Όταν η τρίχα γίνεται τριχιά. Όπως στην περίπτωση του Τζορτζ Κλούνεϊ. Που δεν είπε (το τονίζω αυτό) ότι «πρέπει οι βρετανικές αρχές να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα Ελγίνεια μάρμαρα του Παρθενώνα».
Μάλιστα αμφιβάλλω αν ο ίδιος έχει ακούσει το όνομα του λόρδου Έλγιν και ακόμα αν γνωρίζει ότι αυτός ο ξακουστός βρετανός αριστοκράτης είχε επιδοθεί σε πλιάτσικο σε βάρος της πολιτιστικής κληρονομιάς των «ξυπόλητων» εκείνη την εποχή Ελλήνων
Η στιχομυθία ανάμεσα στην τρισχαριτωμένη νεαρή Ελληνίδα και τον George με τις ασημένιες ανταύγειες του, που όλα τα τριανταφεύγα θηλυκά όρμησαν να τον ξεπουπουλιάσουν εδώ στο Βερολίνο, έχει ως εξής (αναφέρω την ουσία και όχι με την ακρίβεια, λέξη προς λέξη όπως διατυπώθηκαν στην press conference του περασμένου Σαββάτου)
-Να σας κάνω μια πρόταση;
O George στην αρχή και από κεκτημένη ταχύτητα, επειδή όλες πλαγίως ή ευθέως του έκαναν διάφορες προτάσεις, χαμογέλασε. Με αυτάρεσκη γοητεία και δήθεν αμηχανία. Όμως το κορίτσι (η Ελληνίδα ντε) διευκρίνισε:
-Δεν εννοώ πρόταση γάμου. Εννοώ ότι αφού ενδιαφέρεστε για την πολιτιστική κληρονομιά όλων των λαών γιατί δεν κάνετε κάτι να επιστραφούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα;
Ο George πρόθυμος πάντα σε κάθε περίπτωση που αφορά στις «ελευθερίες» και τα «διαιώματα», έτσι γενικά, είπε: «Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση»
Από εκεί και πέρα και αφού το περιστατικό εξαφανίστηκε από την πλημμυρίδα των χιλιάδων θαυμαστριών που πολιορκούσαν νυχθημερόν το λουσάτο ξενοδοχείο Soho-εντός του οποίου φιλοξενήθηκαν τα φιλαράκια Τζορτζ Κλούνεϊ και Ματ Ντέιμον, ο τελευταίος παρέα με τη σύζυγό του Λουτσιάνα Μπαρόζο-μια βρετανική εφημερίδα μπουμπούνισε το θέμα. Σα να λέει «αδέλφια ο Κλούνεϊ θα μας αρπάξει τα Ελγίνεια και θα τα κουβαλήσει στην Αθήνα». Έτσι το θέμα πήρε ανεξέλεγκτες προεκτάσεις και την σκυτάλη άρπαξε ο Independent. Για να καταλάβετε περί ποιας «έγκυρης» και «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας ομιλούμε!
Ο επίγονος του Τζον Γουέιν
Ο 54χρονος George λειτουργεί-περίπου-σαν ο «φιλελεύθερος» σωσίας του θρυλικού και ακροδεξιού καουμπόη, Τζον Γουέιν. Οι καιροί άλλαξαν και οι stars του Χόλιγουντ διαφοροποιήθηκαν. Για να καταλάβετε. Πράγμα που θα αντιληφθείτε όταν από την ερχόμενη Πέμπτη θα προβάλλεται εν Ελλάδι η τελευταία του ταινία «Μνημεία ανδρών» (Monuments Men). Σ' αυτή λοιπόν την πολεμική περιπέτεια που λαμβάνει χώρα προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τζορτζ, ως αμερικανός ειδικός επί θεμάτων Τέχνης, παρέα με μια χούφτα αμερικανο-βρετανούς και έναν γάλλο, καταφέρνει να διεισδύσει στις γερμανικές γραμμές και να επαναφέρει στα ευρωπαϊκά μουσεία χιλιάδες πίνακες και αγάλματα, αμύθητης αξίας. Έργα τα οποία είχαν κατακλέψει οι αληταράδες οι Ναζί επιδιδόμενοι φυσικά στο γνωστό σπορ του πλιάτσικου
Με απλά λόγια ο George ως επίγονος του Τζον Γουέιν σώζει Μικελάντζελο, Πικάσο, Ρέμπραντ, Βαν Γκονγκ, Ρούμπενς, Μονέ, τους πάντες και ταυτόχρονα διασώζει την πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης. Το αμερικανικό ιππικό σε ρόλο πολιτιστικό
Βεβαίως βεβαίως, τσιμουδιά για το απλό και διαπιστωμένο γεγονός ότι άπασες οι μεγάλες δυνάμεις έχουν κατακλέψει πολιτιστικούς θησαυρούς κατακτημένων λαών. Όπως με τους Βρετανούς και τον αρχικλεφταρά λόρδο Έλγιν.
Κοντά σε όλα αυτά συμβαίνει και το εξής. Από την μια ο George πουλάει γοητεία και γκλαμουριά. Δεν τον αδικώ. Και από την άλλη διαρκώς αναφέρεται και τοποθετείται σε πάσης φύσεως θέματα πολιτικής. Περίπου σαν ιεραπόστολος του Μπαράκ Ομπάμα. Αλληλέγγυος ας πούμε στο νεοσύστατο κράτος του Νότιου Σουδάν. Υπέρ φυσικά των αμερικανικών συμφερόντων. Χωρίς να το υπογραμμίζει ευθέως. Και περίπου ως «διαιτητής» για τον αλληλοσπαραγμό των Αιγυπτίων. Περίπου να καλεί την Διεθνή κοινότητα να παρέμβει για να σώσει ψυχές. Και περίπου να «απαιτεί» από το κομμουνιστικό ιερατείο της Κίνας να δώσει περισσότερες ελευθερίες στον λαό
Κάθε δημόσια εμφάνισή του είναι το εφαλτήριο για να εκδηλώσει τις πολιτικές του απόψεις. Με απλά λόγια ο George επενδύει για το μέλλον του. Ως γερουσιαστής; Κάτι περισσότερο. Γιατί δηλαδή ο «ανεγκέφαλος» Ρόναλντ Ρέιγκαν κυβέρνησε την αμερικανική αυτοκρατορία. Φανταστείτε-κι αυτό είναι διαπιστωμένο ιστορικά-που Αμερικανοί σεναριογράφοι και σκηνοθέτες, μέλη του ΚΚΗΠΑ στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αρνήθηκαν να οργανώσουν στο Κόμμα αυτό το «βλίτο». Ε, το «βλίτο» το κατάφερε γιατί όχι ο πονηρός και ωραίος George
Independent: «Ο Κλούνεϊ πιστεύει ότι η Βρετανία πρέπει να χάσει τα μάρμαρά της»
Σάλος με τις δηλώσεις Κλούνεϊ περί επιστροφής των Μαρμάρων
Προκλητικός τίτλος σε δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας – «Πιθανώς δεν γνωρίζει την ιστορία των Ελγίνειων Μαρμάρων και το νόμιμο δικαίωμα που έχει η Βρετανία για αυτά», σχολίασε επικεφαλής επιτροπής πολιτισμού
Μετά την απάντηση του Αμερικανού ηθοποιού, Τζορτζ Κλούνεϊ, σε ερώτηση Ελληνίδας δημοσιογράφου σχετικά με την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα από το Βρετανικό Μουσείο, η βρετανική εφημερίδα Independent, αναφέρεται εκτενώς στο ζήτημα.
Με τίτλο «Ο Τζορτζ Κλούνεϊ πιστεύει ότι η Βρετανία θα έπρεπε να χάσει τα μάρμαρά της», ο δημοσιογράφος Ιαν Τζόνστον αναφέρεται στις δηλώσεις του πρωταγωνιστή του Χόλιγουντ κατά τη διάρκεια της προώθησης της νέας του ταινίας «Μνημείων άνδρες».
Στο κείμενό του ο Τζόνστον αναφέρει: «Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Ελγιν πήρε τα μάρμαρα από τον Παρθενώνα χωρίς άδεια», παραθέτοντας στο σχόλιο του ηθοποιού «Ίσως δεν θα ήταν κακό να επιστρέφονταν. Νομίζω ότι είναι μια καλή ιδέα. Πιστεύω ότι θα ήταν ένα πολύ δίκαιο και πολύ ωραίο πράγμα. Ναι, νομίζω ότι είναι αυτό που πρέπει να κάνει (η Βρετανία)».
Στο δημοσίευμα, μάλιστα, δηλώσεις κάνει και ο επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτισμού Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού, Τζον Γουιτινγκέιλ, ο οποίος ουσιαστικά υποστηρίζει ότι ο ηθοποιός δεν ξέρει τι λέει.
«Είμαι θαυμαστής του Τζορτζ Κλούνεϊ, αλλά σέβομαι το γεγονός ότι πιθανώς δεν γνωρίζει την ιστορία των Ελγίνειων Μαρμάρων και το νόμιμο δικαίωμα που έχει η Βρετανία για αυτά. Είναι Αμερικανός. Υποθέτω ότι δεν ξέρει γιατί η Βρετανία απέκτησε τα Ελγίνεια Μάρμαρα. Υπάρχει η ισχυρή άποψη ότι πρέπει να παραμείνουν στη Μ. Βρετανία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γουιτινγκέιλ.
Την ίδια ώρα, εκπρόσωπος του Βρετανικού Μουσείου δηλώνει στην εφημερίδα ότι «όλοι έχουν το δικαίωμα της γνώμης τους», τονίζοντας, όμως, ότι είναι στο συμφέρον όλων τα γλυπτά να παραμείνουν στη συλλογή του μουσείου.
πηγη
Φέρτε τα πίσω. Το είπε και ο Κλούνει
Ίσως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά την εκμετάλλευση της δήλωσης του George Clooney, ο οποίος αν όντως πιστεύει αυτά που λέει θα μπορούσε να αποτελέσει έναν πολύ ισχυρό και πειστικό εκπρόσωπο της επιστροφής των Μαρμάρων στην χώρα μας, σκέφτηκα και λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκε στο email μου το δελτίο τύπου της δήλωσης του Πάνου Παναγιωτόπουλου.
Και δεν έχει άδικο ο κύριος Παναγιωτόπουλος που τονίζει -έστω και με ένα δημόσιο ευχαριστώ και ένα κάλεσμα- την θέση του Clooney για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί διάσημοι υπερασπιστές των αγαλμάτων, αξιόλογοι και καταξιωμένοι, ο καθένας στον χώρο του, άνθρωποι που θα ήταν διατεθειμένοι να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της επιστροφής των Μαρμάρων.Μάλιστα στη Βρετανία έγινε το 2012 και ένα debate -που διοργάνωσε το BBC- όπου ο ηθοποιός Στίβεν Φρίαρς, πολέμιος της επιστροφής εδώ και δεκαετίες και λάτρης της Ελλάδας, έπεισε την πλειονότητα των Βρετανών για την επιστροφή των Μαρμάρων.
Από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, μέχρι σήμερα -και μετά ακόμα από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης- καμία προσωπικότητα της ελληνικής πολιτικής και πολιτιστικής σκηνής δεν διεκδίκησε με το ίδιο σθένος και πάθος την επιστροφή των Μαρμάρων όπως αυτό της Μελίνας Μερκούρη.
Ίσως υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται αθόρυβα για την επιστροφή, ή έστω για έναν “μόνιμο” δανεισμό, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακούμε περισσότερους ξένους να ενδιαφέρονται για την επιστροφή -να θυμηθούμε τον Nigel Farrage- ευρωβουλευτή που προσφάτως επιτέθηκε στον πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες, αλλά και επιτροπές από όλο τον κόσμο που συναντήθηκαν το 2012 ζητώντας να γίνει μήνυση για την “κλοπή” των Μαρμάρων από ελληνικής πλευράς, αλλά και πολλούς άλλους που δεν διστάζουν δημοσίως να τοποθετηθούν υπέρ της επιστροφής. Το ίδιο φαίνεται ότι θέλει και η βρετανική κοινωνία, αν κρίνει κανείς από τα αποτελέσματα του debate του BBC αλλά και δεκάδες άρθρα στον βρετανικό τύπο.
Σαφώς και δεν συμφέρει τους Βρετανούς να επιστρέψουν τα Μάρμαρα, γιατί πιθανώς αυτό θα ανοίξει» τον ασκό του Αιόλου για πάρα πολλά άλλα αιτήματα επιστροφής. Παρ' όλα αυτά όμως, τα Μάρμαρα έχουν μια ιδιαιτερότητα, που τα διαφοροποιεί από όποια άλλα και ταυτόχρονα ενισχύει και το επιχείρημα της επιστροφής τους. Δεν είναι ένα έργο τέχνης, είναι ένα κομμάτι από ένα έργο τέχνης που κόπηκε (κυριολεκτικά), είναι κομμάτι από ένα αρχιτεκτονικό μνημείο τεράστιας παγκόσμιας σημασίας. Είναι κομμάτι από ένα μνημείο που αντιπροσωπεύει την δημοκρατία.
Όσοι παλεύουν για την επιστροφή, όσοι ασχολούνται με το θέμα τα γνωρίζουν όλα αυτά, τα διατυπώνουν, ενημερώνουν το κοινό, άσχετα βέβαια αν οι δηλώσεις της βρετανικής πλευράς είναι πάντα παραπλανητικές.
Το ερώτημα είναι, εφόσον ξέρουμε ότι τα θέλει πίσω μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων παγκοσμίως αλλά κυρίως και η ελληνική κοινωνία, εφόσον γνωρίζουμε ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι πλέον καταλληλότερο -τεχνικά, αισθητικά, δικαιωματικά, ηθικά- από το Βρετανικό Μουσείο για να τα εκθέτει... για ποιο λόγο δεν κάνουμε κάτι ουσιαστικότερο για να τα πάρουμε πίσω επιτέλους;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου