρώην επαγγελματίες και νυν απελπισμένοι, πλέον αναγκάζονται να επαιτούν για να καλύψουν λιγότερες από τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
Έστω, λοιπόν, κι αν οι αριθμοί ξεκινούν δειλά να ευημερούν, οι άνθρωποι δυστυχούν. Άμεσο απότοκο της κρίσης, η άνοδος στην κατανάλωση ναρκωτικών. Κι αν αυτό δεν ξεκίνησε τώρα, εν τούτοις τώρα γίνεται περισσότερο αντιληπτό, καθώς οι χρήστες πληθαίνουν, οι δρόμοι γεμίζουν και η τάση ακολουθεί αυξητική τροχιά.
Αρκεί μια νυχτερινή βόλτα στους δρόμους της Αθήνας ή στους σταθμούς του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου για να κατανοήσει κανείς την έκταση του φαινομένου. Δεν είναι ότι προ κρίσης δεν υπήρχαν χρήστες. Είναι ότι στη διάρκεια της κρίσης αυτοί αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο. Και το τουλάχιστον θλιβερό είναι ότι η «αγορά» ακολουθεί τις τάσεις τους…
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν και οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν το πρόβλημα της αυξημένης διακίνησης – ακόμη και εντός των συνόρων των “27”, εν τούτοις παραδέχεται ότι τα κυκλώματα βρίσκονται ένα βήμα μπροστά, αξιοποιώντας κυρίως τις νέες τεχνολογίες.
Δείτε το σχετικό θέμα του euronews
Τα επίσημα στοιχεία που παρουσίασε η αρμόδια επίτροπος Σεσίλια Μάλμστρομ κάνουν λόγο για πρωτιά της ινδικής κάνναβης, με την κοκαΐνη να έρχεται δεύτερη. Η χρήση ηρωίνης έχει καταγράψει μείωση, όμως νέου τύπου ναρκωτικά όπως η 4 μεθυλαμφεταμίνη εμφανίζεται και διαδίδεται σταδιακά όλο και περισσότερο.
Οι ουσίες της κρίσης
Τα ναρκωτικά της κρίσης γεμίζουν την αγορά, δίνοντας στους εξαθλιωμένους οικονομικά χρήστες τη δυνατότητα να ζήσουν σε έναν εικονικό κόσμο, μακριά από οικονομικά και άλλης φύσεως προβλήματα.
Κι όμως το φαινόμενο δεν είναι νέο. Στην Αργεντινή του 2001 το «πάκο» έκανε θραύση, με τη χρήση του μεταξύ 2001 και 2005 να καταγράφει αύξηση της τάξης του 200%. Επρόκειτο για ουσία που παρασκευαζόταν από υπολείμματα κατεργασίας της κοκαΐνης και χημικά όπως ποντικοφάρμακο (!), άκουα φόρτε (!!), φωτιστικό πετρέλαιο (!!!) κ.α. Είχε κρεμώδη μορφή και η χρήση του γινόταν μέσω καπνίσματος. Έξι μήνες συστηματικής χρήσης έχουν ως αποτέλεσμα τη νέκρωση του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με αρμόδιο αξιωματούχο του Μπουένος Άιρες, όλως αιφνιδίως οι δρόμοι της πρωτεύουσας της Αργεντινής άδειασαν από μαριχουάνα και κοκαΐνη και γέμισαν με πάκο. Η μεγάλη πλειοψηφία των χρηστών του προήλθε από τις πιο αδύναμες κοινωνικοοικονομικά τάξεις, όμως ο τραγικός αριθμός του πάκο έχει να κάνει με το ότι το 65% των χρηστών του ήταν ανήλικοι…
Άλλο παράδειγμα για τα ναρκωτικά της κρίσης αποτελεί το «σίσα». Επικίνδυνο ναρκωτικό μεν, αλλά η συνταγή του αρκετά εύκολη, εξ’ ου και η χαμηλή του τιμή. Το σίσα (το όνομα προέρχεται από την πίπα που χρησιμοποιείται για να καπνίζεται, αλλά δεν αποκλείεται και η ενδοφλέβια χρήση) μπορεί να παρασκευαστεί από νόμιμα υλικά σε μια οικιακή κουζίνα. Αποτελείται από φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση διεγερτική ουσία και την προσθήκη τοξικών, όπως αλκάλια από μπαταρίες αυτοκινήτων. Το πλεονέκτημά του συνίσταται στο ότι η δόση του κοστίζει από 1 έως 5 ευρώ, αλλά και στο ότι δεν ανιχνεύεται σε τοξικολογικές εξετάσεις. Έτσι «βολεύει» ιδιαίτερα χρήστες που έχουν ενταχθεί σε προγράμματα απεξάρτησης ή εν γένει οφείλουν να δίνουν τακτικά δείγμα ούρων.
Όμως οι επιπτώσεις της χρήσης είναι ιδιαίτερα έντονες. Παρανοϊκή και βίαιη συμπεριφορά, αλλά και σεξουαλική διέγερση που ενδέχεται να οδηγήσει σε μετάδοση αφροδίσιων νοσημάτων ή ακόμη και AIDS. Χρήση λίγων μηνών επιφέρει βλάβες που ο εθισμένος στην ηρωίνη βιώνει έπειτα από 20 χρόνια.
Όσον αφορά σε ναρκωτικές ουσίες που κυκλοφορούν υπό μορφή χαπιών, θραύση σε περιόδους κρίσης κάνει το «γιαμπά». Εμφανίστηκε αρχικά σε ασιατικές χώρες, όμως γρήγορα διαδόθηκε και εκτός Ασίας. Η επίδρασή του ομοιάζει σε εκείνη της κοκαΐνης όσον αφορά σε συνέπειες και χρόνο επήρειας, αλλά η τιμή του ανέρχεται στο 15%-20% αυτής, κάτι που το καθιστά ιδιαίτερα δημοφιλές, ειδικά σε συνθήκες κρίσης. Ενδεικτικό είναι το προσωνύμιό της: «κοκαΐνη των φτωχών».
Παρόμοιος με την κοκαΐνη είναι και ο βαθμός εξάρτησης, ενώ οι σωματικές συνέπειες, όπως και στο σίσα, είναι ραγδαίες, αφού σε λίγους μήνες εμφανίζονται κακουχίες που οι ηρωινομανείς εμφανίζουν σε 20 χρόνια χρήσης.
Κύπρος – Ελλάδα
Οι δείκτες ανεργίας και υποαπασχόλησης αποτυπώνουν εύγλωττα τα αίτια που γεννούν την αύξηση στη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών.
Παρουσιάζοντας τον Ιανουάριο τα πεπραγμένα του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου Κύπρου, ο πρόεδρός του Χρύσανθος Γεωργίου ανέφερε χαρακτηριστικά πως σε συνθήκες κρίσης η ψυχική νοσηρότητα αυξάνεται κατά τρεις φορές και οι άνθρωποι αισθάνονται ανασφάλεια τέσσερις με πέντε φορές περισσότερο.
Παράλληλα, στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο προϊστάμενος του κυπριακού Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα ναρκωτικά Νεοκλής Γεωργιάδης επεσήμανε την αύξηση της θνησιμότητας λόγω υπέρμετρης κατανάλωσης αλκοόλ, βάζοντας άλλη μία μεταβλητή στη συνάρτηση της κρίσης.
Σύμφωνα δε με στοιχεία που παρουσίασε τον περασμένο Ιούνιο ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ Χαράλαμπος Πουλόπουλος, πάνω από 60% όσων απευθύνονται για βοήθεια στο Κέντρο δηλώνουν άνεργοι. Ωστόσο, η κρίση δε θα μπορούσε να αφήσει ανέγγιχτο και το ΚΕΘΕΑ ή άλλους παρόμοιους φορείς που αντί να υποστηριχθούν επιπλέον, ώστε να παίξουν το ρόλο τους στη θωράκιση του κοινωνικού συνόλου και τη διαχείριση του φαινομένου, βρέθηκαν με κονδύλια μειωμένα κατά 21% σε σχέση με το 2009.
Στην απολογιστική συνέντευξη του Ιουνίου, οι εκπρόσωποι του Κέντρου υπογράμμισαν ότι το 2011 εξυπηρετήθηκαν περίπου 20.000, αλλά το ΚΕΘΕΑ εξακολουθεί καθημερινά να δοκιμάζει τις οικονομικές του αντοχές. Οι τελευταίες προσλήψεις έγιναν το 2006 και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα ναρκωτικά, αν και έχει εκπονηθεί εδώ και 2,5 χρόνια, παραμένει στα χαρτιά.
Χρήσιμα links:
- Κέντρο Απεξάρτησης και Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ): http://www.kethea.gr/
- Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ): http://www.okana.gr/
- Αντιναρκωτικό Συμβούλιο Κύπρου (ΑΣΚ): http://www.ask.org.cy/
- Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ): http://www.emcdda.europa.eu/index.cfm
Ωρα για την πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των ναρκωτικών;
Όπως και σε οποιαδήποτε βιομηχανία, τα όποια ποσά διαμορφώνονται ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση. Μια χώρα που μπορεί να μας προσφέρει απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται, είναι η Πορτογαλία.
Δώδεκα χρόνια πριν, ξεκίνησε μια αμφιλεγόμενη νέα στρατηγική για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το 2001 η κυβέρνηση συγκλόνισε τον κόσμο με τη λήψη μιας ριζοσπαστικής απόφασης για την αποποινικοποίηση της προσωπικής χρήσης και κατοχής όλων των παράνομων ναρκωτικών.
Η διακίνηση ναρκωτικών παραμένει ακόμα ένα σοβαρό έγκλημα στην Πορτογαλία. Τα ναρκωτικά δεν έχουν νομιμοποιηθεί. Αλλά όσοι πιάνονται με μικρή ποσότητα για προσωπική χρήση, δεν στέλνονται σε δικαστήριο αλλά πρώτα σε μια επιτροπή μεταμέλειας. Το ζήτημα εξετάζεται περισσότερο ως ιατρικό παρά σαν ποινικό αδίκημα.
Όταν προτάθηκε ο νόμος αυτός, οι πολέμιοί του προέβλεψαν ραγδαία αύξηση στην χρήση ναρκωτικών. Ωστόσο η συνολική κατανάλωσή τους εμφανίζεται σταθερή και μπορεί στην πραγματικότητα να έχει μειωθεί. Ασθένειες που συνδέονται με τα ναρκωτικά όπως ο ιός HIV έχουν επίσης πτωτική τάση.
Ωστόσο τον τελευταίο μήνα η Πορτογαλία προχώρησε στο κλείσιμο των λεγόμενων “Μικρών Μαγαζιών”, τα οποία πουλούσαν νόμιμα ναρκωτικά. Οι πολέμιοι της αποποινικοποίησης, λένε ότι η τελευταία αυτή απόφαση της πορτογαλικής κυβέρνησης αποδεικνύει ότι οι πολιτικοί της χώρας συνειδητοποίησαν ότι το υπάρχον σύστημα απέτυχε.
Που ακριβώς βρίσκεται η αλήθεια; Πρέπει να υπάρξει ποινικοποίηση ή πλήρης νομιμοποίηση; Είναι αρρώστια η χρήση ακόμα και απλής κάνναβης, την οποία φέρεται να έχει δοκιμάσει κάποια στιγμή στην ζωή του ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους, κοντά δηλαδή στους 80 εκατ. ανθρώπους;
Για το θέμα, διασταυρώνουν τις απόψεις τους ο Αντόνιο Μαρία Κόστα, πρώην επικεφαλής του γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Οργανωμένο Έγκλημα και ο Χάουαρντ Μαρκς, που κάποτε είχε χαρακτηριστεί από βρετανική εφημερίδα σαν ο πιο πολυμήχανος βαρώνος ναρκωτικών όλων των εποχών…
PHGH
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου