Σαν να μην πέρασε μια μέρα από την προεκλογική καμπάνια τους για το
ναι, τα κανάλια επιχειρούν να ακυρώσουν το ΟΧΙ του λαού, είτε
διαστρεβλώνοντας το νόημά του, είτε μεταστρέφοντας το σε ναι.
Παρουσιάζουν τον κόσμο του ΟΧΙ του 61,3%, σαν να μην ήξερε τι ψήφιζε,
(οι καημένοι οι φτωχοί σύμφωνα με την κ. Λυμπεράκη), αναμασώντας τα
λόγια των δανειστών, μεταφράζοντας κατά το δοκούν την σαφή λαϊκή εντολή
που δόθηκε για δεύτερη φορά στην κυβέρνηση, να μην υποχωρήσει στην
ακραία, αδιέξοδη λιτότητα.
Η κ. Βούλτεψη δεν έχασε την ευκαιρία σε μια έξαρση δημαγωγίας να μιλήσει για «μεγάλη ήττα της κυβέρνησης» στο δημοψήφισμα της Κυριακής. Στο ίδιο πλαίσιο, οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης και ας ήταν μόλις χθες που κάθισαν στο ίδιο τραπέζι επί ώρες για να προσυπογράψουν την στήριξή τους στην διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης.
Το στήσιμο των τηλεοπτικών πάνελ δεν στερείται τίποτα από τις προεκλογικές εντάσεις, που όλοι αγαπήσαμε. 5 εναντίον 1, ή 7 εναντίον 2 ανάλογα, συχνά ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης, εναντίον όλων. Προσμετράμε εδώ βέβαια και τους δήθεν αντικειμενικούς δημοσιογράφους που προπαγάνδιζαν ανοικτά το ναι, τόσο την προηγούμενη εβδομάδα, όσο και σήμερα, και θεωρούν ότι ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, συντασσόμενοι μονίμως με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο στόχος σαφέστατος να παρουσιαστεί η βούληση του ελληνικού λαού ως λανθάνουσα, ως μειοψηφική. Σε υψηλούς τόνους, η τηλεοπτική αντιπαράθεση συνεχίζει να βάλει κατά του ΟΧΙ του λαού θέτοντας το στην τηλεοπτική απομόνωση που ήταν και πριν το δημοψήφισμα. Άρα, τίποτα δεν άλλαξε για όσους και το μαχαίρι κρατούν και την πίτα της δημοσιογραφικής τηλεοπτικής ενημέρωσης στο χέρι.
Γεννιέται ένας προβληματισμός λοιπόν, κατά πόσο εξυπηρετεί και που αποσκοπεί εν τέλει η παρουσία τόσων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά σε αυτά τα πάνελ, επικυρώνοντάς τα τελικά και δίνοντας τους έρεισμα να διατρανώνουν την τάχα αντικειμενικότητά τους.
Εντυπωσιακό είναι ότι όταν σύσσωμη η κοινωνία και επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά στην κατάντια της τηλεοπτικής ενημέρωσης αμέσως βρίσκονται πρόθυμοι υπερασπιστές της που εντάσσουν μάλιστα, τον εαυτό τους στην αριστερά. Δημιουργούνται έτσι πολλά, όχι ερωτηματικά, αλλά θαυμαστικά για τη στάση τους, που συντάσσεται ευθέως υπέρ της εξουσίας των καναλαρχών, του λόμπυ των αφεντικών της τηλεοπτικής πραγματικότητας και ταυτόχρονα, εις βάρος, της όποιας έννοιας αντικειμενικότητας και δεοντολογίας στην ενημέρωση.
πηγηΗ κ. Βούλτεψη δεν έχασε την ευκαιρία σε μια έξαρση δημαγωγίας να μιλήσει για «μεγάλη ήττα της κυβέρνησης» στο δημοψήφισμα της Κυριακής. Στο ίδιο πλαίσιο, οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης και ας ήταν μόλις χθες που κάθισαν στο ίδιο τραπέζι επί ώρες για να προσυπογράψουν την στήριξή τους στην διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης.
Το στήσιμο των τηλεοπτικών πάνελ δεν στερείται τίποτα από τις προεκλογικές εντάσεις, που όλοι αγαπήσαμε. 5 εναντίον 1, ή 7 εναντίον 2 ανάλογα, συχνά ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης, εναντίον όλων. Προσμετράμε εδώ βέβαια και τους δήθεν αντικειμενικούς δημοσιογράφους που προπαγάνδιζαν ανοικτά το ναι, τόσο την προηγούμενη εβδομάδα, όσο και σήμερα, και θεωρούν ότι ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, συντασσόμενοι μονίμως με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο στόχος σαφέστατος να παρουσιαστεί η βούληση του ελληνικού λαού ως λανθάνουσα, ως μειοψηφική. Σε υψηλούς τόνους, η τηλεοπτική αντιπαράθεση συνεχίζει να βάλει κατά του ΟΧΙ του λαού θέτοντας το στην τηλεοπτική απομόνωση που ήταν και πριν το δημοψήφισμα. Άρα, τίποτα δεν άλλαξε για όσους και το μαχαίρι κρατούν και την πίτα της δημοσιογραφικής τηλεοπτικής ενημέρωσης στο χέρι.
Γεννιέται ένας προβληματισμός λοιπόν, κατά πόσο εξυπηρετεί και που αποσκοπεί εν τέλει η παρουσία τόσων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά σε αυτά τα πάνελ, επικυρώνοντάς τα τελικά και δίνοντας τους έρεισμα να διατρανώνουν την τάχα αντικειμενικότητά τους.
Εντυπωσιακό είναι ότι όταν σύσσωμη η κοινωνία και επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά στην κατάντια της τηλεοπτικής ενημέρωσης αμέσως βρίσκονται πρόθυμοι υπερασπιστές της που εντάσσουν μάλιστα, τον εαυτό τους στην αριστερά. Δημιουργούνται έτσι πολλά, όχι ερωτηματικά, αλλά θαυμαστικά για τη στάση τους, που συντάσσεται ευθέως υπέρ της εξουσίας των καναλαρχών, του λόμπυ των αφεντικών της τηλεοπτικής πραγματικότητας και ταυτόχρονα, εις βάρος, της όποιας έννοιας αντικειμενικότητας και δεοντολογίας στην ενημέρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου