Το ρευστό «ήθος» της ψηφιακής εποχής εξερευνά ο νεοεμφανιζόμενος στη σκηνοθεσία, Γουόλι Φάιστερ ενώ το διάσημο παραμύθι μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ο πρώην κριτικός κινηματογράφου, Κριστόφ Γκανς
Κυριαρχία
του Γουόλι Φάιστερ
Τζόνι Ντεπ, Ρεμπέκα Χολ, Πολ Μπέτανι, Κέιτ Μάρα, Μόργκαν Φρίμαν
Ο Γουίλ Κάστερ, διάσημος ερευνητής στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης, καταδικάζεται σε αργό θάνατο από τη ραδιενεργή σφαίρα μιας ομάδας πολέμιων της τεχνολογίας, όμως καταφέρνει, λίγο πριν πεθάνει, να «ανεβάσει» τη συνείδησή του στο πρόγραμμα ενός προηγμένου λογισμικού με τη βοήθεια της συζύγου του και του κολλητού του φίλου, επίσης επιστημόνων.
Ακόμη και μετά το βιολογικό του τέλος, ο Κάστερ συνεχίζει να «ζει» μέσα από υπολογιστές, σύντομα, ωστόσο, γίνεται φανερό πως ψάχνει κάτι παραπάνω από μια δίοδο επικοινωνίας με τον απτό κόσμο? Ως άλλος θεός, ψάχνει να εξουσιάσει και να κυριαρχήσει, με τις καλύτερες υποτίθεται των προθέσεων, όπως λένε όλοι όσοι θεωρούν πως δρουν στο όνομα της ανθρωπότητας χωρίς να την έχουν ρωτήσει.
Μια εκκολαπτόμενη τραγωδία για το ρευστό «ήθος» της ψηφιακής εποχής, που επεξεργάζεται το κόνσεπτ ταινιών όπως «Simone» ή «Δικό της» με τους όρους ενός θρίλερ εσχατολογικής φαντασίας, όμως ασφυκτιά μέσα στις ίδιες τις σεναριακές της υπερβάσεις και τα άλματα, πριν καταλήξει σε μια πικρή... ρομαντζάδα τύπου «Το ημερολόγιο».
Εμφανής πλην αποτυχημένη η απόπειρα του νεοεμφανιζόμενου στη σκηνοθεσία Γουόλι Φάιστερ, μόνιμου οπερατέρ του Κρίστοφερ Νόλαν, να σταθμίσει εγκεφαλικότητα και συναίσθημα σε ένα φιλμ που παρακολουθείται, πάντως, με σχετικό ενδιαφέρον χάρη στο κεντρικό θέμα του, την εικαστική του φροντίδα και το εκτόπισμα του Τζόνι Ντεπ, ο οποίος «κυριαρχεί» ακόμα και σε σκηνές που δεν απαιτούν τη φυσική του παρουσία δια της φωνής του (2014, Transendence).
Η πεντάμορφη και το τέρας
του Κριστόφ Γκανς
Βενσάν Κασέλ, Λεά Σεϊντού, Αντρέ Ντισολιέ, Εδουάρδο Νοριέγκα
Είναι αμφίβολο αν, εκτός από προφανώς εμπορικές, ήταν και καλλιτεχνικές οι προθέσεις του Γάλλου πρώην κριτικού κινηματογράφου Κριστόφ Γκανς («Η αδελφότητα των λύκων») να εικονογραφήσει το διάσημο παραμύθι.
Αν προτίθετο, δηλαδή, να τονίσει τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα μιας ιστορίας ούτως ή άλλως γαλλογενούς (την έγραψε η Μαντάμ Ντε Βιλνέβ) ως απάντηση στο σύγχρονο χολιγουντιανό κομπολόι των αμερικανοποιημένων ευρωπαϊκών μύθων.
Καθώς, όσο πυκνώνουν τα ψηφιακά εφέ (σε βαθμό που να καπελώνουν την μπαρόκ σκηνογραφία-ενδυματολογία, και μαζί, φυσικά, τον ρομαντικό πυρήνα του μύθου, ειδικά στο φινάλε της αλά? γουέστερν φαντασίας δράσης μέσα κι έξω από τον πύργο), τόσο περισσότερο απομακρύνεται το υπερθέαμα από τον υπαινιγμό και την υποβολή (συνεπώς κι από το μνημειώδες φιλμ του Κοκτό, του 1946).
Στη λογική του μαξιμαλιστή Γκανς, που λες και έβαλε στοίχημα με τους σχεδιαστές της Disney πως θα διασκευάσει το όμορφο καρτούν τους (1991) σε ακόμα ομορφότερο live action τώρα που η τεχνολογία επιτρέπει τα πάντα, τίποτα δεν χρειάζεται να αφεθεί στη φαντασία του θεατή και όλα πρέπει φανταχτερά να παρασταθούν.
Το αποτέλεσμα, παρότι όντως εκθαμβωτικό, παραπέμπει σε άλλη μια? χάντρα στο εν λόγω κομπολόι (2014, La belle et la bete).
Oldboy
του Σπάικ Λι
Τζος Μπρόλιν, Ελίζαμπεθ Ολσεν, Σάρλτο Κόπλεϊ, Σάμιουελ Τζάκσον
Ενα ελαφρώς παραλλαγμένο και σαφώς πιο «τακτοποιημένο» φινάλε είναι η κύρια διαφορά του κατά τα λοιπά πιστού αμερικανικού ριμέικ του «Oldboy» από την καλτ ταινία του Κορεάτη Παρκ Τσαν-Γουκ, όπου οικογενειάρχης επιχειρηματίας, αφού μένει έγκλειστος για 20 χρόνια σε δωμάτιο-φυλακή, απελευθερώνεται από τον ίδιο άγνωστο άντρα που τον αιχμαλώτισε και που τον υποχρεώνει τώρα να τον ταυτοποιήσει εντός 48 ωρών, αλλιώς θα σκοτώσει την ενήλικη πια κόρη του.
Ευπρεπές ως αστυνομικό b movie και με μια στιβαρή ερμηνεία από τον Τζος Μπρόλιν, το φιλμ σέβεται τους φαν του υπερστιλιζαρισμένου έργου του 2003, αν και δεν μοιάζει να έχει κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης πέρα από την πρόθεση του Σπάικ Λι να στραφεί από το κατά κανόνα δημαγωγικό του σινεμά σε μια πιο στρέιτ και ασφαλή ταινία είδους (2013).
Ντομ Χέμινγουεϊ
του Ρίτσαρντ Σέπαρντ
Τζουντ Λο, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, Ντέμιαν Μπισίρ, Εμίλια Κλαρκ
15 κιλά πήρε ο Τζουντ Λο για να υποδυθεί τον μεσήλικα πρώην διαρρήκτη χρηματοκιβωτίων που, ύστερα από 12 χρόνια φυλάκισης, ταξιδεύει από το Λονδίνο στη Νότια Γαλλία με σκοπό να συλλέξει τα χρήματα που του χρωστά το αφεντικό του και, παράλληλα, να τα βρει με την αποξενωμένη κόρη του, η οποία στο μεταξύ έχει κάνει οικογένεια. Μείγμα μαύρης κωμωδίας και γκανγκστερικού θρίλερ από τον σκηνοθέτη του ανάλογου πνεύματος «The matador» (2013, Dom Hemingway).
Αγόρια της διπλανής πόρτας
του Τομ Γκόρμικαν
Ζακ Εφρον, Μάιλς Τέλερ, Ιμόγκεν Πουτς, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν
Τρεις τριαντάρηδες κολλητοί φίλοι αποφασίζουν να μην ξανακάνουν ποτέ σοβαρή σχέση μετά τη διαπίστωση του μόνου παντρεμένου της παρέας πως η γυναίκα του τον απατά. Αναμενόμενα όλοι θα γνωρίσουν τον αληθινό έρωτα και κανένας δεν θα κρατήσει τον λόγο του σε τούτη την αφόρητα ανιαρή κωμωδία παρατεταμένης εφηβείας και σεξίστικων κρυάδων όπου πρωταγωνιστική θέση κρατούν γκαγκς με πέη, αληθινά ή ψεύτικα (2014, Τhat awkward moment).
Η Τίνκερμπελ και οι πειρατές
της Πέγκι Χολμς
Από τη γνωστή σειρά καρτούν της Disney, με τη νεράιδα Τίνκερμπελ και την παρέα της να τα βάζουν αυτή τη φορά με ένα ετοιμοπόλεμο πειρατικό πλήρωμα, με το οποίο έχει συμμαχήσει η ατίθαση σύντροφός τους, η Ζαρίνα, κάτοχος της Γαλάζιας Νεραϊδόσκονης (2014, Tinkerbell and the pirate fairy).πηγη
Κυριαρχία
του Γουόλι Φάιστερ
Τζόνι Ντεπ, Ρεμπέκα Χολ, Πολ Μπέτανι, Κέιτ Μάρα, Μόργκαν Φρίμαν
Ο Γουίλ Κάστερ, διάσημος ερευνητής στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης, καταδικάζεται σε αργό θάνατο από τη ραδιενεργή σφαίρα μιας ομάδας πολέμιων της τεχνολογίας, όμως καταφέρνει, λίγο πριν πεθάνει, να «ανεβάσει» τη συνείδησή του στο πρόγραμμα ενός προηγμένου λογισμικού με τη βοήθεια της συζύγου του και του κολλητού του φίλου, επίσης επιστημόνων.
Ακόμη και μετά το βιολογικό του τέλος, ο Κάστερ συνεχίζει να «ζει» μέσα από υπολογιστές, σύντομα, ωστόσο, γίνεται φανερό πως ψάχνει κάτι παραπάνω από μια δίοδο επικοινωνίας με τον απτό κόσμο? Ως άλλος θεός, ψάχνει να εξουσιάσει και να κυριαρχήσει, με τις καλύτερες υποτίθεται των προθέσεων, όπως λένε όλοι όσοι θεωρούν πως δρουν στο όνομα της ανθρωπότητας χωρίς να την έχουν ρωτήσει.
Μια εκκολαπτόμενη τραγωδία για το ρευστό «ήθος» της ψηφιακής εποχής, που επεξεργάζεται το κόνσεπτ ταινιών όπως «Simone» ή «Δικό της» με τους όρους ενός θρίλερ εσχατολογικής φαντασίας, όμως ασφυκτιά μέσα στις ίδιες τις σεναριακές της υπερβάσεις και τα άλματα, πριν καταλήξει σε μια πικρή... ρομαντζάδα τύπου «Το ημερολόγιο».
Εμφανής πλην αποτυχημένη η απόπειρα του νεοεμφανιζόμενου στη σκηνοθεσία Γουόλι Φάιστερ, μόνιμου οπερατέρ του Κρίστοφερ Νόλαν, να σταθμίσει εγκεφαλικότητα και συναίσθημα σε ένα φιλμ που παρακολουθείται, πάντως, με σχετικό ενδιαφέρον χάρη στο κεντρικό θέμα του, την εικαστική του φροντίδα και το εκτόπισμα του Τζόνι Ντεπ, ο οποίος «κυριαρχεί» ακόμα και σε σκηνές που δεν απαιτούν τη φυσική του παρουσία δια της φωνής του (2014, Transendence).
Η πεντάμορφη και το τέρας
του Κριστόφ Γκανς
Βενσάν Κασέλ, Λεά Σεϊντού, Αντρέ Ντισολιέ, Εδουάρδο Νοριέγκα
Είναι αμφίβολο αν, εκτός από προφανώς εμπορικές, ήταν και καλλιτεχνικές οι προθέσεις του Γάλλου πρώην κριτικού κινηματογράφου Κριστόφ Γκανς («Η αδελφότητα των λύκων») να εικονογραφήσει το διάσημο παραμύθι.
Αν προτίθετο, δηλαδή, να τονίσει τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα μιας ιστορίας ούτως ή άλλως γαλλογενούς (την έγραψε η Μαντάμ Ντε Βιλνέβ) ως απάντηση στο σύγχρονο χολιγουντιανό κομπολόι των αμερικανοποιημένων ευρωπαϊκών μύθων.
Καθώς, όσο πυκνώνουν τα ψηφιακά εφέ (σε βαθμό που να καπελώνουν την μπαρόκ σκηνογραφία-ενδυματολογία, και μαζί, φυσικά, τον ρομαντικό πυρήνα του μύθου, ειδικά στο φινάλε της αλά? γουέστερν φαντασίας δράσης μέσα κι έξω από τον πύργο), τόσο περισσότερο απομακρύνεται το υπερθέαμα από τον υπαινιγμό και την υποβολή (συνεπώς κι από το μνημειώδες φιλμ του Κοκτό, του 1946).
Στη λογική του μαξιμαλιστή Γκανς, που λες και έβαλε στοίχημα με τους σχεδιαστές της Disney πως θα διασκευάσει το όμορφο καρτούν τους (1991) σε ακόμα ομορφότερο live action τώρα που η τεχνολογία επιτρέπει τα πάντα, τίποτα δεν χρειάζεται να αφεθεί στη φαντασία του θεατή και όλα πρέπει φανταχτερά να παρασταθούν.
Το αποτέλεσμα, παρότι όντως εκθαμβωτικό, παραπέμπει σε άλλη μια? χάντρα στο εν λόγω κομπολόι (2014, La belle et la bete).
Oldboy
του Σπάικ Λι
Τζος Μπρόλιν, Ελίζαμπεθ Ολσεν, Σάρλτο Κόπλεϊ, Σάμιουελ Τζάκσον
Ενα ελαφρώς παραλλαγμένο και σαφώς πιο «τακτοποιημένο» φινάλε είναι η κύρια διαφορά του κατά τα λοιπά πιστού αμερικανικού ριμέικ του «Oldboy» από την καλτ ταινία του Κορεάτη Παρκ Τσαν-Γουκ, όπου οικογενειάρχης επιχειρηματίας, αφού μένει έγκλειστος για 20 χρόνια σε δωμάτιο-φυλακή, απελευθερώνεται από τον ίδιο άγνωστο άντρα που τον αιχμαλώτισε και που τον υποχρεώνει τώρα να τον ταυτοποιήσει εντός 48 ωρών, αλλιώς θα σκοτώσει την ενήλικη πια κόρη του.
Ευπρεπές ως αστυνομικό b movie και με μια στιβαρή ερμηνεία από τον Τζος Μπρόλιν, το φιλμ σέβεται τους φαν του υπερστιλιζαρισμένου έργου του 2003, αν και δεν μοιάζει να έχει κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης πέρα από την πρόθεση του Σπάικ Λι να στραφεί από το κατά κανόνα δημαγωγικό του σινεμά σε μια πιο στρέιτ και ασφαλή ταινία είδους (2013).
Ντομ Χέμινγουεϊ
του Ρίτσαρντ Σέπαρντ
Τζουντ Λο, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, Ντέμιαν Μπισίρ, Εμίλια Κλαρκ
15 κιλά πήρε ο Τζουντ Λο για να υποδυθεί τον μεσήλικα πρώην διαρρήκτη χρηματοκιβωτίων που, ύστερα από 12 χρόνια φυλάκισης, ταξιδεύει από το Λονδίνο στη Νότια Γαλλία με σκοπό να συλλέξει τα χρήματα που του χρωστά το αφεντικό του και, παράλληλα, να τα βρει με την αποξενωμένη κόρη του, η οποία στο μεταξύ έχει κάνει οικογένεια. Μείγμα μαύρης κωμωδίας και γκανγκστερικού θρίλερ από τον σκηνοθέτη του ανάλογου πνεύματος «The matador» (2013, Dom Hemingway).
Αγόρια της διπλανής πόρτας
του Τομ Γκόρμικαν
Ζακ Εφρον, Μάιλς Τέλερ, Ιμόγκεν Πουτς, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν
Τρεις τριαντάρηδες κολλητοί φίλοι αποφασίζουν να μην ξανακάνουν ποτέ σοβαρή σχέση μετά τη διαπίστωση του μόνου παντρεμένου της παρέας πως η γυναίκα του τον απατά. Αναμενόμενα όλοι θα γνωρίσουν τον αληθινό έρωτα και κανένας δεν θα κρατήσει τον λόγο του σε τούτη την αφόρητα ανιαρή κωμωδία παρατεταμένης εφηβείας και σεξίστικων κρυάδων όπου πρωταγωνιστική θέση κρατούν γκαγκς με πέη, αληθινά ή ψεύτικα (2014, Τhat awkward moment).
Η Τίνκερμπελ και οι πειρατές
της Πέγκι Χολμς
Από τη γνωστή σειρά καρτούν της Disney, με τη νεράιδα Τίνκερμπελ και την παρέα της να τα βάζουν αυτή τη φορά με ένα ετοιμοπόλεμο πειρατικό πλήρωμα, με το οποίο έχει συμμαχήσει η ατίθαση σύντροφός τους, η Ζαρίνα, κάτοχος της Γαλάζιας Νεραϊδόσκονης (2014, Tinkerbell and the pirate fairy).πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου