Όπως περιγράφει με επίπονες λεπτομέρειες στο βιβλίο του «The Great Taking» (Μεγάλη Υφαρπαγή) ο συγγραφέας David Webb, χρησιμοποιώντας πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία, σε αντίθεση με τα ψεύτικα αφηγήματα και την προπαγάνδα εκείνων που έχουν καταστρώσει αυτή τη διαβολική συνωμοσία, η κυβερνώσα ολιγαρχία έχει σχεδιάσει ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα αυτοκαταστραφεί όταν επιλέξει να πατήσει το… κουμπί.
Το σχέδιο, μάλιστα, ήδη εφαρμόζεται, έχοντας βρει νομικό έρεισμα μέσω των κεντρικών και εμπορικών τραπεζών.
Θα σαρώσει δε όλες τις εξασφαλίσεις σας (γνωστές και ως οικονομικός πλούτος), προκειμένου να σωθεί «το σύστημα».
Και έτσι, «θα μείνουμε άποροι, απελπισμένοι και χρεωμένοι.
Χωρίς κανένα μέσο εξυπηρέτησης του χρέους μας, θα πάρουν νόμιμα τα περιουσιακά στοιχεία που σχετίζονται με αυτό το χρέος.
Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος που βλέπει πως η κυβέρνησή των ΗΠΑ αυξάνει το εθνικό χρέος κατά 1 τρισεκατομμύριο δολάρια κάθε 100 ημέρες, ανεβάζοντας το ετήσιο επιτόκιο για αυτό το χρέος στα 1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του 2024, εύλογα αναρωτιέται αν αυτού του είδους η οικονομική πολιτική έχει λογική.
Τι νόημα έχει να αυξάνεις τον ήδη υψηλό πληθωρισμό μέσω της δημοσιονομικής επέκτασης, να σαμποτάρεις τα συστήματα ενέργειας, να εντείνεις το γεωπολιτικό ρίσκο;
Έχει νόημα μόνο αν το σχέδιό τους είναι να καταρρεύσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα».
Ο David Webb είναι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το σχέδιο: «Αναπόφευκτα, μετά τη μητέρα όλων των φουσκών θα ακολουθήσει η μεγαλύτερη κατάρρευση στην οικονομική Ιστορία.
Μόλις οι τιμές μηδενιστούν και οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες καταστούν αφερέγγυες, αυτά τα συστήματα διαχείρισης εξασφαλίσεων θα σαρώσουν αυτόματα όλες τις εξασφαλίσεις στους Κεντρικούς Αντισυμβαλλομένους Εκκαθάρισης (CCP) και στις Κεντρικές Τράπεζες.
Η παγίδα, στην οποία έχουν συσσωρευτεί όλα τα έθνη, είναι έτοιμη και έξυπνα στημένη.
Το τέλος των χρηματιστηρίων, που δεν εξυπηρετούν κανέναν ευεργετικό σκοπό, είναι απλώς θέμα χρόνου – ενώ καταστροφικές συνέπειές του γίνονται ήδη σιγά σιγά ορατές.
Αυτός ήταν ο σκοπός της παγκόσμιας φούσκας που δημιουργήθηκε εντελώς δυσανάλογα με οποιοδήποτε πράγμα ή δραστηριότητα του πραγματικού κόσμου, η οποία θα καταλήξει σε καταστροφή, χωρίς να υπάρχουν θύλακες ανθεκτικότητας σε καμία χώρα».
Οι τραπεζίτες χρειάζονταν ακίνητα;
Στις 6 Μαρτίου 1933, η FDR έκλεισε όλες τις τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη συνέχεια, στις 9 Μαρτίου 1933, το Κογκρέσο ψήφισε τον νόμο περί τραπεζών έκτακτης ανάγκης.
Σύμφωνα με τον William L. Silber, ο οποίος ήταν οικονομικός σύμβουλος της Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης, από θαύμα ξαφνικά τον Μάρτιο του 1933 η Fed είχε τα μέσα «να παρέχει απεριόριστες ποσότητες συναλλάγματος σε τράπεζες που άνοιξαν ξανά», οι οποίες ήταν, φυσικά, οι τράπεζες που επιλέχθηκαν από το Federal Reserve System.
Με άλλα λόγια, η Fed επέλεξε ποιες τράπεζες θα επιβιώσουν και ποιες τράπεζες θα τεθούν οριστικά εκτός λειτουργίας, με αποτέλεσμα εκατομμύρια να χάσουν τις αποταμιεύσεις τους.
Η Fed είχε τους πόρους για να κρατήσει χιλιάδες τράπεζες ανοιχτές και να αποφύγει τον πόνο και την ταλαιπωρία, αλλά σκόπιμα προκάλεσε πόνο σε εκατομμύρια.
Γιατί; Ο David Webb ισχυρίζεται ότι η Fed προκάλεσε πανικό, δίνοντας κατόπιν μια λύση που ωφέλησε την ίδια και κάποιες τράπεζες.
Την ίδια στιγμή, κατέστρεψε τις ζωές εκατομμυρίων, υφαρπάζοντάς τους τα περιουσιακά τους στοιχεία (σπίτια, αυτοκίνητα, αγροκτήματα, συσκευές).
Σύμφωνα με το Webb, «Οι τραπεζίτες χρειάζονταν να πάρουν ακίνητα;
Ποιος ήταν ο πραγματικός σκοπός;
Τι θέλουν; Ποιο είναι το νόημα όλων των προσπαθειών τους;
Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να το ακούσουμε:
Ήταν μια σκόπιμη στρατηγική, που αφορούσε την υποταγή.
Σκοπός είναι η εξάλειψη κάθε θύλακα ανθεκτικότητας».
Θυσίες…
Η Federal Reserve ανήκει στις τράπεζες-ναούς εντός των οποίων γίνονται θυσίες από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ.
Αποζημιώνεται από την κυβέρνηση για οποιεσδήποτε ζημίες υποστεί, ενώ αυτή τη στιγμή έχει μη πραγματοποιηθείσες ζημίες ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων.
Χάρη σε έναν σκιώδη θεσμό του 1933, οι τραπεζίτες του βαθέος κράτους έχουν γίνει πιο ισχυροί, σκιώδεις και διεφθαρμένοι σήμερα.
Στη δεκαετία του 1930 δημιούργησαν ένα θλιβερό προηγούμενο βάσει του οποίου υφαρπάζουν τις καταθέσεις των πολιτών, και θα το κάνουν ξανά χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.
Το ρυθμιστικό σύστημα έχει στηθεί με έναν τρόπο που καθιστά όποιον έχει μετρητά σε τράπεζες έναν ανασφάλιστο πιστωτή χωρίς εκτελεστή αξίωση για τα δικά του μετρητά όταν αποφασίζει να καταρρεύσει το σύστημα.
Αυτή τη φορά οι τράπεζες δεν θα διασωθούν όπως έγινε το 2008/2009, αλλά θα πραγματοποιήσουν ένα bail-in «μετατοπίζοντας» όλες τις καταθέσεις σας από αυτό που νομίζατε ότι ήταν ο ασφαλής τραπεζικός λογαριασμός σας σε λογαριασμούς μιας «προστατευμένης τάξης» που δημιουργήθηκε μέσω νομικών μηχανορραφιών από τους κυβερνήτες του Deep State.
Η συνταγή αυτή είχε δοκιμαστεί στην Κύπρο το 2013, αυτό έρχεται…
Από το 2008, οι Mega-Banks και οι Mega-Corps, με την αιγίδα της Fed, πλουτίζουν οδηγώντας τις μικρές επιχειρήσεις και τις μικρές τράπεζες σε χρεοκοπία, εξαθλιώνοντας τις μάζες που προσποιούνται ότι αγκαλιάζουν.
Ό,τι κάνουν είναι χτισμένο πάνω σε ένα θεμέλιο ψεύδους, παραπληροφόρησης, παραπληροφόρησης και προπαγανδιστικών αφηγημάτων που φτιάχνονται από τους συν-συνωμότες των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης.
Η σημερινή «φούσκα των πάντων» δημιουργήθηκε από τη Fed, με την πρόφαση της «σωτηρίας του κόσμου» κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης του 2008/2009 και της «σωτηρίας του κόσμου»… και πάλι από τον ιό της μεγάλης γρίπης του 2020/2022, μειώνοντας τα επιτόκια στο μηδέν.
Οι μεγάλες τράπεζες της Wall Street το φθινόπωρο του 2008 ήταν όλες πτωχευμένες και θα έπρεπε να είχαν εκκαθαριστεί.
Μέτοχοι και ομολογιούχοι θα είχαν αφανιστεί, ενώ οι καταθέσεις θα μεταβιβάζονταν σε μικρότερες τράπεζες που δεν αναλάμβαναν κινδύνους και δεν είχαν μόχλευση 30 προς 1.
Αλλά δεν έγιναν έτσι τα πράγματα…
Όλα όσα έχουν συμβεί από το 2008 δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια τεράστια επιχείρηση λεηλασίας που μεταμφιέζεται σε σωτηρία της ανθρωπότητας από μια ατέρμονη σειρά κρίσεων που δημιουργήθηκαν από τους ίδιους τους ψυχοπαθείς που σκόπιμα δημιούργησαν τις κρίσεις εξαρχής.
Γιατί, λοιπόν, είναι τόσο αδιανόητο να πιστεύουμε ότι θα ξεκινούσαν την καταστροφή του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αποσπώντας τον υπόλοιπο πλούτο των μαζών;
Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε τα φαινομενικά τρελά μέτρα που έλαβαν οι αιχμάλωτες πολιτικές μαριονέτες, μαζί με τους κεντρικούς τραπεζίτες.
Atlantic Council
Σύμφωνα με τον David Webb, «Υποτίθεται πως το επίκεντρο του think tank Atlantic Council είναι η γεωστρατηγική, όχι η οικονομία.
Αλλά σε τι εστιάζει πλέον; Στο ψηφιακό νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC), το οποίο είναι εικονικό χρήμα που υποστηρίζεται και εκδίδεται απευθείας από τις κεντρικές τράπεζες.
Όλες οι οικονομίες της G7 έχουν πλέον περάσει στο στάδιο ανάπτυξης της CBDC και 18 από τις χώρες της G20 βρίσκονται τώρα σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης.
Γιατί συμβαίνει αυτό τώρα παγκοσμίως;
Είναι πραγματικά επιθυμία μας να φέρουμε οικονομική ένταξη στους μειονεκτούντες;
Βιώνουμε έναν παγκόσμιο υβριδικό πόλεμο, βασικό συστατικό του οποίου θα είναι η κατάρρευση των τραπεζικών συστημάτων, του χρήματος και των παγκόσμιων συστημάτων πληρωμών.
Οι πολεμικοί στόχοι θα επιτευχθούν με άλλα μέσα, εκτός από πόλεμο.
Ο πρωταρχικός στόχος των ανθρώπων που έχουν τον έλεγχο των κεντρικών τραπεζών και τη δημιουργία χρήματος είναι να παραμείνουν στην εξουσία, για πάντα. Δεν μπορούν να ρισκάρουν θύλακες αντίστασης».
Αντιανθρώπινο…
Ο Webb υποστηρίζει ότι η «Μεγάλη Επαναφορά» (Great Reset) είναι αντι-ανθρώπινη και θα εισαγάγει ένα σύγχρονο τεχνοφεουδαρχικό σύστημα, που θα βασίζεται στον φόβο, την έλλειψη και την απειλή βίας λόγω μη συμμόρφωσης.
Η πρώτη Μεγάλη Ύφεση προκλήθηκε από τη Fed, ωφέλησε τις τράπεζες της Wall Street, εγκαθίδρυσε μια δεκαετία αποπληθωρισμού, χρεοκόπησε επιχειρήσεις και κατέστρεψε τις ζωές των φτωχών.
Αυτή η Μεγάλη Ύφεση θα είναι πολύ χειρότερη, καθώς οι τεράστιες φούσκες της καταναλωτικής πίστης και των στεγαστικών δανείων θα έχουν ως αποτέλεσμα δεκάδες εκατομμύρια να χάσουν τα σπίτια και τα αυτοκίνητά τους που αγοράστηκαν με πίστωση. Όσοι ξεχνούν το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν.
«Όταν η φούσκα των πάντων καταρρεύσει, θα αντιμετωπίσουμε μια αποπληθωριστική ύφεση, η οποία θα διαρκέσει πολλά χρόνια, ακόμη και δεκαετίες. Αυτός ο επερχόμενος Μεγάλος Αποπληθωρισμός είναι εγγενής στη Μεγάλη Αρπαγή.
Οι αρχιτέκτονες αυτού του χάους έχουν σχεδιάσει και προετοιμαστεί να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δυναμική, γνωρίζοντας ότι, καθώς η νύχτα ακολουθεί την ημέρα, ο τεράστιος και παρατεταμένος αποπληθωρισμός θα ακολουθήσει σίγουρα τον επικό υπερκύκλο επέκτασης του χρέους που δημιούργησαν.
Οι άνθρωποι θα γκρεμιστούν και δεν θα μπορούν να σηκωθούν ξανά.
Προηγουμένως έχουν ενθαρρυνθεί να πνιγούν βαθιά στο χρέος.
Θυμηθείτε, το χρέος δεν είναι πραγματικό πράγμα.
Είναι μια εφεύρεση, μια κατασκευή που έχει σχεδιαστεί για να παίρνει αληθινά πράγματα» ανέφερε ο Webb, καταλήγοντας: «Το Great Taking (η Μεγάλη Υφαρπαγή) είναι ένα καλά μελετημένο σχέδιο, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα σχέδιο.
Μπορεί να ανατραπεί εάν οι άνθρωποι ξυπνήσουν από τον λήθαργο».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου