Δύο μάχιμοι και δυναμικοί ρεπόρτερ που δημοσιογραφούν εδώ και πολλά
χρόνια στην ΕΡΤ, ο Νίκος Αγγελίδης και η Βασιλική Χαϊνά, ανοίγουν
καθημερινά 6-8, το πρωί, το πρώτο παράθυρο της ΕΡΤ στην Ενημέρωση.
Μιλούν στο ert.gr για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και το μεγάλο στοίχημα
του ενημερωτικού τομέα της.
Σε ήπιους τόνους, χωρίς υπερβολές και φωνασκίες, οι δύο δημοσιογράφοι ενημερώνουν, σχολιάζουν και αναλύουν τα μεγάλα γεγονότα. Παίρνουν το στίγμα της ημέρας που μόλις αρχίζει, από κάθε γωνιά της Ελλάδας ενώ παράλληλα συζητούν στο στούντιο με τους πρωταγωνιστές της επικαιρότητας.
Συναντήσαμε ένα πρωινό του Ιουλίου, μετά το τέλος της εκπομπής τους, τον Νίκο Αγγελίδη και τη Βασιλική Χαϊνά στα γραφεία τους, όπου σε λίγη ώρα άρχιζε η σύσκεψη των συντελεστών προκειμένου να προετοιμαστούν τα θέματα της επόμενης ημέρας. Η συνέντευξη γρήγορα πήρε τη μορφή συζήτησης…
– Η ΕΡΤ επέστρεψε βάζοντας στόχο την αξιόπιστη και πλουραλιστική ενημέρωση. Δύο από τα βασικά πρόσωπα του νέου προγράμματος είστε εσείς οι δύο. Μάλιστα, κάνατε και… ποδαρικό στις 11 Ιουνίου όταν βγήκατε στον αέρα με την πρώτη πρωινή ενημερωτική εκπομπή. Πόσο ψηλά έχετε βάλει τον πήχη και ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα;
Νίκος Αγγελίδης: –Tο μεγάλο στοίχημα είναι η ελεύθερη ενημέρωση. Να ξεφύγουμε από τα στεγανά της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης του παρελθόντος. Εκτιμώ ότι πάμε πολύ καλά σε αυτό. Η ΕΡΤ δεν είναι εξαρτώμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση. Παρουσιάζει από την πρώτη ημέρα τής επίσημης επαναλειτουργίας της όλα τα θέματα με πλουραλισμό, χωρίς κυβερνητικό έλεγχο και χωρίς κομματικές εμπλοκές και επιβαρύνσεις. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους τηλεθεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες του διαδικτυακού τόπου της ΕΡΤ. Υπάρχει πλέον πραγματική πολυφωνία και παρουσίαση όλων των απόψεων. Η κοινωνία έχει την ευκαιρία να δει, να ακούσει, να διαβάσει και να εκτιμήσει μια είδηση με τρόπο μη ελεγχόμενο.
Βασιλική Χαϊνά: –Ήταν άκρως συγκινητικό για εμάς να αλλάζει το σήμα λίγα δευτερόλεπτα πριν από την έναρξη της εκπομπής και να βλέπουμε πάλι, μετά από δύο δύσκολα χρόνια αγώνα, το σήμα της ΕΡΤ στους δέκτες μας. Η στιγμή αυτή ήταν πραγματικά μια μικρή δικαίωση για τους εργαζομένους της ΕΡΤ και φυσικά για εμάς, καθώς με την πρωινή ενημερωτική εκπομπή ξεκίνησε το πρόγραμμα της ΕΡΤ. Το μεγάλο στοίχημα για εμένα, και νομίζω για όλους τους εργαζόμενους, είναι μια καλύτερη δημοσιογραφία. Είναι ένα στοιχείο σημαντικό που, κατά την άποψή μου, απουσίαζε αισθητά από όλα τα μέσα, κυρίως τα ηλεκτρονικά -ιδιαίτερα τα δύο χρόνια που ακολούθησαν από το μαύρο στην ΕΡΤ. Να ακούγονται δηλαδή όλες οι απόψεις, να δίνεται βήμα σε ανθρώπους και σε κινήματα που έχουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, ωστόσο δεν προβάλλονται σχεδόν καθόλου από πολλά μέσα, και να επιτρέψουμε στον ουσιαστικό ρόλο του δημοσιογράφου, ο οποίος είναι να βρίσκεται κοντά στον πολίτη, να παρουσιάζει τα προβλήματά του και όχι να επιχειρεί να κατευθύνει την κοινή γνώμη με σκοπό το συμφέρον των ολίγων!
– Ποια ήταν τα συναισθήματα εκείνων των πρώτων ωρών και της πρώτης ημέρας; Δώστε μας κάποιες εικόνες από την πρώτη μέρα στο στούντιο, στους διαδρόμους, στο κοντρόλ και στα γραφεία…
Ν.Α.: –Ακόμη και τώρα όταν σκέφτομαι εκείνη την ημέρα, το πρώτο δηλαδή «Καλημέρα» της ΕΡΤ μετά από δυο χρόνια στο σκοτάδι, με πιάνει ταχυκαρδία. Είναι αναμφίβολα από τις σπουδαιότερες στιγμές, όχι μόνο της επαγγελματικής μου καριέρας, αλλά της ίδιας μου της ζωής! Ακόμη, νομίζω πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει καλά-καλά τι συνέβη εκείνη την ημέρα. Μετά από δυο χρόνια σκληρών αγώνων κόντρα στην λογική και στα πρέπει, καταφέραμε να ανοίξουμε και επίσημα την ΕΡΤ. Αυτό ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα το πολυτιμότερο δώρο που κάναμε στους εαυτούς μας, στους δικούς μας ανθρώπους και σε όλους όσοι μας ακολούθησαν πιστά αυτά τα δυο χρόνια, αρνούμενοι την υποταγή. Τι να πρωτοθυμηθώ για το γύρισμα της ημέρας από την 10η Ιουνίου προς την 11η; Πρώτα από όλα να πω ότι δεν κοιμήθηκα λεπτό. Μεγάλη αγωνία. Μεγάλη ευθύνη. Έπεσε σε εμάς ο κλήρος αυτής της ιστορικής στιγμής. Πραγματικά μοναδικό! Προσπαθούσα να είμαι ήρεμος εκείνη την ημέρα. Ήξερα, ένιωθα, έβλεπα ότι όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μας εκείνες τις στιγμές. Με συγκινούσε αυτό. Με γέμιζε και με δύναμη. Ήταν, επαναλαμβάνω, το επιστέγασμα ενός αδιάκοπου αγώνα, ξεχωριστού, μοναδικού. Κατεβαίνοντας στο πλατό μετά από ένα απρόσμενο (για τα δικά μου δεδομένα) ολονύκτιο ξέσπασμα συγκίνησης με πολύ κλάμα, πήρα δύναμη βλέποντας όλα τα διεθνή κανάλια, όλο τον κόσμο, όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω μας. «Νίκο, μη μασάς!», είπα από μέσα μου, προσπαθώντας να σπάσω λίγο την δικαιολογημένη αγωνία και αμηχανία. Είδα τη συνάδελφο Ρούλα Κρικώνη να κλαίει με λυγμούς και πήρα δύναμη, ζωγράφισα στο χαρτί που είχα μπροστά μου την ώρα της αντίστροφης μέτρησης, την ώρα που έπαιζε ξανά ο εθνικός ύμνος με το λογότυπο της ΕΡΤ, τα ονόματα των τριών παιδιών μου: Γιώργος, Στράτος, Οδυσσέας και αυτό ήταν. «Καλημέρα! Παρακολουθείτε την Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση. Είστε συντονισμένοι στην ΕΡΤ».
Β.Χ.: –Πραγματικά η πρώτη καλημέρα ήταν ιδιαιτέρως φορτισμένη συναισθηματικά. Αν δείτε την πρώτη εκπομπή, πριν από το «Καλημέρα», ακούγεται ένας βαθύς αναστεναγμός! Νομίζω τελικά ότι αυτός ο αναστεναγμός συμπυκνώνει όλα τα συναισθήματα που νιώθαμε λίγο πολύ όλοι οι εργαζόμενοι εκείνη την πρώτη ημέρα. Αγωνία για την επιστροφή μας στο Ραδιομέγαρο και ταυτόχρονα ανακούφιση που οι προσδοκίες μας γίνονταν πραγματικότητα, αναστεναγμός για το βάρος της ευθύνης για τις αξίες που πρεσβεύουμε και για τις οποίες αγωνιστήκαμε συλλογικά, αγωνία για την πρώτη εκπομπή της ΕΡΤ… Πολλές πολλές αγωνίες ακόμη εκφράστηκαν με αυτόν τον αναστεναγμό. Από τα στούντιο, τους διαδρόμους και τα γραφεία, προσωπικά αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν να ψάχνω το βλέμμα των ανθρώπων με τους οποίους αγωνίστηκα τα δύο δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν από το μαύρο στην ΕΡΤ. Θυμάμαι επίσης καλά ότι οι μηχανές δούλευαν «στο φουλ»! Στόχος όλων των εργαζομένων ήταν να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για μία ακόμη καλύτερη ΕΡΤ από αυτήν πριν από την 11η Ιουνίου 2013.
– Τι μηνύματα έχετε από τον κόσμο για το νέο πρόγραμμα της ΕΡΤ και κυρίως για την ενημέρωση που προσφέρει;
Ν.Α.: –Τα μηνύματα είναι θετικά. Υπάρχουν πάντα πράγματα που απασχολούν την κοινωνία μας, ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο. Θέλει χρόνο. Δεν θα απογοητεύσουμε κανέναν. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση αλλάζει και είναι καθήκον όλων όσοι αγωνιστήκαμε να διασφαλίσουμε αυτό το νέο προφίλ, αυτό τον νέο χαρακτήρα της. Αυτό δεν είναι κάποιο επαγγελματικό στοίχημα. Είναι κάτι που πιστεύουμε, κάτι για το οποίο θα αγωνιστούμε σκληρά, γιατί έχουμε υποχρέωση να αγκαλιάσουμε την κοινωνία πραγματικά, αναδεικνύοντας τις δύσκολες στιγμές που περνάει. Όσο μας αφήσουν. Ειδάλλως, δεν θα τους αφήσουμε εμείς. Τη μάθαμε τη δουλειά, δυο χρόνια στα πεζοδρόμια της ανυπότακτης ενημέρωσης.
Β.Χ.: –Οι πολίτες, μέσω μηνυμάτων ή με τηλεφωνική επικοινωνία, εκφράζουν τη χαρά τους για την επιστροφή της ΕΡΤ. Δηλώνουν καθημερινά ότι τους είχε λείψει η ψύχραιμη και αντικειμενική ενημέρωση, χωρίς αποκλεισμούς. Το θέμα είναι ότι η ΕΡΤ είναι εδώ και είναι σημαντικό να είναι δίπλα στον πολίτη, η φωνή του πολίτη. Δεχόμαστε λοιπόν όλα τα μηνύματα, θετικά και αρνητικά, με ουσιαστικό σκοπό ώστε να βελτιωνόμαστε και να προσφέρουμε περισσότερα.
– Η πολλή δουλειά τώρα αρχίζει, λοιπόν… Ποιος είναι ο στόχος σας;
Ν.Α.: –Μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Καθαρή και μη ελεγχόμενη δημοσιογραφία… Παρουσίαση της είδησης όπως πραγματικά είναι, με το δικαίωμα στον ίδιο τον πολίτη να διαμορφώνει την άποψη του για αυτό που βλέπει, ακούει, διαβάζει. Δεν είναι ο ρόλος των δημοσιογράφων να διαμορφώνουν αντιλήψεις. Ο ρόλος τους (μας) είναι να ανακαλύπτουμε, να αποκαλύπτουμε και να μεταφέρουμε την είδηση. Χωρίς στολίδια και μπιχλιμπίδια. Απλά, καθαρά, δημοσιογραφικά. Ξέρετε, αυτό το είπα πρόσφατα σε ένα κανάλι από το εξωτερικό που ήρθε στην ΕΡΤ για να κάνει διάφορες συνεντεύξεις. Ήθελαν να πουν ότι είμαστε κανάλι της κυβέρνησης. Ε, δεν είμαστε. Τους το είπα και με προσωπικά επιχειρήματα. Δεν τους άρεσε. Δεν με έπαιξαν ποτέ στο ρεπορτάζ αυτό. Δεν πειράζει. Αυτά είναι τα δεδομένα. Χαρτάκι δεν παίρνουμε που να κάνουν 100 ανάποδες κωλοτούμπες. Δεν αγωνιστήκαμε για καμία κυβέρνηση. Για την κοινωνία αγωνιστήκαμε, για την αξιοπρέπεια τη δική μας, την προσωπική και επαγγελματική.
Β.Χ.: –Ο στόχος για αντικειμενική παρουσίαση της επικαιρότητας, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ακρότητες και υπερβολές, αλλά με τρόπο που να τιμά και να υπολογίζει τον πολίτη. Είναι ένας διαρκής αγώνας των εργαζομένων στη Δημόσια Τηλεόραση Ραδιοφωνία και Διαδίκτυο. Αυτός είναι ο στόχος μας!
– Πως η νέα ΕΡΤ μπορεί να γίνει πραγματικά μια φωνή για την κοινωνία;
Ν.Α.: –Η ΕΡΤ κάθε μέρα όλο και περισσότερο αγγίζει την κοινωνία, και όχι μόνο στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Παντού. Στην περιφέρεια χτυπάει δυνατά η καρδιά αυτού του τόπου και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε. Η ΕΡΤ κρατήθηκε ζωντανή δυο χρόνια μέσα από τον αγώνα των τοπικών κοινωνιών και των αλληλέγγυων που έδωσαν και την ζωή τους για να μην σβήσει η ελεύθερη φωνή στην κοινωνία. Η αλήθεια είναι πως τώρα, λόγω των πολιτικών εξελίξεων, δεν έχουμε καταφέρει όλα όσα θα θέλαμε και όσα έχουμε υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία. Εννοώ από πλευράς παρουσίασης κοινωνικών θεμάτων. Εμείς, στην πρώτη πρωινή ενημερωτική ζώνη 6-8 θα ρίξουμε το βάρος μας. Όταν καταλαγιάσει λίγο η τόσο έντονη πολιτική επικαιρότητα. Πρέπει να βρούμε τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά, από τις συμφωνίες με τους «θεσμούς», να βρούμε ποιοι και πώς πλήττονται και να αγκαλιάσουμε αυτές τις κοινωνικές ομάδες. Η κοινωνία μόνο μέσα από αλληλεγγύη και υποστήριξη μπορεί να τα καταφέρει. Και αυτό θα κάνουμε. Είναι χρέος μας.
Β.Χ.: –Οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε να δημιουργήσουμε κανονισμούς-πλαίσιο που θα διαφυλάσσουν την ανεξαρτησία του μέσου. Ο αγώνας και η προσπάθεια για μία καλύτερη Δημόσια Τηλεόραση Ραδιοφωνία και Διαδίκτυο όπως ακριβώς αρμόζει στον Έλληνα πολίτη, συνεχίζεται. Η ΕΡΤ μπορεί και οφείλει να γίνει πραγματικά μια φωνή για την κοινωνία.
Συνέντευξη στη Τζένη Χαραλαμπίδου
Σε ήπιους τόνους, χωρίς υπερβολές και φωνασκίες, οι δύο δημοσιογράφοι ενημερώνουν, σχολιάζουν και αναλύουν τα μεγάλα γεγονότα. Παίρνουν το στίγμα της ημέρας που μόλις αρχίζει, από κάθε γωνιά της Ελλάδας ενώ παράλληλα συζητούν στο στούντιο με τους πρωταγωνιστές της επικαιρότητας.
Συναντήσαμε ένα πρωινό του Ιουλίου, μετά το τέλος της εκπομπής τους, τον Νίκο Αγγελίδη και τη Βασιλική Χαϊνά στα γραφεία τους, όπου σε λίγη ώρα άρχιζε η σύσκεψη των συντελεστών προκειμένου να προετοιμαστούν τα θέματα της επόμενης ημέρας. Η συνέντευξη γρήγορα πήρε τη μορφή συζήτησης…
– Η ΕΡΤ επέστρεψε βάζοντας στόχο την αξιόπιστη και πλουραλιστική ενημέρωση. Δύο από τα βασικά πρόσωπα του νέου προγράμματος είστε εσείς οι δύο. Μάλιστα, κάνατε και… ποδαρικό στις 11 Ιουνίου όταν βγήκατε στον αέρα με την πρώτη πρωινή ενημερωτική εκπομπή. Πόσο ψηλά έχετε βάλει τον πήχη και ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα;
Νίκος Αγγελίδης: –Tο μεγάλο στοίχημα είναι η ελεύθερη ενημέρωση. Να ξεφύγουμε από τα στεγανά της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης του παρελθόντος. Εκτιμώ ότι πάμε πολύ καλά σε αυτό. Η ΕΡΤ δεν είναι εξαρτώμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση. Παρουσιάζει από την πρώτη ημέρα τής επίσημης επαναλειτουργίας της όλα τα θέματα με πλουραλισμό, χωρίς κυβερνητικό έλεγχο και χωρίς κομματικές εμπλοκές και επιβαρύνσεις. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους τηλεθεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες του διαδικτυακού τόπου της ΕΡΤ. Υπάρχει πλέον πραγματική πολυφωνία και παρουσίαση όλων των απόψεων. Η κοινωνία έχει την ευκαιρία να δει, να ακούσει, να διαβάσει και να εκτιμήσει μια είδηση με τρόπο μη ελεγχόμενο.
Βασιλική Χαϊνά: –Ήταν άκρως συγκινητικό για εμάς να αλλάζει το σήμα λίγα δευτερόλεπτα πριν από την έναρξη της εκπομπής και να βλέπουμε πάλι, μετά από δύο δύσκολα χρόνια αγώνα, το σήμα της ΕΡΤ στους δέκτες μας. Η στιγμή αυτή ήταν πραγματικά μια μικρή δικαίωση για τους εργαζομένους της ΕΡΤ και φυσικά για εμάς, καθώς με την πρωινή ενημερωτική εκπομπή ξεκίνησε το πρόγραμμα της ΕΡΤ. Το μεγάλο στοίχημα για εμένα, και νομίζω για όλους τους εργαζόμενους, είναι μια καλύτερη δημοσιογραφία. Είναι ένα στοιχείο σημαντικό που, κατά την άποψή μου, απουσίαζε αισθητά από όλα τα μέσα, κυρίως τα ηλεκτρονικά -ιδιαίτερα τα δύο χρόνια που ακολούθησαν από το μαύρο στην ΕΡΤ. Να ακούγονται δηλαδή όλες οι απόψεις, να δίνεται βήμα σε ανθρώπους και σε κινήματα που έχουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, ωστόσο δεν προβάλλονται σχεδόν καθόλου από πολλά μέσα, και να επιτρέψουμε στον ουσιαστικό ρόλο του δημοσιογράφου, ο οποίος είναι να βρίσκεται κοντά στον πολίτη, να παρουσιάζει τα προβλήματά του και όχι να επιχειρεί να κατευθύνει την κοινή γνώμη με σκοπό το συμφέρον των ολίγων!
– Ποια ήταν τα συναισθήματα εκείνων των πρώτων ωρών και της πρώτης ημέρας; Δώστε μας κάποιες εικόνες από την πρώτη μέρα στο στούντιο, στους διαδρόμους, στο κοντρόλ και στα γραφεία…
Ν.Α.: –Ακόμη και τώρα όταν σκέφτομαι εκείνη την ημέρα, το πρώτο δηλαδή «Καλημέρα» της ΕΡΤ μετά από δυο χρόνια στο σκοτάδι, με πιάνει ταχυκαρδία. Είναι αναμφίβολα από τις σπουδαιότερες στιγμές, όχι μόνο της επαγγελματικής μου καριέρας, αλλά της ίδιας μου της ζωής! Ακόμη, νομίζω πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει καλά-καλά τι συνέβη εκείνη την ημέρα. Μετά από δυο χρόνια σκληρών αγώνων κόντρα στην λογική και στα πρέπει, καταφέραμε να ανοίξουμε και επίσημα την ΕΡΤ. Αυτό ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα το πολυτιμότερο δώρο που κάναμε στους εαυτούς μας, στους δικούς μας ανθρώπους και σε όλους όσοι μας ακολούθησαν πιστά αυτά τα δυο χρόνια, αρνούμενοι την υποταγή. Τι να πρωτοθυμηθώ για το γύρισμα της ημέρας από την 10η Ιουνίου προς την 11η; Πρώτα από όλα να πω ότι δεν κοιμήθηκα λεπτό. Μεγάλη αγωνία. Μεγάλη ευθύνη. Έπεσε σε εμάς ο κλήρος αυτής της ιστορικής στιγμής. Πραγματικά μοναδικό! Προσπαθούσα να είμαι ήρεμος εκείνη την ημέρα. Ήξερα, ένιωθα, έβλεπα ότι όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μας εκείνες τις στιγμές. Με συγκινούσε αυτό. Με γέμιζε και με δύναμη. Ήταν, επαναλαμβάνω, το επιστέγασμα ενός αδιάκοπου αγώνα, ξεχωριστού, μοναδικού. Κατεβαίνοντας στο πλατό μετά από ένα απρόσμενο (για τα δικά μου δεδομένα) ολονύκτιο ξέσπασμα συγκίνησης με πολύ κλάμα, πήρα δύναμη βλέποντας όλα τα διεθνή κανάλια, όλο τον κόσμο, όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω μας. «Νίκο, μη μασάς!», είπα από μέσα μου, προσπαθώντας να σπάσω λίγο την δικαιολογημένη αγωνία και αμηχανία. Είδα τη συνάδελφο Ρούλα Κρικώνη να κλαίει με λυγμούς και πήρα δύναμη, ζωγράφισα στο χαρτί που είχα μπροστά μου την ώρα της αντίστροφης μέτρησης, την ώρα που έπαιζε ξανά ο εθνικός ύμνος με το λογότυπο της ΕΡΤ, τα ονόματα των τριών παιδιών μου: Γιώργος, Στράτος, Οδυσσέας και αυτό ήταν. «Καλημέρα! Παρακολουθείτε την Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση. Είστε συντονισμένοι στην ΕΡΤ».
Β.Χ.: –Πραγματικά η πρώτη καλημέρα ήταν ιδιαιτέρως φορτισμένη συναισθηματικά. Αν δείτε την πρώτη εκπομπή, πριν από το «Καλημέρα», ακούγεται ένας βαθύς αναστεναγμός! Νομίζω τελικά ότι αυτός ο αναστεναγμός συμπυκνώνει όλα τα συναισθήματα που νιώθαμε λίγο πολύ όλοι οι εργαζόμενοι εκείνη την πρώτη ημέρα. Αγωνία για την επιστροφή μας στο Ραδιομέγαρο και ταυτόχρονα ανακούφιση που οι προσδοκίες μας γίνονταν πραγματικότητα, αναστεναγμός για το βάρος της ευθύνης για τις αξίες που πρεσβεύουμε και για τις οποίες αγωνιστήκαμε συλλογικά, αγωνία για την πρώτη εκπομπή της ΕΡΤ… Πολλές πολλές αγωνίες ακόμη εκφράστηκαν με αυτόν τον αναστεναγμό. Από τα στούντιο, τους διαδρόμους και τα γραφεία, προσωπικά αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν να ψάχνω το βλέμμα των ανθρώπων με τους οποίους αγωνίστηκα τα δύο δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν από το μαύρο στην ΕΡΤ. Θυμάμαι επίσης καλά ότι οι μηχανές δούλευαν «στο φουλ»! Στόχος όλων των εργαζομένων ήταν να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για μία ακόμη καλύτερη ΕΡΤ από αυτήν πριν από την 11η Ιουνίου 2013.
– Τι μηνύματα έχετε από τον κόσμο για το νέο πρόγραμμα της ΕΡΤ και κυρίως για την ενημέρωση που προσφέρει;
Ν.Α.: –Τα μηνύματα είναι θετικά. Υπάρχουν πάντα πράγματα που απασχολούν την κοινωνία μας, ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο. Θέλει χρόνο. Δεν θα απογοητεύσουμε κανέναν. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση αλλάζει και είναι καθήκον όλων όσοι αγωνιστήκαμε να διασφαλίσουμε αυτό το νέο προφίλ, αυτό τον νέο χαρακτήρα της. Αυτό δεν είναι κάποιο επαγγελματικό στοίχημα. Είναι κάτι που πιστεύουμε, κάτι για το οποίο θα αγωνιστούμε σκληρά, γιατί έχουμε υποχρέωση να αγκαλιάσουμε την κοινωνία πραγματικά, αναδεικνύοντας τις δύσκολες στιγμές που περνάει. Όσο μας αφήσουν. Ειδάλλως, δεν θα τους αφήσουμε εμείς. Τη μάθαμε τη δουλειά, δυο χρόνια στα πεζοδρόμια της ανυπότακτης ενημέρωσης.
Β.Χ.: –Οι πολίτες, μέσω μηνυμάτων ή με τηλεφωνική επικοινωνία, εκφράζουν τη χαρά τους για την επιστροφή της ΕΡΤ. Δηλώνουν καθημερινά ότι τους είχε λείψει η ψύχραιμη και αντικειμενική ενημέρωση, χωρίς αποκλεισμούς. Το θέμα είναι ότι η ΕΡΤ είναι εδώ και είναι σημαντικό να είναι δίπλα στον πολίτη, η φωνή του πολίτη. Δεχόμαστε λοιπόν όλα τα μηνύματα, θετικά και αρνητικά, με ουσιαστικό σκοπό ώστε να βελτιωνόμαστε και να προσφέρουμε περισσότερα.
– Η πολλή δουλειά τώρα αρχίζει, λοιπόν… Ποιος είναι ο στόχος σας;
Ν.Α.: –Μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Καθαρή και μη ελεγχόμενη δημοσιογραφία… Παρουσίαση της είδησης όπως πραγματικά είναι, με το δικαίωμα στον ίδιο τον πολίτη να διαμορφώνει την άποψη του για αυτό που βλέπει, ακούει, διαβάζει. Δεν είναι ο ρόλος των δημοσιογράφων να διαμορφώνουν αντιλήψεις. Ο ρόλος τους (μας) είναι να ανακαλύπτουμε, να αποκαλύπτουμε και να μεταφέρουμε την είδηση. Χωρίς στολίδια και μπιχλιμπίδια. Απλά, καθαρά, δημοσιογραφικά. Ξέρετε, αυτό το είπα πρόσφατα σε ένα κανάλι από το εξωτερικό που ήρθε στην ΕΡΤ για να κάνει διάφορες συνεντεύξεις. Ήθελαν να πουν ότι είμαστε κανάλι της κυβέρνησης. Ε, δεν είμαστε. Τους το είπα και με προσωπικά επιχειρήματα. Δεν τους άρεσε. Δεν με έπαιξαν ποτέ στο ρεπορτάζ αυτό. Δεν πειράζει. Αυτά είναι τα δεδομένα. Χαρτάκι δεν παίρνουμε που να κάνουν 100 ανάποδες κωλοτούμπες. Δεν αγωνιστήκαμε για καμία κυβέρνηση. Για την κοινωνία αγωνιστήκαμε, για την αξιοπρέπεια τη δική μας, την προσωπική και επαγγελματική.
Β.Χ.: –Ο στόχος για αντικειμενική παρουσίαση της επικαιρότητας, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ακρότητες και υπερβολές, αλλά με τρόπο που να τιμά και να υπολογίζει τον πολίτη. Είναι ένας διαρκής αγώνας των εργαζομένων στη Δημόσια Τηλεόραση Ραδιοφωνία και Διαδίκτυο. Αυτός είναι ο στόχος μας!
– Πως η νέα ΕΡΤ μπορεί να γίνει πραγματικά μια φωνή για την κοινωνία;
Ν.Α.: –Η ΕΡΤ κάθε μέρα όλο και περισσότερο αγγίζει την κοινωνία, και όχι μόνο στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Παντού. Στην περιφέρεια χτυπάει δυνατά η καρδιά αυτού του τόπου και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε. Η ΕΡΤ κρατήθηκε ζωντανή δυο χρόνια μέσα από τον αγώνα των τοπικών κοινωνιών και των αλληλέγγυων που έδωσαν και την ζωή τους για να μην σβήσει η ελεύθερη φωνή στην κοινωνία. Η αλήθεια είναι πως τώρα, λόγω των πολιτικών εξελίξεων, δεν έχουμε καταφέρει όλα όσα θα θέλαμε και όσα έχουμε υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία. Εννοώ από πλευράς παρουσίασης κοινωνικών θεμάτων. Εμείς, στην πρώτη πρωινή ενημερωτική ζώνη 6-8 θα ρίξουμε το βάρος μας. Όταν καταλαγιάσει λίγο η τόσο έντονη πολιτική επικαιρότητα. Πρέπει να βρούμε τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά, από τις συμφωνίες με τους «θεσμούς», να βρούμε ποιοι και πώς πλήττονται και να αγκαλιάσουμε αυτές τις κοινωνικές ομάδες. Η κοινωνία μόνο μέσα από αλληλεγγύη και υποστήριξη μπορεί να τα καταφέρει. Και αυτό θα κάνουμε. Είναι χρέος μας.
Β.Χ.: –Οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε να δημιουργήσουμε κανονισμούς-πλαίσιο που θα διαφυλάσσουν την ανεξαρτησία του μέσου. Ο αγώνας και η προσπάθεια για μία καλύτερη Δημόσια Τηλεόραση Ραδιοφωνία και Διαδίκτυο όπως ακριβώς αρμόζει στον Έλληνα πολίτη, συνεχίζεται. Η ΕΡΤ μπορεί και οφείλει να γίνει πραγματικά μια φωνή για την κοινωνία.
Συνέντευξη στη Τζένη Χαραλαμπίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου